Klassement

Hoi, ik ben nieuw hier en wil mijn ei even kwijt. Mensen in mijn eigen omgeving proberen je wel te begrijpen maar is toch lastig als je het zelf niet hebt meegemaakt.. Ik ben een vrouw van 31 die nu bijna 2 jaar 'vrij' is van een ex partner die alcoholverslaafd is. Ik was bijna 6 jaar samen toen ik er een punt achter heb gezet, en heb 1,5 jaar samengewoond. Als je geliefde verslaafd is wil je helpen uit de goedheid van je hart en omdat je van diegene houdt. Terwijl je eigenlijk onbewust ook de verslaving helpt. En dat realisatie moment duurde een tijd, ik zat zelf ook niet lekker in mijn vel en stond eigenlijk op 'overlevingsstand/automatische piloot'. Sinds april 2022 tm oktober 2023 heb ik samengewoond met een alcholverslaafde vriend. In die 1,5 jaar tijd heb ik de meest nare dingen naar mijn hoofd gegooid gekregen letterlijk en figuurlijk. Ik was op een bepaald moment bang dat ik alles maar accepteerde om maar geen uitbarsting te krijgen. Confrontaties, geprobeerd hulp te zoeken. Waar begin je? Het heeft 0 zin als de verslaafde het niet inziet. Mijn partner was inmiddels zo afhankelijk van mij dat hij niet meer zelf naar de supermarkt kon omdat hij zo zwak was door bijna niet eten en alleen maar op zwaar bier, wijn of zware drank te leven. Op het einde van onze relatie was het zo erg dat hij gewoon in de ochtend als die wakker werd begon met zijn eerste zware blik bier halve liter, van 14% en misschien 8 op één dag dronk. Hij werkte niet meer, heeft alles opgegeven, rekeningen van hem stapelde op een hoopje ellende was het. 4 oktober 2023 is het zo erg uit de hand gelopen in huis dat ik zijn vader heb gebeld huilend om 11 uur in de avond omdat hij maar niet ophield met ruzie zoeken. Heeft gaten in de deuren geslagen en echt vreselijke dingen gedaan. Zijn vader heeft de politie gebeld en toen kwam er 6 man bij ons over de vloer. Het was confronterend, ik schaamde me. Hoe heb ik het zover laten komen? Dacht ik bij mezelf. Ik heb huilend mijn spullen gepakt en bij mijn ouders gaan slapen een plan gemaakt en dit was klaar. Ik heb meerdere brieven geschreven, mails waarin ik mijn zorgen had geuit omdat praten gewoon niet ging. Het kwam niet binnen bij hem, had zoveel moeite met praten dat het gewoon vervelend was om überhaupt te praten. Ik heb een ultimatum gesteld voor 1 november zoek je hulp, ik je ouders iedereen willen helpen want ik kan niet langer op deze manier met je leven. Was hij mee akkoord, hij deed alleen het tegenovergestelde, doordrinken ik sliep niet thuis, dus hij had alles voor zichzelf. Dus toen met dwang eigenlijk hem zover gekregen af te kicken. Hij was afgelopen februari 1 jaar clean. We hebben contact gehouden en ik ben verhuisd omdat ik niet meer in het oude huis kon wonen, met flashbacks en nachtmerries. Nu een ongeveer 1,5 jaar later kijk ik terug en ben ik zo ontzettend trots op mijzelf dat ik deze keuze heb gemaakt. Ik heb mijn leven weer terug, ik voel me weer beter, mijn zelfvertrouwen komt terug. Maar ik vind het zo moeilijk om opnieuw open te staan voor een nieuwe partner. 1 omdat ik nog vriendschappelijk contact heb met mijn ex. En 2 bang om weer met een gebroken hart te zitten, teleurgesteld te worden etc. En de reden waarom ik hier nu mijn verhaal doebis omdat mijn ex partner mij afgelopen avond opbelde... uitglijder en aangeschoten heeft hij mij opgebeld. Dit triggerde mij weer van 'ik moet helpen want ik geef om hem'. En in plaats van nu weer de helpen hand te spelen doe ik hier mijn verhaal. Het doet me nog pijn te zien en te horen dat hij er nog steeds mee stoeit. Maar ik wil door met mijn leven, ik wil niet weer in die rollercoaster zitten maar durf het contact niet te verbreken omdat hij mij ook terugbetaald van wat ik heb voorgeschoten.. dus ja ik zit nu van en nu? Want hiervoor hadden we gewoon normaal goed contact en was het goed. Maar blijkbaar is er een tegenslag in zijn leven en ja greep die naar de fles om het zo kort door de bocht te zeggen.. Ik merk dat ik onrustig wordt en denk 'zal die nu weer van alles drinken?'Zal ik weer opgebeld worden straks? Neem ik dan op? Vind het echt lastig wat dan te doen dus ja ik dropte hier even mijn verhaal. Of als iemand wat gelijkwaardig heeft meegemaakt ale tips etc. Zijn welkom. Dank voor het lezen. 🙏

