Kannietmeer

Simpele dingen moet je altijd proberen. Het principe dat je handen op je hoofd leggen energie door je hersenen laat gaan, bestaat al in allerlei vormen. Ik denk dat het mogelijk is dat het ook gewoon werkt als je je handen voor en achter op je hoofd legt, dus voorhoofd en dan de andere hand tegenover op de achterkant. Als je dan focust op een nieuwe gedachte, pakt die automatisch de energie die je met je handen veroorzaakt op en zo maak je een nieuwe verbinding aan in je hersenen. De hele intentie van TAT lijkt me daar op gebouwd.

Hi Eleo, Fijn dat je deelt dat je het ook herkent. Zo blijkt maar weer..... Veel van ons denken dat we de enige zijn, maar als je er over praat blijkt het er allemaal bij te horen. Liz

Je kan het! Ook jij komt hier doorheen!

Gisteren middag ging ik me eindelijk rustiger voelen. De hele dag wel in bed gebleven. Vanmorgen dan eindelijk ook ingesteld geworden wat wederom bevestigd dat mijn hormonen helemaal wild gaan en de benzo ontwenning/heling nog in volle gang is. De paniek was in de ochtend nog heftig aanwezig. Zo erg dat ik mijn zus heb gebeld. Zo rationeel als ik met alles heb kunnen omgaan. ....maar als mijn hoofd echt alleen maar angst produceert is het ook voor mij lastig om de paniek te weren. Ik heb wel TAT gedaan, de tip die we van de week kregen en die maakte me heel rustig. De hormonen zijn ook gaan dalen en voel me behalve moe, nu wel echt weer rustig. Hoop toch echt dat de volgende cyclus anders gaat verlopen. Dit is echt niet tof. Maar tegelijk ben ik blij dat het zo duidelijk invloed heeft en dat ik daarmee een beetje kan relativeren.

Indringende gedachten en depressie zijn en direct gevolg van benzo gebruik. En je zal zien dat dit het geval is als op een dag een window aandient of als je lichaam echt gaat herstellen. Het is absoluut een klacht die heel erg pijnlijk is en wat zwaar lijden met zich meebrengt. De reden dat veel mensen dit verzwijgen en er niet over schrijven is omdat ze zich schamen. Vorige week nog schreef een oudgediende hier nog over @Gaba en hij gaf aan dat ook hij het heeft gehad en er bijna niet over gesproken heeft. De gedachten zijn denk ik te akelig om echt te ventileren voor de meesten. Misschien is het delen dat het bestaat ook wel voldoende en laten we dat vooral blijven doen zodat je weet dat het niet raar is. Wel vreselijk. Maar je bent het niet zelf helaas. Het is echt de benzo en de ontwenning. Zolang je hersenen in rep en roer zijn doen ze o.a. deze nare dingen. Heel veel sterkte lieverds

Deze wave is tot nu toe echt mijn ergste sinds ik benzo vrij ben ( min een week , want de eerste week was ik 4 dagen ziek in bed). Als ik van deze herstel en het leven weer iets meer normale vormen krijgt, denk ik dat mijn vertrouwen voor mijzelf ook zal groeien. Nu twijfel ik toch stiekem of er niet iets heel erg mis is met mij dat niets met benzo ontwenning te maken heeft. Dat ik gewoon labiel ben en kwetsbaar voor stress en depressie en dat ik er de rest van mijn leven gewoon mee te kampen heb dat ik regelmatig verander in drilpudding en verdrink in de modder zonder grip. Wat zijn jouw buikklachten? Ik had zondag, maandag dinsdag diaree, rest van de week opgeblazen pijnlijk gevoel, maar stoelgang was normaal, vandaag weer diarree maar dat wijt ik aan de angst en stress deze keer. De buikpijn en gevoel dat het geirriteerd is en opgezwollen, zonder heftige pijn, is nu wel echt al lang aan de gang. Er zijn theorieën over " leaky gut". Ik ga daar nog meer over lezen en denk dat het zomaar het spoor is waar we naar moeten kijken. Als de benzo's ons systeem hebben verknald, en de darmen waren al kwetsbaar en zijn nu nog steeds van slag, dan zou het zomaar daardoor kunnen komen. Als ik er zelf niet uitkom ga ik naar een orhomoleculair getraind arts of een natuurarts om dit verder uit te zoeken. Ik wil weten hoe het zit. Ik lees nu dit: ( heb dus nog geen mening) https://www.dehormoonfactor.nl/de-lekkende-darm?cn-reloaded=1

