Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Hoi Jannigje,

KMW is wat bij mij opkomt.

Je hebt invloed op wat jij doet en wat 'helpend' is voor jezelf.

Dat is misschien iets heel anders dan je gewend bent, en wat de ander verwacht.

Maar goed is voor jou.

 

Kopje thee, kaarsje...op afstand kijken wat er gebeurt en wat dan?

 

:rose:

 

 

Geplaatst
10 uur geleden zei Jannigje:

Ik breek me al dagen het hoofd over hoe ik het beste kan reageren...

Mooi hoe genuanceerd jij het bekijkt en vooral ook hoe je je eigen aandeel onderzoekt maar ik schiet er ook een beetje van in de lach. Als je alleen maar reacties wilt geven die helemaal kloppen dan zeg je nooit meer wat :)

Volgens mij is er geen goede of foute manier om te reageren; als je boos bent zeg je verdomme, als je verdrietig bent dan huil je en als je dat allemaal overstegen bent dan kijk je liefdevol gelukzalig om je heen (vermoed ik, ik heb daar geen ervaring mee).

Een gedachte die bij mij opkomt maar best kans dat ik de plank mis sla... Je reageert zo níet primair, je analyseert zó veel dat je daarmee bovenop je energie blijft zitten die daardoor geen kant op kan en daar wordt een mens niet blij van. Als boosheid, verdriet en frustratie eruit kan stromen komen daarna wel weer de liefde en zachtheid. Dat proces is ook goed voor de levenslust in mijn ervaring.

PS. niks mis met een beetje ego hoor, die mag er ook gewoon zijn :heart:

Geplaatst (bewerkt)

Dit is wel een beetje een damesding hè, als ik seksisties mag zijn. (Mag niet natuurlijk maar doe ik toch). Een man zou het gewoon laten doodbloeden. Het "uitmaken" zou niet bij ons opkomen. Teveel gedoe. Is er geen voetbal op tv? :) 

Mannenrelaties zijn oppervlakkiger meestal. 

bewerkt door bumperjim
Geplaatst

Ik heb ook nog nooit een vriendschap uitgemaakt hoor, soms heb ik niet zoveel zin om nog iets af te spreken en dat doe ik dan ook niet. Kennelijk is dat dan wederzijds, heb nog nooit klachten gehad. Het gebeurt ook wel dat een vriendschap jaaaaren later weer wordt opgepakt.

Geplaatst
1 uur geleden zei Cleo66:

Worden jullie dan nooit teleurgesteld door een vriend ?  Hebben jullie echt nooit diepgaandere gesprekken?  Wanneer een vriend jullie relatie laat doodbloeden,  zit je daar dan niet mee ?

Goeie vragen.

Teleurgesteld, nee niet vaak, kan ik me weinig bij voorstellen (of misschien ben ik dan degene die altijd de anderen teleurstelt :) ). Soms moet het herhaaldelijk van mijn kant komen maar daar zit ik niet mee. Soms komt het ook wel eens herhaaldelijk van de andere kant.

Diepgaande gesprekken in de zin van over je diepste gevoelens praten, zelden eigenlijk, hangt veel af van de persoon. Dat doe ik dan meestal met mn vrouw of met mn broer (psycholoog). Ook wel met vriendinnen.

Wat doodbloeden betreft, meestal komt dat dan van beide kanten. Kan me niet herinneren dat de ene persé een vriendschap wilde en de ander niet. Soms hangt een vriend me wel eens ff de keel uit (bemoeizucht kan ik slecht tegen) dan laat ik ff een paar weken de boel de boel en dan pakken we het weer op.

Vrouwenrelaties lijken in mijn ogen vaak op liefdesrelaties (behalve het liefde aspekt dan) terwijl mannenrelaties veel meer doe-relaties zijn. Samen gaan mountainbiken of zo. Weinig mannen vinden het leuk eindeloos met elkaar te gaan zitten appen of zo. Ik ben vergeleken met de gemiddelde man best wel een praatman, daarom zit ik ook hier.

Enfin het ene is niet beter dan het andere of zo, bovendien is elke relatie weer anders maar gemiddeld genomen zijn dit mijn observaties.  

Geplaatst (bewerkt)

@Jopie geweldig die driehoek, zo herkenbaar! En overzichtelijk ,daar hou ik van.

Ik herinner me een situatie op mijn werk ooit. Ik was aan het werk, achter mij wilde iemand iets kopiëren, dat lukte niet. Dat zei zij hardop. Ik stond meteen op en begon mij ermee te bemoeien en naar oplossingen te zoeken. Ik nam het eigenlijk zelfs over denk ik.
Ze liet me even begaan en zei toen: “Jan, ik heb niet om je hulp gevraagd.” Vriendelijk doch zeer duidelijk.
Ik was verbijsterd, echt waar.

