Klassement

Meld me ook droog af. Vandaag dag 50. Op de helft van de magische 100 :-)

Meld me ook weer droog af Welterusten (Welkom terug trouwens Albert)

Je hebt gelijk LadyJane, ik heb een bericht ingesproken, dus ik zal het inderdaad met haar overleggen. Dank voor je opmerking. Zen Diep ademhalen Geen paniek

Jannigje wat mooi

En hele grote bos bloemen - with love! - voor: Kwispel, Happiness, Sowhat, Bolletje , Soothe, Jannigje en Dhen1

Die steun kan je denk ik niet van hun vragen Gypsy, Als je jezelf verplaatst in de positie moeder of zus.....dat lijkt me echt onmogelijk voor hen. Bespreek ook dit lijden vooral met je behandelend arts, daar moet je over kunnen praten. En ik sta ook maar aan de zijlijn en blijf stimuleren.....ja er zijn ook echt goede dagen als ik je zo lees. Mijn eigen onmacht.....choose life!!! wil ik roepen en meer kan ik ook niet.... en mijn gevoel zegt ook als je het niet zelf beslissen kan door wat er gebeurd in je hoofd, laat anderen beslissen voor wat jij nu niet kan en kies voor opname. Gypsy

Beetje aan de late kant, maar droog gebleven.

Jet je eerste verjaardag, gefeliciteerd meis!! en Soothe, Bollewops, Sowhat, Happiness en Kwispel; allemaal een puntje van de taart.

Beetje laat op de dag maar weer geslikt. Nancy (en MG natuurlijk) ik zal hier wel laten weten wat de magnesium wel of niet voor me doet.

Ik vind het wel bijzonder om dit draadje te volgen. Joh, wat zit je in een positieve spiraal, je gaat steeds beter!

De jurk Ik ben/was een trouwjurk en hang al bijna 37 jaar in de kast, zonder morren. Mensen zijn vaak ongeduldig, maar ik heb daar geen last van. Geen spat veranderd in al die jaren. Jannigje daarentegen wel, die is oud geworden! Ja, 37 jaar geleden, toen ze trouwde, had ze nog een mooie huid, geen rimpel te bekennen. Ook nog geen uitgezakte lichaamsdelen, als u begrijpt wat ik bedoel. Uit discretie wil ik verder liever niet in details treden. Maar laat ik het zo zeggen: de tand des tijds heeft diepe sporen nagelaten, letterlijk. Stilletjes aan was ik een beetje in slaap gesukkeld, tot ik mijn naam hoorde noemen, na al die jaren? Wat bleek, ze had een jubileumconcert en de dames moesten in gala. Nou, dat is snel geregeld. Dacht ik. Nee dus. Buiten de waard gerekend. Kijk, ik ben van nature nogal zeker van mijzelf, maar zij niet. Nooit geweest ook. Zij ging vergelijken, niet echt, maar in gedachten, en ja, dan gaat het mis. Zij praat veel hardop, dus ik kon het mooi volgen. Links tetterde de duivel op haar schouder, u hebt hem al eens ontmoet naar ik meen. Die was er schor van, kan ook niet zingen hoor, klinkt als een schorre kraai, maar wel heel luid. Rechts zit haar helper, maar die klinkt veel zachter, wel melodieus. Die kan vaak niet tegen die andere toeteraar op. Dus die uitgemaakte zaak bleek een misvatting van mij te zijn. Door die negatieve gedachten van haar begon ik ook te twijfelen. Stom natuurlijk, zelf gedaan ook, maar het is lastig om positief te blijven als iemand je steeds onderuithaalt. Ze durfde mij niet aan te doen, was heel bang dat ze er dan te gewoon, te eenvoudig uit zou zien. Dat was wel een klap voor me. Dan zoek je het maar lekker uit dacht ik gekwetst. Maar ongeveer een week geleden begon ze te veranderen, waardoor weet ik niet, maar het beviel me wel. Ze haalde me weer uit de kast en deed me opnieuw aan. Dat is wel grappig, zij past nog wel in mij, ondanks de andere verdeling van eh eh ..... En ja, dan zie je mijn sterke kant: ik verbloem alles, ik val soepel over dijen en billen, geen onvolmaaktheid meer te zien. Ze begon er vertrouwen in te krijgen, het hield nog niet over, maar toch. Ze besloot mij aan te doen! Yes! Ze heeft ook een heel mooie sjaal, niet dat ik die nodig heb, maar ala. Eenvoudige, maar wel mooie sieraden erbij, schoenen waarop ze hoopte het uit te kunnen houden (zij is van de platbodems, als fietsmens) En daar gingen we. Zij onzeker, toch nog, ik niet, ik glom. Ze keek, ze vergeleek......... En het viel mee! Ja, daar stond zelfs ik van te kijken. Ze zag dat ze niet uit de toon viel en sterker nog in sommige gevallen er beter uitzag dan anderen. Nou ja! Jannigje toch. Wat een hoogmoed, dacht zij Wat leuk, dacht ik. Ze kreeg complimenten. De avond was een groot succes. Door MIJ. En door de sjaal... En door de sieraden.... En door het orkest En door de solisten En oké, ze hebben mooi gezongen. Maar toch vooral door mij. En zij ging ook glimmen. Zij voelde zich heel vrouwelijk. Zij bloeide helemaal op. Dat vond ik wel ontroerend.

