Klassement

Hallo allen, Na lang rondgeneusd te hebben op dit forum, uiteindelijk toch besloten om vandaag een account aan te maken en even mijn verhaal te delen, zomaar omdat ik hier behoefte aan heb. Ik ben een man van 26 jaar, die op zijn 20e begonnen is met benzo's, waarvan de laatste 2 jaar 4mg clonazepam per dag. Het is een lang verhaal maar ik zal proberen het toch zo beknopt mogelijk te houden. Op mijn 13e vanaf de overgang naar de middelbare school kreeg ik last van angstklachten. Ik ben opgegroeid in een kleine vertrouwde omgeving en vanaf dit punt begonnen de eerste problemen. De diagnose werd gesteld op generaliserende/sociale angst. Na verschillende psychologen te hebben bezocht, zonder veel resultaat ben ik in overleg met de huisarts gaan starten met paroxetine. Dit heeft mij enorm geholpen, ik kon weer redelijk functioneren in de maatschappij en haalde de scherpe randjes eraf. Na de middelbare school ben ik begonnen met de opleiding verpleegkunde. Via een stage in het ziekenhuis ben ik aanraking gekomen met mijn eerste benzodiazepines (ik heb ze in het verleden incidenteel gehad via de huisarts, dus ik kende de werking). Dit ervaarde ik als heerlijke snoepjes, een middeltje waarvan ik heerlijk kon ontspannen. Dit begon onschuldig, maar uitte al snel naar enkele stripjes paar week. Dit was voornamelijk oxazepam of diazepam. De tolerantie begon zich op te bouwen, een aantal maanden later had ik het dagelijks nodig om te kunnen functioneren. Na mijn stage zocht ik een nieuwe mogelijkheid om aan nieuwe benzodiazepines te komen. Tot mijn verbazing toentertijd zijn deze gewoon via internet te bestellen (zonder recept). Een aantal muisklikken en een dag later zat er een pakketje in je brievenbus. Ik ben uiteindelijk clonazepam gaan bestellen (zonder al te veel research). Vanaf mijn 23e heb ik ongeveer 2 jaar lang dagelijks 4mg clonazepam geslikt. Ik voelde mijzelf langzaam achteruit gaan, zowel sociaal, mentaal als fysiek. Ik leefde als een zombie, op automatische piloot. Het voelde alsof ik leefde op overlevingsmodus. Alles gebeurde in een waas, achteraf vraag ik mij af hoe ik zo kan hebben gefunctioneerd. Ik was altijd moe, kon praktisch de hele dag slapen tot frustratie van mijzelf en velen om mij heen. Ik voelde mij gevangen in de benzo's en zag hier geen mogelijkheid om eruit te komen. Ik nam mijzelf voor dat ik ooit wel eens zou stoppen. Inmiddels had de clonazepam nog amper werking maar merkte ik vooral dat ik hier lichamelijk en geestelijk afhankelijk van was. Meer als een jaar geleden op 13 maart 2018 was het genoeg geweest. Ik besloot om naar buiten te treden met mijn probleem. In overleg met mijn huisarts ben ik uiteindelijk 14 weken naar een verslavingskliniek gezeten. Onder begeleiding van de psychiater is mijn clonazepam binnen 10 weken van 4mg naar 0mg gegaan. Ik kwam tussentijds erachter dat dit eigenlijk te snel is geweest, maar durfde op dat moment ook de psychiater niet te confronteren. Ik was van de andere kant ook wel blij om z.s.m. te stoppen met dit middel. Ook al moest dit gepaard gaan met meer ontwenningsverschijnselen. Rond 30 mei 2018 heb ik mijn laatste benzo geslikt. Ik heb gedurende die tijd veel steun gehad aan de mensen om mij heen, mijn ouders met name. De ontwenning vond ik verschrikkelijk zwaar. De grootste ellende begon pas nadat ik op 0mg zat. Je voelt je een wrak, op alle fronten. Ik heb veel van jullie verhalen gelezen, en het is niet met pen te beschrijven hoe zwaar dit kan zijn. De eerste weken/maanden is er ontzettend veel erkenning en steun vanuit je omgeving. Dit begrip vervaagt langzaam, ik word af en toe gewoon ook een beetje moe van mijzelf en zou graag willen dat het beter gaat. Je moet het uiteindelijk helemaal zelf doen, geduld is nodig, heel veel geduld. Ik ben inmiddels 1 jaar verder en ik ben er zeker nog niet, het gaat gelukkig stukken beter. Ik kan in het algemeen weer genieten van de dingen om mij heen. Elke keer als ik denk er weer langzaam bovenop te komen, krijg ik vanuit het niets een terugslag en voel ik mij weer erg angstig. Een bezoekje aan de supermarkt kan een enorme opgave zijn, maar hier moet ik mij soms ook overheen zetten. Ik werk inmiddels weer fulltime, wel nog even aangepaste werkzaamheden met minder verantwoordelijkheid. Ik ben blij dat ik al 1 jaar van de benzo's af ben. ondanks dat ik via mijn beroep nog dagelijks in aanraking kom met deze medicatie heb ik geen enkele moeite om hier vanaf te blijven. Integendeel, ik ben zo blij dat ik eindelijk niet meer gevangen ben door de clonazepam, en voel mij elke week weer een stukje beter. Ik kan er nu met een brede grijns naar kijken en ben trots op mijzelf dat ik deze duivelse benzo heb overwonnen, Ik kan nog een hele hoop schrijven, maar dit is het even voor nu. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar het ergste is achter de rug. Ik leef weer, dat is het voornaamste. Ik wil jullie ook bedanken, ondanks dat dit mijn eerste post is, heb ik enorm veel aan jullie openheid en ervaringen gehad. Heel veel respect en sterkte voor diegene die dit ondergaan.

