Hier ben ik dan; Maartje.

[gelukkigzonder]

Oh wat lees ik jouw berichtjes toch graag.

ik herken mij in jou.  Behalve dat je mij niet met een kwast moet zien werken, want dat wordt een sneu werkje.

Ik lees met bewondering hoe je de feestmaand relaxted hebt weten te doorstaan. 
Ik denk dat jij het meest relaxted was van iedereen in jouw omgeving.

Drank kan je op het moment zelf ontspanning geven maar de volgende dag ben je een halve dag bezig met weer te leren leven. Eigenlijk mega zonde van je tijd.

Ik houd wel van het kneuterige, maar dan wel met af en toe een uitspatting van leuke dingen doen.

Zonder drank kan je ook best los gaan en hip zijn.

[maartje]

Ja, met een leven zonder drank kun je ook nog best los gaan, @gelukkigzonder.... 

Hierover wil ik zeggen dat ik Dat dus wel echt mis aan drinken. De leuke kanten: het los gaan, het "groepsgevoel": lekker feesten tot diep in de nacht, kletsen over niets, dansen tot de ochtend... 

Als ik nu naar de kroeg ga, heb ik het om 10.30u helemaal gezien. En laatst op vakantie, heb ik ook echt wel tot 04.00 gedanst, maar op 'n 0.0letje vind ik 't tocht Net ff wat saaier.... 

Het is niet zo dat ik om deze reden weer wil drinken, omdat ik weet dat ik niet "af en toe op een feestje" los ga, maar elke dag. En tuurlijk: ik ben blij dat de volgende dag niet naar de knoppen is door een kater. Maar eerlijk is eerlijk: Dat losgaan mis ik. 

 

[Lika]

Ik heb dit na drie jaar teruggebracht tot: Ik had waarschijnlijk altijd al alcohol nodig om het leuk te vinden. Zonder doe ik andere dingen. En die zijn er genoeg gelukkig.

[Lika]

En ook ik ben mijn innerlijke muts aan het leren omarmen. Ze blijkt best wel een tof wijf....

[Rosee]

Ja dat gevoel ken ik, @maartje. Ik kan dat ook missen. Natuurlijk kan je het ook leuk hebben op een feestje zonder drank, maar het is anders. Ik hou het nu sneller voor gezien. In het begin zag ik het nog als een soort 'experiment' om dat nuchter te doen, maar nu ken ik het wel. Of ik blijf zolang ik het leuk vind. Maar die roes, het losgaan, das war einmal. En wat @Lika zegt, ip daarvan nu andere dingen. En je mag het missen toch? Dat heb ik mezelf gewoon toegestaan. Zet m op.

[Tine]

Wat fijn om te lezen!!!

Super knap!!!

[Pelle2]

Als ik dat los gaan nu zie denk ik meest van de tijd: ja, jullie zijn dronken. Ik ben er eerlijk gezegd niet meer jaloers op. Het is meer van hetzelfde. Hard schreeuwen vooral en denken dat je samen bent, maar vooral met jezelf bezig zijn. Ik merk dat ik nog steeds prima met dronken mensen om kan gaan, maar vind het helemaal niet erg om naar huis te gaan als ik er klaar mee ben. En dit voelt eigenlijk veel beter dan als laatste naar buiten rollen en niet meer weten hoe ik thuis ben gekomen.

[maartje]

Fijn dat jullie hierin een weg hebben gevonden. Ik merk aan mezelf dat ik dat wat dit betreft nog niet helemaal heb.

Ik denk niet dat het jaloezie is wat ik heb: zij allemaal wel, en ik als enige niet. Het is meer dat ik het losbollige gewoon soms mis, ook als het doelloos is. Ook ik verkeer nog regelmatig in kringen waarbij de meeste mensen aangeschoten of dronken zijn. Op dat soort momenten denk ik niet: ik wil dat ook! Dan denk ik alleen maar: zooooooo blij dat ik morgen lekker fit ben, En nu even gezellig hier! 

Ik heb dat soort momenten NU. zeg maar tijdens het typen. Dat ik die leuke dingen van drank mis. Misschien duurt dat bij mij gewoon langer ofzo. 

[bumperjim]

Maar je kan toch losbollig zijn zonder drank?

[maartje]

Nou... Zo losbollig (lees:uitbundig) als met drank op ben ik niet meer als ik nu uitga hoor. Ja: ik dans nog steeds, heb 't ook nog naar m'n zin, maar heb 't toch echt minder uitbundig naar mijn zin dan met alcohol. En dat vind ik meestal niet erg, want ik wil niet meer drinken, maar ik constateer wel dat ik het minder leuk vind. Vind ik dat jammer? Ja, dat stukje van niet meer drinken dus wel.

Wat overigens niet opweegt tegen alle fijne, leuke, nieuwe dingen die ik sober ervaar. 

