Even voorstellen (en dat werd tijd!)

[bumperjim]

Haha, ja wel eens gehad, dat toont aan dat je er onbewust nog wel mee bezig bent. Is ook vrij normaal.

De opluchting is een mooi kado 's ochtends  

[Oskar]

Aja, drankdromen. Die had ik vooral ik het begin best vaak. Nu ik ruim drie jaar droog ben nog maar heel af en toe. Laatst nog. Toen was ik in mijn droom er al over verbolgen dat ik ondanks jaren mijzelf van alles inprenten en heilig voornemen ik toch nog op een tamelijk onnozele & achteloze manier ineens weer aan de fles zat te lurken.

[Maarten82]

8 weken zonder alcohol. De langste periode sinds 10 jaar. Het begint zowaar normaal te voelen. Geen erge zucht meer naar alcohol, maar nog wel dagelijks mee bezig in mijn hoofd. Af en toe een nare drankdroom, maar het positieve daaraan is het wakker worden met een enorm gevoel van opluchting dat het slechts een droom was. Nog steeds gaat er dagelijks rond 17.00 een wekkertje af in mijn hoofd. De ene dag wat luider dan de andere. Een klein koekoeksklokje waaruit een laveloos vogeltje komt gestruikeld, een flinke boer laat en enthousiast roept: ‘17.00 uur! tijd voor wijn. Schenk maar in, gooi maar achterover en niet getreurd, in de garage ligt nog een halfvolle fles wodka!’

 Dat duurt echter maar heel even. Het vogeltje verdwijnt net zo snel als dat het kwam. Tot 8 weken geleden zou ik dat vogeltje niet meer dan een dag of twee kunnen weerstaan. Maar nu is het vooruitzicht op een heldere avond, een rustige nacht en al die tientallen voordelen van niets drinken zo’n enorme motivator dat ik vrij zeker ben van het feit dat ik geen drank meer aanraak. Zoals een aantal van jullie ook wel eens zegt: ‘been there, done that’. En daar zou ik nog aan willen toevoegen: ‘didn’t work, caused shit.’

Ook bijzonder tevreden met mijn voornemen om niet matig te drinken. Het vooruitzicht dat ik over een maand of over een jaar weer voorzichtig een glas zou mogen drinken stemt mij diep ongelukkig. Het zou voor mij voelen als een halfslachtige poging om mijn probleem aan te pakken. Een aantal van jullie geeft aan dat het te definitief klinkt: nooit meer drinken. Dat dit een uitspraak is die teveel onrust brengt. ‘Zeg nooit, nooit’. Bij mij is het andersom. Maar goed, ik weet dan ook zeker dat het niet is weggelegd voor mij om in de toekomst misschien weer af en toe iets te drinken. Nogmaals, ik val in herhaling, die zekerheid geeft mij zoveel rust en duidelijkheid en maakt het dat ik eindelijk succesvol nuchter door het leven kan. Waarom zou ik in Valhalla’s naam nog alcohol willen drinken?

En door…

21 februari 2023 bewerkt door Maarten82

[rapilos]

Je klinkt vastberaden @Maarten82

Goed man !

[Oskar]

Het is inmiddels een solide basis om op voort te bouwen Maarten. Ik vind 'nooit meer drinken' ook een uitspraak die eerder weldadige rust dan onrust brengt. Dat verdeelt de stoppers vaak in twee kampen: de dagvoordaggers en de knopommers. Ieder moet maar ervaren wat hem het beste past. Goed te lezen hoeveel het stoppen je oplevert.

Nu alleen nog af van die verrekte koekoeksklok. Gezien je beeldende beschrijvingen ervan lijkt het me inderdaad geen pretje om dat beest elke middag in je kop te horen  Kwestie van volharden, dan verdwijnt ook dat. Zo'n beest geeft ook een keer de moed op.

[Strijkbout]

Hoe dat brein van ons werkt is gewoon denk ik helaas niet altijd even handig voor het subject genaamd 'ik' dat er schijnbaar in huist. Die 'koekoek' blijf je nog wel even houden waarschijnlijk.
Ik heb zelf ook de gekste en raarste momenten dat daar ineens dat ouderwetse en in some way fijne gevoel van: 'straks weer lekker drank halen'. Wij mensen hechten ons aan de gekste dingen. Ook aan ellende.

 

Maar goed bezig Maarten! Je klinkt inderdaad als 'het achter je gelaten hebben'. Toch kun je dat uiteraard nooit te vroeg zeggen. Maar voor nu iig top!

