Nieuw hier

[Lika]

[kruidenthee67]

Nog steeds drukke weken.

Er komt werk op mijn pad. Leuk werk. En ik durf, durf te zien en voelen dat ik goed ben in wat ik doe. Dat ik het graag doe. Zó niet gewend dit zo te ervaren. Raar en fijn tegelijk. Het stappenplan van AA geeft me inzichten in dit proces. Waardevol. 

[Lika]

[lady jane]

en jij bent open genoeg om inzichten toe te laten
en er wat mee te doen. Waardevol ook♥

[kruidenthee67]

Ik ervaar nu ook de rust om te zien hoe ik het altijd deed, zonder oordeel, en wat dus anders kan. Hoe ik in mijn leven op alle vlakken heb 'vermeden'. Uit 'angst' ervaringen niet durfde toe te staan. Controle versus overgave.  Sinds het 'besluit' om alcohol echt uit mijn leven te bannen, heb ik beetje bij beetje de verantwoording over mijn eigen welzijn kunnen nemen.  Ik weet terwijl ik dit tik, dat ik in herhalingen val, maar voor mij is dit zó belangrijk. Ik heb me altijd afhankelijk opgesteld.  En ik deed me voor als iemand die alles zelf kon.  Vanbinnen bang voor falen en afwijzing.

Nu kan ik zien en ervaar ik dat ik heel veel kan, kwaliteiten heb. Maar niet alles hoef te 'weten' en perfect te doen. Er is een ont-spanning gekomen.  Het gekke is dat ik niet precies kan zeggen hoe dit gebeurt is, maar dat is niet heel erg belangrijk. Het niet drinken is uiteraard belangrijk. En staat op één. Vervolgens ook het 'doen'. Moeilijke dingen, dingen waarvoor ik voor mezelf op moet komen, beslissingen nemen, niet meer in de handen van anderen leggen, maar zelf aangaan. Dat was een taaie, maar daarin heb ik afgelopen maanden echt een paar dingen anders gedaan. Die momenten heb ik heel bewust meegemaakt, over geschreven en getekend. Onderzocht.  Met compassie voor mezelf. Dus eindelijk ook uit het 'weten' (boekenwijsheid) naar de actie. Dat heeft tijd nodig gehad.

Er zijn nog steeds genoeg valkuilen. Prima. Maar ik hoef niet overal in te stappen. En als het wel gebeurt, vooral niet mijn kop eraf hakken. Sjonge...wat kon ik mezelf veroordelen. Dat zou je je ergste vijand niet aandoen. Dat wil ik niet meer, dus doe ik niet meer. Het klinkt simpel..en ergens is ook dat een besluit. Afgelopen weken in de AA groep, bij het behandelen van stap 2 en 3 heb ik die heel sterk gevoeld. 

Loopt alles van een leien dakje? Neuh...moet dat? Neuh...ont-span, niet vanuit angst en dus verkramping leven. Dat werkt gegarandeerd niet. 

Sporten en gezond eten doet me ook goed. Mijn lijf is in beweging gezet, mijn hoofd wordt er juist wat rustiger van. Leuk dat sporten? Neuh....maar ik voel me goed dat ik het doe en zie het als een investering in mijn gezondheid. Daar moet ik dus wat voor doen. 

Er zullen wellicht weer minder ontspannen periodes komen. En mijn hormoonhuishouding is van grote invloed, nu waarschijnlijk weer wat rustiger. Ik schrijf het allemaal nu hier op, om mocht ik weer 'terugvallen' in de gespannen stand, en het vertrouwen verlies, kan zien, dat het anders kan. En dat ik alleen maar zelf invloed heb op wat ik doe, hoe ik handel, verantwoording mag en kan nemen. 

Kalmte, ontspan...

Moed, durf te doen...

Wijsheid....want ik weet heus wel, voel heus wel wat voor mij belangrijk is

 

'Mens, durf te leven' 

 

[Nietmeer]

mooi proces!