Dat is geen racisme, dat zijn feiten. Het is ook geen eenheidsworst. Ik heb de dingen altijd anders gedaan dan anderen. Wilde vroeger geen kinderpostzegels verkopen langs de deuren. Dat werd je als het ware opgedrongen. Ik heb het niet gedaan en was er trots op. Daarom kreeg ik ook geen pen. Wilde nooit kinderen en dat gevoel is altijd gebleven, heb liever haar-baby's. Wij zijn alleen getrouwd met de koffiejuffrouw en een meneer van kantoor. Ik weigerde een jurk, toefje op de kop en struikje in de hand. Niet aan mij besteedt. En nog veel meer dingen.... @Claudius Het drooghouden doe je voor jezelf, niet voor mevrouw de psychiater. Je hoeft aan haar niets te bewijzen. Laat het gaan.

Dat mag toch! Ben ik ook soms, heel gezond. Ik had een leuke middag en een beschonken rare pummel wilde iets bij mij uitlokken en probeerde mij te duwen. Ik duwde terug en hij lag om. Nog een voordeel van het niet drinken/nuchter zijn en zijn nadeel natuurlijk. Ik duw gerichter terug. Had nog medelijden ook met hem en hielp hem weer overeind met de belofte dat nooit meer tegen mij te doen. Met mij gaat het redelijk. Suikers wisselen en schieten soms omhoog maar over het geheel wel lager dan het was, de hypo's zijn soms nu meer het probleem. Ook eng want daar kun je van in slaap vallen en lang ook een soort coma en daar zit ik niet op te wachten. Dan wat fruit en schiet het weer omhoog. Wikken en wegen dan en op andere momenten medicatie innemen zeker als ik nachten draai. Wel leuk nieuw kapsel en lekker gebruind door de zon. Dus kan er weer tegenaan. 5 nachten vanaf morgen. Niet geheel goed bijgelezen maar dat boos van Claudius snapte ik even heel goed. Zo de rest even beter bijlezen. Lika las ik, mams heeft het naar haar zin, lekker zo laten, heerlijk voor haar en jullie. Daar doen wij het voor. Pommetje Horlepiep is overleden, tot bijna het laatst verzorgd, Zondag overleden. Lieve trotse ingenomen man. Mijn beroep is mooi.

Claudius ik geloof niet dat je je realiseert dat je de enige bent die vrijwel dagelijks hier schrijft dat je cravings hebt en hoe oneerlijk het allemaal is en dat een mens voor minder aan de drank zou gaan. Ik ben geen schone jonge dame maar als ik psychiater was liet ik je ook dagelijks blazen, gewoon omdat je niet klinkt alsof het lek boven is. @Spirit ja natuurlijk doet ie het goed, alleen zelf verantwoordelijkheid nemen is er nog niet bij. Bewijs maar dat het blazen overbodig is, dan stoppen ze er vanzelf mee.

Proficiat @Jac! De helft zit er al op. Ook een buiging voor @Mariann en @John72.

Vanavond eet ik een restje sucadelapjes. Dat doe ik door de pasta met veel uien en champignons.

