Klassement

Is het slim om verschillende groepen te bezoeken? Ja. Niet elke groep is hetzelfde. Hoe meer groepen je bezoekt, hoe groter de kans dat je een groep treft waar je je thuis voelt. Zelf ging ik de eerste jaren naar zeven verschillende groepen per week, elke dag een andere. En tussendoor ook af en toe een groep die (veel) verder weg was. In meerdere groepen kwam ik mensen tegen die ook andere groepen bezochten. Het netwerk van herstellende verslaafden werd er groter en groter door. Ook m'n inzicht in m'n ziekte verslaving werd door de verschillende groepen verrijkt. Zo ben ik geen slaaf geworden van de "normen en waarden" van één groep, maar een "vrije" herstellende verslaafde die zich in bijna elke groep wel thuis kan voelen. En dan ook dit forum er nog bij. Hoe meer invalshoeken ik van anderen meekrijg, hoe ruimer mijn geest wordt. Je vrouw beseft het misschien nog niet helemaal, maar zij is ook ziek. Verslaving is een gezinsziekte. Vaak wringen partners zich in allerlei bochten om de verslaving van hun partner aan de ene kant in stand te houden door verantwoordelijkheden van de verslaafde over te nemen (smoezen verzinnen om gedrag of afwezigheid van partner te camoufleren), aan de andere kant te ontkennen door de verslaafde als vervelend aanhangsel te zien die de normale gezinssituatie ondermijnd door onverantwoordelijk gedrag. Het is mooi als een partner tegelijk met de verslaafde "in herstel" gaat door met hulp (van bijv. ook een zelfhulpgroep of (gezins)therapie) de eigen rol en verantwoordelijkheden in het disfunctionele gezin onder ogen kan gaan zien. Veel partners zien jammer genoeg het hele verslavingsprobleem als alleen een probleem van de verslaafde. De enige oplossing van het hele probleem zou enkel maar stoppen met gebruiken zijn. Stoppen met gebruiken is echter slechts een eerste klein stapje op een lange weg van (gezamenlijk) herstel. Gebruiken (drinken) is slechts een symptoom van de ziekte verslaving. Met symptoombestrijding alleen zijn we er niet.

Bolletje ik heb een tijdje aan de st janskruid gezeten ( extra sterk ) dat deed ook wat vond ik Bossie bloemen voor jou. Misschien word je daar een beetje blijer van

jeetje Gerrit ben je al bijna weer 2 jaar hier? het lijkt veel korter, en man wat heb jij ons hier veel gebracht. Luna, ik zou graag eens lezen hoe het jou gaat nu.

Goed gedaan op de meeting! En als jij nu nuchtere vrouwen niet begrijpt, hoe denk jij dat zij dronken mannen begrijpt ? :-)

Ja Ronja, dat klinkt al hetzelfde als mijn worsteling. Maar ik denk dat elke x stoppen anders is. Alleen zo erg lastig had ik nog niet eerder meegemaakt. Ik moet wel zeggen dat ik er nu, na die 2 halve liters en de werking van refusal nu duidelijk aan de kant van niet drinken sta en gaat me nu een stuk makkelijker af. Nou wil ik niet zeggen dat jij dat jij dat ook zo moet doen maar voor mij was het nodig om wel een duidelijke keus te maken. Ik voel me nu een stuk beter en gemotiveerde en vind het weer fijn om hier mee te lezen (bijna) zonder trek te krijgen. Maar wel hanteerbaar. Daarvoor was het niet hanteerbaar. Ik werd er letterlijk ziek en depri van en dat kon ik niet volhouden. Voor mijzelf ben ik blij dat ik het gedaan heb maar nogmaals....dit werkt bij mij zo. Ik wil jou absoluut niet hetzelfde aanraden en je tot drinken aanzetten. Maar ik ken mezelf redelijk en wist dat ik op dat moment zou verliezen en ook wou verliezen. Maar door dat verlies heb ik nu veel gewonnen. Ik hoop dat je bij jou ook snel die knop kunt vinden want anders is het wel hèèl zwaar. Helemaal wetende dat het ook anders kan. Alles bij elkaar is het al zwaar genoeg toch. Vandaag ga ik niet drinken en de refusal zit er weer in. Fijne avond allemaal

