Klassement

@Kannietmeer De wave is op de achtergrond actief maar niet om me daar druk over te maken. De helingscrisis is ook bijna voor bij. Die 2 samen heeft toch veel van me zenuwstelsel geeist ik doe het even rustig aan voordat ik de volgende stap ga zetten. Hoe gaat het met jou?

Snap ik idd, las je berichtje over afgelopen nacht. Heel veel sterkte!

Vorig jaar dacht ik dat ik na 20 jaar fluoxetine ( antidepressiva) geslikt te hebben, wel zonder kon. Netjes afgebouwd en dacht dat het allemaal wel goed ging zonder. Tot november 2018....... de paniekaanvallen sloegen me weer om de oren! Begin november weer gestart met de fluoxetine. Na 2 weken kondigden de heftige bijwerkingen zich weer aan. Angst, paniek, misselijk, niet kunnen eten, kortom een vreselijke periode!!! Daarom ben ik gestart met alprazolam (xanax) 1 Mg in de ochtend, middag en avond. Na 3 weken dat geslikt te hebben voelde ik me weer wat beter. Na overleg met de huisarts wilde ik zsm weer van de alprazolam af. Dokter gaf aan, haal de 1 Mg van de middag er maar af, dus alleen in de ochtend 1 Mg en in de avond 1 Mg. Zo gezegd zo gedaan..... 24 uur later begonnen de paniekaanvallen me weer om de oren te vliegen. Ik dacht, even volhouden dan komt het goed..... na 3 dagen shakend, trillend, huilend en heftige hallucinaties, de dokter maar gebeld dat het niet te houden was! Ik was gewoon in shock! Op advies van de dokter snel terug naar de dosis waar ik vandaag kwam. 1 Mg in de ochtend, middag en avond. Het heeft een week geduurd voor ik weer stabiel was. Afspraak gemaakt met een psychiater om met hem te bespreken hoe ik dan het beste kon afbouwen. Deze gaf aan dat ik van alprazolam over moest stappen naar lorazepam. Dat heb ik dan ook gedaan. 1 Mg in de ochtend, middag en avond. Psychiater gaf aan dat als ik met 0,5 Mg per 3 dagen afbouwen ik nergens last van zou hebben.....ik had de afbouw van de alprazolam nog vers in mijn geheugen staan, dus dacht, ik ga afbouwen met 0,25 per week, dan weet ik zeker dat ik er niks van merk. Pffffff ook dat was niet te doen! Ik was compleet in paniek! Ik was een junkie die snakte naar pillen! Na in totaal 3 maanden benzo’s te hebben geslikt, heb ik mezelf 2,5 week op laten nemen in een ggz instelling en afgebouwd met 0,5 per 3 dagen. Het was een hell! Maar heb doorgezet en heb mezelf erdoorheen geslagen. Ik ben nu 27 dagen benzo vrij, en voel me sinds 8 dagen weer mens!!!! Heb nog steeds last van de ontwenningsverschijnselen, maar deze zijn niet dermate aanwezig dat ik er echt last van heb. Ik heb bijvoorbeeld nog veel hartkloppingen, oorsuizingen, in de nacht vreselijk zweten en heel af en toe minimale angst. Daar valt mee te leven. Ik onthoud dat ook deze verschijnselen iedere dag weer minder zullen zijn, tot er een dag aanbreekt dat ik nergens last meer van heb. Ik geniet nu iedere dag van mijn leven, en dank God op mijn knietjes dat ik mezelf weer terug heb gekregen! Ik was al die tijd zo bang dat het niet meer over zou gaan! Ik schrijf dit aan jullie zodat je kan zien hoe het proces bij mij verlopen is. Natuurlijk is dat bij iedereen anders, maar zie dat het bij mij ook goed is gekomen. Houdt de moed erin! Het is niet makkelijk! Wij zijn sterk, en vechten tegen die rot gevoelens. We laten ons niet kisten door de benzo’s. Zet hem op, jullie kunnen het ook!

Wat een fijn en positief bericht, @Dutchess. Heel mooi dat je dit met ons deelt, zodat we ook kennis nemen van succesverhalen. Succes met je verdere ontwenning, met jou komt het zeker goed!

