Klassement

Kapot ben ik, maar ga zo wel nuchter slapen.

Zo ik ben weer volledig terug . Sta nog steeds droog en de tentamens zijn achter de rug, nu wachten op de resultaten.

Ik heb overal lijstjes van en dan nog ben ik trots als ik twee dezelfde sokken aan heb. Lijstjes nodig hebben om je gedachten te ordenen is een teken van een creatief brein, geen gebrek aan intelligentie.

meld me morgen nog wel even

Weer droog ! Welterusten alvast

thnx, jammie

En tóch niets gedronken nog! Hartstikke goed joh! Dit wordt je tweede dag ... morgen weer een nieuwe dag.

Kannen ijskoud citroenwater onder handbereik. Is dat wat? Liefst mooie kannen en mooie nieuwe glazen.

Een hele leuke dag, gevolgd door een avond vol gedoe met dingen uit het verleden. Bah. Nu malen en malen die gedachten door mijn hoofd. Geen moment trek ervan gehad, wel zoiets van "prut, prut, prut, waar was ik mee bezig dat vier jaar na dato dit nog weer (terecht) ter sprake komt. Onderdeel van het scheepje leeg scheppen zullen we maar zeggen.

Zou mooi zijn, dag twee! Neem je rust maar, zoveel dat kan. Juist in moeilijke tijden... Je vroeg naar mij, lief van je. Ik sta ook in de kalme stand; even gezinnetje spelen met mijn gastkind. Zitten we samen wat te breien, kinderen voor kinderen te kijken met de thee en pepernoten. Vroeg naar bed en morgen een dagje sauna samen met haar. Het zijn de gewone dingen die het genieten zo waard zijn! Ik hoop dat jij ook wat afstand kan nemen en tot jezelf kan komen. :rose:

Ik meld me droog af,na een turbulente dag. Welterusten alvast.

Goed plan! Sita, heb je daar contact met andere vrouwen? Medemoeders bijvoorbeeld?

Sita? Hoe gaat het tot nu toe?

De avond begint zometeen. Misschien een alternatief programma bedenken? Succes

krijg vast jowan over me heen en dat moet met een knipoogje, zo jammer geen emoticons op deze pc nou moe? zit het te typen en zie daar?

6 de stap gelezen van de 12 blijft een worsteling emotioneel

Mooi, AR, maak d'r wat van.

AlbertRemmo, wat ontzettend fijn!! En geen ontwenning, oef, dat scheelt een hoop. Dus zo te lezen gaat het je wel lukken, volgende week de behandeling in. Wat een ontwikkelingen!

Het gaat goed met mij, geen lichamelijke klachten, geen ontwenning alleen dat slapen ppppfffff hoop toch dat dat beter gaat worden wil volgende week heel graag de behandeling in ik begin zelfs de 12- stappen te snappen

Op sokken

sterkte vandaag! Op naar een droge dag weer!

Toch blijft het je kind, ze hoeft niet echt alles te weten toch?

Nog even, Rapi, lekker werken, petje af voor je, je doet het toch maar elke dag weer....

ik doe gewoon niks geeft ook rust☺

fout was wel goed bedoeld, zoals de meeste fouten

Hahaha, zelfs schattig! Ik ben blij met de app Wunderlist Alkls wat ik anders in mijn hoofd ergens heb om te onthouden kan ik loslaten als het op lijstjes staat. Rust!

JaYvonne, ik moet inderdaad opletten. Doe ik!

En nu gingen jullie allebei in de fout

Doooooooooorrrrrgaan, dé leus van Matthijs, wat kan die man me enorm irriteren.

Bammie en Snoepie samen delen enne een beetje zuunig want je moet er weer een maand mee doen☺

Goed plan, alleen het afvallen zou ik de komende maanden laten zitten. Bij mij verdwenen zelfhaat en suïcide gedachten al vrij snel nadat ik stopte met drinken. Verbluffend.

Niet moe, wel naar bed. Droge afmelding, tot morgen.

Joehoe Jane! Het wordt weer kouder, maar jij blijft er vrolijk onder en even positief en behulpzaam als altijd!

Dag één is een prima stap, vandaag is de dag dat ik niet drink, dat idee. Succes roodborstje.

Goedemorgen, na een redelijk goede zomer sluipt mijn drinkpatroon er weer in. Ik heb tot nu toe gedacht dat ik het met mate wel zou kunnen, maar niet dus. Ik wil echt volledig stoppen. Claartje die ik in de zomer gevolgd heb is voor mij daar een mooi voorbeeld van. Ik ga vanaf vandaag gewoon tellen. Dus vandaag dag 1 AdB, van vele.. Lees zojuist ook bericht van roberto en forummer, wat mij triggert 'wat heb je nodig'. Nou gewoon hier zijn, me bewust worden van mijn patroon en hopelijk gaan mensen ook reageren dat geeft mij steun.