Om twee redenen:
1. Dat zij dat durfde te zeggen en dan op een vriendelijke maar zeer duidelijke toon.
2. Het besef dat ze volkomen gelijk had! En hoe vanzelfsprekend ik was opgestaan om te “helpen” omdat ik een hulpvraag had gehoord = ingevuld.

Dit is denk ik precies wat er in mijn situatie is gebeurd, zij heeft een hulpvraag gehoord en wilde helpen. Ik heb niet om die hulp gevraagd en voelde mij onder druk gezet. Ik had het gevoel dat ik me moest verdedigen waarom ik niet deed wat zij wilde dat ik deed.

Ik las een heel verhelderend stuk op internet over die driehoek.

bewerkt door Jannigje
Geplaatst
3 uur geleden zei Yana:

Mooi hoe genuanceerd jij het bekijkt en vooral ook hoe je je eigen aandeel onderzoekt maar ik schiet er ook een beetje van in de lach. Als je alleen maar reacties wilt geven die helemaal kloppen dan zeg je nooit meer wat :)

Een gedachte die bij mij opkomt maar best kans dat ik de plank mis sla... Je reageert zo níet primair, je analyseert zó veel dat je daarmee bovenop je energie blijft zitten die daardoor geen kant op kan en daar wordt een mens niet blij van. Als boosheid, verdriet en frustratie eruit kan stromen komen daarna wel weer de liefde en zachtheid. Dat proces is ook goed voor de levenslust in mijn ervaring.

Klopt, ik nuanceer me kapot, kom dan helemaal klem te zitten. Zo bang dat ik het verkeerd doe, want o jee. 
Ik heb de ervaring die jij beschrijft nog niet: ik ben teveel bezig met de ander, met het goed willen doen.
Zo bang onredelijk te zijn. 
Emoties eruit laten stromen klinkt aantrekkelijk maar ook heel eng. Maar ik begrijp het principe wel. En ik doe dat weg door zo met de ander bezig te zijn.

Primair,  nee, ik reageer eerder tertiair. Want zelfs secundair overweeg ik opnieuw. Tjonge, dat vind ik nu wel weer confronterend, maar dank je. 

Geplaatst

Lieve mensen, ik ben zo blij met jullie reacties, dank jullie wel. :heart:
Ik had mezelf weer helemaal klem gezet en kon voor mijn gevoel geen kant meer op.

Welke kant ik op moet/kan/wil? Dat weet ik nog niet, maar ik ga eerst maar eens her-voelen en heroverwegen. 
Mijn bericht moest vandaag de deur uit van mijzelf, want zij wacht op een reactie, dus (dit heb ik ingevuld). Weer haar op één gezet.
Verder word ik erg gespannen van dit geheel en ik wil rust. Dus nu is de vraag hoe ik die rust weer vind.

Eerst maar voelen en dan reageren. Ik ga een volkomen ongenuanceerde , onredelijke brief schrijven die ik dan natuurlijk niet verstuur, maar die me vast wel oplucht. Ik zit zelfs een beetje te grinniken nu.

En weer is er thee.
En een wandeling met een vriendin én eten koken voor haar. Dat is zo’n enorme overwinning voor mij! 

Geplaatst
13 minuten geleden zei Jopie:

Deze postong mag van mij best wat extra aandacht.... Vrolijke grijns hier, wat ben je toch een lekker ding :)

Zo zou ik mijzelf nou niet direct omschrijven. 

Geplaatst

Je hoeft niet persé op haar te reageren toch? Ze wil geeneens contact meer met je dus het is niet dat ze nou recht heeft op een reactie ofzo. Lekker in d'r sop laten gaarkoken lijkt me een hele goeie optie. Jij schrijft die ongenuanceerde brief, niet voor haar maar voor jezelf, je mept nog eens op een kussen, schopt tegen een boomstronk en dan ben jij er klaar mee, toedeliedokie :rolleyes:

 

Geplaatst
1 uur geleden zei Yana:

.... je mept nog eens op een kussen, schopt tegen een boomstronk en dan ben jij er klaar mee, toedeliedokie :rolleyes:

Ja, klaar mee, met haar voet in het gips zeker?.. Ik zou ook maar tegen een kussen schoppen.

Voor wat betreft: "Vrolijke grijns hier, wat ben je toch een lekker ding :)" : nog een bis.

 

Geplaatst

je hoeft er niets mee Cleo
misschien wel juist niet.
Dat denken en invullen, verantwoording nemen
pffft ik word er al moe van als ik je lees.
Je maakt het jezelf zo moeilijk meis.
Ik denk dat jouw intuitie prima in orde is.
Dat brein dendert toch wel door, lekker laten gaan.
 

