lady jane

Ik vind het juist machtig mooi om er wel door te gaan, met mijn 2 weken vertraagd leven door de griep, had ik een mooie voorbereiding. Op de kou kun je je kleden en zo mooi als het nu is, wie weet hoe lang het duurt eer we dat weer krijgen. Wel verschrikkelijk dat er zoveel ongelukken gebeuren.

Het sneeuwt gestaag hier, als een fietsende sneeuwpop thuis gekomen, Maar wat was de film dat waard, indrukwekkend en aangrijpend, wat drank met een gezin kan doen. The Glass Castle, waargebeurd.

zeg nooit nooit Uilskuiken maar geniet van nu, nu heb je ervaren hoe het is als de knop om is!

Ik heb n mooie folder voor je meegenomen

t was me het dagje wel, op de terugweg stapte ik in een universiteitsbus (wit en gratis); rijden die bussen non stop naar een giga Kerstfestival. Sta ik ineens tussen duizenden mensen op een groot plein. Gelukkig zag ik de Domtoren in de verte en was het droog, dus een mooie wandeling door de binnenstad van Utrecht. En dochter won met 4-0. Soms zit het mee...........

Zwarte locomotief en donker rode rijtuigen. Bleek dat iedereen gereserveerde plaatsen heeft.behalve ik dus.

Op weg naar volley dochter beland ik zo ineens in een heuse stoomtrein. Rond 13.30 u komt ie bij jullie aan Koh en vanavond tegen half 8 nog een keer op de terugreis. Kerstexpres! Leuk hoor.

Ik moet het echt alleen doen schrijf je Uiskuiken, maar is dat zo? De AA, dit forum, je hebt kans hier om het minder eenzaam te maken, mits je zelf wat actiever wordt. Je bent nu 3 weken nuchter, dat is vrij kort, dus de geestelijke afkick is nog niet voorbij denk ik. Mijn 1e jaar zonder drank was zo, somber en soms om moedeloos van te worden. gelukkig voelde ik ook dat ik dit maar één keer wilde doen en er waren ook positieve dingen, net als ik bij jou ook lees. Naarmate je langer niet drinkt wordt de positieve lijst groter en de negatieve kleiner, dus het loont zeker om vol te houden. En dan kun je je zeker weer zo voelen als voor je afhankelijk van drank werd.

ontroerend frummers, wat een talent weer, elk jaar een genot om te lezen. Laat je nooit afschrikken Lars, herinneringen vervagen, ook vorig jaar was een succes!

spirit, een hele poos terug opperde/vroeg ik je of je ook borderline trekjes bij jezelf herkende, weet je nog? Je was daar vrij lyrisch over en herkende je er helemaal in, en zou kijken of je daarop getest kon worden. Nu heb je het ineens over ADHD, iemand oppert MD en ja ook dar herken je, net als de aandoening van Lars. Er hoeft niet persé een etiket op meis, maar dat je jezelf steeds in de problemen helpt is al jaren duidelijk. Dat je het niet alleen kan ook. Meestal lees ik aanleidingen van buitenaf, en soms erken je dat er bij jou iets mis is. Wat let je nou toch om door te zetten met het uitzoeken, om hulp echt toe te laten?

thnx Bobbertje☺

Ik denk dat wij hier jou niet kunnen adviseren hoe jij met je zus om zou moeten gaan renate, in ieders reactie is wel iets waars, maar of het waar van mij ook het waar voor jou is, zul je zelf uit moeten zoeken. Er is teveel projectie, te veel oud zeer van frummers hier, en bovendien kennen wij maar een piep klein deel van je verhaal. Inderdaad is je huisarts de 1e stap naar gerichte hulp. Die kent jullie, misschien zelfs de dingen van vroeger thuis en hij/zij kan je een goede psychotrherapeut adviseren hopelijk. Ik lees soms de columns van de Margriet voorbeelden van hoe Annette Heffels, RIAGG psych.ther. bemiddelt tussen relaties en samen een uitweg helpt vinden in vaak vastgeroeste patronen. Ze heeft er ook een boekje over geschreven; verplicht gelukkig. En relaties in de breedste zin van het woord dus. Fam.leden herhalen vaak hoe ze het thuis zagen. Hoe komen we er achter dat het zo niet hoort/goed is? Helaas van dingen die fout gaan. Het is komplex meis, dus het is zaak er een neutraal iemand bij te halen, die gekwalificeerd is.