[Lika]

Fijn! Merk jij ook dat je een lichaam hebt opeens? Ik heb mezelf ongeveer 48 jaar als een hoofd voorbewogen ontdekte ik laatst. Maar ik heb een heel lichaam! 

[bumperjim]

Hihi behalve dat het grappig is is het ook fascinerend hoe we door allerlei fundamentele veranderingen gaan in deze periode midden 40-midden 50. We leren nu langzaam hoe je moet leven. Zijn wij nou zo laat die vraag die skip ik vrolijk want die levert verder niks op  

[kruidenthee67]

Sja....50 inmiddels 51...de overgang..letterlijk een 'transformatie'.

Vandeweek afsluitend gesprek bij systeemtherapeut. Was goed. O, wij zijn nog niet klaar, hahaha! Maar we hebben allebei onszelf beter leren kennen...en ook wel meer compassie voor elkaar. Hij nam waar dat ik veranderd was. Ja, klopt, 7 kilo lichter haha, goed gezien, pluspunten. Maar ook in hoe ik erbij zat en zo...klopt ook. Fijn. Een sterke vrouw...ja duh...valkuil..nee, ik kon hem ontvangen, en voelen.

Het blijft wel 'oefenen'..leren...mijn 'nieuwe ik'...vind het flauw om dat zo te schrijven...ik ben niet wezenlijk nieuw, maar durf en kan me anders 'gedragen'.  En dát doet iets, met mij.  En dus ook met hem. Ik ben blij dat we de handdoek niet in de ring hebben gegooid. Alhoewel ik hem daar vaak op uitdaagde..in mijn onmacht en grenzen zoeken...

Ook in werk veel veranderingen...en veel momenten van oefening. De winst is dat ik de oefenmomenten kan zien. En ja, dan nog vaak reageren vanuit emotie, maar kan ook beter waarnemen wat er gebeurt, en daar uit komen. Gewoon doorgaan dus...en vooral blijven communiceren, met mezelf, met mijn partner...in verbinding.  Geen quick fixen meer, vermijden, maar aangaan wat ik tegenkom.

Leven zonder alcohol. Zonder zucht. Met mezelf. 

[Lika]

Op 25-11-2018 om 21:38 zei kruidenthee67:

en veel momenten van oefening. De winst is dat ik de oefenmomenten kan zien. En ja, dan nog vaak reageren vanuit emotie, maar kan ook beter waarnemen wat er gebeurt, en daar uit komen. Gewoon doorgaan dus...en vooral blijven communiceren, met mezelf, met mijn partner...in verbinding.  Geen quick fixen meer, vermijden, maar aangaan wat ik tegenkom.

Check. En het helpt om te zien dat je mag oefenen. Vind ik.  En gewoon doorgaan. Fijn...... 

[kruidenthee67]

Ja..en dan weer eens flink op je bek gaan omdat emotie en niet weten hoe en ego je parten spelen. Au, maar he, leermoment! Vroeger was dat een fles wijn...nu is dat oke...uitspreken, fikse feedback..en weer in verbinding zien te komen (akkefietje op werkgebied).  Ondanks de 'stress/lading' die het oplevert toch blij dat ik het aanging...iets met zelfrespect enzo.

 

[kruidenthee67]

Alcohol is nog nauwelijks een issue. Wat een rust...wat een ruimte...

Ik lees hier bij sommigen nog zo veel 'strijd', of ontkenning, het zelf allemaal willen oplossen, schuld en schaamte, machteloosheid, angst. Zou zo graag voor iedereen het proces willen versnellen, maar weet ook dat we allemaal onze eigen weg te bewandelen hebben. En dat is oke. Geeft ook rust in mijn 'gedrag' hier op het forum. Ben wat meer op de achtergrond. Kan en wil niet meer op alles en iedereen reageren. Ook dat is voor mij oke.  De focus verschuift. Naar mijn leven en de dingen die ik belangrijk vind. Mijn gezin, mijn werk...en ik. Hoe ik dat doe. Hoe ik het graag wil doen. En dat ik daarin ook kan leren. En mag leren. 

