Time out

[kruidenthee67]

Goed gedaan 

[Yana]

Fijn Rosee. Het lijkt me heel menselijk om je soms wat geremd te voelen, alle remmen los o.i.v. drank is juist raar.

[Beter]

Rosee, ik vind het zo fijn om te lezen hoe je op zo’n moeilijk moment (bijna een half jaar zonder alcohol) dan toch naar dat feest kon gaan en jezelf toespreken dat je dan juist moet gaan! Ik vind het sowieso zo mooi om te lezen hoe jij naar dat half jaar bent toegegroeid. Ik kan alleen maar hopen dat het bij mij ook zo gaat!

[Rosee]

Inderdaad @Yana. Maar het gekke is : eigenlijk voelde ik me niet eens geremd, nu ik erover nadenk. Ik DENK alleen steeds dat ik me zonder alcohol geremd zal voelen, dat was namelijk waarom ik ooit begon met drinken. Het enige moment dat ik me wat geremd begon te voelen, was toen de rest onder invloed begon te raken. Toen ben ik naar huis gegaan, maar ik merkte dat er meer mensen zijn die het zo aanpakken: naar een feestje gaan en gewoon vertrekken als je er zin in hebt. Wat apart: je HOEFT helemaal niet tot het einde te blijven omdat je bang bent iets te missen, door blijven drinken totdat je jezelf niet meer onder controle hebt, je op dat moment zo verbonden voelen met iedereen en enorm veel lol hebben (vind jezelf) en dan de volgende dag die kater en dat onbestemde gevoel: o god ik heb toch niet dit of dat gedaan. Wat een energie scheelt dit.

[Rosee]

@Beter soms voel ik me bijna een beetje schuldig dat het nu bijna een half jaar goed gaat, to de mensen hier die soms een uitglijder maken. Omdat ik me kan voorstellen dat je daardoor ook kan denken: waarom lukt het mij niet. Maar ieder heeft zn eigen pad en ik ben me ervan bewust dat ik er nog lang niet ben, sterker nog, nu dat halve jaar bijna voorbij is word ik weer onrustig, wat nu? Ik vind het wel fijn om de momenten waarop ik me sterk voelde hier op te schrijven, dan kan ik het teruglezen op momenten waarop ik het moeilijk heb. Ik hoop dat het motiverend kan zijn voor anderen.  Goed bezig ben je trouwens, dag voor dag. En dan een maand, 3 maanden en een half jaar! Het kan! Het is helemaal niet zover weg als ik dacht.

[Pytje]

@Rosee, mede dankzij jouw stabiele aanwezigheid hier op het forum, ben ik iedere keer na een uitglijder weer opgestaan. Wat nu schuldig?? Een zoen heb je verdiend: 

[Beter]

Waarom zou je je schuldig voelen dat het goed gaat? Je kan je beter schuldig voelen als het niet goed gaat  en dan eigenlijk nog niet, schuldgevoel heeft helemaal geen zin en is nergens goed voor (zegt Beter, de queen schuldgevoel). Ik vind het geweldig en een voorbeeld dat het zo goed met je gaat.

[kruidenthee67]

Niet schuldig voelen Rosee.

Voor mij waren en zijn de langer gestopten een enorme inspiratiebron, voorbeelden van dat het mogelijk is. Om alcohol de baas te worden. Ik heb vaak wanhopig gedacht dat het me nooit zou lukken, bang ook..voor steeds verder wegglijden...na de zoveelste terugval. 'Hoop' dat haalde ik uit reacties van de 'oude rotten', en de lange lijst van het jaarpact, reacties van mensen die na tig jaar nog droog staan.  Daarom durfde ik me uiteindelijk ook op die lijst te plaatsen...

Blij voor jou.

Keep up the good work.

[Nietmeer]

Helemaal met Thee eens. Jullie zijn juist een inspiratie bron. Houvast voor de worstelaars zoals ik. Wees trots!

[Rosee]

@Francoise wat betreft de negatieve ervaringen, dacht er laatst aan om  ze weg te halen omdat ik me er zo voor schaam. En nu ik langer op dit forum zit voel ik me verl minder anoniem. Maar ik laat ze toch maar staan. Enerzijds om anderen te motiveren, ook om ze terug te kunnen lezen als ik dreig te denken dat het allemaal wel meeviel: immers ben al zolang gestopt. Maar het viel niet mee en ik wil er nooit meer naar terug.

