Kohtje

Goeiemiddag allemaal. Eigenlijk hoort dit in de rubriek 'wie missen we al een tijdje', maar vanwege de urgentie plaats ik het maar even hier: @tijdvoormij, zou je hier nog even over willen nadenken? Zo bont kan @Houtje, of @Houtje59 het toch niet gemaakt hebben?

Dat zeg ik ook ALTIJD. Maar in dit specifieke geval durf ik wel NOOIT te zeggen..

Ik zag hier vanmorgen in de schemering weer dat groepje IJsselzwemmers. Dat koudwaterzwemmen schijnt verslavend te zijn. Ik denk, nee, weet zeker, dat dit met m'n verslavingsgevoeligheid, één van de weinige verslavingen is waarvan ik met absolute zekerheid kan zeggen dat ik daar nooit en te nimmer aan ten prooi zal vallen.

Sorry dat ik moet lachen, @Pytje, maar het klinkt alsof het goed uitkomt, die bevroren waterleidiing op de dag dat je niet drinkt. Maar ik snap denk ik dat je bedoelt dat je je door zo'n tegenslag (bevroren waterleiding) niet van de wijs laat brengen en het dan maar op een drinken zet. Goede beslissing dus, want met drinken los je niets op. Wel voor de zekerheid even nagaan of je bevroren waterleiding niet geknapt is, anders heb je bij het ontdooien een waterballet. Dat heb ik ooit gehad toen ik in een piepklein maar totaal ongeïsoleerd huisje woonde (studententijd) en een zeer koud weekje weg was. Ik heb tijdens dat weekje op een stukje bevroren waddenzee gelopen. Bij thuiskomst was de waterleiding na bevriezing weer ontdooid en was het water gaan stromen, ik weet niet hoe lang al, maar alles stond blank.. traumatisch. Voor de zekerheid kun je de hoofdkraan tijdelijk dichtdraaien.

Goedemorgen. Wat we vandaag gaan eten weet ik nog niet, maar morgen is het 15 december en dan is het vaste prik: boerenkool met worst.

Bob, ik wist natuurlijk al lang van tevoren dat je zou gaan vragen of ik nog aan het jaarpact blijf meedoen, maar ik weet het nog niet. Wanneer moet ik (of jij) het zeker weten?

Goeiemorgen. Weer aardig aan het opknappen van een longontsteking. Straks maar voorzichtig weer eens beginnen aan wat voorbereidingen voor "weg met kerst en oud en nieuw". Toen ik me zo beroerd voelde wilde ik niets liever dan 'helemaal niets', maar dat is gelukkig weer aan het veranderen. Zelfs de koffie begint me weer te smaken.

Nou @Yvonne, een muis in de camper wil je echt niet hebben. Wij hebben ooit stel muizen in het motorcompartiment van de camper gehad. Die hebben daar lekker zitten knagen aan allerlei isolatiemateriaal en kabels. Gelukkig kregen we het in de gaten voordat er kortsluiting was ontstaan, maar er was wel voor een paar honderd euro schade aan kabels. Daarbij kunnen muizen via dat motorcompartiment zo het woongedeelte in komen waar de kasten (met etenswaren) niet zo degelijk en (muis)dicht zijn als in huis. Dus hoe gezellig het ook lijkt, dat is het niet echt.

Tja, dat wakker worden is voor mij ook elke dag weer een hele klus. De grootste klus zelfs, want als die eenmaal geklaard is gaat de rest van de klussen me redelijk makkelijk af. Er zijn dagen dat ik dat wakker worden niet voor elkaar krijg. Dat zijn min of meer verloren dagen. Gelukkig zijn die dagen ver in de minderheid. Maar elke dag die 'wakkerwordklus' neemt wel veel kostbare tijd in beslag.

Ach, @bolletje, eens met hierboven: niet je account opzeggen, hoor. Doe ik ook niet. Dit forum heeft een belangrijke rol gespeeld in m'n herstelproces, dat gum ik niet zomaar uit. Dat er niet zoveel meer op me gereageerd wordt als toen ik nog midden in dat herstelproces zat vind ik niet meer dan logisch. Ik maak niet (meer) echt deel uit van de strijd die anderen hier nog tegen alcohol voeren, en hoewel ik heel veel van wat ik hier lees over die strijd heel goed herken, ontbreekt het mij, in de lijn die @Yvonneaangeeft, ook vaak aan de energie om het gevoel van verbondenheid te versterken. Ik vind dat soms wel wat vervelend en ben zelfs wel eens een tikkie jaloers op mensen die bruisen van de energie om helpende tips en trucs aan te reiken, aan de andere kant ben ik soms blij met dat gebrek aan energie want ik maak me daardoor ook niet meer zo druk om de soms hoog oplopende kibbel en venijn en kan daardoor gemakkelijker de hier regelmatig terugkerende kreet: 'sit back and watch the show' toepassen. Misschien raar maar waar, juist door dit laatste wordt m'n gevoel van 'ons/mijn forum' versterkt, en de positieve energie die ik bij anderen voel geeft mij net dat beetje energie dat ik zelf niet kan aanmaken. Al met al is dit forum in z'n totaliteit een deel van m'n leven geworden, ook al sta ik niet meer midden in wat zich hier allemaal afspeelt.

