Sandro

klopt Sandro, terwijl ik typte wist ik dat het niet klopte maar kon geen ander woord bedenken haha, stom he
soms is een gevoel iets oneindigs waar geen woorden passen. En typend moet er dan toch iets komen, sorry
maar misschien snapt iemand wel wat ik voelde, en anders is het helemaal van mij alleen, niet alles kun je delen☺

Mijn telefoon is ermee opgehouden laatst. Had helemaal geen back ups gemaakt en telefoon zat helemaal vol met van alles. Foto's,  filmpjes, notities, logs (o.a over alcoholgebruik). Maar vind ik het erg dat ik die nu kwijt ben? Nee, eigenlijk niet. Begin weer lekker fris opnieuw.

Rustig dagje voor mezelf gehad. "The Kalief Browder Story" op Netflix gekeken. Aanrader.

Wel grappig net. Mijn jongste zoon is bang dat de centjes op zijn en ik niet genoeg werk om op vakantie te kunnen. Dus hij vroeg of ik klaar ben met werken vandaag. Ik zeg ja. Vraagt ie waar de centjes dan zijn. Op de bank, zeg ik. Loopt hij naar de bank toe. Ehhh, nee, ik bedoel niet die bank. De geldbank. Hij kijkt me glazig aan. Ik waag een nieuwe poging: de centjes staan op de computer. Loopt hij naar het beeldscherm en gaat op de plank erboven zoeken 

Wel grappig net. Mijn jongste zoon is bang dat de centjes op zijn en ik niet genoeg werk om op vakantie te kunnen. Dus hij vroeg of ik klaar ben met werken vandaag. Ik zeg ja. Vraagt ie waar de centjes dan zijn. Op de bank, zeg ik. Loopt hij naar de bank toe. Ehhh, nee, ik bedoel niet die bank. De geldbank. Hij kijkt me glazig aan. Ik waag een nieuwe poging: de centjes staan op de computer. Loopt hij naar het beeldscherm en gaat op de plank erboven zoeken 

Wel grappig net. Mijn jongste zoon is bang dat de centjes op zijn en ik niet genoeg werk om op vakantie te kunnen. Dus hij vroeg of ik klaar ben met werken vandaag. Ik zeg ja. Vraagt ie waar de centjes dan zijn. Op de bank, zeg ik. Loopt hij naar de bank toe. Ehhh, nee, ik bedoel niet die bank. De geldbank. Hij kijkt me glazig aan. Ik waag een nieuwe poging: de centjes staan op de computer. Loopt hij naar het beeldscherm en gaat op de plank erboven zoeken 

Wel grappig net. Mijn jongste zoon is bang dat de centjes op zijn en ik niet genoeg werk om op vakantie te kunnen. Dus hij vroeg of ik klaar ben met werken vandaag. Ik zeg ja. Vraagt ie waar de centjes dan zijn. Op de bank, zeg ik. Loopt hij naar de bank toe. Ehhh, nee, ik bedoel niet die bank. De geldbank. Hij kijkt me glazig aan. Ik waag een nieuwe poging: de centjes staan op de computer. Loopt hij naar het beeldscherm en gaat op de plank erboven zoeken 

Wel grappig net. Mijn jongste zoon is bang dat de centjes op zijn en ik niet genoeg werk om op vakantie te kunnen. Dus hij vroeg of ik klaar ben met werken vandaag. Ik zeg ja. Vraagt ie waar de centjes dan zijn. Op de bank, zeg ik. Loopt hij naar de bank toe. Ehhh, nee, ik bedoel niet die bank. De geldbank. Hij kijkt me glazig aan. Ik waag een nieuwe poging: de centjes staan op de computer. Loopt hij naar het beeldscherm en gaat op de plank erboven zoeken 

Wel grappig net. Mijn jongste zoon is bang dat de centjes op zijn en ik niet genoeg werk om op vakantie te kunnen. Dus hij vroeg of ik klaar ben met werken vandaag. Ik zeg ja. Vraagt ie waar de centjes dan zijn. Op de bank, zeg ik. Loopt hij naar de bank toe. Ehhh, nee, ik bedoel niet die bank. De geldbank. Hij kijkt me glazig aan. Ik waag een nieuwe poging: de centjes staan op de computer. Loopt hij naar het beeldscherm en gaat op de plank erboven zoeken 

Oh Sandro lastig ja. Heb je behang waar je ze achter kunt plakken?

Ze mogen wel één van mijn boekenleggers om te kleuren...

Als ik iets tijdens mijn studie psychologie geleerd heb, is het wel dat je de uitkomst van één enkel experiment nooit als zoete koek moet slikken:
https://www.trouw.nl/nieuws/marshmallows-kunnen-toch-niet-de-toekomst-voorspellen~b7cbe82d/

Als ik iets tijdens mijn studie psychologie geleerd heb, is het wel dat je de uitkomst van één enkel experiment nooit als zoete koek moet slikken:
https://www.trouw.nl/nieuws/marshmallows-kunnen-toch-niet-de-toekomst-voorspellen~b7cbe82d/

Lijkt me wel. Niets is zo lonely als onder de mensen zijn waarmee je je niet verbonden voelt op dat moment.

Daarmee heb je volgens mij juist wilskracht getoond.