Zoiets. 

[bumperjim]

Daar is t weer, daar zit wat. Dit lees ik hier vaak. En ik denk dat ik het weet. Dit is het wederom het effect van gewoonte. Let op ik probeer het uit te leggen.

Ik schreef aan Lika op het woensdagdraadje van die zalige bult hierbuiten waar ik 400 keer bovenop heb gestaan. Als ik jou uitleg waar het is en je komt ook, dan sta je hier op de camping tussen misschien wat lawaaierige andere gasten, op zondag zit alles dicht dus das onhandig, buiten het hoogseizoen is hier geen fuk te doen, oh ja we gingen die bult op, nou de kinderen hadden er weinig zin in maar we hebben ze toch maar gedwongen. Het was eigenlijk te warm (of het begon juist te regenen) en mn nieuwe schoenen knelden. Maar het was leuk inderdaad (zeg je om mij een plezier te doen). Waarom vind ik het zo zalig dat ik er 400 keer omhoog ga? Omdat het juist omgekeerd is. Omdat ik er 400 keer geweest ben is het voor mij zalig geworden. Een soort geconcentreerde herinnering van het kersje op de slagroom op de taart. En dat de taart eigenlijk gewoon een boterham is dat weet ik niet zo precies meer.

Net als mensen die al 30 jaar naar dezelfde camping gaan. Helemaal geweldig. Ze kunnen zich haast niet voorstellen dat een andere camping net zo leuk is. Of kan worden, na zoveel jaar. Misschien is er geen zwembad op die andere camping. Dan kan het niet leuk meer zijn, denk je ongetwijfeld want jij ligt altijd in dat zwembad. Camping is zwembad geworden voor jou.

Ander voorbeeld, als je eigen hond dood gaat is dat een drama. Als een hond die je niet kent doodgaat is er weinig aan de hand. Is er een verschil tussen beide? Ja want met de ene heb je 10 jaar lang elke dag doorgebracht. De poep van je eigen hond opruimen, geen probleem. De poep van een andere hond, getver :(

Zie je zo is het met alcohol ook. Als je 10 jaar lang van losbollig feest naar losbollig feest bent gegaan, altijd met een glas in je hand, dan is dat zalig geworden. Een ander feest, waar geen alcohol is, dat is dan als die andere camping.

Ik weet niet in hoeverre de vergelijking je aanspreekt. Maar ik weet vrijwel zeker dat gewoonte-vorming een ontzettend sterke invloed heeft op ons gedrag en op wat we denken.

[Myle]

Wauw. Ik vind dit een hele waardevolle reactie @bumperjim. Kan alleen niet laten om te denken: Is die camping/zwembad nu niet net wat de verslaving is en in stand houdt. of waar we allemaal (ooit) aan vast probeerden te houden? Ik begrijp je trouwens hoor.

@maartje 

 

[maartje]

Dank je wel voor je beschrijving, BumperJim. Ik snap je vergelijking wel. Misschien dat ik over een tijd stoppen dat ook zo ervaar: dat alle leuke kanten van alcohol gewoon maar een gewoonte was. Voor nu denk ik dat niet: alcohol drinken doet onmiddellijk wat met dat pindaatje in mijn hersenen: het beloningsgevoel: ja, fijn! De roes. Ik kan er gewoon niet bij dat dat gevoel niet fijn was. Want dat vond ik wel. 

Alles wat daarnaast kwam kijken (de kater, de afhankelijkheid, de blackouts, de schaamte) natuurlijk niet. Dat is ook de reden dat ik gestopt ben. 

[bumperjim]

20 minuten geleden zei maartje:

alcohol drinken doet onmiddellijk wat met dat pindaatje in mijn hersenen: het beloningsgevoel: ja, fijn! De roes. Ik kan er gewoon niet bij dat dat gevoel niet fijn was. Want dat vond ik wel. 

 

Ja en dat is ook gewoon zo. Je kan jezelf ook niet nu gaan zitten wijsmaken dat je het niet fijn vond als je het wel fijn vond. Maar tegelijkertijd moet je je realiseren dat je slechts denkt aan het fijne kersje op de slagroom op de boterham en de boterham was eigenlijk beschimmeld  

[gelukkigzonder]

Op 17-1-2020 om 09:35 zei maartje:

Dank je wel voor je beschrijving, BumperJim. Ik snap je vergelijking wel. Misschien dat ik over een tijd stoppen dat ook zo ervaar: dat alle leuke kanten van alcohol gewoon maar een gewoonte was. Voor nu denk ik dat niet: alcohol drinken doet onmiddellijk wat met dat pindaatje in mijn hersenen: het beloningsgevoel: ja, fijn! De roes. Ik kan er gewoon niet bij dat dat gevoel niet fijn was. Want dat vond ik wel. 

