Etty

Je kunt niet terug om het kind alsnog te geven wat het heeft gemist, dat zijn niet te vullen gaten. Wel kan ik iets doen met het verhaal dat ik als kind zo ingenieus heb bedacht om te overleven, maar wat me nu tegenwerkt. Herkennen dat ik niet het kind, maar de volwassene ben nu. Niet op die manier afhankelijk. In het kind verhaal moet ik roeien met de riemen die ik heb en ben ik niet in staat zelf iets aan mijn situatie te veranderen. Als ik nu behoefte heb aan empathie van iemand anders en er is niemand, dan kan ik iets gaan doen om daar wat aan te veranderen. Een kind kan dat niet en het zou me adviseren om het dan maar eindeloos in mezelf op te gaan lossen(niets nodig hebben), iets te gaan snoepen, op schoot te kruipen bij iemand die geen empathie te geven heeft. Of gretig ingaan op het vervullen van de behoeften van de ouders. Alles om maar niet te voelen dat ik het niet krijg en nooit ga krijgen. Wat complimenten betreft triggert dat soms de oude onvervulde behoefte aan onvoorwaardelijk aanwezig mogen zijn. Dan voelt het inderdaad alsof degene die het geeft me nu pas goed vindt. Jij mag blijven. Dat is meestal een vervorming, want niet zo bedoeld. Ik ben er niet gek op, laat mij mijn ding maar doen:)

Mijn doel is de werkelijkheid meer te ervaren zoals ie is, ontdaan van de illusies die de werkelijkheid vervormen. Illusies die bedoeld zijn als bescherming tegen die vervormde werkelijkheid. Waarin ik me laat meeslepen. Een negatieve kijk vervangen door een positieve kan weer een nieuwe vervormde werkelijkheid worden, nog steeds bedoeld om mij te beschermen. Ik ben nieuwsgierig of ik vanuit overgave kan leven, zonder die bescherming.

Er is denk ik altijd vervorming. Maar je moet toch wat, een conclusie trekken uit wat je ziet, kiezen voor het meest aannemelijke. Of voor jou het meest wenselijke. Het helpt me de vervormingen in kaart te brengen zodat ik op het moment dat het speelt als een derde tegen mezelf kan zeggen: back off. Laat me maar even. Ik kan dan refereren aan een afspraak die ik eerder op een neutraal moment met mezelf gemaakt heb. Globaal komt het neer op: niet in verzet gaan tegen dat wat ik nu ervaar. Maar dat is op een aantal momenten nog te vaag en voor onderhandeling vatbaar. De jamaar redeneringen nog te sterk. Het vermeende gevaar te groot, te echt. Het lijstje raadplegen is een tussenweg. Wat ik ook tegen mezelf ga zeggen straks, ik doe het niet. Met betrekking tot alcohol is het duidelijk: elke waarheid anders dan de keuze om niet te drinken is nu voor mij een herkendbare smoes om weer toe te geven aan de verslaving. Maar op andere momenten als er afhankelijkheid speelt, is het minder duidelijk wat me te doen staat: afhankelijkheid van goedkeuring, geruststelling, vertrouwen, aandacht. Als alles kabbelt in het leven merk ik daar niets van, maar als er iets gebeurt wat daar aan raakt, merk ik hoe mijn perspectief heel snel verschuift naar dat van een kind dat die dingen van buitenaf nodig heeft, en welnu.

Wij hebben een houtkachel in een rijtjeshuis. En sinds kort ook stookschaamte.

Ja idd, een joekel van een inconvenient truth. ik kan dat pas recent toelaten in mijn brein: dat de keuze om onze kat in huis te nemen en niet veganistisch te voeden heeft geleid tot veel dierenleed en milieuschade. En ja, we wilden er één uit een nestje, een kitten.

Ik start net mijn werkpc op en windows laat elke dag de meest prachtige foto's in mijn opstartscherm zien van plekken op aarde waar ik dan heel graag naartoe wil. Maar bijna altijd in een ander werelddeel. Stel dat ze zouden besluiten om alleen nog foto's te laten zien van je eigen omgeving, of op treinafstand, zouden er dan minder mensen in het vliegtuig stappen?

Nee. Maar ik doe graag mee met het experiment om het tij te keren. Want je weet maar nooit. De weg is in ieder geval niet zelf alles perfect doen en dan neerkijken op degenen die zich zouden moeten schamen. Heb ik wel een tijdje gedaan, als troost, controlebehoefte. Maar dat is in mijn ogen nu hetzelfde en net zo asociaal als je nergens wat van aantrekken, als jij het maar fijn hebt.

Meer dan 90 % van de soja die we gebruiken gaat naar het eten van vlees en zuivel meen ik. Ik weet niet hoe het zou zijn als we massaal aan de sojabiefstuk zouden gaan. Het advies mbt het sojaprobleem qua milieu en klimaat is wel nog steeds: eet zo veel mogelijk plantaardig, zodat we zo min mogelijk dieren hoeven te houden voor de consumptie.

