Ja das echt een uitdaging.
Ik mediteerde tot ik een ons woog, laten gaan, alles gaat voorbij als dood hout in de rivier, gewoon observeren, niet in meegaan, het hele spul ken ik uit mn hoofd. Tot er echt iets gebeurt en dan vergeet ik dat allemaal direkt en is het of woede of stress of "ik ga hier weg". Kzal wel een bijzonder trage leerling zijn...
De oplossing heet waarschijnlijk drumstel