lady jane

Harp, is het wel een ontsteking? hard weefsel doet mij vermoeden dat het iets anders kan zijn, weinig vocht, geen pus? Als je twijfelt en de pijn houdt aan, gauw ermee naar de HAP hoor, laat ze maar een foto ofzo maken dan. Misschien heb je iets anders nodig dan AB. Heel veel sterkte!

en als je "omdenkt"héél veel te winnen ♥

♥

Lieve Lika, dappere dodo, jouw eerste jaar, wat is het er een geworden van hard werken. Doorzetten en strubbelen. Jouw 1e jaars penning dik verdiend!

10 jaar Soothe, wow!

Lars nu herbeleef je eigenlijk heel vaak ook al, alleen herbeleef je nu niet helend, met EMDR herbeleef je idd maar dan onder begeleiding en met hulp. Het heeft mij geholpen om de dood van mijn eerstgeborene te helpen verwerken, Daar zat ook veel (onterecht) schuldgevoel bij. Het meeste schuldgevoel ontstaat in ons brein, met vertekende herinneringen soms. Geef jezelf de kans om hiermee af te rekenen Lars, het zal je waarschijnlijk veel rust brengen. En dan kun je de energie die dat oplevert weer gebruiken voor andere dingen.♥

waarom niet, waar ben je bang voor?

zou jij niet EMDR krijgen Lars?

Helemaal met Kohtje eens Smaragd, we hebben hier zelfs een frummer gehad die er geweest is en hele goede ervaringen had, juist omdat er gewerkt wordt met oorzaken, het hier en nu en je eigen deel om de klus te klaren. bovendien was er in Ned. nazorg als ik het goed heb gehouden. Er is ook een TV programma over geweest, misschien via youtube of google nog na te vinden? ga ervoor Smaragd!

Het lastige hierin Lika, is dat het heel moeilijk loskoppelen voor je zal zijn (ben ik bang); waar kun je je eigen pijn los zien van zijn behoeften? Dit is bijna niet te doen voor een partner. Jij bent gekwetst. Hij waarschijnlijk ook, want ook bij hem staat zijn verslaving voor dempen van behoefte (aan liefde waarschijnlijk). Dus het lijkt een beetje op tegenstrijdige belangen. Aan de andere kant denk ik, dat als er nog liefde is tussen jullie, je het net zo goed bij elkaar mee op kunt lossen en samen oogsten met de kinderen en je eigen zeer erbij. In een eventuele nieuwe relatie neem je immers jezelf mee, en wat zou het mooi zijn, om samen ooit te oogsten, voor het harde werk wat je doet. Dus wat is wijsheid he. Ik heb beide meegemaakt/gezien. Met wisselende gevolgen. Er is geen garantie dat het lukt. En het zou zo maar kunnen , dat jullie beiden naast relatie therapie, ook afzonderlijk met een goede therapeut aan de bak moeten. Want sommige dingen behoeven de veiligheid van beroepsgeheim. Sommige dingen wil of kun je juist met je partner niet delen terwijl toch het helen juist daarvan essentieel is. Voor jezelf, en voor de relatie. Je blijft samen ouders dus het is altijd winst om een deel samen uit te knokken. Ook als voorbeeld en ouder van de kinderen. Die lopen littekens op, maar welk kind niet? En we hebben blijkbaar littekens nodig in dit leven helaas. Om sterker te worden, om te ervaren dat niets vanzelfsprekend is, zelfs als dat wel zo lijkt (bij de mooie relaties die mensen soms laten zien naar de buitenwereld). Wij kunnen zorgen dat die littekens doorbloed blijven. Door onze verantwoordelijkheden te nemen. Door niet op te geven. Door dingen af te maken, af te ronden voor zover mogelijk.♥♥♥

Ik heb er wel een verklaring bij bedacht BJ. Alcohol is omgezette suikers. In wezen zijn we ook bijna allemaal aan suikers verslaafd. Suikers troosten. Vullen. Geven een (nep) troost bij onmacht, verdriet, pijn, stress enz op de korte termijn. Terwijl we eigenlijk liefde nodig hebben op zo'n moment. De hele consumptie maatschappij is vergeven van de suikers. Zelfs in vleeswaren, chips ed tref je ze aan. De light versies doen dus ook psychisch hetzelfde, ze houden mee de behoefte aan zoet in stand. Ik was zelf een Hartige type dacht ik altijd. Tot een orthomoleculair arts zei, nee ook jij bent aan suiker verslaafd en dat zie je aan je behoefte aan wijn en sterk (lees zoet) bier. En na het stoppen met drank koop ik idd vaker zoetigheid. Neem het ook op brood vaker nu. Ik geef eraan toe, maar wel bewuster dan ik met drank deed. Maar ben dus ook nooit meer alle drank kilo's kwijt geraakt. Zit nu in een midden-gewicht wat aanvaardbaar is. Maar ben dus nog gewoon aan de suiker haha.

jopie; heb een mooie ervaring meis, ongeacht het resultaat!

Smaragd, niet opgeven he! Is het mogelijk prof. hulp in je omgeving te vragen?

