Klassement

@bozo12je kunt die lastige momenten aan. Als ik denk dat ik iets niet meer aan kan en echt niet meer weet wat ik moet, denk ik altijd aan de woorden van @Lika: 'je kan het, want je doet het al.' En zo is het ook!

Goedemorgen allemaal, @bozo12 Niet in huis halen wat @bumperjim zegt, daar begint het mee. Gisterenavond had ik ook zo'n enorme zin, niet normaal. Heel goed dat ik echt niets, nada in huis had (ook geen likeurtje, want ik had alles gepakt wat me die verdoving/roes kon geven). Toen de craving weer was gaan liggen, dacht ik 'hey, ik doorsta dit". Dat gaf een enorm krachtig gevoel. Dus hier geen alcohol meer in het wagentje. En bezoek mag het mee naar huis nemen.

Niet leuk is een understatement @Spirit. Je was vol vertrouwen dat hij niet meer zou drinken en nu is hij ondanks jou flink aan de zuip. Niet te hopen dat hij jouw jarenlang traject ook nodig heeft, maar voor jou wel goed om een plan te gaan maken. Wat zijn jouw grenzen? Kun je die handhaven? Nu drink je niet mee, maar hoe gaat dat als dit voort blijft duren, is je relatie zoveel waard? Je kunt hier ook hulp bij vragen he. Sterkernaast heb ik zelf ooit gevolgd bij de Jellinek, maar jullie Antes heeft vast ook zoiets, en anders Al Anon. Denk hier niet te licht over meis. Je weet hoe een trigger kan werken. sterkte!

Klopt!! Terrasjesweer helpt ook niet. Wil gewoon iets te zeuren hebben

...dat "werkt", ja wat is werkt. Als werkt betekent nooit meer wat drinken, ja dan is nooit meer wat drinken inderdaad de enige manier om nooit meer wat te drinken 😜 Volgens mij kan je gewoon het beste eerst eens rustig stoppen zonder plechtige beloftes voor de rest van je leven, dus dag 1, dag 2, enz enz en dan komen er vanzelf allerlei inzichten. Het is een heel avontuur.

Ik denk dat veel mensen hier dit herkennen. Er zijn ook al veel tips gegeven. Zelf heb ik veel gelezen over alcohol en stoppen met drinken en ook regelmatig podcasts / luisterboeken geluisterd. Vooral op de momenten dat ik het even moeilijk had. Ook nu als ik een moeilijk moment heb en ik moet bijvoorbeeld naar de supermarkt, dan zet ik een aflevering op van Koos van Plateringen. Zelfs al heb ik hem al geluisterd; het helpt als reminder. Ook heb ik geen wijn in huis en probeer ik zo weinig mogelijk naar de winkel te gaan (minder gelegenheid om er in een zwak moment aan toe te geven). En heel bot: je moet er ook gewoon doorheen. Accepteren dat het even k*t is, maar ook dat het beter wordt. Dag voor dag.

En als je denkt dat kan ik niet of dat wil ik niet, terwijl je eigenlijk toch van je verslaving af wil, dan is dat het verslaafde ik-brein. Ik vergelijk met de ochtend-Freekie en de avond-Freekie. De ochtend-Freekie, was vaak teleurgesteld, katerig, mentaal-katerig, zweten en noem maar op. En met de beste bedoelingen wilde hij stoppen en uit de vicieuze cirkel stappen. De avond-Freekie, zag geen vuiltje aan de lucht... De kater was weg en een potje bier of joint (of beide) was echt een goed idee! Mijn avond-Freekie ziet nu ook in dat ik mijn dag (weekend) of in de week (avond) niet hoef te vullen met drugs & alcohol om de uurtjes door te komen...

Goeie morgen saampjes. Hier lekker naar de dagbesteding. Veel zin in, want de therapie van Hersenz 2x p.w. en thuis, is erg zwaar maar we hopen op vooruitgang. Hier regent het pijpenstelen maar dat deert mij niet ik heb goeie zin.