@Dis Ik begrijp je zo goed. Wat een pittige weg is dit toch. Doe rustig aan en kijk wat je aankan. Ik vind het nu ook erg moeilijk nog minder te doen en me terug bij af te voelen. Tijdens de afbouw lag ik veel in bed, om de prikkels te verminderen. En daar ben ik nu ook. Ik hoop dat je van je dagen weg kunt genieten. Het is jou en de vrouw van harte gegund om een goede tijd te hebben.

Even loslaten als het niet gaat, na zoveel goede dagen en zoveel opgang. Neer gaan is zo moeilijk. Me slecht voelen is deels prima, als het maar niet op depressie of paniek gaat lijken. Dat trek ik echt heel slecht. Dan ga ik twijfelen aan de benzo-ontwenning en vraag ik me af of ik weer een depressie aan het ontwikkelen ben. Pijn lieve mensen. Pijn in mijn buik en in mijn hart.... pijn van het lijden en het onbekende van de toekomst. Loslaten blijft moeilijk, al blijf ik er op hameren dat het de weg is naar herstel. Het er laten zijn.... mag het er zijn? Mijn zus zei vandaag: geef de angst maar de ruimte, en kijk en luister ernaar. Angst is een medaille met een keerzijde. De ene kan roept wat het vreest, de andere kant is juist wat het zo graag wil. En daarna kan je er misschien met meer redelijkheid naar kijken. Als die angst nu eens gewoon stil kon zijn, waren we allemaal een stuk beter af he! Nu 6 maanden en 2 weken benzo vrij: Paniek, angst, buikpijn en diaree, doodmoe, onrust, knoop in de maag en mijn menstruatie is er nog steeds niet. Een wave die ik graag zie vertrekken. @Cyclad58 Het weer is hier een stuk beter dan gisteren en voelt heel fijn aan. Dank voor je steunende woorden. Hoe gaat bij jou de angst liggen als die je toch even in de klauwen heeft? Is het puur tijd en loslaten? Of is het wat anders? @bolletjeBen je werkelijk zo ongelooflijk stabiel altijd, of heb je ook wel eens een wave of een dag dat je het niet zo ziet allemaal. Je bent altijd zo vol licht in je berichtjes. Heel fijn dat je er altijd lijkt te zijn, als een rots in de branding.

Eerlijk gezegd Kaida, lijkt dat me echt vreselijk moeilijk. Misschien een goed idee om goede oordoppen te kopen zodat het wat te doen is ? En misschien een backup plan maken indien mogelijk zodat je ergens anders naar toe kan waar je tot rust kan komen als je zenuwen het niet meer trekken? Zou niet graag met je ruilen. Ik ben er normaal al gevoelig voor, laat staan nu. Heel veel sterkte!

dank je , ik pas het aan want dat had er niet moeten staan. En dank voor je reactie. Delen helpt echt. Dikke knuffel terug

