Klassement

Mogge! Zoals @Etty gestopt is met koffie, ben ik nu aan het minderen met de socials. Ik heb facebook en instagram onder tijdslot gezet op de telefoon: ze zijn alleen beschikbaar tussen 20:30 en 21:00. Gisteravond helemaal het slot gemist want we zaten voor een leuke serie, dus de hele dag niet geweest. Gek genoeg, ondanks dat dat kennelijk een vreselijke hard drug is, heb ik helemaal geen ontwenningsverschijnselen. Ik heb ze nodig om te netwerken voor de hondenclub dus ik wil niet mn accounts opzeggen, ik wil alleen stoppen met dat gedachtenloze scrollen. Dag 1 in de pocket dus zonder enige moeite. Geinig, verslavingen.

Ja ging goed. Beetje wat neerslachtig en moe maar voor de rest mag ik niet klagen.

Hilarisch voor de meelezer 😁

Toen ik hier net was, vond ik de bijdragen van @Reacher gelijk aansprekend. Nou ben ik zelf niet super actief, maar ik vind het wel jammer ze niet meer te lezen

Hartelijk gefeliciteerd met je 15 jaar @Kate. Dat is een heel mooie mijlpaal Door naar de 16 maar? Ook respect voor @SoberMummy en @Yogajuf.

Tjee @lady jane💌

Wat zul jij blij geweest zijn toen je thuiskwam. Geschrokken en bezorgd, natuurlijk. Maar in je eigen bed kunnen kruipen. Pas goed op jezelf lieve @lady jane. En fantastisch en hartverwarmend zoals jouw zoon heeft gehandeld ❤️

Jeetje wat een avontuur @lady jane en wat heb je er dan veel voor over. Het siert je wel, maar verstandig om het niet meer te doen. Super lief van je zoon, mooi gebaar. Denk dat je dan als moeder even extra trots mag zijn

Goed bezig! Moe hoort erbij, kan best een paar weken duren, dat is het detoxen

bijna weer de oude dus. accepteren wat niet meer kan en blij met wat er nog wel allemaal mogelijk is. En dankbaar voor hoe zoon ermee omgaat, dat is wel eens heel anders geweest. zo trots op hem

Nou dat mag wel in een speciaal premium zakje, dat bloed van jou @lady jane, daar is hard voor gewerkt!

Goeie morgen, Nou de tel. zal nooit geen verslaving worden, vergeet hem zelfs vaak. Heb een hekel aan dat ding en hij interesseert me geen moer. En het ergste vind ik dat je eigenlijk verplicht bent om zo'n ding te hebben. Nee het is niet mijn ding. Soms zie je dat mensen gaan zitten en de mobiel al in hun handen hebben.

daar waren we langs gelopen zonder na te denken. Later wel een chique chinees gevonden met prima toiletten.

En het was grappig die zelfzorg. Ben ook blij met mezelf. Zondagavond zat ik zo klem. Ruzie maken, boos, ongelukkig. Alles. Het is betrekkelijk nieuw voor mij dat ik voel wat ik nodig heb en daarnaar handel. Heel erg fijn.

Gefeliciteerd @billy1981! 🎉 een ontzettend mooie mijlpaal. ik kan niet wachten om weer gezellig bij jou in het rijtje te staan!

Er staat niets in de richtlijnen over wat er kan gepraat worden.

en stel je voor dat we hier niets meer vinden om ons aan te ergeren?

Gut, wordt er nou echt gepleit voor censuur op de dagdraad? En wiens mening moet dan leidend zijn voor wat wel en niet acceptabel is? Wat mij betreft kan alles gezegd worden en kan overal over worden gediscussieerd en hoeft dat niet in een apart draadje. Daarbij: de dagdraad is al zo lang als ik hier lees een bonte verzamelplaats voor alledaagsheden, meninkjes en allerhande flauwe kul. En dat vind ik het aardige eraan. Als alles verplicht over alcohol moet gaan hadden we hier de tent allang kunnen sluiten.

Volgens mij is alles, maar dan ook alles verslavingsgerelateerd.

Ik zal een draadje maken waarin we deze en andere (on) zinnige dingen kunnen bespreken, we mogen het hier best over hebben vind ik.