Goedenmorgen Ben lekker vroeg uit de veren tegenwoordig, straks ga ik nog een ochtendmens worden Gisteren ben ik mijn sleutels verloren, tijdens de wandeling met de hond. Ik heb ergens langs de kant gezeten en daar de hond op de kant geholpen, waarschijnlijk dus daar gebeurd.Mijn vriend gebeld, ik was best in paniek.Gelukkig werkt hij vlakbij, dus hebben we daarna alle plekken doorzocht, maar zonder resultaat.Hopelijk vind iemand ze, maar mogelijk liggen ze in het water.Ik was er flink overstuur door, dus even lekker zitten janken.Blij dat ik dat ook weer kan.Toen ik daarna op mijn stappenteller keek, kreeg ik applaus en een lintje .Zoveel stappen had ik in tijden niet gezet . Vandaag maar eens wat rustiger aan doen.Ik merk, dat ik mezelf een beetje aan het voorbij lopen ben.Ben teveel betrokken bij alles. Even pas op de plaats en aan mezelf denken. Voor iedereen die hier nog voorbij huppelt, een fijne dag toegewenst onder mijn motto: Laat de zon in je hart

Ach @Claudius wat maak je het jezelf toch verschrikkelijk moeilijk zo. Het boos zijn en verwijten naar een ander maken gaat je niet helpen, niet nu, niet over een poos. Ja, je hebt Femke een hele poos moeten missen door een opname, het was niet anders. Maar je hebt daarnaast ook vele vele jaren mogen zorgen voor Femke, van haar mogen genieten en zij van jou.....

Wat een ellende @Spirit, wat moet je dat allemaal pijn doen. Ja, het zou zo leuk kunnen zijn allemaal nu je een stuk dichterbij ze woont. Maar jammergenoeg mag het niet zo zijn. Probeer het maar een beetje los te laten, hoe moeilijk ook. En lekker aan de slag met ruimen in jullie eigen huis, maak daar een veilige gezellige thuishaven van. Je gaat zo goed nu, hou je daaraan vast. Geniet van al het goede wat wél op jouw weg is gekomen de afgelopen tijd... ❤️

"Als je denkt dat je verlicht bent moet je bij je moeder gaan logeren", ik weet niet meer wie dat zei maar ik vind hem supergrappig. Ik had hetzelfde met mijn moeder, een paar uurtjes ging wel, dan zette ik mijn beste beentje voor. Maar ik heb nooit meer een nacht bij haar geslapen. Zij wel bij mij in Frankrijk, dan zei ze na drie dagen, terwijl ik helemaal murw en uitgewrongen was en haar terug naar NL wilde brengen: "Ik kan toch best langer blijven, je hebt toch geen last van me"? Niks ten nadele van m'n moeder hoor, dat was een goed mens en een lieve moeder die haar uiterste best heeft gedaan, maar ze drukte bij mij op alle knoppen waar ik van over de rooie ging. Kun je niet beter bij een broer of zus logeren als je in NL bent, of een b&b huren? Dan haal je je moeder op voor een leuk museumbezoek ofzo en daarna ben je weer lekker met jezelf, dan heb je een paar uur later misschien wel weer moed voor een kopje koffie met haar.

Claudius, als je per se iemand iets wil verwijten, ga dan eens bij jezelf te rade waarom je het zover hebt laten komen met die hele stoet aan hulpverleners die zich met jou bezig houden. En als je daar klaar mee bent, vergeef jezelf dan en ga verder met je leven, gericht op de toekomst. Je blijft maar hangen in het verleden en in alles wat de hulpverlening fout zou hebben gedaan en nog doet. Wat brengt het je behalve frustratie?

Tja, ik was vroeger de jongste thuis, dat zal er wel mee te maken hebben.

@Moeps je hebt er 9 maanden op zitten en mag weer een wagon verder naar voren zitten in onze trein. Proficiat! Applaus ook voor @Happiness2, @bolletje en @Soothe.

ik ben weer wat verder, dat ik me overdag zo akelig voel komt door de ontwenning. Zopiclon werkt maar 6 uur. Ik hoorde dat ik beter naar diazepam over kan gaan omdat die heel de dag werkt, en die dan hyperbool naar beneden. via die rekenmodule boven kom ik met 5 zopiclon op 50mg diazepam ? ? da's toch heel veel, of niet ?

