Klassement

Ooh dank lieve Bob, voor het bijhouden, herinneren, de felicitaties en lieve Lady Jane dank voor de felicitaties. Inderdaad een heus jubileum en ook nog naar fase 6! Ik was het gewoon vergeten. Op zich een goed teken en misschien onbewust wel onthouden want ik heb mezelf gisteren getrakteerd op nog een groot aantal bloemen en planten voor op het balkon. Ik ga nog steeds goed en kan het echt iedereen aanraden. Het wordt misschien wat eentonig, haha. Soms denk ik wel eens dat het me gezellig zou lijken en tegenwoordig komt automatisch de zin: een is teveel, 10 is te weinig naar boven. Goed dus. Voor iedereen die worstelt met stoppen: zet door, je krijgt er ontzettend veel voor terug. Klinkt als een cliché en die zijn meestal waar ;-)

Ik heb nu al een paar dagen dit in mn hoofd zitten. Ik kan er niet meer tegen Bij deze draag ik t over aan een liefhebber.

@Happiness 5 jaar, een heus jubileum! Heel hartelijk gefeliciteerd. Hoe gaat het nu? Alles goed? En doe je er nog 5 jaar achteraan of denk je niet zo ver vooruit. Ook @Soothe, @bolletje, @Lika en @Adrian van harte gelukgewenst.

ik denk dat je het ook als een heel goede ervaring kunt zien, @Inspector. Je hebt nu wel de juiste beslissing genomen en bent gestopt voor dat het te erg werd. Gaaf toch? Dat kan je de volgende keer helpen om er helemaal niet eens meer naar binnen te willen gaan, of je nu wel of geen verbod hebt lopen. Als het goed is kun je er straks op terugkijken als iets wat achter je ligt.

Ja of stress morgen wortelkanaalbehandeling. Ik zie er mega tegen op. Dit is de 3e x en denk stress of t vlees dat verkeerd viel want op de bank voor t eten was ik nog rustig en oké.

Ik ga voor de volgende vijf jaar..

Gisteravond, uitgebreid met mijn vrouw gesproken. Dat was na mijn stoppen nog niet gebeurd. Ik was stilletjes mijn eigen gang gegaan, en het plan gemaakt wat ik hier al gedeeld heb. Nu dus met de billen bloot. Zij had natuurlijk wel gemerkt dat er niet meer gedronken werd, maar heeft mij maar laten begaan en gewacht. Ik heb me, denk ik, toch willen indekken tot ik écht tot het besluit was gekomen, de rest van mijn leven niet meer te drinken. Ze zei dat ze onder de indruk was. Ze denkt ook wel dat het me kan lukken, wat fijn was om te horen. Ze vroeg of ik het moeilijk heb. Tsja wat is moeilijk, ik heb (tot mijn verbazing) geen echte ontwenningsverschijnselen gehad. Rond 'borreltijd' maar ook zomaar op de dag sterke trek momenten. die gaan voorbij. Dan heb ik wel de neiging om te gaan eten, snoepen beter gezegd. Dat moet niet te gek worden, al is alles beter dan alcohol. Overigens dat 0.0 bier wat best wel smaakt, kan ik beter voor een warme dag bewaren en niet standaard pakken voor het eten, dat gaat teveel lijken op...juist. Ik merk dat ik al de neiging heb , snel een 2de blikje te pakken. Dat moeten we niet hebben, ook al is het 0.0, het lijkt iets te triggeren. In de verslavingszorg zijn ze ook niet gek op dat 0.0 las ik. Dat waren de trekmomenten. Verder moet ik nog afrekenen met het gecreëerde romantische beeld van alcoholgebruik, wat overal op komt zetten. Als je niet meer drinkt, valt je op hoe de samenleving doordrenkt is van alcohol gebruik, hoe makkelijk en goedkoop het verkrijgbaar is. Dat terwijl er een enorme maatschappelijke schade optreed door alcohol 'so far so good' het zonnetje komt hier op.