De hypnotherapie.....kijken of het lukt om het begrijpelijk op te schrijven.....Kent iemand het verschijnsel van langdurig de emoties van een ander overnemen? Zodanig dat je niet meer doorhebt wat nu van jezelf en wat van de ander is? Ik ken wel dat ik heel makkelijk emoties in het moment overneem omdat ik denk ik erg gespitst ben erop en er gevoelig voor ben. Maar ik bedoel structureel langdurig emoties overnemen......daarin zat voor mij een openbaring in de laatste sessie hypnotherapie. Ik ging naar hypnotherapie vanwege een aantal zaken die ook in deze draad terug komen. Wat ik altijd merkte was een kluwe/steen in de regio van mijn navel in mijn buik. Daar voelde ik een kluwe van oude emoties die verward zat en er altijd al zat zo voelde ik en ik kon er niet bij bij die gevoelens. Kon het niet ontrafelen en onderzoeken wat het is en er mee dealen. Ik probeer een heel lang verhaal zo kort mogelijk te houden. De relatie met het kind dat ik was vroeger, dat veel gepest is en de relatie met een vrij dominante vader waar ik het gevoel van heb ongezien te zijn en een relatie met mijn moeder die zo lang al depressief is (laatste jaren valt het mee) maar toen ik een kind was was ik erg gevoelig voor haar emoties en somberheid Luisteren, begrip tonen opvrolijken, ik was als kind al aan het verzorgen en dit in een tijd dat ik kind was en zelf zorg van moeder nodig had. Ik weet niet beter als dat ik nooit open was over dingen waar zij zich zorgen over zou kunnen maken of waar ik mee zat, ik probeerde altijd gezellig te doen en mijn moeder maar minder depressief te maken. Mijn moeder lijkt heel erg op mij, ze is net zo hooggevoelig als ik alleen is zij somberder en negatiever over alles. De relatie met mijn innerlijk kind en met mijn vader en mijn gevoel van ongezien zijn was in eerdere sessies al aan bod geweest. Nu ging het over mijn moeder en ik. De aanleiding van mijn hypnotherapie was vooral die constante spanning in mijn buik. Die knoop/steen rondom mijn navel die ik heel lang in meer en mindere mate voel. De hypnotherapeut vroeg me het te beschrijven hoe het eruit zag en wat het deed en of ik het kon veranderen van vorm enzo. Daaruit kwam mijn antwoord dat ik niet bij mijn gevoel kan komen en dat dit nu net het punt is. Haar vraag of het gevoel bij mij of een ander hoort was een suggestie wat ik verwarrend vond. En toen bedacht ik me van ik kan niet bij dat gevoel en dat gaf ik de verklaring van dat ik niet bij mijn gevoelsleven kan maar stel dat het mijn gevoel niet is dan is dat ook een verklaring waarom ik er niet bij kan. Tijdens deze gedachten en het observeren en beschrijven voelde ik dat de kluwe naar buiten ging en niet meer middenin mij zat maar grenzend was aan mij of net buiten mij. Op de vraag waar die kluwe mee verbonden is was het heel duidelijk mijn moeder en de zorgen om haar en de tijd van ik als jong kind die maar aan het zorgen, luisteren, opvrolijken en gezellig aan het doen was. En toen werd mij opeens iets duidelijk en weet ik dat het klopt; die pijn in mijn buik van emoties waar ik niet bij kan denkende dat ik niet bij mijn gevoelsleven kan......dat is helemaal mijn gevoel niet!! Dat is het gevoel van mijn depressieve moeder van hoe depressief ze toen was (nu gaat het echt beter met haar) daarom kon ik er niet bij. Maar blijkbaar zijn mijn moeder en ik zo letterlijk 2 handen op een buik dat het mijn en dijn helemaal mixed up was. Ik kon het geheel visualiseren (zo werkt hypnotherapie, ik ben dan veel meer in beelden denkend en kan ook gevoelens en verbindingen visueel maken) Ik zag met mijn ogen dicht een verbinding tussen moeder en mij van buik naar buik met de pulserende kluwe emoties daartussen. Het was een heel nieuw perspectief dat de aanleiding waarvoor ik in eerste instantie naar hypnotherapie ging niet eens mijn gevoelens zijn, maar die van mijn moeder en dat ik ook in visualisatie kon zien hoe symbiotisch eigenlijk mijn moeder en ik zijn. Ongezond te afhankelijk navel aan navel met elkaar verbonden met een kluwe die altijd spanning geeft en soms echt pijn doet. Waarom maak ik er geen hart op hart emotie van? In de sessie heb ik in woorden de kluwe aan haar terug gegeven en mezelf geprobeerd ervan te scheiden en los te komen. Dit moet ik denk ik nog veel vaker mezelf voorstellen en doen want dit is niet zomaar weg in een sessie. Maar ik denk het wel door te hebben nu. Moest ook denken twee workshops waaronder een sessie verbonden ademhalen waar ik rekening hield met allerlei zware thema's die te maken hebben met die kluwe en het verhaal wat ik eraan projecteerde van gepest zijn, mijn depressieve moeder en mijn vader die mij nooit zag. Maar er kwam vrolijkheid en lachen. Ik en lachen, ik die altijd serieus ben en wat introvert lach te schaterlachen op de grond. Mijn eigen gevoel is niet zo zwaar beladen bleek ook uit die workshops. In mijn eigen gevoel zit juist ook speelsheid en vrolijkheid. Kan mij goed voorstellen dat mensen dit vaag of niet rationeel genoeg vinden. Maar voor mij klopt het inzicht over gevoelens van mijn moeder eigen maken, dusdanig dat ik het onderscheid niet meer kon maken wat van haar is (en ik dus terug kan geven) en wat voor mij is om mee te dealen. Die zware spanning en gemoed is niet van mij Voor mij is dit heel belangrijk. Zal dit thema in therapie nog wel vaker doorgaan maar dit was een belangrijke stap voor mij.