renate je zit klem zo, zoek svp prof. hulp hierin want je kunt het niet goed doen, nu help je mee de chantage in stand te houden haak je af en er gebeurt wat voel je je mede verantwoordelijk misschien. Maar zij chanteert, zij heeft het probleem, niet jij. En wat je ook doet gelukkig kun je zo iemand niet maken. Red jezelf meis.

Klopt Lars, ik ben bang dat ze geen idee heeft zelfs wat jij mankeert en hoe erg dit is. Ik hoop dat je het je niet persoonlijk aantrekt. Het heeft ook geen zin om leed/mensen/lot te vergelijken, meestal doen we dit als we zelf ons verantwoordelijkheid niet nemen. Jij bent juist wel bezig die te nemen, hoe moeilijk jouw omstandigheden ook zijn. Gewoon doorgaan zoals je doet zou ik zeggen, en aan je kinderen en mensen daar om je heen heb je een eerlijkere en waarschijnlijk betere spiegel hoe het met je gaat dan hier, virtueel bij ons. Wij kennen immers slechts dat deel van jou hier, zij zien de rest, zo niet bijna alles van je daar.

lees maar even bij Kruidenthee's draadje, is ook voor jou geschreven. Hou vol meis.

oh ja, sorry, niet over nagedacht. Toch meen ik dat Spud wel zo'n site had gevonden. Misschien een Belse site?

Ons volleyteam trekt al jaren lootjes voor verjaardagen, degene die dat organiseert gebruikt lootjestrekken.nl en geeft de namen in, de site zorgt ervoor dat we elk jaar een ander trekken, de organisator weet niet wie wie heeft en loot zelf ook gewoon mee. Op de site kunnen we verlanglijstjes maken. En op de dagen zelf komt pas uit wie wie had. Ik geloof dat Spud die site ook gebruikte voor de gedichten hier. Dus voor komende jaren misschien ook een idee?

haha Adri, toen was de zak zeker leeg? Ik heb dat met schuimpjes lekker he☺

lekker volleyen Bol, passie op zondag, altijd goed. fijne dag frummers!

gelukkig maar Adri, want ik heb het niet gelezen haha (liever lui dan moe hier, verbrand mn calorietjes altijd op t volleybalveld☺)

hoe is t met de ribjes Bol (bij Toinemanski wegblijven hoor, die legt ze zo in de marinade)

en er voor open staan, dat dat tijdje, wel eens heel lang kan duren als het je zo goed bevalt zonder drank, katers, ruzies, gewoontes, aanpassen aan anderen enz enz enz

ja, eten en hoe we (hier op adb)daarmee omgaan, heeft zeker te maken met verslavingsgevoelig zijn. Net als roken denk ik. Bij mij kwamen na het drinken soortgelijke verschijnselen bloot, die hardnekkiger zijn, want we moeten (mogen hoor bij mij) nou eenmaal eten. En ik vind koken leuk, zelfs boodschappen doen en me erop verheugen wat ik ga koken vind ik leuk. En er is veel te veel keus in troep-eten, de verleidingen weerstaan kost me de ene keer totaal geen moeite, maar zit ik niet lekker in mn vel, of heb ik stresvolle omstandigheden die ik niet goed kan handelen, nou dan troost ik me lekker met een zak St.schuimpjes (gisteren dus). Dat hoeft gelukkig nog maar zelden, maar ik kompenseer nog steeds met eten. En weet vanbinnen precies hoe het zit bij mij, daar heb ik geen theorieen voor nodig van anderen.

ik verbaas me altijd dat er nog mensen zijn die zulke lappen tekst lezen. Mijn boerenverstand zegt gewoon; elk pondje gaat door het mondje.