O, kijk, jullie zijn er weer. Fijn. Zijn jullie lang weggeweest? Ook al heb ik het forum niet meer echt nodig om van de drank af te blijven, ik keek wel even raar op m'n neus toen ik jullie van de week niet kon bereiken/lezen. Daarom hef ik m'n account hier ook niet op omdat ik denk dat ik jullie binnen de kortste keren enorm ga missen. 'Maar je kunt toch altijd weer een nieuw account aanmaken?'.. Ja.., nee.., dan kan ik, zoals ik nu met het forum omga (geen dagelijkse hoge nood maar wel af en toe wat zeggen) om de klipklap een nieuw account gaan aanmaken. Dat lijkt me zo'n gedoe. Nou ja, hoe dan ook, fijn dat jullie er weer/nog zijn. Groetjes.

Zomaar, omdat ik 'm, god mag weten hoe, tegenkwam tijdens het 'netzwemmen' voor @niks..

.. en van begin mei tot eind augustus valt het weer met grote regelmaat tegen. Zo is dat BJ. Maar wat betreft die soort van binge, @Toos, wij kunnen daar inderdaad niks mee en jij waarschijnlijk op dit moment ook niet echt. Dat riedeltje 'verrotte feestagen en niet-meezittend weer' is natuurlijk maar een aanleiding, om niet te zeggen aansporing, om te gaan drinken, niet een oorzaak. Een verslaafde heeft nooit een oorzaak nodig om te gaan drinken (wat is nou een oorzaak van (alcohol)drinken??) maar enkel en alleen maar een aanleiding(kje), in de volksmond ook wel een slap excuus/slappe smoes genoemd. Daar eenmaal aan toegegeven, en dat is heel normaal gedrag voor een verslaafde, is het ook heel normaal dat je het (even) niet meer ziet zitten om te stoppen. Toch moet je jezelf op de één of andere manier gaan zien wijs te maken dat stoppen niet onmogelijk is, en terwijl je dan (vandaag) in de ellende wegzakt kun je jezelf er misschien toe zetten om je gedachten in de richting te sturen van controle nemen over je eigen handelen, zodat je een volgende keer niet de schuld geeft aan feestdagen en/of weer maar een attractievere manier bedenkt om zulke dagen te vullen. Iets waar jijzelf en misschien zelfs anderen wat meer profijt en voldoening uit kunnen halen.

Nou ja, zeg... alwéér mijn verhaal. Mijn moeder rookte incidenteel wel eens een Stuyvesantje, tot ze in verwachting was van m'n broertje.(*) Vanaf toen heeft ze nooit meer gerookt, 57 jaar geleden. Dat brengt me dan weer op het volgende: twee jaar geleden werd m'n moeder voor het eerst van haar leven opgenomen in het ziekenhuis. Ik was erbij toen ze daar binnenkwam. Het hele riedeltje (standaard)vragen kwam voorbij bij de opname en één van die vragen was: Rookt u of heeft u gerookt? Eerlijk (en onbenullig in dit geval) zei ze dat ze gerookt heeft. Of ze al een tijdje gestopt was, was de volgende vraag. Ja, sinds 1965.. Dat telde niet meer als 'gerookt hebbende'.. (*)zeg ik dat nou goed? Ze was natuurlijk niet in verwachting van m'n broertje maar van m'n vader. Ze verwachtte m'n broertje.

Hahaha... misschien ook niet de meest handige verhuizing geweest. Om je buren te kunnen blijven verstaan had je misschien beter naar Spanje of Frankrijk kunnen gaan.

Hé, dat is mijn verhaal, behalve dan van die sigaren.. mijn vader rookte caballero zonder filter..

thumbs up!!!

Ik heb hier een besteluitvoering (nou ja, dyane) van 41 jaar oud die perfect is.. die geldt voor mij niet als voorbeeld van hoe gammel ik ben.

Goedemorgen allemaal. Hier weer een beetje opkrabbelen na de 2e dubbele longontsteking dit jaar. Pfff., nog zo gammel als ehhh... iets wat heel erg gammel is. Kan even niks bedenken. Concentratievermogen is nog ehhhh... gammel? Nou ja, het is nog allemaal niks, maar beter dan het was. Ben nu even de draad van alle verhalen hier helemaal kwijt, maar ik begin vanaf hier maar weer wat mee te lezen, dan pik ik misschien hier en daar weer wat op. Tot later.

