Kohtje

Van de telefoon, neem ik aan. Op het toetsenbordje van m'n laptop zou ik niet weten waar...

O ja, wat ik wel al las, er schijnen meer/nieuwe emoticons mogelijk te zijn geworden. Waar vind je die dan?

Hallo allemaal. Terug van weekje weg. Echt heel rustig aan gedaan, zeg maar weinig tot niets gedaan. Voornaamste bezigheid bestond uit camper elke dag stuk verder rijden naar de volgende mooie camperplaats, veelal aan riviertjes, kanalen, haventjes en meertjes. Vrouw met hond grote wandelingen maken, ik lekker veel lezen (en tukjes doen). Nog steeds verre van fit. Toch wel iets van genoten, vooral van het niets hoeven. Nu hier een beetje (beetje!!!) teruglezen en dan weer wat méélezen. Onderweg was meelezen bijna niet te doen omdat we meestal zo afgelegen/afgezonderd stonden dat er niet tot nauwelijks bereik was. Oók wel lekker hoor, zo op z'n tijd.

Waarom niet? Wat verlies je ermee?

Smaragd, uit eigen ervaring: idem dito. Routine, stramien en structuur gaven in de begintijd houvast in m'n droog blijven, gaven afleiding van de behoefte aan verdoving. Maar op de langere termijn werden de wat moeilijkere momenten die buiten de dagelijkse routine vielen ook steeds 'gewoner' om zonder alcohol door te komen. In eerste instantie nog wel met een sterk bewust zijn van 'kijk mij nou eens goed bezig zijn', maar hoe langer het droogstaan duurde, hoe minder het idee opkwam dat ik m'n beleving moest veranderen/verzachten/veraangenamen met een roes of zelfs dronkenschap. Je kunt zeggen dat je eelt kweekt tegen het gevoel/idee dat er alcohol bij moet, je kunt ook gewoon zeggen dat alles went, hoewel dat laatste misschien suggereert dat je dingen dan maar voor lief moet nemen. Maar zo bedoel ik het niet. Want voor lief nemen hoeft nog niet te betekenen dat je iets accepteert. Uiteindelijk was dát voor mij de uitweg: oprecht accepteren dat ik niet kan veranderen wat niet te veranderen is. Pas toen kon ik de teugels van de alertheid in eerste instantie vieren en later zelfs loslaten.

Maar ook namens mij, goedemorgen allemaal. Ondanks dat ik me nog lang niet fit voel gaan we morgen toch met ons campertje op pad. Na alle drukte, stress, emoties van de laatste weken even alles helemaal lekker de boel laten. Komt bij dat ik sinds eergisteren AOW-er ben, moet ik ook nog even verwerken . Nou ja, gelukkig starten we ons korte vakantietje met lekker weer en als we terug zijn ga ik wel weer een keer stofzuigen. Heb ik al twee weken niet gedaan, geloof ik.

Oh oh... oppassen jongens.. strenge Remi is er weer.

Dit alles speelt zich hier af onder de dagtitel "Zaterdag 4 Mei 2024". De dag van herdenken.

Mogge. Ben er hier even helemaal tussenuit geweest, (alweer) geveld door een longontsteking. Was dus wat aan het kris-kras-door-het-forum aan het bijlezen. De mokerslag die me hier deed inloggen was het verschrikkelijke nieuws van/voor @ikkanhet. Heel, heel, heel veel sterkte, heel veel kalmte voor jou en je naasten. Je hebt op dit forum laten zien dat je je nickname eer aandoet. Makkelijk heb je het niet, maar je roeit er toch allemaal maar doorheen. Blijf roeien met de riemen die je hebt.

Beste @Claudius, in plaats van eerst te drinken en daarna om hulp te vragen zou het beter zijn eerst om hulp te vragen en daarna misschien niet te drinken. Voor nu zou het het beste zijn om met ingang van nu te stoppen met drinken en wat te eten.

@Reacher, ik vind je een rare, maar wel een schatje.

Ja, @Jac, drank heeft (ook) mijn heugenis geen goed gedaan.

Hoe lang duurt die dan? Ik heb dit al sinds eigen heugenis bij tijd en wijle. Ik wijt het zelf aan lichte koorts.

OOhh ja, dat zou maar zo kunnen, @Yana. Er zijn van die dagen dat zelfs het kleinste beetje doordenken me niet lukt. Vandaag is zo'n dag. Watten in m'n hoofd.

Jaaaa?? En????

Wie of wat is nou een balvormig lid?

