hoi

[bumperjim]

Ik had gisteren weer een bijna zuip moment. Heb het niet gedaan maar zat er niet ver vandaan. 

Binnenkort wil (wou) ik weer eens een weekje naar NL komen, is alweer een jaar geleden, om familie en misschien een par vrienden weer te zien. En ik weet niet of het aan mijn familie ligt of dat NL'ers gewoon het meest ongastvrije volk ter wereld zijn, maar we krijgen gewoon geen slaapplek. "Nou hier komt het niet zo handig uit" "nee hier ook niet" "ja je weet het is hier niet zo groot, dus ja niet zo handig", enz. Moet ik er gvd weer 1000 euro aan Airbnb insteken om elkaar 2-3 uurtjes te zien? Ik vind dat zo'n vreselijke domper, laat dan maar zitten als het zo lastig is allemaal. Klaag dan ook niet dat je de kinderen niet ziet opgroeien. Hier komen doen ze zelden, het is altijd aan ons om inspanning te leveren.

We hebben hier regelmatig franse familie over de vloer, soms wel een week of zo, niet dat het hier een kasteel is maar je laat ze toch niet in een hotel zitten? Dat zou echt te gek zijn. 

Ik heb nu echt zin om me te bezuipen zei ik tegen mn vrouw. Die zei niks terug deze keer. En ik dacht ach, eigenlijk heb ik ook daar geen zin in.

14 oktober 2019 bewerkt door bumperjim

[Icandoit]

Hi, ik ben nieuw hier en vind het nog een beetje spannend.

Ik dronk al jaren best matig, maar na een heftige vechtscheiding, stalker, zware burn-out en nog meer (speelde allemaal tegelijkertijd) wist ik het niet meer en liep mijn drankgebruik uit de hand. Uiteraard hulp gezocht,  maar ik kon niet tegen de medicijnen. 

Ik heb de hulpverlener eerlijk verteld dat alcohol het enige was dat hielp tegen die afschuwelijke paniekaanvallen en angsten.  Hij gaf aan dat ik dat dan maar voorlopig moest gebruiken. Heel slecht advies dus,  ik ben daar uiteindelijk weggegaan.  

Nu ben ik ruim twee jaar verder en merk ik dat alcohol en paniek aan elkaar gekoppeld is geraakt.  Geen alcohol =paniekaanval. En ik drink inmiddels gevaarlijk veel. Ik heb de hele dag kleine beetjes alcohol nodig om rustig te blijven, ik heb het ook altijd in mijn tas.  

Heeft een van jullie tips, want ik wil zoooo graag stoppen!

[bumperjim]

Klein landje hè, het is niet nodig om te logeren, of hooguit 1 nacht. 

Maar je als je dan in het buitenland woont dan ben je in feite fucked.

14 oktober 2019 bewerkt door bumperjim

[bumperjim]

Ja ik zal t wel bespreken, maar ik wil me niet opdringen

[bumperjim]

Mja. Dan zit je daar weer. Op 50 km afstand minstens waarschijnlijk. 

Niet duur trouwens, dat is ongetwijfeld een "vanaf" prijs en als je dan echt wat huurt op de lokatie die je wilt is het al met al stiekem toch weer 800, ik ken het spelletje onderhand wel. 

Maar het gaat er meer om dat ik zo graag had gehoord "ja welkom, kom maar hier". We nemen de hond niet mee, geen paniek. 

 

14 oktober 2019 bewerkt door bumperjim

[bumperjim]

Ja in Brabant zou het niet gebeuren  

[Lonster]

Het zal inderdaad wel iets Nederlands zijn. Net als dat je niet rond etenstijd ergens moet blijven hangen. Dan word je de deur uitgekeken, in plaats van dat mensen je uitnodigen om te eten. We leren misschien te weinig hoe we moeten delen. Dat werd mij ook laatst verweten. 

[Lika]

Oei....Ik zou denk ik een 'nee'zegger zijn. Wat erg! maar zou compleet aan logees ten onder gaan. In mijn huidige situatie. Ik ga ook nooit ergens logeren. Realiseer me nu pas hoe ik daarin ben. Heel Hollands?

Och Jim, toch begrijp ik je en hoe jij je voelt. Bah.

[bumperjim]

Ik ga weer eens wat melken op mn eigen draadje. Het verhaal heeft nog geen clou in mn hoofd maar dat komt al schrijvend nog wel.