Ik heb ontdekt dat ik ervaringsgericht leer.  Ik moet eerst op mijn bek gaan en dan kan ik feedback waarderen. Haha! Beetje destructief blijf ik wel.  Toch wel een belangrijk bewustzijn. Ook voor partner die mij zo graag ondersteunt.  Steeds beter kan ik zijn goeie feedback ontvangen en er ook daadwerkelijk wat mee doen. En kunnen we als volwassenen in gesprek zijn. En is niet dat afgewezen kind aan het woord. Waardoor ik altijd maar aan het afweren was, discussie uitlokte die eindigen in verschrikkelijke woordenspelen die zó niet helpend zijn.  Waardoor de inhoud van de feedback totaal verloren ging. 

We leren hierin allebei. Hij ontwikkelt mee. Gelukkig maar.

Ik vind mezelf een ingewikkeld persoon. En denk wel eens dat er best een etiket uit zou kunnen rollen als je onderzoek op mij loslaat. Maar, ik vind dat niet meer zo boeiend. Beter kijk ik naar wat ik kan doen, zelf, om mijn leven te leiden zodat het voor mij goed is. Waardevol is. Fijn voor mijzelf en mijn naasten. 

Die struggle, om te leven, zinvol te leven meen ik vaak te lezen hier. Soms open benoemd, soms tussen regels door. Angst ook. Ik weet één ding echt heel erg zeker. Drank is daarbij noooooooit helpend. Geen drank kan rauw en pijnlijk zijn, confronterend. Moeilijk en misschien voor sommigen lijkt het ondraaglijk.  

Ik ben dankbaar dat ik nu ben waar ik ben. 

En ik steeds meer in mij zelf-vertrouw. 

Dat ik dat dan ook nog 'hardop' durf te zeggen. Zo. Dat is eruit.

 

En nou weer verder met in rust wat zaken ordenen...in tijden van drukte heb ik de neiging om harder te gaan rennen, terwijl vertragen helpend is. Plannen en overzicht. Iek...dat waren vroeger echt nare woorden.

 

 

 

[Kohtje]

Mooi @kruidenthee67, fijn dit te lezen.
Geloof het of niet, hier op dit forum vooral ben jij een beetje m'n steun en toeverlaat. M'n geheugen ook wel, hoe het ook al weer was. Ook hier is
alcoholgebruik eigenlijk geen issue meer en daarom vervaagt de strijd, het onderzoek, de moeite die het me allemaal gekost heeft om zover te
komen wel eens. Jij bent daarin 'meer aanwezig' in die hele herstelprocedure en verwoordt met regelmaat die dingen die ik liefst wel een beetje
zou willen vergeten maar voor het behoud van mijn nuchterheid ook weer niet helemaal mág vergeten omdat anders die verslaafde ikke zomaar
weer eens boven zou kunnen komen drijven.. Mede dankzij m'n 'mee blijven doen' op dit forum en mede dankzij jou kan ik me voor mezelf
veroorloven om nu te doen alsof het allemaal heel logisch en een fluitje van een cent is, maar jullie houden me toch min of meer 'scherp'..
niet geheel tot mijn ongenoegen, moet ik zeggen.

[Rosee]

@kruidenthee67 en @Kohtje ik ben met jullie allebei heel blij op het forum, heb veel aan jullie inzichten! Hoop dat je nog wel op het forum blijft rondscharrelen Thee!

[kruidenthee67]

@Rosee en @Kohtje

Ik blijf hier zeker rondscharrelen.

Want ik weet maar al te goed dat alertheid geboden blijft.

Dat die verslaafde ikke zoals Koh dat zegt inderdaad altijd een onderdeel van mij zal zijn.