Wat heb ik toch een ongelooflijk lieve man, ook al snapt hij het misschien niet altijd hoe ongelooflijk heftig dit proces is. Heb net gevraagd of hij lavendel olie van weleda voor me wilde halen en Bach bloesem druppels om te proberen. Heb ondertussen een bad genomen in poging te kalmeren. Kom ik uit bad, heeft hij ook een aroma difuser gekocht met lavendel druppels die nu een heerlijke lavendel geur door het huis verspreid. Zit er nu naast en heb net voor het eerst de druppels ingenomen. Moet meteen huilen als ik benden kom, zo lief! Hopelijk bedaar ik een beetje.

Wat fijn dutches! Ben echt blij voor je. Hoop dat het vanaf nu alleen maar beter wordt

Oef wat een heftig verhaal Smaragd. Onthouding is vechten en gematigd drinken ook. Ik hoop dat het vaker voelt als "werken aan" dan "vechten tegen". Jammer dat je voelt dat je hier misschien niet op je plek bent met je verhalen. Ik lees het juist graag want net als bij jou helpen de verhalen en reacties mij om scherp te blijven. Daarom moeten mensen hier ook schrijven en niet alleen lezen.

Ik weet wat je meemaakt! Ik ben zelf nu 28 dagen vrij van lorazepam. Het heeft 21 dagen na de laatste inname geduurd dat ik me beter ging voelen. Hou jezelf eraan vast dat het beter gaat worden. Je kan het!

Ik ben me aan t bedenken wat ik ga doen vandaag. Heb ik een week verlof, is t hier snertweer. Tjeeses, ik kan zagen Ik zal me es iets gaan bedenken. @Lika, ik kom hier niet meer vaak maar hoop dat alles goed is met papa Laters @Reacher jij lekker ding

Goedemorgen Gefeliciteerd nancy! En wat een mooi bericht heb je gisteren geplaatst

Nancy, dank voor je schrijven. Goed om te lezen.

Nancy

lieve Smaragd, ik hoop dat niemand hier jou dat buitenbeentjesgevoel geeft. Dat je het hebt, snap ik wel, want voor mij ben jij de uitzondering die de regel bevestigt. Maar wat mooi dat het zo werkt zoals het werkt, want wat heb jij een jaren afgeknokt met en tegen jezelf. Heerlijk ook om eens een positief verhaal over hulpverlening te lezen. Ook daarin lijk je een beetje een uitzondering. Maar ze zijn er gelukkig al horen we vaak de negatieve verhalen. Jij hebt mensen getroffen die je ook verdient, betrokken en meedenkend, ook buiten de regeltjes. Jullie hebben samen risico genomen en dat bleek een goede manier. Al het andere was ook al geprobeerd heb ik het idee. De edelsteen die zo lang al voor clienten n anderen schittert, blinkt nu ook Smaragd zelf tegemoet, houwen zo!

Ik vind het zo ontzettend fijn voor je! Wat mij betreft ben je meer dan welkom hier. Dank voor het delen. You rock;-)

Hoi allemaal, even een kort berichtje. Vandaag gesprek gehad met mijn GGZ arts. De zopiclon gaan we in de komende 6 tot 8 weken afbouwen. In die periode gaat de diazepam tijdelijk omhoog om de klap op te vangen. En daarna stabiliseren en dia afbouwen. De komende weken zal ik denk ik, weinig op het forum zijn. Zoals ik al eerder zei, trek ik me de zware gevallen teveel aan. En nu ik zelf door een zwaardere periode heen moet (ja MOET. Ik ben er zooooooo klaar mee!!) trek ik me bewust even terug. Ik blijf aan jullie denken! En zal heus af en toe nog wel even langs wippen (jullie zijn toch een beetje familie geworden ) en met sommige van jullie heb ik ook privé of via Facebook contact. Dus ik verdwijn niet van de radar, maar ben gewoon even wat minder aanwezig om me op de komende periode te kunnen richten. Knuffel voor allemaal dappere strijders!!