Sneeuwdekentje?? Ik zit me stiekem al te verheugen op krokusdekentjes... Nog wat kwakkelig hier. Zelf een beetje in de lappenmand, vrouw ook. Schoonzus gisteren met spoed naar ziekenhuis na hersenbloeding.. Puppie gaat lekker goed. Al met al, geen slechte dag, wel leerzaam en goed. Jammer van het grijze weer. Iedereen een mooie dag Iedereen een mooie dag Iedereen ...

gisteren ging het helemaal mis, klopt. maar nu niet in de slachtofferrol gaan stappen! Neem het heft in handen, jij gaat nu stoppen, en nu komt dat op de eerste plaats. kom op voor jezelf, jij gaat gewoon niet naar de verjaardag, jij gaat naar de meeting, jij maakt een plan, die treinen dat is echt super! verdiep je daarin, met die fles water of kijk in de winkel wat jij lekker vindt. ikzelf groot koel glas met veel ijsklontjes, citroentje, cola of icethee, jammie! en neem er wat lekkers bij. jij neemt nu vandaag de eerste niet en helaas pindakaas voor je vrouw, maar dat gaat wel gebeuren. kom op man!

Goeie morgen frummels. Ja daar heb ik ook aan gedacht Nadia, en het zou heel goed kunnen dat dat ook mee speelt. Ik was er toch altijd een dagje uit. Nu zit ik alleen maar binnen en kom nergens. Maar vandaag ga ik met de honden van Jan een eind lopen omdat je overal leest dat wandelen en toch een frisse neus goed zou zijn. Maar eerst dadelijk weer eens naar de h. arts. En ik heb de stoel al klaar staan in de tuin. Zondag gaat de zon schijnen dus met m´n winterjas in de tuin en m´n snoet ik de zon.

Het klinkt mij als vrouw zijnde zelfs nog helder wat je bedoeld Mooi geschreven...van trek kan je leren

Dat vind ik niet gek. Dat ligt aan hun.

Hoi Smart Je gaat lekker he! -thumbs-

Goeie avond allen Weer eem terug op het platteland Hier toch een beetje mijn "caravangevoel" Mijn prikkelarme omgeving Bijna 3 dagen,non stop met wat onderbrekingen geslapen Huh?! Yup. Was nodig en om weer een beginnetje te maken Dag drie zit er op, nu verder plannen en doen Niet forceren, luisteren naar mijn lijf en kop erbij Op gevoel en mezelf niet meer over de kling jagen Sssst.. Zo weer slapen Fijne nacht allen

ze hebben nu hun eigen huishoudens, geeft niet, we kunnen nu andere leuke dingen doen

morgen begin van hardlopen op het programma, brrr , eigenlijk geen zin, maar moet. meld me droog af, maar dat ging niet gemakkelijk, zie mijn eigen draadje, fijne avond nog, tot morgen.

op het moment dat ik het schreef en weer ging zitten naast mijn kacheltje, viel het van me af, toen was het over, gek he. zit nu met mijn favoriete drankje, coooolaa met ijsklontjes en limoen, en blij dat ik vanmiddag de eerste niet genomen heb. maar die 20 min trek klopt echt niet hoor, dat duurde heel wat langer!

Iets wat ik mezelf heb aangeleerd te denken: "als ik ooit terugval, dan is dat geen ramp want ik weet nu hoe het ook kan". Ik ben het niet van plan, het terugvallen, maar het heeft me op de een of andere manier ook iets relaxter gemaakt in het proces.

Ik vind het nog steeds een goede vraag maar het antwoord is dat ook. Een ander punt, ook weer puur persoonlijk, is dat ik er klaar mee ben: ik wil nog heel veel leuke en interessante dingen gaan doen in mijn leven en niet hoeven na te denken of ik nu wel of niet meer kan drinken. Die energie stop ik liever ergens anders in want stoppen kostte mij moeite maar het vechten met en twijfelen over alcohol kostte mij nog vele malen meer energie. Wat je ook doet, succes en laat van je horen hoe het loopt.