JAARPACT Maandag 25 April 2016 -> 52 Deelnemers FASE 6 VIJF JAAR EN LANGER [13] 14 Jaar 01-09-2001 Rudy 09 Jaar 07-08-2006 Anna 09 Jaar 07-08-2006 Ferry 09 Jaar 05-09-2006 Bambam 08 Jaar 25-11-2007 Soothe 08 Jaar 13-02-2008 Adam 07 Jaar 24-02-2009 Dhen 06 Jaar 04-08-2009 Lady Jane 06 Jaar 25-12-2009 Bolletje 06 Jaar 20-02-2010 Kate 05 Jaar 09-02-2011 Mirjam7 05 Jaar 16-04-2011 Jan1000 05 Jaar 22-04-2011 Huttula FASE 5 ÉÉN TOT VIJF JAAR [24] 04 Jaar 14-11-2011 Shahire 04 Jaar 27-03-2012 Fofies 03 Jaar 02-05-2012 Dylan 03 Jaar 16-12-2012 Monster 03 Jaar 18-04-2013 Kastanje 02 Jaar 25-05-2013 Sowhat 02 Jaar 16-06-2013 Skip 02 Jaar 13-09-2013 A3 02 Jaar 27-10-2013 Poppy 02 Jaar 01-12-2013 Artax 02 Jaar 01-01-2014 Kurkdroog 02 Jaar 15-02-2014 Mijn Gerrit 01 Jaar 15-06-2014 Luna 01 Jaar 28-07-2014 Dribbel 01 Jaar 09-09-2014 Nancy 01 Jaar 18-10-2014 Wimmelt 01 Jaar 20-10-2014 Yogajuf 01 Jaar 05-12-2014 JaNina 01 Jaar 07-01-2015 Erik 01 Jaar 03-02-2015 Suikertje 01 Jaar 13-02-2015 Tony 01 Jaar 08-03-2015 BillyBob 01 Jaar 06-04-2015 Anette69 01 Jaar 19-04-2015 JoAnn73 01 Jaar 25-04-2015 NBW 1 Jaar FASE 4 NEGEN MAANDEN AFGEROND [8] 11 mnd 30-04-2015 Wisse 11 mnd 08-05-2015 Blondie 11 mnd 10-05-2015 Pumpkin65 10 mnd 09-06-2015 Fruitvlieg 10 mnd 19-06-2015 An 09 mnd 10-07-2015 Marc 09 mnd 19-07-2015 Ietjefietje 09 mnd 25-07-2015 Happiness Negen Maanden FASE 3 ZES MAANDEN AFGEROND [2] 06 mnd 14-10-2015 Akkordeon FASE 2 DRIE MAANDEN AFGEROND [2] 05 mnd 13-11-2015 Darlene 05 mnd 24-12-2015 Jannigje 03 mnd 25-01-2016 Kwispel Drie Maanden FASE 1 START [3] 01 mnd 07-03-2016 Mikki 00 mnd 15-04-2015 Tomtom2 To All ... Davona

Dus Gipsy...eigenlijk wil je dit alles niet meer. Eigenlijk wil Gipsy door naar de toekomst. Best sterk eigenlijk❤ Dat automuliteren is dit niet aan compensatie van wat je allemaal al niet meer doet. Kan me er wel wat bij voorstellen Ik rook ,drink niet meer. En nu na operatie krijg ik weer heftige trek in eten..snaaien..stiekum snaaien Ik en mijn eigen wereld. Dat stiekum maakt me machtig en ook heel klein Dit stiekum eten heb ik vanaf klein kind al gedaan Iets in mij wil iets verbergen om niet te voelen. Dat wereldje wil ik niet meer heen dus ja werk aan de winkel Wat moet je met mijn verhaal Gipsy Niks. Ik begin je te begrijpen. Gipsy kies voor jezelf ..het kan❤

Hoi Mikki Ik dacht toen ik stopte dat de wereld was veranderd. In feite was ik veranderd en de wereld is hetzelfde gebleven. Een nieuwe ik die haar draai nog niet had gevonden. Hoe heb ik de draai gevonden. Door te doen. Door mezelf mee te nemen op zoek naar dat vind ik leuk of de moeite waard. Ervaring opdoen Wat alleen doen was best soms echt eenzaam voelen. Ik was altijd alleen met drank. En nu ik vind het heerlijk met mezelf op pad tegaan. Afhankelijk zijn van mensen of drank beperkt vaak ook. Workshops zijn ook een makkelijke ingang om te ondernemen. Dus ja na stoppen kwam langzaam aan yoga,gigong,filosofie,museumkaart,creativiteit,kleurrijke kleding,natuur,fietsen,wandelen op mijn pad. Tv kijk ik amper. Dus ja alleen onderneem ik meer. En de keren dat ik met meerdere mensen op pad ga zijn een leuke aanvulling. Zou graag nog boeken willen lezen en een studie willen volgen. Lukt op dit moment nog niet. Komt nog