Goedemorgen,

Hoi @Joskue85, Het kan zijn dat je verwachting 'helemaal blij en happy' te hoog is, maar ik neem aan dat je wel weet dat het niet normaal is om je altijd zo te voelen. Als wel, dan is simpel accepteren dat je niet de enige op de wereld hoeft te worden die altijd blij is je oplossing. Maar als je echt een gemis ervaart, dan is tegen heug en meug accepteren in mijn ervaring de opmaat naar een terugval. Dan is actie nodig. En heel fijn dat je het ziet dan, en er ruimte voor vraagt. Er zit veel leuke spanning in een leven zonder drank en drugs. Dingen doen die je eng vindt bijv. Als ik me afvraag wat ik graag zou willen maar niet durf, en ik ga alle levensgebieden af, (werk, studie, hobby, kinderen, partner, vrienden, reizen enz), dan kom ik tot een waslijst van enge dingen. Die dan in kleine stapjes gaan doen levert me veel op: het houdt me bezig, geeft spanning, en eenmaal gedaan een flinke dosis geluksgevoelens, kracht. Leren kennen wat je nodig hebt. En ervoor zorgen dat je het krijgt. Dat geeft mij plezier.

Goedemorgen allemaal, Ja ik ken het, de gemoedstoestand waarin je gaat denken dat je zielig bent. En dan, met de kater, jezelf ook zielig vinden, maar dan op een andere manier. Gauw er weer uit @ikkanhet!

Welkom! Bewegen, jazeker. Je naam eer aandoen bijvoorbeeld:). Voordeel van wandelen is dat je ook nog kunt nadenken over waarmee je jezelf kunt ontstressen: minder moeten, en minder goed. Succes!

Toen we hier zo'n 17 jaar geleden kwamen wonen waren er dingen nog niet af, en die zijn nog steeds niet af... En de dingen die inmidddels eigenlijk aan vervanging toe zijn hebben we met de ducktape methode opgelost. Als ik met Funda ogen door mijn huis loop, zeker overdag als de zon schijnt, dan gaat het jeuken. Maar als het donker wordt en de schemerlampen zijn aan, dan voelt het cosy. Toch hebben we ons voorgenomen om dit jaar....

Goedemorgen, Ja, heerlijk, nog een vrije dag, dochter is jarig, daar gaan we vanavond eten. De kerstboom gaat eruit, die hoort voor mij bij december. We wonen in een huis vol achterstallige klussen, meestal is een prioriteitenlijst maken voldoende om het gevoel te krijgen dat we weer wat gedaan hebben.

Goedemorgen, De beste wensen voor iedereen!

Goedemorgen,

Ja eens, alles is persoonlijk. Mijn invalshoek ook. Ik wil het graag oplossen, organiseren. Ik fantaseer over een maatschappij waarin kinderen niet meer aan slechte ouders hoeven te worden blootgesteld, zodat zij niet uitgroeien tot slechte volwassenen. Je kunt achter de gesloten deuren ik weet niet wat uitspoken met een kind, het is vogelvrij.

Als het persoonlijk wordt, kun je de stelligheden maar beter even achterwege laten. Ik had het ff niet door geloof ik.

Goedemorgen,

Wat betekent het voor jou, welke gevolgen zou dat geloof kunnen hebben voor een maatschappij als jij het voor het zeggen had?

Als iemand mij om hulp zou vragen zou ik nooit zeggen: laat maar zitten, je bent zo beschadigd, vergeet het maar. Er is altijd hoop. Maar als ik dan lees over mensen die opgesloten zaten, in de ogen van experts wel met verlof kunnen en dan direct weer aan het moorden slaan, dan vraag ik me af of die maakbaarheid wel voor iedereen op gaat. Of dat geen wensdenken is. Maar het is vanuit de gedachte: wat moet je met mensen die zich heel erg slecht gedragen. Laat je die weer toe, laat je ze oefenen? En nee, nooit een excuus. Maar wel een oorzaak toch, misschien.

Goedemorgen, Wandelen in de regen is fijn. Natte haren, nat gezicht en de rest warm. Ik hou van het schone lei gevoel dat ik krijg van een nieuw jaar.

Heb je invloed op je eigen slechtheid? Is het een gevolg van keuzes dat je het goede doet? Of ben je gewoon niet zo beschadigd en nog in staat om meerdere opties te zien, en de gevolgen ervan voor jezelf en je geliefden? Ik heb een paar mensen van dichtbij zien afglijden, veel verdriet veroorzakend bij anderen. Ik heb me dat zo vaak afgevraagd. Nog trouwens. De enige redding lijkt als er van binnenuit iets ontstaat, een motivatie, het beter willen. Maar dan moet je wel ergens herkennen wat beter is. Als je nog steeds aan het overleven bent in een wereld die er zwart en slecht uitziet, en voor sommige kinderen is dat echt zo helaas, dan hou je je daar aan vast.

Poeh, de laatste zijn is zwaar. Vind ik. Als ik de laatste blijf. De enige zijn die iemand heeft. Wat is voor jou een naar of slecht mens @Reacher?

Goedemorgen, Leuk huisje. het gaat flink regenen. Wandelen in de regen wordt het. Ik ben voorbereid. Leuk gebarentaal met een kleine, een vriendin deed dat ook, dat vond ik echt heel gaaf om te zien @niks !