dank je @Cyclad58, het maakt mij niet zoveel uit hoelang het duurt als het dan maar klaar is. dus ik ga voor eerst alles afbouwen met 0.05. zolang dat lukt en anders maar proberen om nog lager te gaan zitten aan het einde. ik neem gemiddeld 10 dagen de tijd om te stabiliseren. bedankt voor je informatie. dit geeft weer wat hoop. fijne avond nog

Klopt helemaal @Yana. Het wrange is dat de beste manier om het goed te maken is: mij laten zeggen dat ik het moeilijk heb, dat ik het leven vreselijk moeilijk vind. En daarna gaan we de honden uitlaten of de muur schilderen of wat dan ook. En dan kan ik alle geluk van de ander aan. Want dan ben ik er ook. Dit hoeft natuurlijk niet elke dag, we hoeven het er echt niet elke keer te hebben. Gedachten over de dood zijn voor de meeste mensen onvoorstelbaar en inderdaad vaak onbespreekbaar. Dat doe ik dus ook zelden irl. Daarom was therapie voor mij zo belangrijk, daar uitte ik al die dingen wel en dan kon ik de wereld weer in.

Weet je, adviseren is op zich niet erg. Het gebeurt heel vaak, zoals ik al zei, ik moet er zelf ook voor oppassen. Misschien reageer ik mede daarom vaak niet op berichten omdat ik bang ben voor “wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet”. Het wordt echt vervelend als mensen blijven aandringen, blijven herhalen. Ik heb heel vaak het gevoel dat ik me moet verdedigen. Gaat het nog stééds niet goed met je? Want er is mij toch (regelmatig) een hulpmiddel aangereikt, waarom doe ik daar dan niets of onvoldoende mee? Want als ik de raad op zou volgen zou het echt wel beter met me gaan. wat voor mij zo moeilijk is, is dat ik niet uit kan leggen dat ik iets niet of wel doe omdat ik er te lui, lamlendig, onverschillig etc ben, maar Omdat ik het dan niet kán. Omdat ik bijvoorbeeld te somber of te angstig ben, omdat ik al mijn energie al heb besteed aan zo goed mogelijk door de dag te komen, omdat ik bv tóch de telefoon heb opgenomen terwijl alles in mij roept “niet doen”. (Dat doe ik tegenover wel, de telefoon opnemen. Dat heb ik jaren niet gedaan) Of omdat ik zélf iemand heb gebeld. Elke dag moet ik de strijd aan, mezelf dwingen . Het muntje kan beide kanten opvallen: het lukt vandaag betekent: ik ga sporten, ik ga naar het museum, ik ga en doe..... Maar soms lukt het niet en valt het muntje de andere kant op, en dan doe en ga/durf/kan ik niet ......., dan probeer ik de dag te overleven, zo goed mogelijk. En dan hoop ik dat het de volgende dag beter gaat, dat ik het muntje de goede kant op krijg. Gelukkig speelt drank geen rol meer in dit verhaal. Drank (en eten en roken) bedekte alleen de problemen en verving alleen maar tijdelijk alles wat eronder zat. Maar ja, ze hebben geduld, ze wachten rustig af, hun tijd komt wel weer. Ze boeten niet aan kracht in. Ik hoop dat je begrijpt dat ik dit schrijf in het algemeen, zeker niet gericht op jou. Al nadenkend over jouw bericht komt dit allemaal naar boven.

Lijkt me wel. Niets is zo lonely als onder de mensen zijn waarmee je je niet verbonden voelt op dat moment.

Tsja dat is dan dus de Grote Vraag; doe je na die verleiding mee uit eenzaamheid of de angst daarvoor? Als dat het geval is, hoef je de Z niet toe te voegen en dekt HALT nog steeds bijna alle ladingen. Als je angst en stress ook nog onder kan brengen onder de A of de L.

yiehaaa, 5 jaar alweer, en dooooooorrrrrrrrrr..............................

Proficiat @wimmelt, @Amethist en @Clean66.

Bob, je mag me er weer af halen Sorry, gisteren twee glazen wijn gedronken De hele vakantie lopen tand hakken en gisteren thuis alsnog voor gaas gegaan Bijna twee maanden gelukt in elk geval