[Pytje]

@Rosee, jouw halve jaar is stilletjes voorbij gegaan. Hoe was het voor jou om dit te behalen? En nu? Ben je al met een nieuw plan bezig?

[Rosee]

@Pytje dank! Het voelt goed om een half jaar te hebben gehaald, tja en nu... vanavond een vriend op bezoek gehad die een (weliswaar veel groter )alcoholprobleem dan ik heeft gehad (hij begon s ochtends al) hij haalde ook een half jaar en dacht daarna weer 1 glas te kunnen drinken en wel te raden hoe dat is afgelopen. Heeft me weer aan t denken gezet, de bedoeling was om op vakantie met mate te drinken, maar twijfel. Ik ga volgende week met mn puberzoon weekje weg en dan wil ik sowieso niks drinken. Dag voor dag de komende week. Ik merk dat ik de beslissing wel/niet uitstel. Ben bang voor onrust, maar ook om weer te gaan roken als ik drink (nu nog maar net 10 weken gestopt). Heb nu maar een nieuwe regel bedacht: bij twijfel niet doen.

[Pytje]

8 uur geleden zei Rosee:

Het voelt goed om een half jaar te hebben gehaald, tja en nu... vanavond een vriend op bezoek gehad die een (weliswaar veel groter )alcoholprobleem dan ik heeft gehad (hij begon s ochtends al) hij haalde ook een half jaar en dacht daarna weer 1 glas te kunnen drinken en wel te raden hoe dat is afgelopen.

Ik weet niet of terugval iets te maken heeft met de hoeveelheid die je voordien dronk. 

8 uur geleden zei Rosee:

Ik merk dat ik de beslissing wel/niet uitstel. Ben bang voor onrust, maar ook om weer te gaan roken als ik drink (nu nog maar net 10 weken gestopt). Heb nu maar een nieuwe regel bedacht: bij twijfel niet doen.

Goed idee; je bent er (nog) onzeker over lees ik. Zou je dan niet een beetje vragen om teleurstelling, als je het toch zou doen?

[Rosee]

Ja, merk dat ik er nog onzeker over ben. De ervaringen hier en het filmpje van Els Noordlander laten toch zien dat het niet kan, op een paar uitzonderingen na. Ben bang dat ik met dat eerste glas iets verbreek, terwijl ik er zoveel moeite voor heb gedaan om zover te komen. Ik dronk een fles per dag (soms iets minder) met af en toe (zo eens in de 2 weken) uitschieters naar 2 flessen. Ik vind het enorm knap dat jij en @Francoise jezelf op het jaarpact hebben gezet, dat durf ik nog niet.

[Yana]

Heel herkenbaar voor mij. De hoeveelheid die we dronken komt ook overeen.
Ik mag nu van mezelf bij gelegenheid een glas drinken maar heb het nog niet gedaan. Voorlopig bekijk ik wat de gedachte dat het mag met me doet.
Zorgt het voor onrust? Ben ik er dan meer mee bezig? Is het een truukje van mijn verslaafde brein?

Ik ben blij dat ik me aan mijn voornemen heb kunnen houden om drie maanden niet te drinken, dat geeft me vertrouwen in mezelf.
Nu stel ik me zo voor dat ik op een bepaald moment 1 glas drink om daarna te voelen wat het met me doet, ik heb ook daarin vertrouwen in mezelf.
Maar wanneer dat moment gaat komen weet ik nog niet.

Wel fijn om zo samen in hetzelfde schuitje te zitten Rosee

[Yana]

Tot nu toe dronk ik voor het effect, voor de roes, om te verdoven.
Als ik weer iets drink zal het zijn voor de smaak en voor de gezelligheid (alhoewel ik het zonder wijn ook heel gezellig heb, dus dat telt eigenlijk niet).
Als ik voel dat het me gaat om de roes, dan is het superdom en wil ik het niet.