Dank jullie wel @Bob en @lady jane! En ja het gaat goed met me en ja ik ga lekker zo door :-) Het is een gek idee dat het alweer twee jaar geleden is, het voelt langer en korter tegelijk. Ik ben nog steeds (uiteraard) veel met het onderwerp bezig. Er is een aantal podcasts dat ik nooit oversla en soms lees ik in m'n e-reader weer wat boeken door van ervaringsdeskundigen. Ik bezoek verder geen groepen nu en dat vind ik prima. Ik heb een aantal maanden bij een wekelijkse groep gezeten, die me in het begin zeker van hulpvolle inzichten heeft voorzien. Er onstond in die groep (trouwens in mijn afwezigheid :-)) een ruzie waardoor de helft van de groep, en dan ook nog de helft waarbij ik de beste klik voelde, opstapte. Ben er sindsdien niet meer geweest. Ik probeer sowieso zo weinig mogelijk dingen te plannen in de avond, aangezien ik een ochtendmens van het zuiverste soort ben. Nog een speciaal bedankje aan @MijnGerrit die mij al jaren voor mijn stoppen op dit forum heeft welkom geheten en me heeft meegenomen naar mijn eerste meeting. Voor iedereen die denkt dat een alcoholloos leven onmogelijk is, zou ik willen zeggen: Dat klopt dus niet. In de 20 jaar dat alcohol een veel te prominente rol heeft gespeeld, leek het me dag na dag na dag het allermoeilijkste om er ooit mee te kappen. Vanaf het begin van de afgelopen 2 jaar, was het ineens het makkelijkste wat er was. Van niet mogen drinken, naar niet kunnen en naar niet willen en niet hoeven. Het geeft zoveel rust. Ik begon met antabus innemen onder toezicht en een wekelijkse groepssessie. De mensen om me heen wisten van m'n strubbelingen, dus daar hoefde ik me nooit voor te verantwoorden en ook geen groepsdruk. Met sommige mensen heb ik geen contact meer, dat paste gewoon niet meer. Ik zou zeggen als je het moeilijk hebt: blijf in verbinding. Met de mensen om je heen, de mensen hier, of de mensen die ervoor gestudeerd hebben. En ohja @SoberMummy het ziet er nu wat eenzaam voor je uit daar, maar binnen een maandje we meet again!

mensen die hier niets te zoeken heb en en van alles eisen, (want ze krijgen van alles) terug schoppen, maar mensen die het echt nodig hebben, helpen. Tuurlijk komt nederland in opstand. Als ouders 2 kinderen aan nemen en die vervolgens van alles krijgen en de eigen kinderen niets, dan komt er van die eigen kinderen niets terecht. Toch normaal?

🎉🎂 Vandaag een heel jaar volgemaakt! De periode daarvoor was er 1 van vallen en opstaan, struikelen en hakkelen. Ergens is het kwartje toch gevallen en heb ik op 13 februari 2024 mijn laatste glas gedronken. Niet in de laatste plaats te danken aan mijn geweldige AA-groep! Ondanks een periode van werkloosheid lukte het mij om een fatsoenlijke dagstructuur voor mezelf te creëren. Op tijd opstaan, sporten en goed eten. Sinds ik weer werk en verhuisd ben, is het sporten er een beetje bij ingeschoten, maar m’n structuur en goed voor mezelf zorgen heb ik weten te behouden. Ik probeer ook iets positiefs met m’n verslaving te doen. Ik heb meegeschreven aan het welkomsboekje voor nieuwe AA-leden in onze regio, ben lid geworden van de cliëntenraad van een grote verslavingszorginstelling en heb gisteren mijn levensverhaal mogen doen voor een groep van 20 psychiaters die een leergang verslavingspsychiatrie volgen aan de Radboud Universiteit. Aankomende woensdag heb ik m’n penninguitreiking binnen onze AA-groep. Ik heb er zin in en ben eindelijk weer eens trots op mezelf. Ik ga zeker door op de ingeslagen weg en blijf graag op het jaarpact staan!

Gisteren is bloed geven weer eens verkeerd gegaan. 3 x out geweest vlakbij donorcentrum buiten. Haalde geen bankje en mensen vonden mij onder mijn fiets liggend en belden 112. Zo stom, ik heb ze overgehaald die ambu te annuleren, gewoon uit valse schaamte. Daarna nog 2 x weggeweest en toen hebben ze weer gebeld en zich niet laten overhalen. Ze dachten dat ik hartfalen had omdat ik "knorde". Nooit van gehoord, maar dat schijnt bij een hartinfarct te kunnen horen. In de ambu werden 2 x hartfilmpjes gemaakt. Het kwam door onderkoeling, mijn temp. was 35 graden, na een klein uur op de koude grond liggen. Fiets werd ingeladen en ik ben thuis gebracht zo. Ik was helemaal van de wereld, duizelig, misselijk, en liet alles maar over me heen komen. Gelukkig niet naar het ziekenhuis gebracht deze keer. Maar wat heb ik lieve omstanders laten schrikken en wat kan ik eigenwijs zijn vanuit verkeerde motivatie/gedachtenspinsels. Met zoon geappt later en die bood aan zich als donor aan te melden als ik beloofde te stoppen met bloed geven. lief he. Ik heb eenmaal thuis uren liggen denken of ik wel wilde stoppen. Gisteren was de 90ste keer en ik wilde zo graag de 100 halen. Maar net toch afgemeld. Dit was de 3e keer dat het echt mis ging en ik moet maar leren dat ouder worden ook echt inleveren betekent, en dat ook accepteren. Meldde dat net bij zoon en kreeg een foto terug van zijn eerste afspraak over een week. En dat was zonder het van elkaar te weten. Helemaal trots op hem. En net mijn tel. opgeladen met het nieuwe setje snoertjes dat ik kreeg als beloning voor de 90e keer haha. een mooi afscheidskadootje waardoor ik nog vaak aan mijn avontuur van gisteren zal denken als ik weer eens twijfel om me toch weer aan te melden. en het stokje doorgeven heeft ook wel iets.