Leuk draadje. Ik heb gelijktijdig met het stoppen mijn levensstijl aangepast door te gaan sporten en mijn eetpatronen aan te passen. Het resultaat wat ik daarvan merkte, maakte dat dat veel voldoening gaf. Ook kwamen er gelijktijdig zoveel nieuwe dingen op mijn pad zoals nieuw werk, nieuwe mensen etc. dat ik ook nauwelijks tijd had om na te denken over drinken. Het was meer dat ik niet zo goed snap hoe ik het met drank zo lang vol heb gehouden. Ik snap wel wat je bedoelt. Ik heb een tijdje gehad, en nu nog bij vlagen, dat ik de leegte opvul met het kopen van bijvoorbeeld kleding. Dat is nu gelukkig weer voorbij. Maar meteen die nieuwe levensstijl heeft mij wel geholpen. Ik was gisteravond nog op een feestje en ik denk dan van te voren wel: daar had ik vroeger inderdaad naar uitgekeken omdat ik lekker mocht drinken. Sterker nog: waarschijnlijk had ik thuis al lekker ingedronken en rond een uur of drie gestart. Om daardoor al glazig op het feestje aan te komen. En weet je...ik voelde gisteravond voor het feestje, op het feestje, na het feestje en vanochtend alleen maar opluchting, blijdschap en dankbaarheid dat ik het niet meer heb. Ik heb meer lol gehad, oprechte lol, ik lag redelijk op tijd, nuchter, in bed en was er vroeg uit om zo lekker te gaan sporten. En voor ik het weet ikhet 12 uur en moet ik rennen want ik ga nog even naar Amsterdam.zoveel had ik toen ik nog dronk nooit kunnen doen in het weekend. Was ik ook vroeg wakker, gebaald van mijn drankinname en hopend dat ik niks stoms had gezegd en de hele dag lamlendig door de drank en apatisch op de bank. Me schuldig voelend over alles wat ik had kunnen doen en misschien ook had gemoeten. Maar niet deed omdat ik er geen puf voor had. Hoe leeg is dat? Die dagen duurden pas lang en kenmerkten zich door saaiheid en nog meer drank...

Dhen en Jannigje weer een maand verder.

5 jaar vrijheid,zelfrespect,eigenwaarde Zo de moeite waard Om mezelf te leren kennen ❤ Trots om op het jaarpact te staan Thanx

Even een stukje updates met een dansend thema :moon: :moon: 19e Ann Ietjefietje dansen er expressief op los. Een jaar is voor het bijna in zicht. JoAnn vol jaar in galajurk 20e Yogajuf. Precies anderhalf jaar. Dans gecombineerd met yoga pose.... Kate ook de 20e en al 6 jaar dansend 22ste Huttola 5 jaar lang, wat een ongelofelijke tijd. Geweldige prestatie Huttola. Een lustum met daarvoor een heel speciale jurk En als laatste de DAVONA op de 21e voor de hele groep Zo samen schouder aan schouder ziet het er indrukkwekkend uit. :moon: :moon:

Monster, jij vroeg me eind maart of ik mezelf elke dag een compliment zou durven geven, hier op het forum. Dat durf ik nog niet. Maar ik wil wel graag een compliment delen dat ik gisteren kreeg. er was crisissituatie in het museum en die heb ik samen met een van mijn bazen op kunnen lossen. Een bezoeker had een medisch probleem en we hebben dat goed aangepakt. Naderhand gaf mijn baas mij een hand en zei zoiets als: dit hebben we goed opgelost. En meteen er achteraan: ik zou je zo aannemen! Een paar weken geleden schreef ik nog: ik ben afgekeurd. Daarna : ik ben niet meer afgekeurd. Gisteren zat ik op de fiets naar huis en dacht: vandaag ben ik goedgekeurd! En niet alleen door hem, ook door mijzelf. Ik vind zelf ook dat ik het goed heb gedaan: ik was kalm, gefocussed en doortastend. In zo'n situatie ben ik niet bang en vraag ik me niet af of ik het wel goed doe, dan handel ik. Meestal ga ik dan achteraf heel erg twijfelen en mijzelf weer onderuit halen. Maar gisteren niet. Vandaag trouwens nog steeds niet. Ik voel toch een zekeren gene om dit op te schrijven. Als hij mij had gezegd dat ik fout had gehandeld, had ik waarschijnlijk als de wiedeweerga het boetekleed aangetrokken. Zo gewoon, zo aan gewend. Maar vandaag geen boetekleed, vandaag een gevoeld en aanvaard compliment