Alles wat daarnaast kwam kijken (de kater, de afhankelijkheid, de blackouts, de schaamte) natuurlijk niet. Dat is ook de reden dat ik gestopt ben. 

Wat mooi dat je zo allemaal eerlijk omschrijft.

Eigenlijk heb je er alles voor terug, behalve af en toe van God los gaan. Dat ongeremde, dat dansen tot diep in de nacht, de roes, het flirten.....

Ik heb het nog niet, dat gemis maar weet wel, de eerste keer dat ik stopte, had ik dat na 3 maanden. Toen ging ik weer overstag want..... eentje moet kunnen toch?.

De rest is geschiedenis want eentje was nu net het probleem, daarna hield ik de tel niet meer bij. 

[maartje]

Dag allen (en welkom @Isabeau),

Hier een update:

Nog een paar dagen en dan ben ik 8 maanden alcoholvrij. 

Ik kan met zekerheid zeggen: de beste stap ooit. Op alle vlakken.

Ik ben productiever en creatiever dan ooit. Ik verkocht al goed, maar nu?! Booming! Ik ga als een malle en moet mezelf echt een stop toezeggen om niet weer m'n atelier in te duiken, anders ben ik Echt alleen nog maar aan het werk. Echt heel heel heel erg fijn. 

Ik ben mentaal zoveel sterker geworden. Ik blijf onzeker in veel gevallen, maar blijk een heleboel meer te kunnen dan ik dacht. En ik doe soms ook Echt Echt dingen die ik heel erg spannend vind, zoals voor mezelf opkomen, of mezelf profileren. En het levert wat op. Namelijk zelfvertrouwen En klanten. 

Ik ben stukke minder kwetsbaar. Als ik terugkijk naar de begin maanden, voelde ik me zo vreselijk kwetsbaar en vaak eenzaam in mijn stopproces. Heb ik ook niet meer. 

Ik blijf op gewicht. Na jaaaaaaa, moet niet gekker worden. Ik ben nogal wiebelig in het vallen van kwartjes. Ik bedoel dus dat er wel vaker een knop om is gegaan betreft stoppen met drinken en afvallen, maar die knop kan bij mij ook zo weer de verkeerde kant op. Nu heb ik ''m al 8 maanden. Langste ooit. En ik eet Heerlijk, ik snoep ook, maar ik ben gewoon niet meer zo vaak mateloos. Ik ben 't dus wel zo af en toe: dan duik ik de koelkast in en vreet ik 'm helemaal leeg. Maar de dag erna doe ik gewoon weer normaal. Minus 14 kilo. Ik ben SLANK! 

En ik ben een ochtendmens. Hahahaha haha. Vroeger was ik een niksmens: ochtend middag en avond beroerd met tussendoor ergens een opleving her en der. 

Dus: ik ga lekker door met niet drinken.

Vind ik het altijd maar leuk dan, dat niet drinken? Nee. Zoals ik eerder zei: ik mis sommige dingen ervan, maar die wegen in geen enkel geval op tegen al het goede wat stoppen me oplevert. 

Fijne zondag allen! 

2 februari 2020 bewerkt door maartje

[Tine]

Wat geweldig om te lezen !!!!

[Manou]

Top!

[Bob]

Wat mooi. Dat afvallen ook, moeiteloos lijkt het wel. Mij lukt dat helaas nog niet.

[maartje]

@Bob, zo makkelijk is het niet gegaan hoor in den beginne. En nog steeds vind ik het soms lastig dat afvallen.het allerliefst heb ik er nog 5 af, maar ik ben nu al echt heel erg blij met mijn nieuwe lijf. Het zijn bij mij eigenlijk 2 dingen waardoor het me (tot nu toe, ik ken mezelf) is gelukt:

1: Stoppen met drinken.

Door de wijn dook ik veelvuldig de koelkast, keukelades, kelder, kasten in opzoek naar iets eetbaars. Als dat er dan niet was at ik desnoods dikke klodders mayo bij de korsten kaas, of koekjes van de kids met slagroom. Als ik uitging liet ik grote porties bittergarnituur aanrukken, en als ik thuis kwam bakte ik eieren. Hello kilo's! Daarnaast leidde ik een zeer ONGESTRUCTUREERD bestaan. Schilderde vaak in de nacht, en at dan of een dik vet mega ontbijt met gebakken eieren kaas en spek, Of ik at pas laat en ging dan snoepen. En Naast al deze excessen at ik ook nog eens Mega gezond. Had een gezin te onderhouden, en dat deed ik dan ook 'goed'. Dat gezond eten naast die excessen heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat ik niet helemaal Mega Mega veel extra kilo's meezeulde. Maar zo'n 14. 