Het enige dat ik hoef te doen, is ja zeggen. Eenmaal toegezegd, wordt alles in gang gezet. Maar dat betekent overgave, aanpassing, verandering, enige onderworpenheid, zei ik al verandering? Als er niets verandert, blijft alles zoals het nu is. Als ik niet verander, blijf ik doen wat ik altijd deed. Roken, drinken, snuiven, slikken en wat ik verder kan bedenken om mijn hoofd op stil te zetten. En daar is vloek steeds meer voor nodig ook, want mijn hoofd wil niet meer stil zijn. Het deel van mij dat verder wil, dat wil verwerken, achter me wil laten, niet meer wil overleven maar daadwerkelijk wil leven, wordt steeds groter en luider. Ik krijg het niet meer stil en ergens wil ik dat ook helemaal niet meer. Laat het dan maar komen, laat me dan maar afgebroken en opnieuw opgebouwd worden. Laat het maar gebeuren. Een minuut of wat geleden heb ik mijn jawoord gemaild. Morgen zal ik nog wel even bellen om het netjes te regelen. Dat andere deel van me heeft er nu al spijt van, maar ja, beloofd is beloofd. vloekt.

Erik, wat een mooi, kwetsbaar stuk heb je gedeeld met ons. Een parel! Zomaar een vraagje: Als je gaat zoeken naar wie je werkelijk bent, dan begin je met alle versierselen aan de buitenkant weg te denken. Daarna denk je je functie en plaats in de maatschappij weg, daarna je plaats in de familie. Daarna je man/vrouw-zijn. Daarna de vraag: Maar wie ben ik nu echt?.............. In het nonduale denken blijft er dan toch eigenlijk niets over? Zou het bevredigend zijn om te stellen: Ik ben.................een onderdeel van de reis die mij vormt. Ik ben....onderweg naar een mooiere versie van mijzelf. (In liefde ben ik alles, in wijsheid ben ik niets. Ondertussen ben ik. Lao Tse) Het is heel mooi hoe jij met jouw pad bezig bent Erik. Het is oprecht niet aanvallend of kritisch bedoeld. 'Integer' is iedere keer weer het woord van keuze, als ik aan je denk en het wordt steeds weer bevestigd als ik je lees. Dank je wel dat je schrijft.

Leuke strip! Adriaan van Dis zei (ivm mannen/vrouwen) : Ik heb geen voorkeur, als het maar 37graden is. (Alweer: sorry Lars, maar jouw koorts is van voorbijgaande aard)

(Geachte minderaars, dit geldt voor mezelf!) Ik moet er voor waken dat ik 'minderen' niet als eufemisme voor 'zwichten' ga gebruiken. Vóór het eerste glas ben ik alcohol de baas, erna zijn de rollen omgedraaid. Minderen betekent in mijn geval dat ik weer in de boksring stap, maar aan mijn tegenstander vraag of hij alsjeblieft minder klappen wil uitdelen. Ja hoor, kom maar gauw, zegt die tegenstander lachend. Minderen = terug naar af.