[kruidenthee67]

9 uur geleden zei Rosee:

vanavond een vriend op bezoek gehad die een (weliswaar veel groter )alcoholprobleem dan ik heeft gehad (hij begon s ochtends al) hij haalde ook een half jaar en dacht daarna weer 1 glas te kunnen drinken en wel te raden hoe dat is afgelopen

Hoi Rosee,

Ik haal deze even uit een van je berichten. Toen ik in het begin naar AA ging had ik die gedachten ook...'bij deze mensen is het veel erger, ze drinken 'al' 's ochtends...ze hebben nog veel meer andere problematieken' en ga zo maar door. Ik was het voor mezelf aan het bagatelliseren...het valt bij wel mee bij mij....het deurtje toch nog op een kier. Ik werd toen ik dat uitsprak bij mijn maatje er fijntjes op gewezen dat het niet uitmaakt...verslaafd is verslaafd. Het is de afhankelijkheid waar het omgaat, niet zonder het middel kunnen.  Een lesje nederigheid...vond dat toen erg confronterend. Een kijkje in de spiegel. Maar weet inmiddels verdomd goed dat het inderdaad zo is. Door ervaring En kennis, zoals uit het filmpje van Els wat jij ook benoemd.  Voor mij zat het in het accepteren van het feit dat ik een alcoholverslaving heb. Niet meer, niet minder. En daarmee niet anders ben dan andere  verslaafden. Hoe ik er mee omgaan is een tweede. Daarin is iedereen anders...en zie je tegelijkertijd ook steeds meer overeenkomsten..naar mate je er langer in zit.

Voor mij was het doorprikken van dat vergelijken best belangrijk. Want daarmee werd ook helder dat ik nooit meer een druppel kan drinken. Niet voor de fun, gezelligheid, smaak of wat dan ook.  Het goede nieuws is dat ik het ook niet meer wil. Want ook bij mij kun je raden hoe dat gaat aflopen. 

Ik denk dat het goed is dat je onderzoekt voor jezelf wat maakt dat je het overweegt...wat voegt het toe, wat gaat het je brengen? Ik deel de mening dat eenmaal verslaafd, die grens over, dat het gewoon niet kan.  

Bij twijfel niet inhalen...die wordt hier in Huize Thee ook vaak uitgesproken...niet alleen als het gaat om alcohol 

Ik hoor vaker dat mijlpalen in de tijd 'triggermomenten' zijn. Goed dat je het uitspreekt. En dag voor dag...daar is niks mis mee. Op jouw manier.

 

Ik wens je Kalmte, Moed en Wijsheid.

 

18 juli 2018 bewerkt door kruidenthee67

[kruidenthee67]

En natuurlijk van  te met je half jaar! Die heb je mooi in de pocket.

[Rosee]

@Yana ja we zitten in t zelfde schuitje, herken veel in wat je schrijft. Dat moment om weer eens een glas te proberen... dat voelt voor mij zo beladen, dat ik t toch maar voorbij laat gaan. @kruidenthee67 oef confronterend wat je schrijft. Ik merk dat ik nog steeds niet kan en wil accepteren dat ik nooit meer zou kunnen drinken. En dat ik mensen die meer drinken dan ik 'echte' alcoholisten vind, terwijl ik bij mezelf denk dat ik een 'probleem' met alcohol heb(had?) dat ik onder controle wil krijgen. Ik heb immers 'bewezen' dat ik een half jaar zonder kan, dus zie je wel dat het wel meevalt? Gevaarlijk deze gedachten. Ik hou mezelf voor de gek, ik heb mezelf hier niet voor niks aangemeld. Misschien begint mijn echte confrontatie nu pas, nu ik van mezelf weer 'mag'. Alsof ik ineens op drijfzand sta.

[kruidenthee67]

'zachte heelmeesters...'

Ik kan alleen maar schrijven uit mijn eigen ervaring en hoe het bij mij werkte.

Dat is wel een mooie metafoor...drijfzand...wiebelig, oncomfortabel. Maar ik lees dat je er nog op staat, niet ingezakt bent! Dapper dat je het allemaal benoemt en ook kunt ontvangen. 'Controle' was voor mij ook een ding...acceptatie, overgave...toen ontstond er ruimte. Het is niet simpel..maar zo de moeite waard 

[Kohtje]

@kruidenthee67 ,  je bent voor mij goud waard op dit forum. Je verwoord zo mooi wat ik zelf een tijdje terug voor mezelf ook nog zo mooi verwoorden kon
maar wat een beetje in m'n 'vergeet-hoe-het-was-zone' terecht is gekomen.
Wat betreft het wel of niet weer eens een glaasje 'voor de lekker' te proberen... jaja, daar ben ik ook geweest en dat was zó lekker dat er binnen de kortste
keren geen stop meer op zat.