@Charly gefeliciteerd met je zes maanden. Je komt weer een wagon verder naar voren te zitten in onze trein. Respect ook voor @billy1981, @Amethist en @wimmelt.

Ik hoorde vandaag op een podcast (nog eens) hoe depressie veroorzaakt wordt door voortdurende repressie (of onderdrukking maar dat weet je wel hè) van emoties. Als je de repressie lang genoeg volhoudt krijg je depressie. Het moet er dus uit, dat is (volgens mij) net het signaal dat de depressie je geeft. Maar zelf ken ik het ook maar al te goed: repressie van depressie 😁

Goedemorgen frummers, Het is nog vroeg, maar de zon schijnt al gul. Een belofte voor vandaag? Maakt niet uit, we gaan er een mooie dag van maken. Te beginnen met een bakje.

Hartelijk gefeliciteerd @An. Je hebt er negen hele jaren op zitten. Dat is een groot compliment waard. Maar @Skyer, @Goedehoop en @Rory verdienen ook een klop op de schouder.

Prachtig nummer @Musashi, fijn om weer eens te horen. Die film, die waanzinnige reis door vervagende herinneringen, vond ik destijds ook mateloos aangrijpend en fascinerend.

@Anitawestmijn ervaring is dat de hele beleving van wat je eerst zo leuk vond gaat veranderen. Ik vind een kroeg niet leuk meer DUS mis ik dat niet. Ik ben WEL andere dingen gaan doen. Met vriendinnen naar de film idd of overdag wandelen, handwerken (ik…..???? Ja, ik!). Soms ga ik mee met anderen, maar vaak zeg ik snel ‘doei’. Ik vind dat wat ik eerder leuk vond, niet meer leuk. Dat vind ik niet erg. Ik heb een heel rijk leven. Ik zie en beleef meer aspecten. Heel fijn.

Je hoeft dat niet te verklaren. En als ze er naar vraagt kun je zeggen dat je dorst hebt en eerst een spa wilt, misschien dat je straks meedoet. En dan bestel je erna gewoon weer iets fris of een thee, gewoon omdat je daar zin in hebt. Of je zegt dat je morgen fris wilt zijn.

Vooral dat mentale speelt bij mij een hele grote rol. Ik slik al jaren Fluoxetine tegen depressie. Door alcohol worden die depri gevoelens versterkt. Hoe stom kan je zijn door dan toch te drinken..

Hmmmm nah, bij mij is het anders. Avondjes met vrienden (gelukkig zijn het er niet zo veel, anders was dat natuurlijk ook weer niet goed) vind ik werkelijk meerwaarde hebben. In mijn eentje zuipen voor tv/computer niet bepaald. Die roes is misschien lekker voor even. Maar al gauw wordt het eigenlijk maar bewustzijnsvernauwing, een wazige boel en de volgende dag weet ik het amper nog. En de volgende dag verrot, gaar en een zombie. Vind dát eigenlijk maar heel weinig waarde nog hebben. Dat is voor mij niet 'steeds weer proeven hoe lekker de roes ook alweer was'. Maar dat is een wel een proces geweest hoor. Denk dat de euforie die ik eerst altijd had in de eerste fase van de dronken avond bij mij ook gewoon minder geworden is. En daar deed ik het meestal voor. De verdoofde fase vind en vond ik nooit zo geweldig. Die fase vind ik duisterder.

Morgen wel weer een sollicitatiegesprek om 10.00 uur. Best wel een leuke baan lijkt me, en iets minder hoog gegrepen. Gaat me hopelijk van de straat (en van al dat gepieker) afhelpen

onbewust kun je zelfs een achterdeurtje naar weer drinken openzetten door dat soort gedachten te geloven.

Dank je @bumperjim en @lady jane

Aparte buurman, zou hem niet meer binnenlaten

Gooi alles door de gootsteen wat je in huis hebt en tank jezelf vol met water (of met wat dan ook) en dan ga je lekker staan afwassen of grasmaaien of oud papier weggooien of zo.

in bed moet je ook niet meer inloggen @Rosee een bed is om in te slapen (zei ze na een slapeloze nacht)

Niet in huis halen, dan kan je t ook niet opdrinken. Werkt bij mij het beste 😁

Goeiemorgen! Onder de douche door, hondje lopen, dagje werken en dan repetitie met 80 percussionisten yeeaaaaahh 🤘🏼

Goedemorgen. Opstaan en zwemmen hier!

