De ezel & de steen

[renaldo61]

3 minuten geleden zei knakker:

Want nu maakt het toch niet meer uit.

Dat ging vroeger steeds door mijn hoofd. Ik dacht dat ik er mogelijk wat van zou aan overhouden, maar niets weerhield me om weer naar de frigo te lopen en een blikje te openen. Zelfs niet het kosten. 

Het is zeker geen ziekte als iets wat je oploopt als een virus. Maar aangezien niemand een verslaving bewust kiest? 

[Etty]

1 uur geleden zei knakker:

Dank voor je reactie @Etty. Ik zit ook in die richting te denken. Met dubbele gevoelens daarbij. Want aan de ene kant zie ik mijzelf als iemand die alle gevoelens vrij makkelijk toelaat en accepteert. En daarbij doorgaans tamelijk rustig en stressloos vrolijk door het leven dobbert.  Ik heb in de verste verte niet een vermoeden van narigheid of spanning die ik aan het verdringen ben.

Misschien zijn het ook geen grote trauma's of spanningen, maar puur de gewoonte om ongemak niet te ervaren maar weg te wuiven. Ongemakkelijke gevoelens horen bij het leven en als het goed is hebben we er elke dag wel enkele. We komen uit een generatie waar het niet de bedoeling is dat we er even bij stilstaan. Dan blijf je er maar in hangen, maak je het te groot, maak je jezelf verdrietig.  Zolang dat wegwuiven werkt is het nog oké, maar na verloop van tijd gaat zich dat toch wreken, althans, bij mij is dat zo.  

[bumperjim]

36 minuten geleden zei knakker:

Het risico is wel dat als ik op één vlak het niet volhou ik de neiging krijg op op alle vlakken de handdoek in de ring te gooien. Dat ik na een pond drop ook maar weer de sigaretten en welja ook de drank er maar weer bij pak. Want nu maakt het toch niet meer uit. 

Ja dat herken ik. Alsof dan ineens niets meer enige waarde heeft. Alsof alles afhangt van of je je kan beheersen (we hebben het slechts over drop 😁) en zo niet, dan kan alles verder even goed naar de 🏈🏈 gaan.

Wat zegt het over je eigenwaarde?

Of is het gewoon een truukje in je hoofd van Koning Alcohol, een mindfok?

Ik ben er nog niet uit maar het is een fnuikende shortcut naar ellende. 

[JamesM]

Ik sprak gisteren iemand die ook aangaf 'nergens' last van te hebben, behalve dan dat mateloze gedrag. En is dat niet de kern van alle verslavingen? Dat de rem eraf is, het obsessieve. Misschien geldt dat voor jou ook @knakker, dat je 'gewoon' last hebt van een of ander verslavingsgen, zonder dat er onderliggende problematieken zijn. Of een soort opstandige karaktertrek. De bewijsdrang om zelf je eigen beslissingen te kunnen maken en uitvoeren, hoe stompzinnig ze ook mogen zijn. Nou ja, ik filosofeer ook maar wat. De oorzaak is uiteindelijk minder belangrijk, zeker als je die zou moeten opgraven. Belangrijker is hoe je ongeremdheid herkent, en op een gezonde manier ermee kunt dealen. 

[knakker]

15 uur geleden zei JamesM:

De oorzaak is uiteindelijk minder belangrijk, zeker als je die zou moeten opgraven. Belangrijker is hoe je ongeremdheid herkent, en op een gezonde manier ermee kunt dealen. 

Eens. De ongeremdheid heb ik herkend en die kan ik doorgaans goed beheersen. Het zijn alleen die spaarzame, plotselinge momenten waarop ik alles laat varen. Wellicht moet ik om daar mee te dealen wel graven. Of misschien is het ook voldoende de nieuwe gewoontes langzaam en steeds dieper in te laten slijten?

%s om %s bewerkt door knakker

[knakker]

Vijf dagen geen drank en geen sigaretten. Geen ontwenning, geen zucht en geen chagrijn. Niks. Integendeel. Ik bloei op. Vreemd hoe dat bij mij werkt. Hoe makkelijk ik iets kan laten, dat mij dan ineens, na maanden, als een sluipmoordenaar volledig uitschakelt. Volhouden en op mijn hoede blijven dus. 
 

Dat ook het roken er definitief uitgaat lijkt mij essentieel voor het slagen van de hele onderneming. Want de patronen van beide verslavingen zijn exact dezelfde. 
 

Ik ben er nog lang niet natuurlijk. Maar ik vind het wel fijn dat het eerste deel zo voorspoedig verloopt.

