bumperjim

Trouwens bumperjim je zou ook kunnen zeggen, probeer zelf eerst eens wat interessanter te worden werk aan de winkel!

Ja zie je wel, het heeft zo vaak met de criticus zelf te maken.

Bekend. Waarom wil je dat precies, zou je van jezelf moeten begrijpen. Wat zoek je dan. is het uiteindelijk sociale druk, want het "hoort niet" om met een laptop in bed te liggen, of wil je dat hij interessanter wordt omdat je je af en toe verveelt in de relatie? (dat is mijn diagnose bij mezelf). In dat laatste geval kan je bv voorstellen om iets samen te doen. Iets wat je vroeger leuk vond om samen te doen. Tien tegen 1 is dat nog steeds leuk maar komt het er nooit meer van. (Ik heb het niet persé over een activiteit in bed ) Ik heb ook tegen mezelf gezegd dat het normaal is dat de ene meer initiatieven neemt vwb samen dingen doen dan de ander, en daar meer behoefte aan heeft. Overigens heeft mijn vrouw die non-activiteit bij buien, afgewisseld met actieve buien, en die ook samenhangen met fysieke zaken, schildklier m.n. En voor de rest... ja ga ff lekker wandelen joh

Yep man en dochter. Kat en hond. Pan en vlam. Stom hè.

Met mans ellende?

Goeiemorgen! Oeioei wat lekker gemountainbiked gisteravond. In de regen Ik geniet er nog maar ff van voordat het 39 graden wordt na woensdag, dan gaat het allemaal wat kalmer aan.

Yowzer!! Ik kom van 86 toen ik nog een hoop dronk. In plaats daarvan eet ik veel chocola. En met vet vervangen door spieren (2x per week 1 à 2,5 uur sporten nu) raak je ook weinig gewicht kwijt. Niettemin een mijlpaal. Was wel een jaar of 10 geleden denk ik, dat ik aan de goede kant van de 80 kg zat. Heeeeel diep uitademen voor het wegen

Over een week

Tja. Er moet iets gebeuren. En ik moet vooral eerst op vakantie.

Dat is zeer zeker een reden. Maar ik denk dan, stel ik vind iets anders wat maar de helft betaalt, en ik raak ook daar gefrustreerd, dan ben ik mooi mn eigen l*l Enfin hoe dan ook, ik ken mezelf, ik moet gewoon een of andere baan tegenkomen waar ik ineens verliefd op word en dan gaat alles heel snel zonder al die gedachten die in het rond draaien. Maar voorlopig heb ik nog niks gezien en blijft het malen.

Ja hoor ik drink vandaag ook niet. Tis bij mij alleen nooit een gewoonte geworden om dat dagpact in te vullen.

Dat is sowieso iets dat hier nooit gezegd zou worden, maar afgezien daarvan, ik ben verantwoordelijk voor een aantal zaken die ik niet beheers. Met name voor de verkoop van een bepaald produkt ("mijn" produkt) dat niet goed genoeg verkoopt, zonder dat ik de chef ben van de verkopers, en dat een aantal belangrijke problemen heeft, zonder dat ik chef produktie of r&d ben, dat te duur is voor de klant en onszelf niet genoeg oplevert in feite is alles er fout aan en het is wel mijn zgn verantwoordelijkheid maar ik heb geen goede oplossingen. Er zijn wel ideeën om het te verbeteren maar dan wordt het nog duurder tis echt Catch-22. Welcome to my life. Gelukkig ga ik vanavond weer mountainbiken. Kijk uit je haalt de geest uit de fles met dat soort vragen....

Bedankt Ja lastig. De overgang is het enige wat me nog ontbreekt

Ja dat is precies de vraag. En ik zit steeds te oscilleren daartussen. Regelmatig denk ik "g** ik ga hier weg". En daarna denk ik weer, je moet je niet zo druk maken dat doen je collega's ook niet. Er zijn er genoeg die rustig een uur later komen en een half uur eerder weg gaan, heel lang lunchen en dan moeten ze midden op de middag ff een uurtje naar de fysio of zo. Goh ja joh, denk ik dan, wat heb je een luizenleventje Wordt kennelijk niks van gezegd. Moet ik dat ook gaan doen? Is mijn stijl helemaal niet.