Hoera!

Ik mis @Oskar.

@Quinnje hoeft je wat mij betreft nooit te verontschuldigen voor het uiten van je depressie. Gewoon niet. Het is volkomen ok dat je dat doet. Al gun ik je heel iets anders! Maar ik ben blij je te kennen met depressie en alles.

Een willekeurige dag in 2024 Ik sta op rond kwart voor zeven omdat ik rond die tijd meestal wakker word. Het was weer een goede nacht, ik heb lang en ononderbroken geslapen. Ondanks dat ik geen ochtendmens ben en moeite heb met wakker worden, stap ik met een fris gevoel uit bed en het eerste wat ik doe is een kop koffie zetten. Ik zie een lege fles wijn staan en weet dat mijn vrouw gisteravond later naar bed is gegaan. Al sinds haar operatie vorig jaar zomer drinkt zij veel minder. Wat ben ik blij dat ik geen last meer heb van hoofdpijn, brakheid, zweten, pijn in organen, kortademigheid en loopneuzen ’s morgens. Waar ik mezelf eerst afvroeg of die loopneuzen nou van de verkoudheid of allergieën kwamen weet ik nu dat het de alcohol was. En ik bedenk me dat zelfs de heftige aanvallen van hooikoorts die ik normaal gesproken in deze tijd van het jaar had, achterwege zijn gebleven. Dan loop ik naar boven om de kids wakker te maken en hen te helpen hun kleding aan te trekken. Ik voel de rust en helderheid waarmee ik dat kan doen en we maken samen lol. Beneden aangekomen maak ik het ontbijt voor ze klaar. Ik raak wat geïrriteerd omdat ze allemaal verschillende dingen willen eten en moet dan terugdenken aan de tijd waarop ik met mijn brakke hoofd dan boos en geprikkeld uitviel tegen de kids. Wat een verschil! Ik maak ook mijn eigen ontbijt klaar en kom bij ze aan tafel zitten. Eet smakelijk! Na het eten ga ik met de hond naar buiten en laat hem lekker snuffelen. Nog steeds kan me dat ongeduldig maken, maar ik kan me nu veel meer berusten in het moment. Eenmaal thuisgekomen zeg ik de kids gedag want die gaan naar school en stap ik onder de douche. Na het douchen zet ik nog een kop koffie en klap ik de laptop open, klaar voor een nieuwe werkdag. Ik merk bij mezelf dat ik ondanks mijn burn-out en stressklachten toch minder gejaagd ben en meer rust in mijn hoofd heb. Ik bedenk me dat ik voorheen altijd een kan met water mee naar boven nam. Nu vergeet ik zelfs vaak een glaasje water in te schenken. Tijdens het werk merk ik dat ik veel meer gefocust ben en het denken me makkelijker afgaat. Ook thuis is dat trouwens het geval. Een gevolg van niet drinken is dat emoties ongefilterd en puur binnenkomen en daar moet ik nog wel aan wennen. Op moeilijke momenten zoals bij mijn terugval in mijn burn-out, komt het alcoholverslaafde deel van mijn brein ‘Henk’ zich nog wel eens melden, maar ik weet dat dat niets gaat oplossen. Hoe fijn is het dat ik nooit meer die discussie met mezelf aan hoef te gaan, die continue vraag over wanneer wel en wanneer niet mogen drinken en de gevoelens van schaamte, spijt en lichamelijke ongemakken die erbij komen kijken. Dat is het echt niet waard. Sterker nog, ik heb nu echt het gevoel dat ik leef, met alle positieve ervaringen en uitdagingen die daarbij komen kijken. Met de kids voel ik me ook meer verbonden. Niet dat ik ze voorheen negeerde, integendeel, maar ik was vaak geïrriteerd en geprikkeld en met mijn gedachten bij het eerste (of volgende) wijntje die dag. Ik kan nu echt genieten van het samenzijn. Hoe heerlijk is dat! Ook mijn relatie met mijn vrouw voelt verbeterd. In plaats van in een dronken bui haar schreeuwend opgekropte dingen te verwijten kan ik nu rustig blijven en het meer bij mezelf houden. Geen verwijten meer, veel minder irritatie en boosheid, wel meer contact. Ik merk ook dat mijn vrouw veel meer verbinding met mij zoekt. Dat vind ik erg fijn, het geeft mij vertrouwen en zorgt er ook weer voor dat ik meer positieve energie kan steken in ons. De dag verloopt rustig. Af en toe lees ik op Alcohol de Baas de bijdragen van lotgenoten, om toch bewust te blijven van het gevaar van een