21 februari 2023 bewerkt door Strijkbout

[Maarten82]

Morgen drie maanden droog. Veruit de langste periode sinds 20 jaar. Het begint als normaal te voelen. De euforie is voorbij, verbazing over het gemak van het niet drinken ligt op de loer. Maar toch, de gedachte dat ik misschien toch weer af en toe een glas kan drinken voelt zo lachwekkend, zo treurig. Mijn hemel, wat zou ik diep zinken als ik daar aan toe zou geven. De rust en duidelijkheid van de gedachte ‘nooit meer alcohol’ heeft zich van mij meester gemaakt. Elke dag opnieuw berust ik tevreden in mijn besluit niet meer te drinken.

Waar was ik toch de afgelopen jaren? Waarom al die tijd angst gehad dat de realiteit zo rauw was dat ik drank nodig had om het beeld meer kleur te geven terwijl de alcohol nu juist een fletse filter voor mijn ogen trok. Godallemachtig, ik word er bijna poëtisch van…

Met absolute verbazing kijk ik om mij heen en zie ik drank als traditie en welkome vaste stamgast in de maatschappij. Als een verbindende factor tussen sporters en het publiek dat laveloos in de kroeg de prestaties toejuicht. Alcohol als een volkomen logische partner bij grote, kleine, feestelijk en droevige momenten. Emotie eruit, drank erin!

Ooit zo jaloers op lieden die met mate de drank tot zich konden nemen. Nu zo trots dat die jaloezie is verdwenen. Op naar de volgende drie maanden, en de rest.

En door…

[Mariann]

Top Maarten! Ik las je draadje nog even terug en begon keihard te lachen om dat vogeltje,  mijn man schrok van mijn gelach en toen ik het hem vertelde lachte hij ook. Voor mij was het gisteren 4 maand, ik ben helaas niet de knopommer, maar meer de maand voor maandtype, is nu eenmaal zo. Zou wel zo de knop om willen zetten zoals jij dat doet, maar ieder zijn weg. 

[Maarten82]

3 uur geleden zei Beatrix:

wat zeggen je vrouw en kinderen over de man die je na al die jaren "strijd"

nu geworden bent ?

Dag Beatrix,

Op zich heb ik altijd redelijk goed kunnen functioneren. Ook na een fles wijn plus nog wat andere alcoholische versnaperingen elke avond. Maar erg energiek was ik in de avond niet meer. Mijn vrouw is erg blij met mijn keuze om te stoppen met drinken. Ze vindt het ook knap van me. Ze merkt een positieve verandering gelukkig. Kinderen zijn nog iets te jong om het echt te kunnen plaatsen. De oudste weet wel dat ik niet meer drink, maar is denk ik niet helemaal op de hoogte van het probleem dat ik had. Dat komt later wel, als de gelegenheid er is om hem mee te nemen in mijn alcoholische avonturen uit het verleden.

Bedankt voor je berichtje, fijne avond.

27 maart 2023 bewerkt door Maarten82

[lady jane]

[Pytje]

Maarten, wat doe jij het goed! Op naar de zes maanden

[Maarten82]

Even tussendoor een gedachte van me afschrijven. Ik hoor en lees vaak: 'eens een alcoholist, altijd een alcoholist'. Dat is uiteraard een manier om er tegenaan te kijken, maar niet de manier die ik kies. Ik ben ook geen cocaïnist of vicodinist. Ik ken die rotzooi niet, maar ik durf te wedden dat ik na het gebruik van twee lijntjes cocaïne, of drie pillen Vicodin direct niet meer wil stoppen en binnen de kortste keren zwaar aan de drugs zit.

Ik kan niet matigen. Met heel veel dingen niet. Ik sla vaak door in alles. Soms onschuldige zaken, maar vaak ook dingen die niet goed voor mij zijn. Dat is denk ik ook het grootste verschil tussen personen als ik toen ik nog elke dag teveel zoop en anderen die het bij 1 of 2 glazen kunnen houden en gewoon kunnen stoppen. Beide zijn slecht voor je lichaam maar, aangezien ik doorsla, is het in mijn geval stukken slechter.

Ik vind het ook nog steeds lastig om mijn verleden te bestempelen als een verslaafd verleden. Ik dronk veel volgens de gangbare maatstaven. Maar ik deed dat bewust. Ik wist ook dat ik teveel dronk en toch koos ik bewust ervoor om door te drinken. Ik kon ook niet matig drinken, ja met moeite, als het niet anders kon. 

Maar ergens heb ik blijkbaar een knopje dat ik kan indrukken dat ervoor zorgt dat ik relatief makkelijk kap met onmatig gebruik. Per direct en rigoureus. Dat lukte lang geleden ook met roken, jaren geleden met teveel ongezond eten en in dit geval koos ik er ook bewust voor om te stoppen met drinken. En daar sla ik nu ook weer in door om nooit meer een druppel aan te raken. Als ik dan toch mijzelf als verslaafde moet kenmerken in de periode dat ik dronk, dan kenmerk ik mij nu als niet verslaafd, want ik drink niet meer. Ik heb ook geen behoefte meer aan drank, heb geen enkele moeite om anderen te zien drinken, en beschouw mijn leven als stukken mooier dan toen ik nog zoop.