Die neem ik mee van de mensen die al wat langer hier zijn, zoals jij Koh.

Mooi hoe dit forum bijdraagt. 

Op meerder fronten.

[Annasterre]

Jeetje @kruidenthee67wat een supermooie post! Er spreekt zoveel acceptatie, wijsheid en liefde (ook voor jezelf) uit. Dank voor het delen!

[kruidenthee67]

Acceptatie, wijsheid, liefde (voor mijzelf) rust...

Hmmmm.....ja......goh.....ik zag het zelf niet.

Het is niet bepaald rustig....er komt giga veel werk op mij af...nieuw, leuk, spannend, pionieren. Ik de chaoot die als zzp-er aan de bak is...elke keer weer in nieuwe situaties komt....gewaardeerd wordt (help, kan ik dat ontvangen?). Kinderen die puberen, jongvolwassen worden met alles wat daar bij hoort...en ik klaag niet, want ze zijn best makkelijk. Heel makkelijk. Een vent met drukke baan, wat hij graag doet...maar wat soms ook druk is.

En toch, ja...acceptatie van mijn verslaving...dat zeer zeker. En accepatie van dat ik niet 'perfect' hoef te zijn...in dat werk mag leren...man, man..wat heb ik veel geleerd afgelopen weken...en dat neem ik allemaal mee elke keer weer. Wijsheid? Ach..ja al die  zelf hulpboeken..ja..haha! Ook ervaringsdeskundig op aantal vlakken..en open staan voor de wijsheid van anderen. Liefde voor mijzelf...ja..het is er.  Klein, maar het is er...dat is heel erg belangrijk voor me. En tegelijk moeilijk.

Rust? Dat is wel een dingetje....Rust bewaken. Rust nemen. Ja, ik heb het druk met werk, maar het is niet zo zeer de hoeveelheid, maar meer de chaos en het niet goed plannen wat de onrust verzaakt...moeilijk vinden om af te schakelen...en afstand te nemen. Dat leer ik...stap voor stap. Nee zeggen, is ook nog een ding. Wil ik ook graag leren.  En die chaos zal ook voor een stuk blijven, dat is ook wie ik ben.

Alertheid blijft wel...in het mezelf niet voorbij rennen...ook in deze processen zeg maar...dag voor dag...voelen en handelen

 

 

 

 

[Annasterre]

Inderdaad, dag voor dag. Vertrouw op jezelf. Volgens mij heb je en heel vol leven. Neem de tijd om af en toe (met een kop kruidenthee :)) van een afstandje naar jezelf te kijken. En wat mij helpt: plan echt rust in in je dag. Blok elke dag tijd in je agenda. En af en toe een reflectie-dag en ga dan wandelen. Helpt echt 

[Lika]

@kruidenthee67 dank, mooi mens. 

[Patries]

Kruidenthee...ik vind je een prachtmens, juist met al je twijfels en strijd. 

[Nietmeer]

Mooi! 

[kruidenthee67]

Dank allemaal, voor jullie reacties.

 

@Patries weet je...twijfels ja, nog volop. Op alle fronten. Strijd? Nee...dat niet...niet meer. Zeker niet als het gaat om alcohol de baas zijn. Maar ook op andere gebieden steeds minder 'strijd'. En daar zat voor mij een belangrijk ding...strijd...altijd maar verzetten...weerstand...vanuit emotie.  ÇONTROLE moeten hebben...ik schrijf bewust hoofdletters.  Ik dacht van mezelf dat ik flexibel en meebewegend was, maar dat bleek niet zo. Ik ontdekte dat mijn blik niet zo open was als ik dacht...veiligheid, controle daar draaide het om.  Vanuit angst.

Ingewikkeld en niet zo maar 'op te lossen'. Voor mij blijkt helpend te zijn dat ik een beetje snap hoe het bij mij werkt, welke mechanismen ik ontwikkeld heb. Waarom ik deed wat ik deed. Wat kan ik anders doen en vooral accepteren van mezelf en met compassie met mezelf omgaan. 