't Hangt er van af of je je aangemeld hebt voor een of meerdere van de pacten op dit forum. Als je dat niet hebt gedaan ben je helemaal vrij om te tellen zoals je zelf wilt. En een ander puntje: als voor de één 1 of 2 glaasjes drinken na enkele weken droogstaan een 'slippertje' is wat min of meer als verwaarloosbaar kan worden bestempeld, dan kan voor een zware (binge)drinker na enkele jaren (ik noem maar wat) een fles sterke drank misschien als verwaarloosbaar worden gezien. Het wordt allemaal zo relatief, terwijl je, als je hier wilt vermelden hoe lang je niet drinkt, het meest duidelijk bent als je telt vanaf je laatste drinkdag. Voor de 'af-en-toe-nog-wat-drinkers' gelden misschien andere normen, die tellen waarschijnlijk de tijd dat ze niet meer de controle verliezen over hun drankhoeveelheden. En dan heb je ook nog de helemaal-niet-tellers. Nou ja, die tellen niet, waarmee ik uiteraard niet bedoel dat ze hier niet meetellen... En van dit, @bumperjim "het is misschien 's mensch natuur om te focusen op wat niet goed is en te negeren wat wel goed is gegaan" is wat dit onderwerp betreft nou net het tegengestelde aan de orde.

Ja, tuurlijk. Als je er zelf echt baat bij hebt, niets op tegen. Maar ik ken van mezelf nog wel allerlei 'truukjes' waarmee ik anderen kon doen geloven dat ik 'helemaal ok' was, en ik hoop van harte dat dat voor Freekie niet het geval is.

Ook iets teveel Hatha-yoga dus misschien?

Waarin zit 'm dan die controle? Dat je je überhaupt meldt of dat je foutloos typt? M.a.w. hoe kan een appje aan je zus laten zien dat je droog staat?

Als je dan weer aan de zeik gaat stink je ook nog..

Ik heb genoeg gelachen in m'n leven, dat hoef ik niet meer. (grapje)

Ja, precies. Ik heb nooit van uitgaan gehouden, in de weekenden de stad in om te stappen en zo. De paar keren dat ik toch met iemand mee ging om te stappen kwam ik laveloos thuis, want alleen onder invloed kon ik zo'n avond voor m'n gevoel nog een beetje 'leuk' door komen. Tegenwoordig is drank niet meer aan de orde, maar als er toch weer eens zo'n 'gezellig' avondje op het programma staat, kan ik al dagen van te voren uit m'n hum zijn en zoek ik op zo'n avond allerlei kleine uitvluchtjes (toilet, even naar buiten om een sigaretje te roken etc.) om er maar weer even tussen uit te piepen. Eind vorig jaar was er een groot bedrijfsfeest van het bedrijf waar m'n vrouw werkt. Die vermaakte zich prima, maar omdat het vlak bij ons huis was zei ze dat ik wel eerder naar huis 'mocht' gaan... die kans heb ik met beide handen aangegrepen. Helaas is dat niet altijd mogelijk als we ergens verder weg met de auto naar toe zijn. Maar gelukkig is dat bedrijf nog zo'n beetje het enige waar ik af en toe nog op zo'n feest welkom ben.

Ocharme.. ik word er gewoon benauwd van als ik dit zo lees. Gruwelijk, feesten in zalen met zoveel genodigden, en soms, tot overmaat van ramp, ook nog een lokaal populair feesten-en-partijen-bandje. Wat dat betreft ben ik blij dat ik nog nauwelijks familie heb, en nog nauwelijkser goede vrienden en kennissen.

Goedemiddag. Nou, het huis van m'n moeder is zo goed als leeg. Dinsdagmiddag komt de kringloop nog langs voor de wasmachine, koel/vrieskast en twee leren fauteuils. Verder is het nog her en der wat klein spul als een bloempotje hier, een verzameling stofdoekjes daar, en weet ik wat.. Gaat allemaal in vuilniszakken naar de restafvalcontainer. Ik ben het spuugzat om weer naar de stort te rijden waar een gedeelte betaald en een gedeelte gratis storten is. De wachtrijen zijn daar vaak zo lang, soms tot tweeënhalf uur..! Daarna nog de meterstanden doorgeven en sleutels inleveren. Einde van een 22 jarig hoofdstuk. En weer wennen aan m'n broers en zus maar weer sporadisch tegen te komen. Hoewel deze laatste weken de saamhorigheid een flinke boost heeft gekregen, dus misschien dat we elkaar nu wat vaker gaan opzoeken. Katers.. toen ik nog niet zo doorgewinterd was in het drinken had ik ze vaak, precies zoals de klassieke kater vaak wordt omschreven: brak, koppijn, elk geluidje en/of beweginkje was teveel, maar als je er doorheen moest (werk en/of andere verplichtingen) dan sleepte ik me met pijn en moeite nog wel door zo'n dag heen. Later, toen de licht alcoholische dranken als bier en wijn niet meer op m'n lijstje stonden en het menu alleen nog bestond uit sterke drank, toen waren er geen katers meer maar wel hevige ontwenningsverschijnselen bij het wakker worden. Zonder drank kon ik helemaal niets meer, dus was het óf een paar fikse borrels om enigszins op gang te komen, óf blijven liggen tot de verschijnselen verminderden of zelfs verdwenen. Dat laatste duurde meestal een dag of drie, daarna kon ik wel weer zonder drank. Helaas duurde die drankloze tijd nooit zo lang, want er was altijd wel weer een reden of gelegenheid om d'r maar weer eens eentje te nemen, waarna het hele circus weer opnieuw begon. Achteraf denk ik vaak: wat kan een mens zichzelf toch aandoen. Maar ja, achteraf is altijd makkelijk praten.