[Mormel]

Denk dat je wel een schouderklopje verdiend met die vijf dagen. 
Heb gisteren ook de tabak geschrapt enerzijds omdat zoals jij aangeeft die twee nogal samenhangen, anderzijds omdat het om pokke veel geld begon te gaan per maand. 

Hoop dat het goed blijft verlopen voor jou, maar denk belangrijker: voetjes op de grond houden. 

[renaldo61]

Iedere dag nuchter is er een gewonnen. Goed @knakker

[JamesM]

14 uur geleden zei knakker:

Eens. De ongeremdheid heb ik herkend en die kan ik doorgaans goed beheersen. Het zijn alleen die spaarzame, plotselinge momenten waarop ik alles laat varen. Wellicht moet ik om daar mee te dealen wel graven. Of misschien is het ook voldoende de nieuwe gewoontes langzaam en steeds dieper in te laten slijten?

Mij heeft het werken aan de 12 stappen heel ver gebracht. Maar ik zag duidelijke verslavingspatronen en onderliggende oorzaken. Het lijkt mij in ieder geval handig om een soort 'terugvalpreventieplan' te maken. Wat als je weer zo'n moment van ongeremdheid voelt aankomen, wat doe je dan? Want of je de onderliggende oorzaken nu kent of niet, je zult toch iets moeten verzinnen om jezelf tot de orde te roepen.

[knakker]

Een bewogen dag. Zus op visite gehad. Uit betrokkenheid en steun. Maar ook om mij de oren te wassen. Onbegrip over en weer. En janken ook. Warempel. Dat kan ik nooit in gezelschap. Misschien is het ook goed ergens voor.

Hoe dan ook: niet gedronken, niet gerookt. Zeven dagen. 

[Rosee]

[Noelle]

Dat zal wel even lastig zijn geweest. Maar misschien helpt het de drempel als er nog een keer de drang komt om te gaan drinken groter te maken. Er zijn in ieder geval een hoop mensen die om je geven en die een poging doen je te helpen. Hoewel ik ook wel begrijp dat het best confronterend kan zijn. Hoe sta je er zelf tegenover?

[bumperjim]

Onbegrip is vrijwel onvermijdelijk als je t zelf al niet begrijpt 😁 

Ik zou t zelf nooit aan iemand vertellen die niet zelf ergens aan verslaafd is. Ik ben gewoon te bescheten om met de billen bloot te gaan als het niet op een anoniem forum is 🤣

[Etty]

Orenwasserij (van iemand die geen lotgenoot is en die geen idee heeft waar ik doorheen ga ook nog) of dreigen met verlating kan de drempel hoger maken, net als de schaamte dat kan doen na een uit de hand gelopen zuippartij, maar na verloop van tijd kan het juist de andere kant op gaan werken.  Als het weer gaat knellen en de bom weer moet barsten.  

[Amalia]

De vernederende ervaring van een orenwassing door een broer of zus zou zeker kunnen bijdragen aan, wat Noelle ook al schrijft, een gevoel van "dit wil ik ECHT nooit meer meemaken". Mits je je koppigheid daarin natuurlijk kunt laten varen .

[lady jane]

Bij mij hielp dat echt niet hoor, net als aan de bel trekken vóór
ik "moest doorzakken". Dan dacht ik niet eens aan anderen.
ikke ikke ikke en de rest? die was er gewoonweg niet op dat moment.
Ik had nog geen weet van dit forum dus, zou het daarmee anders geweest zijn?
Bang van niet eerlijk gezegd. 
De aanleiding destijds om echt te stoppen was waarschijnlijk ook niet de oorzaak
dat het toen wel lukte. Misschien een kwestie van toeval? Rock bottom was het in 
elk geval niet. Meer een kwestie van dat mijn brein het eens echt goed met me voor had?

2 uur geleden bewerkt door lady jane

[renaldo61]

Misschien mag ik niet teveel aan toeval toewijzen. Rock bottom zal in ieder geval erg persoonlijk zijn en hoe het aanvoelt. Wat ik wel zeker weet is dat ik nog niet veel lange droge periodes gekend sinds ik meer dan veertig jaar geleden begon te drinken. Een lange droge periode die starte in september 2021 en toen ik hield ik het ongeveer een jaar uit. Mijn tweede en huidige lange droge periode duurt nu langer dan een jaar. Het was / is wel telkens met de hulp van dezelfde psychiater. Ik noem het een samenloop van omstandigheden dat ik kunnen stoppen ben. Ik heb nooit veel gehad aan allerlei plannen of therapieën. Of aan de twaalf stappen. Stoppen omdat ik geen andere keuze meer mogelijk achtte.