Erik, wat mooi om te lezen. Gefeliciteerd kanjer, met je hele jaar alcoholvrij én je diploma binnen gehaald!

Zoon van 6 hoorde net voor het eerst Telegraph Road. Begon mee te wiegen met zijn hoofd en mompelde 'lekker plaatje'. Op het eind liep ie naar de platenspeler en vroeg of ie de plaat terug kon spoelen.

Hey Lyn, je verhaal lijkt ook op mijn verhaal ik heb de laatste n maanden ook refusal maar met vakantie wilde ik drinken en met kerst oud en nieuw heb ik ook gedaan en wat voelde ik mij slecht .De heele december gedronken .De eerste keer toen ik stopte was ik helemaal blij en alles was positief nu ben ik ook weer gestopt en niks positief , ben moe futloos en voel mij slecht .Kan mijn knop ook niet meer vinden .Denk nu zelfs heeft toch tijd nodig misschien bij jou ook om zich weer beter te voelen .Als je de knop vind zeg mij dan even waar die is gebruik ik hem ook .Sterkte verder maar je bent op de goede weg

Hey Eric super hartelijk gefeliciteerd met je Diploma .

hoe vaak ga je naar een meeting? Voor sommigen helpen alleen drastische maatregelen: elke dag een meeting, 100 dagen lang. Vermoeiend? Vast wel, maar ik ken voorbeelden van zware verslaafden die op die manier echt hun leven op de rails hebben gezet. Je kan je emoties wel de schuld geven maar je doet het zelf: die eerste snuif of slok.. Sorry als dat hard klinkt, maar het enige programma wat werkt is als jij daaraan werkt. 'ik kan stoppen met drugs' zeggen terwijl je nog gebruikt...struisvogel en zand helaas..

Mijn Gerrit, bijna groot feest, nu alvast een beetje opwarmen: En Luna doet ook gezellig mee:

VGZ app gedownload en eerste oefening gedaan. Thx.

Lars 1 dag verder kijk eens wat er voor Openingen zijn gekomen door jou. Maandag afspraak bij verslavingszorg Vrouw trots op je. Ze gaat zelfs mee met je naar winkel. 3 groepen kan je bezoeken. Het komt niet allemaal aanwaaien..dat komt door jou..jij maar dit gebeuren. En ach spreekuur dokter loopt wel eens vaker uit voor belangrijke zaken. Goed bezig jij

Nou zondag 3 maanden helaas nog geen positieve veranderingen Misschien verwacht ik het te snel heb toch ruim 40 jaar gerookt, zoals jij zegt Soothe het verslaafde brein. Op naar de 4 maanden. Suc6 allemaal!!

Nou net weer naar de H. arts geweest en heb het advies gekregen om Amitriptyline te gaan slikken. Dat spul slik ik al zo´n 30 jaar als ik slecht slaap. Het is niet echt verslavend en ik ben al heel vaak gewoon weer gestopt zonder daar moeite mee te hebben. Verder moet ik, omdat hij vergeten was dat ook aan te kruisen, bloed laten prikken op vit. b. 12. Toch het gevoel dat er nu een beetje schot in komt.

Maar wel handig met mensen Erik. Is ook wat waard Gefeliciteerd

Ja Sowhat en dus heb ik die 5/H.T.P. besteld. Eens kijken wat dat doet, want die oxazepam is niet goed. Verder maar flink buiten zijn. En dadelijk een kopie vragen van de waarden goed zijn want volgens hem zijn die ook onderzocht. Burchill Maatje en ik gaan over een maand kijken voor ander vrijwilligerswerk.