Haha.. ik had hem ook niet helemaal door, vond het ook nogal een prestatie van Tina. Ik ben in de jaren negentig met mijn toen nog kersverse echtgenote naar een concert van Tina Turner geweest op de drafbaan in Groningen. De kaartjes waren een aanbieding van het één of ander en ik dacht: Ach, voor dát geld kun je je geen buil vallen. In het voorprogramma stond John Fogerty, je weet wel, de oprichter/voorman van Creedence Clearwater Revival.. Dat vond ik nog wel lekker om te horen. Maar na drie, vier nummers van Tina zijn we vertrokken. 't Is niet mijn/ons soort muziek. Toen wij al thuis lekker in bed nog naar de radio luisterden hoorden we om een uur of half één 's nachts dat er in Groningen een file met bijna twee uur vertraging stond na een popconcert. Het was een gewone doordeweekse dag en de volgende dag moesten we gewoon weer naar ons werk. We moeten er nu, een kleine dertig jaar later, nóg wel eens om gniffelen.

Wij hebben hier onze Phelan die vorige week 7 is geworden. Een beetje een zorgenhondje want enorm schrikachtig en angstig voor harde geluidjes en voor andere honden. Daarom loopt ie de ene keer met een grote boog om andere honden heen, alsof ie ze niet ziet, de andere keer wil ie er grommend en grauwend op af.. met een enkeling wil hij wel eens een poging tot spelen doen, maar van tevoren weten we nooit welke optie hij kiest, wat wel eens wat lastig is. Maar LIEEEEEEFFFFF... naar mensen is ie uitgelaten vrolijk. En 's avonds komt ie altijd een uurtje bij me op schoot zitten en een uurtje bij m'n vrouw op de bank. Dat heb ik bij eerdere honden nog nooit meegemaakt.. gelukkig is ie niet zo groot, zelfs voor z'n soort wat aan de kleine kant. Was de jongste en kleinste uit een nest van 13 en altijd een wat moeilijke eter geweest. We prijzen hem om van alles en nog wat de hemel in, en dan kwispelt ie z'n staart zowat van z'n kontje af. Maar de angst blijft. Ach, het zij zo. Hij moet van ons toch nog minstens zo'n tien jaar in goede gezondheid mee.

Goeiemorgen. In het Bretons heet de maand november Du, wat zwart betekent. Als ik nu zo naar buiten kijk snap ik die benaming wel. Uitgerekend met dit weer moet ik vanmiddag de camper naar de garage brengen en met de fiets terug naar huis. En ik ben toch al niet zo'n fietsliefhebber. Nou ja, fietsen in de regen liefhebber.. (had ik nou maar een elektrische fiets??? nee, nee, nee.... ik heb al een elektrische tandenborstel, dat is genoeg.) @ikkanhet, ik dacht eigenlijk dat Valco nog zo'n beetje pup was toen je hem ophaalde. Maar dat is dus blijkbaar niet zo. Fijn dat je na bijna een jaar nog steeds zo 'verliefderig' over hem praat/schrijft. Zo hoort het ook.

Goedemorgen. Och @Houtje59, ik heb je terugkeer hier even gemist, vandaar dat ik me afvroeg of je de 'ouwe hout' was of 'nieuw hout'.. Je bent voor mij dus weer eens een voorbeeld van dat een verslaving nooit 'over' is. Ik kan momenteel nog zo zeker van mezelf zijn, de toekomst (misschien zelfs vandaag al) kan zulke rare twists voor me in petto hebben dat ik misschien wel 'troost' zoek in wat me nu geen optie lijkt maar m'n verslavingsgevoelige brein op een kwetsbaar moment laat overwinnen in een van valse beloften aan elkaar hangende strijd. Benzine.. dan moet ik denken aan m'n zusje die, toen ze een jaar of twee, drie was, bij een even oud buurmeisje dat een theeserviesje had gekregen en waar ze het huis verwarmden met huisbrandolie, spelenderwijs een klein slokje huisbrandolie (=diesel) had gedronken uit dat nieuwe serviesje. Ze is in allerijl naar het ziekenhuis gebracht en heeft daar ruim twee weken gelegen, in eerste instantie in kritieke toestand. Alcohol is dan misschien minder direct desastreus, maar waar we voor onze motorvoertuigen wel eens de wens uiten dat het mooi zou zijn als ze op water konden lopen, daar is de mens als zoogdier juist ontworpen om op water te kunnen lopen. En dan gaan we op zoek naar allerlei andere 'brandstoffen'.. rare jongens, die mensen.

Even by the way: is @Houtje59@Houtje?