Alcohol is een complex, bijzonder, treurig en enerverend goedje. Wanneer je neurologisch zo geprogrammeerd bent dat je altijd extreem links of rechts aan de rand van het zuipspectrum zal zitten (alles of niets), en deze twee uitersten ook langere tijd hebt mogen beleven, kun je dat goedje in het juiste perspectief plaatsen en besluiten in hoeverre je dat een rol wil laten spelen in je leven.

Ik heb niets tegen alcohol (hoe kan het ook, je kunt ook de steen waartegen je je kleine teen stoot moeilijk iets verwijten), en ik heb geen enkel gevoel bij de gedachte dat andere mensen alcohol drinken. Ik heb wel wat moeite met de marketingmachine, ook al proberen zij gewoon een goede boterham te verdienen, en met de overheid die veel te laks omgaat met regelgeving rondom alcohol en de risico's.

Maar waar ik de meeste moeite mee heb is de onmatige mens in mij op het gebied van alcohol. Dus die heb ik onderweg afgezet op een onbewoond eiland. Laat hem daar maar kokosmelk gaan vergisten tot een exotisch drankje dat hij tot in de lengte der dagen mag consumeren tot hij omvalt. Ik heb nog een fotootje genomen als herinnering. Dan kan ik zo nu en dan proosten op die beste man met een kopje thee.

Gezondheid! 

13 april 2023 bewerkt door Maarten82

[Koala84]

@Maarten82mooi stukje… kon ik maar matigen, maar ben bang dat we in hetzelfde schuitje zitten. Zo dubbel, wat zou ik graag met vrienden een fles wijn opentrekken, maar wat mis ik het niet en zijn er zoveel meer voordelen dan nadelen ….  Ook geen denken aan dat ik weer ga beginnen en wat hebben we ons al die tijd aangedaan. 
 
Proost met een eendenpils,  op een mooi bewust leven zonder katers, wc omarmingen, paniekaanvallen en stom geouwehoer! 

[Emmy]

@Maarten82 Volgens mij al een tijdje niet gezien hier. Ben benieuwd hoe het gaat?

[Maarten82]

Heel goed @Emmy, om eerlijk te zijn maakt alcohol (bijna) geen deel meer uit van mijn leven. Ik lees nog wel mee hier, maar schrijf weinig, omdat ik weinig te melden heb. Ik heb heel af en toe nog wel drankdromen, en dan blijf je toch even zitten met een schuldgevoel als je wakker wordt. Ook schiet het in de avond soms nog wel even door me heen: dat ik vroeger zo kon uitkijken naar een fles wijn en een lekker glas sterke drank met ijs. Maar dat schud ik snel weer van me af. Dat zegt me wel dat er ergens nog iets zit, maar dat dit relatief makkelijk onder controle te houden is. Het leven zonder drank bevalt me prima, en ik zie dan ook totaal geen rol meer weggelegd voor dat vergif.

Bedankt voor je interesse Emmy, hoe gaat het met jou?

21 mei 2023 bewerkt door Maarten82

[Emmy]

Goed om te horen! Hier gaat het eigenlijk een beetje hetzelfde. Niet drinken is steeds gewoner en merk dat lol hebben ook prima zonder drank kan. Heel af en toe mis ik het wel. Vooral nu het wat mooier weer is. Maar dat gevoel ebt ook vrij snel weer weg gelukkig.

[Maarten82]

Vandaag 1 jaar alcoholvrij.

Ik herinner me de euforie in het begin nog goed. Het vooruitzicht van droog staan. Ik verbaasde me over het gemak waarmee ik alcohol kon laten staan. Met name in de jaren daarvoor heb ik zoveel geworsteld met matig drinken of periodes van ‘even niks’. Halfslachtige pogingen die steevast opgevolgd werden door het normale patroon van dagelijks weer drinken.

Dus daar ben ik eens over gaan nadenken. Wat maakt het dat ik ineens die knop om kon zetten? Dat ik die worsteling niet meer had? Ik was niet veranderd, mijn omgeving of leefsituatie ook niet. Er blijft maar één conclusie over. In tegenstelling tot de jaren daarvoor heb ik hardop toegegeven dat matig drinken geen optie is. Nooit. Ook niet na een jaar voorzichtig weer een glas wijn om te kijken of je ervan geleerd hebt, en dat je het zo nu en dan wel weer een keer kan nemen.