Van harte.. Erik

Iedereen een mooie dag Iedereen een mooie dag Iedereen... Van mij mag het best kouder worden, zolang het maar ophoudt met die grauwe regenbuien. Mooi sneeuwdekentje is ook nooit slecht..:-)

vallen en opstaan Lyn altijd weer opstaan♥

Heee, de Ipad doet gekke dingen. Of ik heb een sterke bak koffie nodig, kan ook..:/)

Ik wens iedereen een mooie vrijdag 15 januari. Sterkte ZBB met de noodzakelijke stappen, blijf schrijven?! En Lars: het niet kunnen stoppen (en alcohol kopen als reactie op teleurstellende bloedwaardes, veroorzaakt door alcohol, heeft een naam: alcoholisme :-). Ik heb het zelf gedaan: alcohol kopen omdat niemand er wat van zei ('het zal wel goed zijn') en omdat iemand er wel wat van zei (* toch een eind op, maak ik zelf wel uit). Als er maar drank was. En ik kon weken lang ook niet drinken ('zie je wel dat ik geen alcoholist ben'). Ga praten in een zelfhulp groep: verwacht niet dat je vrouw daarvoor altijd beschikbaar is..

MijnGerrit, 2 jaar. Van harte gefeliciteerd alvast. Fantastische mijlpaal heb je mogen bereiken; je bent zo helpend naar anderen en probeert zorgvuldig buiten drama te blijven maar iedereen krijgt uitdagingen op zijn pad. Nooit had ik het gevoel dat je in de slachtofferrol kroop, of de rol van aanklager op je nam. Die zorgvuldigheid blijft niet onopgemerkt. Dank je wel voor je aanwezigheid op het forum, en nog veel veilige kilometers.

ik heb niemand op mijn matje gevonden Skip☺ maar wel leuk dat het werkt he.

Nou, dan bof je inderdaad smart, maar bedankt voor de aanmoediging !!

Ja Lila, die vragen van Lady Jane... Ik heb zin om je vraag uitgebreid te beantwoorden met voor en nadelen en zo. Maar daar heb ik nu geen tijd voor. Kort door de bocht: Wat levert matig drinken me op: de wetenschap of ik aan de ziekte alcoholverslaving leid (in die zin is het dus een test); alcohol gebruik vind ik prettig als het met mate kan. Wat was de belangrijkste schade de afgelopen jaren: mijn vrouw was bezorgd en soms boos; ik stond praktisch elke ochtend zeer somber op. Dat is weg nu ik niet meer drink. Ik had geen suicideneigingen maar dacht wel bijna elke ochtend dat ik liever dood zou zijn. Ik wil kijken of ik de balans terug kan krijgen zonder de rigoreuze maatregelen die horen bij de ziekte alcoholverslaving. Maar ik ben niet bang die maatregelen te nemen indien nodig. In die zin zie ik genoeg goede overtuigende voorbeelden hier op het forum en heb ik goed gezien hoe zeer ik achteruit kachel door te veel te drinken. Voor het perspectief. Ruim vier jaar geleden kregen mijn vrouw en kinderen een ernstig verkeersongeval. Dat ongeluk en de daar uit voort vloeiende schade (deels blijvend) heeft ons gezinsleven flink ontwricht. We zijn nu bezig de balans te herstellen. Zo veel mogelijk terug naar naar normaal, maar aanpassingen waar nodig. In die zin is mijn alcohol gebruik onderdeel van dat proces.

Heeeee Hummerrrrrrrr !! mooi hoor, hoe je dat zo zegt. Nee, ik heb geen schuldgevoel/minder. Maar/En ik wil wel gaan voor de kwaliteit van het leven! Ik dacht zo pas nog... tussen al mijn drukke gedoe hier op het forum door: dat het wellicht akelig klinkt als ik iets zeg over ... niet oud worden of zo...hmhm Maar/En mogelijk heeft dat te maken met mijn behoefte aan controle.... zo van: ik heb het heus allemaal wel in de gaten hoor! Nou ... nee. ........ ........ ........ ik weet helemaal niks. Er zit niets anders op dan iets moois te gaan maken van 2016! Laten we ons dat allemaal gaan voornemen.... gaan de goede vibraties vanzelf golven... en dat gebeurt volgens mij al! welterusten!

