Klassement

Mooi bezig @Fabienne1985. Met anderhalf jaar ga je naar fase 6.

Ik ben nu bijna 5 jaar gestopt en mijn maatje 4 . Heb m deze tekst doorgestuurd. Heerlijk om weer even stevig in het zadel te gaan zitten. Dankjewel hiervoor

Hoop en duim voor je mee

Je valt behoorlijk af beterschap lieverd

Shit Quinn, beterschap.

Totale herkenning. Ik kan ook geen 10 seconden stilzitten. Dan moet meteen die telefoon erbij. Ik ben met mediteren gestopt omdat mn headspace app steeds ingewikkelder werd en ik door alle kansloze extra features gewoon niet meer zag met welke sessie ik bezig was. Maar ik mis het, ik ben veel te druk en voortdurend op zoek naar prikkels. Ik ga het weer oppakken.

@Freekie, heel herkenbaar hoor. Altijd meer willen, het nog leuker willen hebben, terwijl het eigenlijk soms al leuk genoeg is. Gelukkig heb ik ontdekt, dat je zelf ook genoeg dopamine aan kan maken, gewoon om iets te doen, waar je goed in bent. Zit nu nog vol met dopamine, dus even rustig afkicken. Gelukkig totaal niet meer de behoefte aan meer en meer, maar eigenlijk zijn we allemaal een rupsje nooitgenoeg. Ik ga nog even wat knabbelen en wat lekkers drinken en even van wat rust genieten, voordat ik ga slapen. Droge afmelding en welterusten

oei Quinn dat is niet best. beterschap!n (aan buiten mis je niks in elk geval, schrale troost natuurlijk)

Aiii.. bah wat naar. Voorspoedig beterschap gewenst @Quinn

Nog steeds best bagger, het is flink op de longen geslagen en ik ben doodop.

Dus. Ik denk dat het terugkerende thema is, wat meerderen hier ook al noemen, het vinden van aansluiting. En ik denk dat daarbij ook behoefte aan die aansluiting hoort. Voor mezelf geldt dat ik op het moment weinig aansluiting vind, zowel hier als op andere plekken. Komt natuurlijk deels omdat ik ziek ben en dan schiet niets op. Dat is één. Maar dan is er nog die behoefte aan aansluiting. Die heb ik hier over het algemeen juist wel, maar op het moment ontbreekt voor mij de veilige omgeving om me open te stellen en daardoor die aansluiting te kunnen vinden.

Ja, dat zeg je mooi.. als een hondje volg je inderdaad je gedachten op. Met die trekkende kracht bedoel ik, een soort trekkende energie om te gaan doen. Je telefoon willen pakken en checken of er nog berichtjes of appjes zijn. Als je rookt een trekje willen nemen van je (e-)sigaret, 'oh ff dit nog doen', 'ik moet dat nog ff nakijken', 'ff dit pakken', 'dat pakken' en dan al die verhaal-gedachten natuurlijk etc. Normaal volgen we inderdaad als een hondje al die 'orders'. Maar dat niet alleen natuurlijk. We zijn vaak bang voor leegte, verveling, ff niets te doen hebben, 'saaiheid', bang voor 'onszelf' (als in: leegte). Nu kijk in je feite in de ogen waar je nu eigenlijk (onbewust) bang voor bent. Het kan misschien zinloos lijken, maar dat is 't niet (of misschien ook wel, eigenlijk maakt dat niks uit: wat is die 'geest', die 'ik', die wil dat dingen zin moeten hebben en dat 'ie' er wat aan heeft, en zo). Gewoon poosje mee experimenteren

Het dagboeken vullen deed ik vooral in mijn twintiger jaren toen ik nog gewoon netjes ongelukkig was. Duizenden pagina's vol verdriet en theatrale ellende. In een bui van schoon schip ooit alles met de vuilnisman meegegeven. Wat ik nu wel weer jammer vind. Overigens vind ik het ook heilzaam om bij mooi weer te schrijven. De beschrijvingen hoe een stuk natuur je overweldigt. De schoonheid van een vrouw. Het argeloze tafereel van spelende kinderen. Dan is het niet zozeer van je af schrijven, maar naar je toe schrijven. Het conserveren van momenten van Geluk voor later, als het weer regent.

@Descartes33 al 2 maanden en @ikkanhet zelfs al 10 maanden. Gefeliciteerd allebei. En natuurlijk ook applaus voor @brazer, @mcflurry en @Dylan.

48,3