Ik heb een theorie over een stofje in je hersenen waarvan ik niet weet hoe het heet (en of het bestaat) maar ik heb het overtuigamine genoemd. Mensen hebben het in verschillende hoeveelheden en het geeft je overtuiging en overtuigingskracht. Ik heb er zelf vrij weinig van. Mijn vrouw veel. Als mn vrouw en ik ruzie hebben, dan is zij zeg maar de bowlingbal en ik ben de kegel. Beetje overdreven maar jullie begrijpen het principe. Het is wel zo dat de kegel elke keer weer vrolijk overeind komt maar hij staat niet erg stevig. De bowlingbal dendert overal doorheen maar ligt-ie in de goot dan ligt-ie in de goot, game over.

Mensen met veel overtuigamine hebben hele vaste ideeën en voorspelbare meningen over alles. Vaak zit daar weinig achter, dan is het gewoon een mening en dat is gewoon zo en als je daarin gaat prikken dan worden ze vervelend. Streng religieuzen die hebben dat. Ik heb af en toe een beetje de pest aan mensen met veel overtuigamine. Ik kan er wel mee omgaan met zo'n bowlingbal (godzijdank kan ik omgaan met mijn vrouw  ben er na ruim 20 jaar ook bedrevener in en veel geleerd), het is een soort jiu jitsu waar je juist gebruik maakt van de impact van de ander. Maar op een gegeven moment is de discussie gewoon over want ze staan weinig open voor afwijkende ideeën. Ik vind afwijkende ideeën altijd vreselijk interessant, ik neem ze niet persé over maar ik laat me graag uitdagen door iemand die iets heel anders denkt.

Nu heb ik 4 alcholisten van dichtbij meegemaakt in mn leven en tzal wel niet statistisch representatief zijn maar het zijn/waren alle 4 personen met veel overtuigamine, en het is slechts 1 van de 4 gelukt om zich met veel inspanning los te rukken van de alcohol. De anderen is het niet gelukt om zichzelf "in Frage" te stellen en de oude gewoonte opzij te zetten. Die bleven gewoon doordraven. Ik begin te geloven dat het met de overtuigamine te maken heeft. Kijk maar naar mn vrouw me de ipad en de sigaretten. Alleen toen ze in verwachting was toen stopte ze wel 9 maanden lang. Maar toen ze weer thuis kwam na de bevalling van de jongste, stond ze na 10 minuten buiten weer te roken. Overtuigamine, raar spul.

Anderzijds heb je ook mensen met veel minder overtuigamine. Die kan je schijnbaar makkelijk overtuigen van dingen. Maar dat lijkt dan het ene oor in en het andere oor uit te gaan. Op het ene moment zie je een energie die bovenkomt, en even later istie weer weg. Hoe kan je je leven omgooien, hoe kan je stoppen met alcohol met heel weinig overtuigamine? Jezelf ter kwestie stellen dat lukt heel goed, vooral als je "de bodem bereikt hebt" en je daarop kan afzetten. Maar dan vervolgens, hoe zorg je dat er echt wat gebeurt en dat het ook duurzaam is? Dat je het tot het eind van de week redt, het eind van de maand, het eind van het jaar en zo verder? 

Ik zou nu met het goede antwoord moeten komen daarop, maar dat heb ik niet  Ik weet nog wel dat toen ik stopte, ik alle overtuigamine op een hoop moest gooien om er doorheen te komen door de eerste periode. Om elke dag weer de motivatie te vinden. En nieuwe gewoontes te creëren. Ik denk dat dat wel een sleutelelement is, dat je BEWUST nieuwe gewoontes creëert. Een nieuwe saaiheid, die dan ook echt blijvend is want dat HOORT dan zo. Dat je echt elke avond aan de thee gaat, wat ik heel lang gedaan heb totdat het zomers warm werd. Ik ga het nu weer instellen.

Iemand anders andere ideeën?? 

31 oktober 2019 bewerkt door bumperjim

[lady jane]

ik lees de hele tijd motivatie voor jouw woord in de plaats en dan klopt het plaatje wel voor mij.
Een innerlijke drive dus, die zwangere vrouwen vaak wel ontwikkelen, en soms ook als voorbeeld
voor hun kinderen. Maar de rest hangt voor mij samen met discipline en helaas heb ik daar ook
weinig van. En dan zoek ik gezondere vervangers voor ongezonde dingen, maar ik blijf een soort
van kompensatie nodig hebben.
De metaforen passen waarschijnlijk in jouw leven. Mij zeggen ze weinig.

[Pelle2]

Voor overtuigamine kun je ook alcohol invullen.