uitglijder en terugval met alcohol. De herkenbaarheid van lotgenoten en hun verhalen helpen mij om scherp te blijven. De verslaving verdwijnt meer naar de achtergrond, en dat is voor Henk reden om zich op sommige momenten toch even te laten horen: als het zo makkelijk gaat dan viel het met die verslaving echt wel mee. Eentje op z’n tijd moet toch kunnen? Dank voor je advies Henk, daar gaan we niets mee doen. Ik moet terugdenken aan de afgelopen jaren, toen ik zoveel dronk. Ergens blijft altijd het gevoel hangen dat het wel meeviel. Nadat ik gestopt ben heb ik nooit echte onbedwingbare zucht gehad. En het stoppen zelf ging, nadat de knop om was, ook verrassend makkelijk. Misschien beschik ik over veel zelfdiscipline. Ik weet ook dat als ik met dit soort grotere issues eenmaal iets heb besloten, ik daar niet meer op terug kom. Daar prijs ik mezelf gelukkig mee. Want tegelijkertijd blijft altijd het gevoel hangen van ‘eentje kan wel’ en daarom hou ik steeds de metafoor van de bekerplant van Allen Carr in gedachten. Eenmaal de eerste gepakt glijd je bewust of onbewust zo weer af naar je oude dagelijkse drinkpatroon. Ik herken dat nog van het stoppen met roken, waar ik naar mijn idee helemaal niet zo verslaafd aan was -in ieder geval veel minder dan aan de alcohol. Gewoon even één sigaretje werd al dezelfde week weer een pakje per dag. Maandelijks lees ik meerdere malen mijn lijst met ‘36 voordelen van gestopt zijn met alcohol’ door en gedurende de tijd zijn er daar ook nog een stuk of drie nieuwe bijgekomen. Alhoewel ik me daar toen helemaal niet van bewust was, stond mijn leven echt in het teken van drank. Het kopen, drinken en herstellen ervan, of het bezig zijn met momenten om te kunnen drinken. En daarbij ongemerkt toch heel vaak smoesjes gebruiken en stiekem gedrag vertonen, zoals altijd een reden vinden om te drinken, een extra slok nemen of flessen verbergen. Vooral het laatste jaar werd dat ook voor mijzelf merkbaar, helemaal na de operatie van mijn vrouw. Zij heeft de laatste maanden vaker geroepen dat ik teveel dronk. Ik dacht altijd dat we gelijk op gingen. Dat we allebei een probleem hadden -of niet. Maar achteraf gezien dronk ik toch net wat meer, langer, eerder en vaker en heb ik mijn vrouw onbewust gebruikt om te kunnen drinken en mijn eigen drankgebruik te verbloemen en te rechtvaardigen. En dat spijt me enorm. En dan de impact die het heeft gehad op mijn werk en gezin. Met een aantal wijntjes op je werk nog doen, of juist de volgende dag vanuit je brakheid niet goed kunnen functioneren is natuurlijk absurd. Laat staan de aandacht die ik niet aan mijn gezin heb gegeven, de woede-aanvallen, irritaties en verwijten in plaats van de echte verbinding zoeken. Alcohol maakt meer kapot dan je lief is -ook voor jezelf trouwens. Vanuit de verslavingszorg gaven ze aan dat ik gelukkig nog een gezin, baan en huis had. Dat nu het juiste moment was om te stoppen, omdat de volgende stap het kwijtraken van dat alles zou kunnen zijn. Dat voelde allemaal zo ver weg. Maar als ik de vergelijkbare verhalen van lotgenoten lees, had dat beslist geen onrealistisch scenario geweest. Ik ben dankbaar dat ik de kracht heb gevonden om te stoppen met alcohol. En gestopt te blijven. Gestopt zijn voelt heel goed, alsof het nooit anders is geweest. En tegelijkertijd soms toch ook wel eenzaam. Omdat ik weet hoe het ooit was. Omdat in mijn omgeving en de maatschappij in het algemeen drank de norm is en niet drinken soms een beetje vreemd. Zeker op verjaardagen, waarop traditioneel veel gedronken wordt heb ik het nadat de eerste wijntjes zijn ingeschonken wel gezien. Ik heb me nooit gerealiseerd dat je al na de eerste slokken zo uit je mond kan stinken. Laat staan na anderhalve fles, terwijl ik destijds echt dacht dat als ik wat afstand hield mensen het niet zouden ruiken. Nadat er meer wijn in het spel is hebben gesprekken ook steeds minder diepgang. En mensen worden zo luidruchtig. Sinds