Het gaat me niet om complimenten. Ik wil alleen resultaat zien van mn werk. Een voetballer maakt doelpunten. Wat maak ik eigenlijk? En als ik dan na een lange dribbel een doelpunt maak, dan hoor ik achteraf via via, nee die telt niet. Ik voel me nutteloos en tegelijkertijd verzuip ik in het werk. En dat is weer een duidelijk symptoom van een burnout. Maar goed ik zal niet nog meer ellende in de dagdraad schrijven, trouwens dit is alweer gisteren. Moedig voorwaarts

Goeiemorgen

Dat weet ik nog steeds niet. Ik geloof dat ik eerst vakantie nodig heb Ik kan helemaal niet helder nadenken.

Ik begrijp wat je bedoelt en ik heb dat ook wel, maar ik vertik het om steeds de "fout" bij mezelf te leggen, alsof ik degene ben die steeds een aai over de bol of zeg maar gewoon waardering nodig heeft alsof het een drug is. Iedereen heeft waardering nodig en ik was daar allang weggeweest als ik een goed alternatief had.

Beide. Nuttig voelen = gewaardeerd door mezelf. En ook gewaardeerd door anderen dus.

Ik voel me graag nuttig. Dat gevoel staat op dit moment op het nulpunt. Als het mijn verantwoordelijkheid is om over bepaalde dingen na te denken en plannen te maken en beleid uit te zetten en zo, en je hoort dan via via dat er een directievergadering is geweest (zonder mij) waarin ff vlug iets heel anders is besloten. Dat is al meerdere keren gebeurd. Ja dan voel je je heeel nuttig. Dan heb ik direkt de neiging om de fiets te pakken en de rest vd dag vrij te nemen als ik dan toch nergens voor dien en het is nog lekker weer ook keb eigenlijk best wel zin om het onderwijs in te gaan of zo. Fuk het salaris dan maar. Daar is werk genoeg. (Waarom is daar dan werk genoeg, moet je je dan wel afvragen )

En een andere baan betekent vaak de helft minder salaris, dat heb ik al een beetje gezien hier. Ik werk in een industrie die goed betaalt maar die verder vrijwel afwezig is hier in de regio. Vervolgens is er weer een stemmetje in mij dat zegt: wat ben je toch een stomme koe dat je je zo druk maakt? Grijpntoch gewoon die cash elke maand en doe dat werk meer of minder goed, maakt het jou wat uit ze ontslaan je echt niet! En daar is ook wat voor te zeggen. Daar kan ik het een paar dagen op volhouden en daarna begint het weer te jeuken. Tis niet alleen dat er teveel werk is, het is ook slecht georganiseerd en ik heb geen grip op wat de micromanagers allemaal verzinnen.

Top Ja stoppen is slechts het begin van de rest van je leven er komt van alles nieuws op je af. Emoties??

Hee goeiemorgen!

Bedankt Nee ga maar lekker door met je fijne dagen verhalen, dat ik er weer ff bij stil sta waar het eigenlijk om gaat op deze planeet. Hwt probleem is dat ik die fijne dagen precies zo heb in de weekenden, daarom is hier weggaan echt het laatste waar ik zin in heb. Plus ik woon op 4 ninuten van mn werk en das ook een hoop comfort. Ik wil iets anders vinden zeg maar in een straal van een half uur of zo. Tis hier geen Rotterdam, de banen leggen niet voor het oprapen. Ja perziken plukkenn dat kan vandaag nog als ik wil

Om Loesje te parafraseren, aan het eind van mn energie heb ik nog een stuk dag over Ik lig al in bed, ik trek het gewoon niet meer. Dit is zo vaak zo. Ik let er na mn burnout veel meer op. Ik moet echt anders gaan werken. Er anders in staan. Meer light. Me niet zo moe maken. Of een andere baan, god wat wil ik graag wat anders maar we wonen hier zo mooi en er is haast niks anders hier Ik ga weer op zoek. Heb onlangs gesilliciteerd via internet, was een beetje halfslachtig, werd dus ook niks. Doorgaan...