Jazeker wel ontwenningsverschijnselen.

Hé kanjers goeie morgen allemaal, Doorbijter heb je een beetje kunnen slapen? Hopelijk voel je je vandaag weer beter. Met de ventilator aan, heb ik weer liggen snurken als de beste. Ja het slapen gaat de laatste tijd weer prima. Dat is altijd wel anders geweest. Kreeg vannacht allemaal kleine baby's in m'n handen gedrukt. En ik maar knuffelen. Toen ik twee-drielingen kreeg, kon ik het niet meer aan. Was wel een hartstikke leuke droom. Ik MOET vandaag aan de spullen van de markt gaan beginnen anders kom ik er niet mee klaar. Dus dadelijk gauw alles opruimen en dan beginnen. Heb er veel zin in. Gaan jullie het weekend doen?

De medicatie is echt rotzooi. Ook lang na het stoppen kun je zeker nog klachten ervaren. Onthoud altijd iedere dag een stapje dichter bij genezing. Het gaat echt over.

Nee, niet echt als ik thuis ben. Dat is mn veilige haven zeg maar. Xx

Komt mij niet bekend voor als iets dat met ontwenning te maken heeft. Ik zou het maar even rustiger aan doen. Zal wel overgaan.

Welke gek uit Assen, provincie Drenthe probeerd in te loggen op mijn acount? Ik kon niet meer inloggen en kreeg een mailtje dat er 5 mislukte inlog pogingen zijn gedaan daarvandaan

@EefjeJ zo herkenbaar. Of ergens aankomen en t dan spaansbenauwd krijgen. Zomaar uit t niets, zonder enige aanleiding en zonder dat je je vooraf ergens druk over had gemaakt. Ik denk dat t gewoon bij t proces hoort. Probeer t Te accepteren en wat extra rust te nemen. Naar je lichaam luisteren lijkt me even het allerbelangrijkst. Over een tijdje waait ooi dit voorbij