Dat kan niet! Ik kan dat niet en met mij 99,99% van alle mensen die net als ik niet met drank kunnen omgaan ook niet. 

Die zekerheid gaf mij rust. Ik legde mij erbij neer. Het is wat het is. In zekere zin sluit je vrede met jezelf als het gaat om het gevecht dat je elke dag weer leverde rondom de drankkwestie. Niemand wint namelijk door elke dag compromissen te moeten sluiten rondom de hoeveelheid die je dagelijks mag drinken. Een dry january is voor mensen als ik een farce, een totaal mislukte poging om maar te bewijzen dat je er best mee om kan gaan. 31 dagen lang de minuten tellen totdat je weer mag zuipen. En oh, wat ben je dan trots dat je die dagen droog bent blijven staan. En je nooit afvragen hoe het kwam dat je elke dag die zucht voelt, die dagelijkse worsteling om ervan af te blijven.

Alcohol is een fascinerend goedje als je ernaar kan kijken vanaf de zijlijn. De wereld is ermee doordrenkt. We heffen het glas bij de feestdagen, geboortes, successen, verjaardagen, reünies en lekker eten. Op die manier associëren we drank met het goede in het leven en vergeten daarbij achteloos dat alcohol ons ruïneert wanneer we er een gewoonte van maken om mijlpalen te verwarren met de dagelijkse meters die we afleggen. Wanneer we dat glas nodig hebben om elke dag af te sluiten door onszelf te verdoven.

Alcohol uit mijn leven verbannen was één van de beste beslissingen in mijn leven. Het heeft mij iets gebracht dat geen druppel drank mij ooit kan geven: trots zijn op jezelf. Het gevoel dat iets jou niet meer in de greep heeft. Dat is vrijheid, en iedereen die ook hier doorheen is gegaan snapt wat ik bedoel. Ik gun dat iedereen die hier op dit forum steun zoekt. Je moet het zelf doen, maar weet dat als het mij lukt, dan lukt het jou ook. De eerste stap is het makkelijkst. Zeg het gewoon hardop: ik kan niet omgaan met alcohol. Niet met mate, niet af en toe. Nooit! Schud het van je af, accepteer dit feit en wentel jezelf niet in medelijden. Het is in ieder geval mooi duidelijk. Je hoeft je nooit meer af te vragen wat het plan is rondom alcohol. Geen schema’s, geen hoeveelheden afmeten of dagen ‘even niet’. Alcohol is verleden tijd.

Dat was het voor mij. Ik verlaat het forum, het heeft mij gebracht wat het moest brengen. Het gaat jullie allemaal goed, ik wens iedereen een mooi en nuchter leven toe. En als je een keer een sober uitziende man ziet hardlopen om 08.00 ’s ochtends, met een vreemde grijns op zijn smoel, geef hem dan een vriendelijk knikje of zwaai even. Het zou zomaar kunnen zijn dat we elkaar dan een mooie dag toewensen.

En door….

[herman0167]

Dank je voor dit prachtig geschreven stuk, ik werk er aan om te komen waar jij nu bent, sinds ik Oktober uit de kliniek kwam weet ik, en wil ik dat die knop om moet , en langzaam begint deze voor mij ook te draaien, ik voel de rust steeds meer komen en dat is wat ik wil, dit schrijven sterkt mij erg om mijn doel te bereiken, dankjewel hiervoor

[Bob]

Dank je wel voor dit prachtige statement en ik wens je een heel mooi vervolg op je leven, zonder ooit nog alcohol nodig te hebben.

Ik hoop wel dat je bij het verlaten van dit forum je eigen teksten niet weg laat halen, want zo'n verhaal als wat hierboven staat kan voor anderen heel leerzaam zijn.

 

28 december 2023 bewerkt door Bob

[Mariann]

Het ga je goed Maarten, wij lopen bijna gelijk op. Ik was de 26ste 1 jaar en 1 maand. Ik kwam er per toeval achter. Ik tel niet meer. Wat goed om 8 uur al hardlopen, brrr. 1 jaar is een mooie mijlpaal, de knop is echt om bij jou, wat mooi om te lezen. Mocht je toch nog een keer willen lezen of schrijven dan kan dat altijd natuurlijk.

[Stuiter]

Wat een geweldig verhaal en voorbeeld. Herken heel veel en hoop dat ik ook volgend jaar ben waar jij bent! Het ga je goed ❤️

[Vamos86]

Gefeliciteerd met een jaar geen alcohol! En wat een leerzaam verhaal! Het is erg motiverend dat je hier nog zo'n stuk getypt hebt na 1 heel jaar hoe het is "afgelopen". En zo positief ook! Dat is enorm helpend om te zien dat het zo goed kan gaan. Ik wens je nog vele alcoholvrije jaren toe en een mooi 2024!