Fijn dat je het zo goed hebt gehad met je broer. Herkenbaar hoor dat gestrubbel van wel/ niet drinken. Wat we niet moeten hebben is schuldgevoel. Dat is zo jezelf naar beneden halen.....nergens voor nodig. Leef je leven denk ik dan maar. Helaas weten we ook dat drinken voor ons niet is weggelegd. Wat een gedoe toch telkens weer

nog 1 klein vraagje Meya: wat gaat het matig drinken je opleveren aan goeds, wat je nu niet hebt?

Ha Gipsy, Ze zijn trots op je. En ik ben dat ook. Ik weet nog hoe moeilijk ik de stap vond om naar mijn allereerste meeting te gaan. Dat was toen (nu zo'n tien jaar geleden) nog geen NA-meeting, maar wel een bijeenkomst van verslaafden.. ik had daar allerlei door tv en films ingegeven (amerikaanse) beelden van grote zalen met sprekers bij.. en zag dat eigenlijk helemaal niet zitten. Tóch ben ik toen gegaan.. er was iets in me dat me over mijn grote angst en weerzin heen zette. Dat "iets" zou ik nu kunnen omschrijven als "gehoor geven aan de wil van mijn hogere macht" ipv toegeven aan m'n eerste ingeving. Hoewel er misschien toch ook wel sprake is van toegeven aan m'n eerste ingeving, als ik daar nieuwsgierigheid voor invul. Want nieuwsgierig was ik ook wel. Nieuwsgierig naar het hoe en wat en waarom van het bestaan van zulke zelfhulpgroepen. Maar dan een nieuwsgierigheid die ik nu eens niet liet overschaduwen en wegduwen door allerlei tegenwerpingen, maar die ik wenste te bevredigen. Misschien in eerste instantie met de foute bedoeling om uit eigen ervaring te kunnen vertellen dat zulke groepen voor mij niet werkten en ik dus lekker door kon gaan met gebruiken.. Maar met het verstrijken van de tijd is me gebleken dat een bepaalde groep op zich misschien niet het "gewenste resultaat" opleverde maar dat die zelfhulpgroepen wél iets met me deden.. toen daar later het 12-stappen programma bijkwam kon ik het me niet meer permitteren om te blijven gebruiken.. elke keer gebruiken deed me als vanzelf nadenken over het hoe en waarom!! Gipsy, hoorde jij ook dat die mevrouw die ons buiten verwelkomde en uitlegde hoe het er ongeveer aan toe ging in de meeting, vroeg of wij vader en dochter waren? Nee, nee.... meteen uitgelegd hoe het zat... Maar ik moest wel glimlachen toen ze dat vroeg. Er gingen wat later twee mijmer-stroompjes door m'n hoofd. Het ene ging van: wat ben ik blij dat ik niet zo'n dochter heb, met al die (verslavings)problemen en zo... Het andere ging: wat zou ik deze Gipsy een prachtdochter hebben gevonden.. m.a.w. ik ben trots op je. Trots dat je je zo kwetsbaar durft op te stellen. Trots dat je het lef hebt om, hoe moeilijk ook, toe te geven dat je verslaving je niet brengt wat je eigenlijk zou willen. Ik hoop dat je standvastig zult zijn en meerdere meetings gaat bezoeken. Lees het witte boekje een paar keer aandachtig door. Praat met deze mensen, vraag er, als je ze wat beter leert kennen, eentje om je sponsor te zijn, iemand die je met raad en daad bij kan staan als dat nodig is. En ik hoop van harte dat je NIET zult vergeten dat je GESTOPT bent.. :sun:

Bowie, voor mij is de film Christiane F de eerste keer dat ik Bowie leerde kennen en goed ging luisteren naar zijn muziek. RIP

RIP David

Zo is het maar net Jane, het zit er diep in en eigenlijk is het nodig er iedere dag aandacht aan te besteden op wat voor manier dan ook. Hier op vakantie borrelen de verkeerde gedachten uit mn verslaafde binnenste nog steeds op. Zal ik refu maar een paar dagen achterwege laten bijvoorbeeld. Gelukkig ben ik iedere ochtend weer blij dat ik niet voor de bijl ben gegaan en slik mn refu om de dag. Maar ook dit ritueel blijft nodig, dus hij zit er weer in! Net zo lang tot het alcoholvrije bestaan zo diep is ingesleten dat het niet meer nodig is en ik betwijfel zeer of dat gezien mijn leeftijd nog gaat gebeuren. Ook sociaal drinken zit er echt niet in, die (overigens een illusie die wijd verbreid is onder verslaafden) wetenschap is eindelijk tot mij doorgedrongen. Dat heeft me 5 jaar op dit forum gekost voordat ik zover was. Nu bijna anderhalf jaar droog, met enorme dank aan dit forum en al zijn/haar trouwe en voorbijkomende leden!