Dankjewel @Gryhe !
Het gaat steeds makkelijker. Ik zag het iemand nog schrijven op de dagdraad vandaag, dat het moment zo rond half 5 nu ongemerkt voorbij gaat. Dat (voorheen heilige) moment is bij mij ook uit het systeem inmiddels. De late middag en avond vul ik nu in met andere gewoontes. 
Ik heb nu ook regelmatig momenten dat ik me opeens zielsgelukkig voel. Vaak om de kleinste dingen. It keeps getting better. Het is jou ook gegund!

Ik heb geen Netflix.....Ik lijk De Laatste der Mohicanen wel....
Met het hele gezin naar Linnaeushof geweest, heerlijk! Eerst regen, toen wind en later het zonnetje. Nu verbrand op de bank, even bijkomen. 

Sandro, wat ben je toch goed bezig! 
Ja: 
Het moeilijkste aan stoppen met alcohol is opnieuw leren voelen. 
Het mooiste aan stoppen met alcohol is opnieuw leren voelen. 
Dus dat. Precies dat ben jij nu aan het ondervinden. Hoe mooi! (en kut soms ook) 
van mij 

Vier jaar geleden precies. Op vakantie. Nét voor het erkennen van de burnout. Wat stond die vakantie in het teken van drank. Ik was onzeker. Over een nieuwe baan. Wist dat ik het niet had moeten doen. Ik was zo moe. En ik dronk veel te veel. Zogenaamd gezellig. Één avond en nacht was echt verschrikkelijk. Echt heel naar. Ik vergeet het nooit meer. Denk er zeker nog wekelijks aan.
Ik ben nog een paar maanden zo doorgegaan. Tot ik echt neerviel. Totaal over mijn toeren naar huis ben gegaan om nooit meer op die werkplek terug te keren.
We gaan dit jaar naar dezelfde vakantieplaats. Een totaal ander leven. Zelfde werkgever, man, huis, kinderen. Zelfde soort werk dat ik doe. Toch is alles anders. 
 

Als je het dan toch hebt over dat ons soort moet veranderen omdat we alles in overvloed hebben dan mogen wij als jagers/verzamelaars om te beginnen allemaal veel meer gaan sporten  En dan moet je wel heul veul gaan sporten wil dat nog obsessief genoemd kunnen worden. Maar het kan absoluut.

Dat zou je wel zeggen, maar blijkbaar kunnen veel mensen dat dus niet (waaronder jij zelf begrijp ik). Ongezond eten mag best wat meer ontmoedigd worden vanuit de overheid wat mij betreft. Dat wordt ook met roken gedaan bijvoorbeeld.
Junkfood is zo ongelofelijk goedkoop. Iemand met weinig te besteden zou een dief van zijn niet goed gevulde portemonnee zijn om een gezonde salade te gaan halen ipv een kroket. 
Verder met je eens dat het de eigen verantwoordelijkheid is van iemand wat hij/zij allemaal naar binnen werkt. Net zoals met elke verslaving zitten er behoeftes achter die op een gezonde manier niet voldoende bevredigd worden. Troostfood lees ik veel. In dat geval zou diegene zich af kunnen vragen waarom hij/zij getroost zou moeten worden. Wat maakt dat je je zielig voelt? Welke zelfafwijzing zit daarachter? 

Had een flink verhaal geschreven, maar kom er niet helemaal uit.
Daarom kort: vandaag erg druk op het werk en dat blijft de hele maand zo. Dat triggerde me altijd toen ik nog dronk (werkstress). Vandaag ging het prima, zonder trigger, en uiteraard gaat werken veel beter zonder kater. Waardoor de stress sowieso veel minder is. Nu ik het zo opschrijf, klinkt het zo logisch allemaal. En dat is het ook gewoon. Punt.

Had een flink verhaal geschreven, maar kom er niet helemaal uit.
Daarom kort: vandaag erg druk op het werk en dat blijft de hele maand zo. Dat triggerde me altijd toen ik nog dronk (werkstress). Vandaag ging het prima, zonder trigger, en uiteraard gaat werken veel beter zonder kater. Waardoor de stress sowieso veel minder is. Nu ik het zo opschrijf, klinkt het zo logisch allemaal. En dat is het ook gewoon. Punt.

Dat bedoelde ik met maatwerk. Er is niet één aanpak die bij iedereen het beste werkt. Het is zaak om open te staan en overal de dingen eruit te pikken waar je wat aan hebt. Dat is althans wat ik zelf poog te doen.

Ik denk dat de vraag meer is: wie ben je mèt je identificaties? Identificaties zijn namelijk onlosmakelijk verbonden met ons. Of beter: je ego die zorgt voor die identificaties. Het gaat er denk ik om om ze te doorzien. Vaak zijn het afleidingsmanoeuvres. Als voorbeeld het werk. Ik heb gemerkt dat erkenning voor mij een belangrijke behoefte is. In mijn werk kan ik daar natuurlijk helemaal in los gaan. Maar krijg ik dan erkenning voor de dingen die ik echt belangrijk vind in het leven? Nou, niet echt. Het is meer egostrelerij dan iets anders. Dat doorzien is eigenlijk al genoeg om er mee aan de slag te kunnen.