mijn burn-out is dat iets waar ik slecht tegen kan. Of heb ik dat altijd al gehad maar met alcohol onderdrukt? Alcohol gaf mij altijd rust in mijn hoofd, in plaats van angst, gejaagdheid, overprikkeling, irritatie en stress. Het gestopt zijn doet paradoxaal genoeg hetzelfde. En dat de hele dag door. Ik las onlangs twee hele mooie quotes die me voor altijd bij zullen blijven: 1. Alcoholism is to give up everything for one thing. Sobriety is to give up one thing for everything 2. I would rather go through live sober, believing I am an alcoholic, than to go through life drunk, trying to convince myself that I am not. Zo treffend. En zo waar. Vooral de laatste quote sluit goed aan op hoe ik het nu beleef. Tegenwoordig weet ik dat ik een alcoholverslaving heb, in tegenstelling tot ‘vroeger’, toen ik mezelf er steeds van probeerde te overtuigen dat ik geen alcoholist was. We konden ook geen alcoholisten zijn want we dronken toch goede, duurdere wijnen? Ik heb de eigenaar van de wijnhandel wel eens subtiel gevraagd of deze veronderstelling klopte. Ja uiteraard herkende hij dat, echte alcoholisten kopen niet bij hem in de winkel maar halen hun goedkope alcohol bij de supermarkt. Nu weet ik wel beter. Het feit dat in mijn hoofd mijn alcoholverslaafde vriend Henk er mij nog steeds van probeert te ‘overtuigen’ dat één drankje best wel kan, is het beste bewijs dat er sprake is van verslaving. Anders had dat ene drankje in mijn hoofd nooit een issue geweest. Een belangrijke uitspraak van de AA hierbij is: één is te veel en duizend nooit genoeg. En dat is voor mij heel herkenbaar. Vrij vertaald: neem die ene niet want dan ben je binnen de kortste tijd weer terug bij af. Tegenwoordig heb ik ook geen last meer van al die lichamelijke ongemakken denk ik terwijl ik nog een koffie en chocoladekoekje pak, mijn nieuwe verslaving. En de bijbehorende spanning over mogelijke risico’s op enge ziekten is ook verdwenen. Ik voel me over het algemeen veel stabieler, ben veel minder geprikkeld en kan zaken nu meer bij mezelf houden zonder verwijt aan anderen. Dit is ook een gevolg van het herstel van mijn burn-out, die twee hangen nauw samen met elkaar. Tijdens het avondeten drinken we nog steeds water, alhoewel ik tegenwoordig wel een klein in plaats van een groot glas pak. Na het eten ruim ik de afwas op en doe met de hond nog een rondje. Gedachten die in mijn hoofd opkomen laat ik gaan en ik luister aandachtig naar de vogels die fluiten en andere geluiden om mij heen. Eenmaal terug breng ik samen met mijn vrouw de kids naar bed. Regelmatig ben ik een half uur of langer boven bij de kids en dat vind ik heel fijn. Ik kan nu met al mijn aandacht bij hen zijn, zonder geprikkeld te zijn of gedachten aan wijn die nog gehaald of gedronken moet worden. In het algemeen merk ik dat ik tegenwoordig rustig en geduldig kan zijn naar de kids, wat ik erg prettig vind. En zij kennelijk ook, gezien de aandacht die ze me nu geven. Als ik beneden kom zet ik een kop verse Earl grey thee. Het geeft me voldoening om bewuster bezig te zijn met het maken van thee en koffie. Onlangs heb ik ook een perculator gekocht waarin ik met vers gemalen koffiepoeder zelf koffie kan zetten. Met mijn vrouw heb ik het nog even over de kids en de planning voor morgen en we kijken samen naar de Code van Coppens op tv. Nadat ik de hond nog kort heb laten plassen is het tijd om naar bed te gaan, vanwege mijn burn-out ga ik standaard rond negen uur naar bed. Mijn vrouw gaat dit keer gezellig mee naar boven en in bed lees ik nog wat voordat ik ga slapen. Een jaar geleden hadden we nu de tweede of zelfs derde fles wijn opengetrokken en zaten we nog wel tot een uur of half twaalf te ‘bingedrinken’ (meer dan 5 drankjes in twee uur tijd). Gelukkig behoort dat tot het verleden. Alhoewel ik moe ben voel ik me ook nog fris en bedenk me hoe heerlijk het is om de hele dag bewust te hebben meegemaakt. Wat een vrijheid en wat een rust!