Dank voor jullie reacties! Vandaag de 3e dag zonder alcohol. Kon ik maar een abonnement nemen op zulke makkelijke dagen. Gerrit, jouw moeite met de vierkante likeurfles in een slijterspapiertje trof me. Dat je nu nog door zoiets van slag kunt raken, wat is het toch een raar mechanisme! Of was er misschien een bepaalde reden voor? Jane, dat 'niet meer hoeven' lijkt me geweldig. Maar dat zal nog even duren, ik was al verbaasd dat ik op de 1e droge dag een soort weerzin tegen alcohol voelde (ik had geen kater). Het was misschien meer weerzin tegen al dat geworstel. Zoals Smaragd schrijft het gevoel van slappeling en een gebrek aan wilskracht. Alleen ben ik de vorige 2 keren gelukkig niet teruggevallen in de modus 'zie je wel, het lukt me toch niet, dus wat maakt het uit'. Meya, het is niet zozeer twijfel wat je in de bewuste zin opmerkt. Het is meer het laatste stukje van acceptatie dat ik nu zo in elkaar zit én dat dat niet meer veranderen zal / kan. Voor mij is dit een hele grote stap vooruit, hoe raar het ook mag klinken. Vorig jaar om deze was de gedachte aan nooit meer wijn al bijna 'ondraagbaar'. Dus ik ben er nog absoluut niet, ik ben 2 x gevallen, maar gelukkig beide keren opgestaan. Dankzij dit forum, want als ik me hier telkens weer heb gemeld, lukt het me om te stoppen. En nou maar gestopt blijven...

Al een tijd heb ik geen mindfulness gedaan (behalve voor het slapen gaan). Een tijdlang was het wel in mijn leven geintegreerd. Maar ik ben het ook weer kwijtgeraakt. De fase nu schreeuwt er weer om want het denken gaat weer met me op de loop. Ik draai wat in kringetjes. Zo is er nog weinig gebeurd met mijn dagstructuur. Kiezen voor meer werk... vrijwilligerswerk... te gaan aquajoggen of yoga doen op vaste momenten van de week.... Het enige is dat ik meer met sociale contacten doe. (wel erg fijn trouwens!) Dit forum kost ook tijd. Keuzes gaan maken binnenkort!! Toch houdt/hield iets me op mijn plek. Ruimte durven innemen heeft daar beslist mee te maken. En ook verantwoordelijkheid nemen: elke keus gaat mogelijk ten koste van een ander. Beter denken om wat goed is voor MIJ... ja, dat mag nog wel wat beter. Vanmiddag zal ik het daar met mijn hulpverlener over hebben. Wat niet meewerkt zijn allerlei pijntjes waar ik ontzettend sjaggerijnig van wordt en bang ook. Ik moet in het reine komen met de gedachte dat alles zonder drank vlekkeloos zal verlopen. Een soort rouw ook, omdat het ouder worden nu eenmaal gepaard gaat met ditjes en datjes. De COPD geeft soms benauwdheid, maar ik rook nog steeds... zo gaan die dingen. Kan ik wel weer boos om worden maar dat helpt ook al niet. Slachtofferschap vermijden. Ik zoek een modus om er iig het beste van te maken: kijken naar wat wel lukt! Ga ik zo maar even een Minfulness oefening doen!! Nee, nog niets gehoord van mijn dochter. Ik ben wel blij een levensteken naar haar te hebben gedaan. Fijn dat jullie zo op mijn verhaal ingaan: dat zet me toch weer aan het denken, zo van: ja, hoe doe ik dat eigenlijk?