En wat betreft de één is meer verslaafd dan de ander... jaja, dat was voor mij ook een punt om voor mezelf te denken dat het allemaal nog wel meeviel.
Maar door NIET te stoppen ben ik langzaam (of eigenlijk best snel, binnen een jaar of twee) 'opgeklommen' van 'nog-niet-écht-alcoholist' naar
'nog-net-niet-onder-de-brug-slapen-maar-verder-zie-ik-geen-verschil-alcoholist'..
Ik had op het laatst een staartje wodka van de vorige dag onder m'n bed liggen om 's morgens in elk geval die acht meter van m'n bed
naar de badkamer te kunnen overbruggen.. Die fase had ik nooit voor ogen toen ik nog alleen maar 's avonds en liefst alleen in de weekeinden dronk,
maar sluipenderwijs begonnen die avonden en weekeinden steeds vroeger en eindigden ze steeds later.

De enige manier om die fase, die gradatie van alcoholisme, te voorkomen was voor mij geweest als ik gestopt was met drinken toen ik alleen nog
maar dronk om in de avonden en weekeinden de zwaarte van het leven even lichter te maken. Want dát maakte alcoholhoudende drank voor mij lekkerder
dan welk ander lekker drankje ook.. 't zat 'm echt niet in de smaak maar in het effect, ook al maakte ik mezelf vol overtuiging wijs dat het andersom was.

Twijfel of ik al dan niet voor altijd zou (moeten) stoppen wordt niet door mijzelf ingegeven maar door mijn ziekte verslaving, die er alles aan doet om
(zegt-ie) zo af en toe tóch maar wat alcohol naar binnen te werken. "Slijm-slijm-slijm"... zo praat die ziekte met me. En ik, als verslaafde, geloof dat
geslijm maar ál te graag.

 

[Pytje]

Dat jaarpact, Rosée, is een gevolg van het keer op keer moeten vaststellen dat een beetje alcohol niet kan. Bij mij dan, hè? Het komt voort uit een soort moedeloosheid.... niet nog een keer struikelen, opstaan, spijt hebben en opnieuw beginnen. Te vaak gedaan vind ik zelf. Het is dan meer van hetzelfde en dat is ook stilstand.

Jij hebt een heel ander pad bewandeld tot nu toe. Wel een deurtje open gehouden, maar je weet nog niet of je daar doorheen gaat piepen. Het hoeft niet, het kan...

Ik wil je dit nog even meegeven: sinds dat ik op het jaarpact sta, heb ik al een paar keer gedroomd dat ik weer rook. Ik rook al vijf jaar niet meer. Gisteren dacht ik daardoor ineens: ik kan altijd nog gaan roken als ik niet meer drink. Idioot!! Doe ik natuurlijk niet, maar het geeft mij wel aan hoe mijn verslaafde brein weer allerlei trucjes uithaalt om mij te verleiden. Mijn en jouw bewuste keuzes zijn soms maar het topje van de ijsberg, de rest speelt zich op een ander niveau af. Dat is volgens mij het "enge" van de achterdeurtjes. Je denkt dat jij degene bent die ze openzet en dichtdoet, maar is dat zo?

 

 

[Rosee]

De eerste vakantie zonder alcohol en roken, apart is t wel. Er is een zwembad met cocktailbar, heel gek om alcohol aan me voorbij te laten gaan, maar het creeert een hoop rust. Niet meer die onrust: ik wil er nog 1. En die moeheid daarna. Veel meer energie om van alles te ondernemen. Soms een lastig moment, maar ik geniet extra van koffie en vers fruit. Valt wel op dat er overal wordt gedronken. Het moet nog even uit mijn 'vakantiesysteem'. 

[Bob]

Een houding die mij erg hielp bij die eerste vakanties zonder alcohol was: dat met die drank dat ken ik zo langzamerhand wel, vaak genoeg gedaan. Maar leuk om eens iets nieuws te doen, vakantie zonder te zuipen en te paffen, best gaaf eigenlijk... hoe zal ik dat eens aanpakken?

Nieuwsgierigheid maakt leukere vakantiedagen dan wrok en spijt. Succes!

[Rosee]

Dank @Bob! Zo wil ik er in staan. En het is nog waar ook: dat ken ik nu wel goeie tip!