[maartje]

Ik denk dat je Overtuigd moet zijn van je wil om te stoppen. Met alleen discipline kom je er niet. Daarmee hou je het hooguit een maand vol. En die overtuiging moet van binnenuit komen. Je omgeving kan nog wel 10000000x roepen hoe irritant je bent met drank op, als je het zelf niet zo voelt is stoppen gedoemd te mislukken. 

En ook nog: die overtuiging wil ik lekker bij mezelf laten, en Niemand anders opdringen. Stoppen is Mijn keuze, als ik ergens getriggerd door wordt ligt dat bij Mij, en niet bij de ander. 

[bumperjim]

Denk ik ook

[bumperjim]

Ik maak ook graag zelf uit wat wel en niet mogelijk is.

Ik zou niet eens weten wat het alternatief is voor stoppen op wilskracht. Stoppen met medicijnen?? Pillen die wat met je hoofd doen die moet ik niet. 

Je eigen wilskracht kan je al doende ontwikkelen. Had ik vroeger weinig van, tot ik een aantal jaren geleden een muur heb gebouwd met mn beide handjes, omdat ik vond dat er een muur moest komen. 2 meter hoog 35 meter lang. Ik geloof dat ik er 3 maanden lang vrijwel alle weekenden op heb stukgeslagen. En hij staat er. Ga t ook maar eens doen, zien of dat je hem af krijgt  Dan voel je je net zo sterk als dat je van de alcohol af bent. (Toen zoop ik ook nog. Droog zou t in 2 maanden moeten kunnen)

31 oktober 2019 bewerkt door bumperjim

[bumperjim]

PS en hier zit ook weer een clou (waarvan men weer zal zeggen ja maar dat geldt alleen voor jou en niet voor anderen, wat ik niet geloof): als je wilt stoppen met alcohol en het lukt niet, ga dan eerst iets anders doen waar je je sterk van gaat voelen. Ga hardlopen. 3 km, 5 km, 7 km, 10... Dan voel je je goed. Je werkt aan je wilskracht, je zelfvertrouwen stijgt en dan kan je ook stoppen met alcohol. Misschien was die muur indertijd een opstapje voor mijn stoppen een paar jaar daarna.

Men zegt ook wel, sporten levert dopamine die de dopamine van de alcohol kan vervangen. Misschien hebben we het gewoon over hetzelfde. Je voelt je sterk. Je bereikt iets.  Dopamine. Je voelt je sterker. Je kan meer bereiken. Enz. 

31 oktober 2019 bewerkt door bumperjim

[Pelle2]

Wilskracht is iets doen wat je wilt. Toch? 
Dan kan dat toch niet zo moeilijk zijn....?

Het wordt in ieder geval makkelijker als je het echt wilt. Ik denk dat daar ook een deel van het succesvol stoppen ligt, beseffen dat je echt wilt.

[maartje]

Vanwaar de sorry @Bor? Er is in mijn ogen niemand hier die beweert dat het zo simpel is. Anders zaten we hier niet, toch? 

[bumperjim]

Er is niks simpels aan. Maar het kan wel. 

Ik ben niet van die leerschool die mensen voorhoudt dat het zo moeilijk is dat het je toch wel niet zal lukken. Dat kan net de genadeklap zijn als je verslaafd bent en je voelt je al verre van blij met jezelf.

[Pelle2]

Het was alleen maar iets om over na te denken, Bor. Of waar ik over nadenk in elk geval.
Het is moeilijk om te doen wat je juist graag wilt. Stoppen met alcohol drinken dus.

 

[maartje]

@Bor, in mijn ogen zeg je niks stoms hoor. Wat ik inmiddels wel geleerd heb op dit forum, is dat ieder op zijn eigen manier stopt. Goed te lezen dat jij een manier hebt gevonden die voor jou werkt. 

[Smaragd]

Het klinkt wel allemaal heel gemakkelijk ja. Was het maar zo makkelijk.

Elk mens is ook anders dus zal het voor iedereen weer anders zijn. Natuurlijk wel raakpunten waar je wat aan kunt hebben.

Wel altijd bewondering voor mensen waarbij de knop geheel om is en het vanzelf lijkt te gaan. Wat ws natuurlijk niet altijd zo zal zijn.

[lady jane]

Nee zeker niet vanzelf. Maar minder lijden dan met drank. En wel vaak sneller en beter resultaat. En dus klaar voor de volgende hobbel in het leven.

[Smaragd]

Hoeft ook niet @Bor. Zo gaan we allen onze eigen weg. Ben daarin als jou. Maar dat bingen willen we niet meer. Dus daarin ook wat scherp blijven. Blijf dit forum/draadje erg helpend vinden.