@EefjeJ ik herken dat. Ik heb precies hetzelfde gehad. Ik wilde dan ook niet meer naar een verjaardag of etentje omdat er zoveel mensen waren. Ik heb een tijdje naar mezelf geluisterd en ben ook echt niet gegaan. Hoe erg ik het ook vond maar het was op dat moment het beste voor mij. Wat anderen daarvan vonden of vinden dat interesseerde me niets meer. Het ging om mijn herstel en deed alles om dat te realiseren. Het is rot dat je niet kunt gaan maar dat gaat over. Dit gevoel gaat over en dan durf je wel weer. Geef het tijd en wees niet teleurgesteld in jezelf. Wees trots op jezelf dat je naar je lichaam luisterd. Het komt goed. Echt!. Xxx lynn

Goedemiddag, Fijne droom @bolletje succes met knutselen. @doorbijter en @EefjeJ ook hier heel veel steun van mijn man en ouders, weet anders echt niet hoe ik het moet doen als het even niet zo lekker gaat. Dat is zeker iets om dankbaar voor te zijn. Vannacht goed geslapen, vandaag mijn man naar een festival normaal ging ik ook mee maar dat is nu niet verstandig. Vanmiddag gaan we pannenkoeken eten bij oma, ook leuk fijne dag

Goedemorgen Heerlijk bolletje dat je zo lekker hebt geslapen succes met de voorbereidingen! Dat is wel even fijn @doorbijter dat je het rustig aan kan doen dit weekend. Erg prettig die steun...ik denk dat ik er heel anders aan toe was zonder de steun van mijn ouders en vriend... Dat herken ik ook dat je je met die zooi slechter voelt dan zonder... En daarom komt het zeker goed! Als je er straks vanaf bent wordt je weer helemaal de oude Ik heb ook goed geslapen, heel fijn. Vanmiddag even naar de verjaardag van mijn buurman en morgen de verjaardag van mijn ouders... Verder rustig aan, anders wordt het weer teveel van het goede... Misschien nog ff een wandelingetje. Fijn weekend iedereen

Ik heb gelukkig prima geslapen. En een rustig dagje vandaag, De jongens zijn bij opa en oma. Bolletje, succes met knutselen. Vandaag geen plannen hier. Morgen gaat vriendlief met de jongens naar de camping naar zn ouders. Ik nog een dag alleen thuis. Hopelijk knap ik wat op van 2 dagen rust. Ik ben dankbaar voor de steun van mijn ouders, die staan altijd klaar voor ons. Ben benieuwd naar de andere dankbaarheidjes. Ik bedacht me net trouwens wel dat ik me zonder lorazepam nooit zo bar ellendig heb gevoeld als met. Toen was ik ook slecht, maar niet zo drama als de dieptepunten met de lora

@Pelle2, dat zijn al 5 maanden. Dat gaat goed! En Rudy, Water en Asterix zijn ook weer een maand verder. Heel mooi.

Ik wil hier best wel eens een discussie over aanzwengelen, over dat langzame afbouwplan. Als daar ruimte en interesse voor is. Ik begrijp best het hoe en waarom ervan. Maar dit is een plan dat moet worden uitgevoerd door iemand die, zeker in het begin, al 6 of 8 of 10 bier op heeft. Je schreef zelf al toewijding. Hoeveel toewijding heeft iemand in die toestand? Heeft ie überhaupt nog een letter T in zn woordenboek op dat moment? Gaat ie nog even de afwas doen of een bult strijkwerk of de belastingaangifte? Of ligt ie al als een zak aardappels te ronken? Kan zo iemand nog netjes redeneren, OK het is dinsdag, ik mag er 8, ik zit op 7, het is 22:00 uur dat gaat lekker, ik heb er nog 32 in de koelkast dan moet ik er vrijdag 42 bijkopen..? En dat 7 weken lang? Waarvan de laatste week 7x één glas = 7 kansen on alsnog terug te vallen? With all due respect. Ik zou bij Toutatis niet weten hoe dat voor elkaar te krijgen. Ja nuchter wel, maar dat is het m dus. Zijn er statistieken dwz succespercentages van cold turkey stoppen vs zo langzaam afbouwen? Want voor zover dit forum een representatieve afspiegeling is, zie ik vrijwel niemand succesvol langzaam afbouwen.