Lieve mensen, heel erg bedankt voor jullie reactie en alles. Sorry voor de uitingen van mijn depressies, ik doe m'n best om die bij mensen weg te houden om besmettingen te voorkomen, maar alles liep me volkomen uit de hand. Zoals gezegd. Mijn medicatie ligt onder de loep en gaat sowieso verder aangepast worden. En natuurlijk moet ik stoppen met de zelfmedicatie, want daar wordt niets beter van. Opkrabbelen, terugveren, alles weer bij elkaar rapen en proberen het beter te doen. Beter te leven. Ik ben nog lang niet zover als ik wel dacht.

Ik ging gezellige en lekkere dingen zonder alcohol zoeken. Die blijken ook te bestaan, namelijk. Matig drinken heb ik daarvoor ook geprobeerd, maar dat liep altijd weer uit de hand en ik bleef er in gedachten maar mee bezig hoeveel ik dan mocht drinken en wanneer ik dat zou doen. De alcohol bleef me daardoor in zijn greep houden. Ik was verrast hoeveel makkelijker het eigenlijk was om helemaal naar nul te gaan en hoeveel andere gezellige en lekkere momenten zich dan toch voordoen. Ik deed het niet van dag tot dag maar over steeds langere perioden. Eerst een maand, toen verlengd tot 3 maanden, 6 maanden, een jaar. Inmiddels al weer bijna 7 jaar en ik hoef dat spul niet meer terug in mijn leven. Wat ook hielp: niet in wrok omkijken naar het verleden en steeds maar denken aan wat je moet missen, maar voor je uit kijken met een nuchtere blik op je toekomst. Je zelf beter leren kennen ook, zoals je echt bent en wilt zijn, zonder die verdoving en die schijn. Daar ging ik boeken en cursussen over zoeken en daar vond ik ook op dit forum hulp bij.

M'n vriend is zondag naar de kroeg geweest.Ben meegeweest, maar vond er niets aan.Al die dronkenlui daar.Hij was niet meer in staat om naar huis te rijden, dus heeft zijn broer ons naar huis gebracht.Gisterenochtend zat hij alweer aan het bier, ik rook het meteen toen ik naar beneden kwam.Vandaag hou ik het goed in de gaten, want hij schijnt bier in huis te hebben.Niet leuk allemaal.