Geplaatst
10 uur geleden zei Cleo66:

Ik ben hier ook heel blij mee Jannigje,  wat ik herken zoveel.  Precies want yana zegt dat doe ik ook , continue analyseren waarom iemand iets doet of juist niet en hoe ik zou moeten reageren of juist niet . Dodelijk vermoeiend en ik lijk het juist ook altijd fout te doen,  terwijl ik voor mijn gevoel al juist zoveel rekening houd. Ook het aan iedereen hulp bieden terwijl er niet om gevraagd word herken ik dus bij mezelf.   Dank je wel voor het delen 

Zo herkenbaar.......

Geplaatst
9 uur geleden zei Cleo66:

Ja dat vreselijke brein van mij loopt helemaal vast op zo'n rare antwoorden en dan voel ik me zo ongelofelijk oerstom

Jammer dat je niet gewoon denkt: "wat een raar antwoord".

Ik snap de helft van de tijd ook niks van wat @Jopie zegt. Misschien is Jopie inderdaad wel intelligenter dan wij, prima toch, dat maakt ons nog niet oerstom hè. En eerlijk gezegd heb ik soms het gevoel dat Jopie er ook op aanstuurt dat jij je dom gaat voelen. Beetje denigrerende toon heeft ze dan en als je om uitleg vraagt, krijg je zo'n ingewikkeld antwoord dat je er niet meer precies de vinger op kunt leggen, beetje de boel mystificeren, moeilijke woorden gebruiken... mmmm, ik vertrouw het soms niet helemaal.

(Jopie, ik vraag niet om een reactie hoor, ik tag je alleen omdat het misschien niet netjes is om over je te praten als je er niet bij bent)

Geplaatst

Deze reacties vind ik op zich juist wel passend. Want het thema is o.a. "invullen voor een ander". 

Hoe komt mijn reactie over op de ander? Wat verwacht zij (ja Jim, alleen vrouwen :)  ) van mij? Wat is een correcte reactie? Is dit een pijnlijke reactie voor een ander? Wat nu als ik een ander beledig met mijn reactie? Kan ik mijn mening wel geven, of word ik dan afgestraft?

Geplaatst
44 minuten geleden zei Jopie:

Goed is ook niet wat ervoor zorgt dat de ander niet boos op mij wordt (ah, ging het dan eigenlijk om mijzelf, niet om het belang van die ander maar alleen maar om dat de ander niet boos op mij werd? Oeh.... wat egoïstisch eigenlijk.....Bij mij was dat wel zo, dát was een pijnlijke ontdekking!).

Ja en au! Ik ontdekte het door het lezen van 'ongezien opgegroeid'....over emotionele vol- en onvolwassenheid. Confronterend, maar ook hoopvol en helpend.

Geplaatst

Hoi 

Ik ben ook nieuw hier , ik kreeg op mijn 13 de mijn eerste borrel cola . Heb ontzettend veel verschrikkelijk dingen mee gemaakt in mijn leven . Ik merkte dat alcohol mij ontspannen  maakte . Heerlijk even nergens aan denken . De laatste jaren is het drinken alleen maar erger geworden . s'morgens op staan en gelijk aan de bier dag in dag uit 3 maanden lang . Was passief, huis een puinhoop geen hygiëne.  Depressief angstig  zag er slecht uit . Mijn eten was chip nootjes blokjes kaas . Gelukkig heb ik me bij de kliniek gemeld.  Mijn intake gehad vanmorgen een behandelplan gemaakt met medewerker van de kliniek.  Ik drink nu 7 weken niet meer en dat wil ik heel graag zo houden . Maar het zal moeilijk worden 

Groetjes Willemijn

Geplaatst

@Jopie, ik heb niet veel zinnigs terug te zeggen. Ik vind dat je te ingewikkeld doet over wat ik zei. Jij lijkt een beetje de pik te hebben op Cleo en ik had zin om wat tegengas te geven, dat is alles.

7 uur geleden zei Jopie:

Nog los van het feit dat je zelf nu weer zon impliciete premisse (zo heet zon gevaarlijk onbewuste stelling) op tafel legt: dat dom tov intelligent is. Doodeng vind ik dat en inderdaad is dat iets wat voor mij belangrijk is. Je veroordeelt (in zijn algemeenheid) eigenschappen van jezelf, zonder dat je er zelf de vinger op legt. 

Zo'n stukje bijvoorbeeld, ik zie veel woorden staan en die lijken iets te betekenen, dan ga ik beter lezen en dan vind ik het vooral intellectueel gebakken lucht, ik kan er niks mee aanvangen en ik heb niet het gevoel dat het over mij gaat.

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...