2. Stoppen met mezelf alles maar toestaan. 

Dat geldt dus ook voor drank: ik heb voor mezelf bedacht dat streng zijn voor mezelf, Lief zijn is voor mezelf. En toen ik stopte met drinken, heb ik meteen het eten aangepakt. Daarbij doe ik aan intermitted fasten: ik eet om 12.00 uur mijn 1e maaltijd, en na 19.00 eet ik niks meer. Voor mij heel makkelijk vol te houden (niet meteen ontbijten als ik wakker word) omdat ik het ontbijt toch al regelmatig oversloeg. Ik eet drie maaltijden, bijna altijd gezond, en at in het begin 1500 calorieën ipv 2000.dat doe ik nu ook soms weer, als ik weer even ongeremd de koelkast in ben gedoken. En ik sta mezelf dat ook gewoon toe. Ik Mag lekker snoepen soms. Dat doe ik elke dag, alleen niet elke dag de hele dag door. En niet drinken helpt: dat scheelt weer een rem. Meer bewegen! Met m'n luie reet uit die stoel. Hop, wat gaan doen. Goed voor lichaam en geest. 

Dus dat. 

@Isabeau: ja. Langdurig doorpakken is in ieder geval voor mij de enige manier die blijkt te werken. Ik kan best 'even stoppen', een maand, drie maanden, een dag, of ja, zelfs een uur, maar daarna kan ik even zo goed weer beginnen. Dag voor dag stoppen werkt ook niet voor mij: dan ben ik er elke dag mee bezig. Dit jaar. Dat helpt. Alles opnieuw ontdekken: vakanties, feestjes, festivals, alles zonder drank. En daarin is geen ruimte voor smokkelen. Een jaar is een jaar. En ja. Soms popt 't op: na dit jaar kan ik wel weer gewoon 's heel af en, gewoon zoals normale mensen, een wijntje drinken. 

Nee. Ik vrees dus dat ik dat niet kan. Maargoed. Eerst dit jaar maar eens ervaren! 

[Rosee]

Ik had ook het plan van een jaar Maartje. Toen dat jaar voorbij was, had ik alles een keer 'meegemaakt' zonder alcohol en dacht: hoe nu verder? Kan ik nu af en toe een drankje proberen? Voelde toch niet goed, dus steeds weer een maand eraan vastgeplakt tot ik op een jaar en zeven maanden zat en ineens op een feestje dacht: nu wil ik het weer eens, voelt goed. Dat werden er 4, toch wat teveel. Hierna tijdje (half jaar) heel gematigd gedronken, 3 glazen per maand ofzo. Tot ik met oud en nieuw anderhalve fles prosecco op had, na 2 jaar weer een kater en zelfs 2 sigaretten gerookt. Nu weer een maand gestopt en besef dat gematigd drinken helaas niet voor me is weggelegd. Weet niet hoe jij hier na een jaar bij jezelf over zal denken, maar vond het wel een domper dat het zelfs na 1 jaar en 7 maanden nog steeds ergens in mn systeem zat...

[maartje]

Dank je wel Rosee, ik vind 't heel fijn om je te lezen. Ik denk dat ik ook zo ben: dat ik dat niet kan. Ik vind het ontzettend knap van jou, dat je optijd bij jezelf aan de bel hebt getrokken door weer te stoppen. Ik ben bang dat als ik ooit weer begin mijn rem sneller kapot gaat. En ik nog meer dan jij terug bij af ben. Maargoed: eerst dit jaar maar eens doorkomen! 

[Tine]

Herkenbaar Rosee.

Ik ben ook jaren zo aan t leven.

Maanden zelfs jaren stoppen en dan weer dagen maanden s avonds weer wijn. Zo jammer en vermoeiend.Toch denken dat eentje wel kan. Ja de eerste dagen.:( Klaar ermee nu. Vandaag dag 1.

Ik weet niet waar ik kan schrijven voor event aanmoediging.In t verleden genoeg handgrepen gekregen.

Van kralen rijgen, stenen bouwen tot t breien van n trui voor Soothe.

Nou die mouwen hebben inmiddels motten gaten.

Weet ff niet zo goed te beginnen.

Toch wel...vandaag de eerste niet en niet verder kijken dan vandaag.

Zal op t jaatpact mijn vorderingen schrijven.

Voor nu " Zet hem op Tine...go for it"!!!!

Fijne dag, Tine

 

[Tine]

Hoe kan ik dat doen Doen?

[maartje]

Knuffel voor jou Tine! Heel goed dat je komt schrijven. Vandaag de 1e niet nemen klinkt als 't beste plan effer!!!!! Wij weten allemaal hoe moeilijk dat is, en daarom kunnen wij Allemaal helpen met tips en ervaringen. 

Je mag met alle liefde mijn draadje gebruiken voor je verhalen (echt! Kletsen we gewoon openbaar tegen elkaar, hebben andere ook wat aan) of maak je eigen draadje.