Lieve mensen, ik dacht: kom laat ik eens kijken hoe het hier gaat. Ik zie wat nieuwe mensen: welkom, mij heeft dit forum erg geholpen. Ik zie ook wat terugvallen op verschillende manieren. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik nooit, maar dan ook nooit meer een benzo zal slikken na wat ik heb meegemaakt. Ik heb zo lang slecht geslapen, en was daar flink wanhopig onder, maar nooit gedacht: weet je wat, ik neem een pilletje. Ik zou dat gewoon niet meer kunnen. Ik snap dat het wel als uitweg wordt gezien, maar ik zou daar dus alleen maar onrustiger van worden. Voor degenen die zich (weer) rot voelen: het is een lang proces, maar er is licht aan het eind van de tunnel. Echt. Ik ben deze week alleen met de kids en werk 4 dagen achter elkaar, morgen ga in zelfs naar Brussel voor werk. Slapen gaat een beetje rommelig (maar volgens mij blijft dat gewoon zo), maar verder gaat het prima. Geen angst, geen paniek en huilbuien etc etc. Vorig jaar om deze tijd was dat anders. Toen was ik compleet in paniek toen ik er een paar dagen alleen voor stond. Dan weten sommige van jullie wel. En toch: na een rommelig nachtje, denk ik altijd: wat als het terugkomt, door vervolgens tegen mijzelf te zeggen: het kan nooit zo erg worden als het was. Relax! Nu lukt dat laatste niet altijd als je 34 uur werkt en twee jonge kids hebt, maar ik doe mijn best. Wil jullie gewoon even laten weten dat jullie kanjers zijn. Allemaal. Iedereen komt er op zijn eigen manier en tempo. Blijf doorzetten. Dikke knuffel.

Goedemorgen. Ik ben inmiddels alweer een weekje thuis van mijn trip naar New York. Het was indrukwekkend en overweldigend, en voor mezelf een hele mijlpaal. Al op mijn 15e wilde ik naar Amerika, ik zou daar op m'n 17e een jaar naar highschool gaan, was ervoor geselecteerd en werkte in mijn vrije tijd om de benodigde centen bij elkaar te sparen.Waarom? Ik wilde gewoon ver van huis, denk ik, waar alles beslist niet koek en ei was. Door omstandigheden (lees: zwangerschap) is dit niet doorgegaan en in de loop van de jaren bleef dit knagen. Wat er ook zou gebeuren: ik moest en zou een keer naar Amerika. Maar het kwam er niet van. Het leven neemt zo zijn beloop en voor je het weet ben je jaren verder. Alcoholverslaving en een angst- en paniekstoornis zorgden er ook voor dat het er maar niet van kwam. Angst voor openbaar vervoer, voor bussen, auto's, vliegreizen en treinen en op het laatst durfde ik zelfs bijna niet meer op de fiets naar mijn werk. Toen had ik er genoeg van: 5 1/2 jaar in therapie geweest, van mijn verslaving af en van de angsten af. Hoewel ze af en toe nog de kop op steken. En nu dan eindelijk gevlogen naar Amerika. Ik weet het, slecht voor het milieu en daar zit ik dan ook wel mee, maar toch.... En toen liep ik daar, in New York, en kon het amper bevatten. Ik heb zelfs een helikoptervlucht boven New York gemaakt, hoe is het in godsnaam mogelijk. Maar het is me gelukt en dat zonder angsten. 40 jaren later. En ja, ik ben trots op mezelf. Vanwege het overwinnen van mijn angsten, vanwege het feit dat ik mijn leventje kan leven zoals ik het wil, zolang de gezondheid het toe laat natuurlijk. En nu zit ik weer thuis, in mijn veilige huisje en heb eindelijk tijd om dit alles en nog veel meer te overdenken. Ik besef nu pas wat deze reis met mij deed/doet. Nu maar weer aarden: waar is de koffie en mijn huis moet nodig schoon gemaakt. Ik ga weer verder...

Vandaag alweer gespot in het AD, waarschijnlijk dus ook in de VK en wie weet waar nog meer. Je hoeft dan ook alleen maar reserveringskosten te betalen met 4 krantenzegels. Ik weet niet hoeveel, want ooit waren die 1,95 maar tegenwoordig is 6,25 normaal bij andere vouchers. In ons gratis huis aan huiskrantje stond er ook een en daarbij werd reserveringskosten 7,50 gemeld. Het is geven met één hand en terugnemen met de andere, maar nog steeds goedkoop

Nee, maar het was geen gewone nacht. Zonder benzo gaan slapen (as usual), maar om 2 uur vannacht wakker gebeld door jongste zoon. Hij en zijn vriendin in paniek: de moeder van zijn vriendin is plotseling overleden, 49 jaar. Ze was ook een heel goede vriendin van ons geworden inmiddels, dus het slechte sloeg om meerdere redenen in als een bom. Midden in de nacht hun hondje opgehaald en tot 5 uur wakker gebleven. We zijn er echt stuk van. Inmiddels vordert de dag en herstellen we wat, maar eega en ik hadden allebei even iets nodig. Het zij zo.