Goedemorgen frummers, En weer een wolkeloze hemel, wat worden we verwend. Vandaag binnen een beetje rommelen, een beetje, want na twee dagen snoeien op grote hoogte voel ik al mijn spieren inmiddels. Fijn je weer even te zien hier @ikkanhet, hoe gaat het nu met jou? Ook fijn jou weer even te lezen @Freekie, mooi dat je weer zover bent dat je kunt gaan opbouwen met jouw werk. En @Lika, sterkte, het zal een hele klus zijn dat huis van jouw ouders. Maar wat heerlijk te lezen dat jouw moeder zo opfleurt momenteel. Ik las dat je het Pieterpad hebt hervat, leuk @Fonny, een paar dagen geleden schoot het door me heen: 'zou ze alweer begonnen zijn....' ja dus. succes en veel wandelplezier hoor. Zo en dan nu echt even een bakje

Goed bezig @Etty Ik drink 1 bakje koffie per dag.Dat is ruim voldoende. Ik heb ook een demente kat gehad.Precies hoe je dat ook beschrijft.Dat schreeuwen ging dag en nacht door.Op het laatst was het alleen nog maar een velletje.Toen heb ik ook de beslissing genomen om haar een spuitje te geven.Alle lapmiddelen en pilletjes deden niets meer.Heb ook heel lang dat gemekker nog gehoord.

goeiemooiemorgen frummers geen zon vandaag hier, maar nog wel fijn weer om naar buiten te gaan. gisteren heerlijk rozig van het strand teruggekomen. @Etty nou gefeliciteerd met je nieuwe thuis joh. Je hebt een zware week achter de rug. Verhuizen ervaar ikzelf an erg stressvol. Maar eenmaal over is het inrichten en uitproberen wel fijn. En goede buren zijn goud waard. Je was al blij met het huis he, dus je gaat je draai er vast vinden. Kalm aan maar doen, zo'n verkoudheid geeft ook wel iets aan w.b. weerstand.

Hier iemand die op dezelfde dosering zit helaas. Ik lees aandachtig mee. Probeer er ook al jaren vanaf te komen en heb van alles geprobeerd. Ook een flumazenil behandeling ondergaan in het radboud en daarna 2 weken benzo vrij geweest. Mijn gebruik schommelt tussen de 3 en 6 zolpidem. Gebruik ook zolpidem en diazepam overdag om de ontwenning te drukken. Vorige week nog gesprek gehad over tapering. Ik geloof daar wel in maar dan alleen in de laatste fase van de afbouw als je volledig stabiel bent en je op 1 inname moment zit. grt P

Hoi Jp1, slim van je psych om over te schakelen naar dia, vanwege de langere halfwaardetijd zul je daardoor overdag veel minder afkickverschijnselen hebben. Het afbouwen van het equivalent 6 x 10 zolpidem is 60 mg diazepam per dag, volgens bovenstaande link. Het omrekenschema dat getoond wordt daarna is niet okay denk ik, 60 mg dia in 12 weken naar 0 is old scool en geeft te vaak ernstige problemen. Bovendien moet je lichaam eerst wennen aan de switch van zolpidem naar diazepam en de tijd hebben om zich daaraan aan te passen. Je zou daarna kunnen overwegen om het eerste deel, van 60 naar 20 mg diazepam in stappen van -5mg te doen, afhankelijk van hoe dat voelt. Het tweede deel van 20 naar 5mg in stappen van telkens -2.5mg. Het laatste deel vanaf 5mg diazepam naar bijna 0 is volgens de laatste inzichten echt het beste om dit hyperbolisch af te bouwen, richtlijn is 10% van telkens de laatste dosering, en stappen van 14 dagen, maar dat is geheel aan jou hoe je je daarbij voelt. Minder % en langere stappen is altijd beter. Kijk op mijn website voor meer info en tools, kijk ook op facebook bij de groep benzo strijders, zij zijn erg goed in de dagelijkse begeleiding van dit soort trajecten. De eind dosering (Jumpdosering) is volgens de Ashton 0.5mg voor diazepam, de huidige aanbeveling is 0.25 , ikzelf zie de beste resultaten van duurzaam herstel in de jaren na de afbouw bij een Jump van 0.15 , het duurt dan allemaal wel langer, dat is zo. Taperingstrips kunnen je in het laatste traject zeker helpen, maar zijn redelijk duur en worden bijna niet vergoed. Via enkele apothekers in nederland kan je psychiater of huisarts (recept) wel speciale lage dosering pillen van 0.1mg 0.2mg 0.5mg bestellen in potjes van 168 stuks voor ±45 euro, je kunt daarmee een stuk veiliger je dagelijkse doses samenstellen zonder te hoeven vijlen en wegen van reguliere 2mg pillen. Links vind je ook op mijn website. Maar dit is enkel ook maar mijn visie, en geen enkele garantie dat dat voor jou ook goed voelt. Succes man !