[bumperjim]

12 uur geleden zei Smaragd:

Het klinkt wel allemaal heel gemakkelijk ja. Was het maar zo makkelijk.

Elk mens is ook anders dus zal het voor iedereen weer anders zijn. Natuurlijk wel raakpunten waar je wat aan kunt hebben.

Wel altijd bewondering voor mensen waarbij de knop geheel om is en het vanzelf lijkt te gaan. Wat ws natuurlijk niet altijd zo zal zijn.

Ik weet niet of je nou op mij doelt. Met het verhaal over de muur en zo probeer ik juist uit te leggen dat het allesbehalve makkelijk is en vanzelf gaat. Dat het juist een hoop werk is, stapje voor stapje. Of is dat juist hetgene wat je stoort?

Denk je liever "het klinkt allemaal zo makkelijk en dus zal het wel niet zo zijn en mij lukt het toch niet".

Ik ben 3 keer de Mont Ventoux opgefietst. 3 keer was ik niet erg goed getraind. Wordt trouwens sterk afgeraden om het zo te doen. Maar als je maar rustig aan doet zonder hartaanval dan ben je 2-2.5 uur later boven. Een fatsoenlijke wielrenner doet het in minder dan de helft. Maar daar heb ik niks mee te schaften. Ik wou alleen maar boven komen. En het kan. Als je maar gewoon doorrijdt. En de Ventoux stelt nog weinig voor. Ik had wel een week pijn in mn kont.

Ik had een stagiaire een paar jaar geleden. Dat was een typische studente met feestjes hier en feestjes daar en indrinken en dan nog een after. Die deed niet veel sport. Die doet nu een triathlon  Omdat het kan. Maar dan moet je het wel stapje voor stapje doen. Niet alles in 1 keer want dan geef je direkt op. Een triathlon ik moet er persoonlijk niet aan denken. Maar het kan kennelijk wel. Kost een paar jaar.

Zie je, alles kan als je het maar stapje voor stapje doet. Stoppen met alcohol, vandaag de eerste niet nemen. 7 keer doen, heb je een week droog gestaan.

De factor tijd is van belang. Tijd vermenigvuldigt jouw nietige prestatie van vandaag met een enorme tijdsduur als je braaf blijft doorgaan, en dan krijg je een enorm resultaat. 

Dit is een boodschap van hoop. Dit is geen boodschap van ff vlug makkelijk een lifehack.

PS we kennen allemaal het fenomeen ik voel me waardeloos, dus ik ga drinken,, dus ik voel me nog waardelozer, dus ik ga weer drinken, enz enz. Onze eigenwaarde is weg. Maar zoals de boeddha zegt, van binnen zijn we allemaal puur goud. We zien het alleen niet. We moeten uit die negatieve spiraal: niet drinken, krijg je je eigenwaarde weer terug (zie: stopeuforie), dan voel je je sterker, blijf je niks drinken enz enz. Maar soms lukt het niet om dat op gang te krijgen. Mijn idee is: ga dan wat ANDERS doen om wat van die eigenwaarde terug te vinden. Sport is slechts een voorbeeld. Dan voel je je sterker en misschien sterk genoeg om te stoppen. 

Ik wil verder niemand iets opdringen. Ik hoop alleen dat het helpend kan zijn. 

1 november 2019 bewerkt door bumperjim

[lady jane]

Ooit in een grijs verleden heb ik, met 3 broers samen, op 1 dag
het IJsselmeer rond gefietst. 2 deden dat elk jaar als ritueel, met
de jongste had ik een afspraak het te proberen. Ter voorbereiding
had ik een vakantiefoto in stukjes geknipt en bijna dagelijks 1 stukje
naar zijn brievenbus gefietst, 60 km per dag. Hij was student en deed
weinig ter voorbereiding. We hebben beiden t gehaald, hij is er doorheen
gepraat door zijn broers, was depri, maar eenmaal halverwege is terug geen optie.
Ik ben op adrenaline, wilskracht en verwondering meegefietst. De kameraadschap
tussen hen, heeft mij psychisch ook opgetild tot grote prestatie. Ik heb die dag
mijn scheiding verwerkt. Als ik dit kon, kon ik immers alles?
Zo zie ik stoppen met drinken ook een beetje. Op een heel ander vlak, maar elke
stap op mijn nieuwe weg helpt mij geloven dat ik dit kan, juist omdat ik puur, zonder
verdoving het leven aanga. Ook pijn, strijd, overgave.
Het lijden, in al haar facetten, zou onze Winchung zeggen.