Daarvoor is vertrouwen nodig, zodat ik me wat meer kan overgeven aan 'het leven'...vanuit vertrouwen en niet vanuit angst. Ik las op jouw draad dat Etty dat allemaal heel mooi verwoordt. 

Ik heb ook ervaren, met mijn besluit nu anderhalf jaar geleden om te stoppen met alcohol dat de verantwoording geheel bij mij ligt. Punt.

Maar.....ik hoef het helemaal niet alleen te doen. Zoveel mensen om mij heen die mij kunnen en willen helpen. Maar ik moet het wel zelf 'doen'.  

De AA stappen zijn voor mij daarin ook heel waardevol. 

En 'doen' is ook belangrijk. Niet alleen maar 'weten', in praktijk brengen.  Dat doe ik steeds meer...brrrrr...spannend soms, uit mijn comfortzone. Dat kon niet toen ik nog dronk. En nu kan ik niet anders, het is de weg vooruit. Met vallen en opstaan, dag voor dag. It's life.

 

@Annasterre Ja, daar heb ik nog wat te leren, timemanagement.  Die kruidenthee staat standaard op tafel! 

 

[kruidenthee67]

Dank je wel Etty.

[kruidenthee67]

'Vreugdevolle regelmaat' en JA MAAR...als ik ze zo zie is er geen twijfel welke uiteindelijk het prettigst is, het 'beeld' laat het al zien 

En prettig in de zin van 'werkend', wat is goed voor mij.

Ik ben druk...met werk, met nieuwe dingen dus, zelfstandig. Man, wie had dat ooit gedacht...de jamaars vliegen me af en toe om de oren..en toch doe ik het.  Vreugdevolle regelmaat is nog niet gevonden. Misschien doe ik te veel. Zou zomaar kunnen. En moet ik ergens keuzes maken. Dit wel, dit niet, een andere weg. Dat vind ik erg moeilijk. Ook daar veel jamaars. 

Vertrouwen en geloven in mezelf krijgt met elke dag dat ik droog sta wat meer body. Ik had nooit kunnen bedenken dat het nuchter zijn en blijven zoveel impact op mij zou hebben. En daarmee op mijn 'systeem' (relatie, gezin, de wereld).  

Mijn nooit stilstaande brein...oorzaak van veel 'ellende'. Ik weet het, zie het, hoor het, observeer het. Accepteer het? Hmmm...dingetje. Waarom? Waarom heb ik geen uitknop? Zinloos om dat te denken, gaat niet gebeuren. Er mee dealen dus. Dat lukt beter. Focus op adem, mf oefeningen, sporten...warempel...ik pas het toe. Ook mezelf af en toe 'toespreken'. Niet het slachtoffer uithangen daarin. Met compassie.

Compassie, liefde, voor mezelf zorgen. Moeilijk. Grenzen voelen. Aangeven ook. Nee mogen zeggen. Respecteren. O, nog genoeg te 'leren'. Echt wel. Ik weet het allemaal heel goed, en kan het ook heeeeeel goed tegen anderen vertellen, heb er zelfs mijn vak van gemaakt....tijd is je vriend kreeg ik terug van mijn man. 

Ja, gewoon doorgaan Thee, op het ingeslagen pad.

Enne...ook vandaag drink ik niet.

 

 

 

27 februari 2019 bewerkt door kruidenthee67

[reboot]

Wat heerlijk te lezen, 

36 minuten geleden zei kruidenthee67:

Vertrouwen en geloven in mezelf krijgt met elke dag dat ik droog sta wat meer body. Ik had nooit kunnen bedenken dat het nuchter zijn en blijven zoveel impact op mij zou hebben. En daarmee op mijn 'systeem' (relatie, gezin, de wereld).  

Dit zouden meer mensen moeten lezen, maar zolang je er nog niet aan toe bent wil je het niet weten