Wat een mooie, leerzame draad is dit geworden mensen.

gefeliciteerd Suiker en een fijn suikerfeest met de bewoners daar

ja dat ook nog. Gisteren gelezen hoe goed bedoelde postings toch echt heel anders worden gelezen. Dus ja Herstel, misschien lees je ook niet zoals het is bedoeld?

Bol, misschien gekneusde ribben? Pas je een beetje op meis?♥ Fleur, sterker nog, ik krijg de neiging om te schrijven; kopieer die pb en zet m hier pontificaal neer, bah achterbaks gedoe!

Ha die Cheyenne, wat dapper dat je je 10 jarig adb jubileum hier ook komt vieren, je bent dus een doordouwer en ongetwijfeld is wat je hierboven schrijft ook een blijk van al veel geleerd te hebben. En het beste heb je blijkbaar tot het laatst bewaard. Omgaan met emoties. En de leegte. Geen sinecure. Maar wel te doen, ook voor jou. Realiseer je je dat je naast de moeilijke(negetieve) emoties, ook de positieve en makkelijkere emoties weer gaat voelen na een poos niet drinken? In het begin is daar nog geen evenwicht in maar later wel. Dus de eerste fase is de moeilijkste. En daar haken wij drinkers vaak al af, want we begonnen ooit met teveel drinken juist om die niet te voelen, de lastige emo's. Heb je echt goede hulp hierin gezocht? Als je nl "zware" redenen hebt onderdrukt dan is de angst dat die los komen en misschien weer herbeleefd moeten worden, ook wel erg moeilijk. Daar kun je dan misschien via intakes iemand bij zoeken die klikt met jou. En is het minder zwaar, dan een maatje die je misschien al kent in vertrouwen nemen een idee? Weet, door hier te lezen, dat het kan meis. En misschien is het nu jouw jaar, of anders 2018 want die duurt langer dus geeft je meer speelruimte. succes!!!♥

jij kunt een ander niet ongelukkig (of gelukkig) maken renate, zeker niet als je het uit onzekerheid doet. Het gekke is dat het eigenlijk best nogal arrogant lijkt dat je dat denkt he, het geeft je meer verantwoordelijkheid dan nodig, maar misschien ook meer zekerheid/houvast. Als je omdenkt; zou jij zelf ongelukkig worden als een ander afzegt?

raam even wagenwijd open en afzuigkap op de hoogste stand aan?

wow Lars, wat een tof plan. De beren op de weg heb je gehad vast al (in je hoofd), op naar de plannen en voorpret!

Welkom Amanda, je ziet, je bent onder soortgenoten hier, ooit stond ik ook voor jouw dilemma van nu. Punt 1; word eerlijk naar jezelf; alles wat je voelt mag: ook schuld en schaamte horen daarbij. Maar hoe je die gebruikt is aan jou; ga je er smoezen door creeren om alsnog voor gaas te gaan, dan is dat jouw eigen keuze. Ga je ze als uitdaging gebruiken om je weer trots en fier te voelen, dan maak je van de nood een deugd. Alle omstandigheden die je tegen komt, ook je verleden dus, daar heb je niet om gevraagd. Maar Hoe je daar mee omgaat is ook hier weer aan jou. Mijn littekens van het verleden jeuken heus nog wel eens, en soms doen ze een beetje pijn. Dan weet ik weer dat er wat werk aan de winkel is. Zo heeft bijna alles en iedereen een doel, zin. Je bent niet voor niets op deze site beland, dus ga ermee doen wat helpend is voor jou. In jouw tempo, op jouw manier en met jouw doel. Maak een plan wordt hier vaak geschreven. Neem jezelf serieus en word degene die je wilt zijn.Succes!

Dat wist ik niet Sowhat. Ze kunnen mij ook alles wijs maken geloof ik. Het leek zo mooi.Jammer.

Dat stukje erna kwam van mij, en was uitermate serieus bedoeld, Heb bijzonder nare ervaringen met mammografie. Toen ik dus las over thermografie, leek me dat een prachtig alternatief. Jammer dat er werd ingevuld dat het als grappig of kwetsend bedoeld was. Het sloot wel aan op het spotprentje erboven, vandaar dat ik die geciteerd had. Maar, frummers die mij al jaren hier lezen mogen wel begrijpen dat ik hier nooit iemand mee heb willen kwetsen of bespotten.

ook helemaal met hub eens! en als je tijd over hebt (geheid dat dat gebeurt na stoppen), je leven op de rit hebt voor zover mogelijk, en je drank toch nog lijkt te missen, google dan eens op vrijwilligerswerk in je woonplaats. Dan merk je dat je met weinig inspanning heel veel kunt betekenen voor mensen die misschien een zwaarder lot hebben dan jijzelf (en niet drinken?), of je zoekt lichtere overzichtelijke projectjes uit, er zijn ook leuke baantjes, en je deelt je talenten met anderen. Daarvoor krijg je echt heel veel terug en je voelt je er een beter mens door. Een heel verschil met je zelfbeeld als afhankelijke drinker. Ik moest er 55 voor worden eer ik deze keus kon maken. Inmiddels 64 en ik durf me de laatste jaren een gelukkig mens te noemen.