hi lieve mensen, Ik lijk soms zo sterk, maar ben ook maar een mens met benzo-ontwenning. Dat mijn vriend van de week zei dat ie dacht dat benzo ontwenning geen rol meer kon spelen, deed me zeer en gaf me echt een schop. Kwam zo hard aan.... ! Het is de eerste keer dat ik wat onbegrip tegenkom en helaas dus bij mijn vriend. Ik denk niet dat hij ongeduldig is en het goed meende in zijn speech tegen mij over hoe hij me wilde steunen in alles wat ik maar wilde ondernemen en dat ik er voor moest gaan om mijn leven op te bouwen en dat alles wat hij verdient aan geld daarvoor gebruikt kan worden etc. Echt heel lief, behalve dat hij dacht dat mijn 'klachten' en 'zwakten' geen benzo-ontwenning meer konden zijn, want ik was toch al 6 maanden van de benzo's af. ( JA TOCH?... 6 MAANDEN AL... DUS LATEN WE REËEL ZIJN... ) Daarbovenop moet ik ongesteld worden en dit hakt erin, sinds ik benzo vrij ben. De week voordat ik ongesteld word ga ik in een spiraal naar beneden, ben onrustig en meer depri en overgevoelig. De uitspraak van vriendlief deed daardoor extra zeer en bleef knagen en liet mij achter met een dikke knoop in mijn maag en spanning in mijn ijf. Toen ik het de volgende dag tegen hem zei kwam het niet zo goed aan bij hem en maakte het hem weer onzeker. Ook gisteren ging er een klein ding mis tussen ons en ik was totaal van de kaart, heb slecht geslapen en de spanning staat tot aan het plafond. In de avond bleef ik maar huilen en ook in de ochtend hield het niet op. Vanmiddag even geslapen en ben iets hersteld van de aardbeving. Mijn hemel, wat maken benzo's je kapot zeg. En dan blijkt dat mijn genezing ook nog niet afgerond is hoor. Maakt me behoorlijk onzeker en ga me toch stiekem afvragen hoe lang dit gaat duren. Zou zo graag willen dat ik weer de oude was, dat ik mijzelf weer helemaal kon zijn. Weer gelukkig en een beetje prettig gestoord, open naar iedereen, en zin in van alles. Maar dat laat nog op zich wachten. Aangezien ik altijd de rustige Liz uithang hier waar iedereen op kan bouwen, wilde ik ook de zwakke kant laten zien, zodat je niet denkt dat het allemaal maar koek en ei is hier. Ook hier kruipen we door de modder en hopen we af en toe dat we niet verzuipen. Allemaal hier een dikke knuffel. We komen er wel, en we genezen ook. Dat is dan ook de hoop dat ons doet doorgaan. Maar vreselijk is het wel, en zeer pijnlijk om mee te maken. @Cyclad58De paniek die me vannacht en vandaag in de greep had, deed me begrijpen dat je even naar de pillen hebt gegrepen. Als ik iets positiefs moet halen uit deze dagen, dan is dat het. Voor het eerst in een jaar lang benzoleed, zat ik er zo doorheen dat ik dacht: was er maar zoiets als een pil dat nu de pijn van deze paniek weg kon nemen. Wilde ik je toch even zeggen... maar ben blij dat ik niets in huis heb en dat ik jullie kan schrijven en vertellen hoe zwaar het is en dat ik wel weer een klein beetje uit ben.

lief theelicht! Er is schrijnend weinig kennis van de benzo's, ook in de verslavingszorg. De ellende die mensen doormaken als ze naar de verslavingszorg gaan en in een paar weken van de benzo worden gehaald is soms met geen pen te beschrijven. Dus ik kan alleen maar zeggen dat je het kan proberen, maar ik denk niet dat ze kunnen helpen op gepaste wijze. Ik wil niet angst aanjagen maar de gabapintine is voor enkelen een hulp bij de afbouw, voor anderen een extra medicijn dat ze met pijn en moeite moeten afbouwen. De werking van gabapintin is niet eens duidelijk als je de studies er op na slaat en dokters schrijven het voor een variatie van aandoeningen voor. En het heeft dus een afbouwsyndroom zoals de benzo's. Mijn vriendin is er stik depressief van geworden en kreeg iets verlichting toen ze ook de gabapintin ging afbouwen, tijdens het afbouwen van de clonazepam die ze afbouwt. Ik zou er dus zeer voorzichtig mee zijn als ik jouw was, en als je niet merkt dat het wat doet, eigenlijk direct stoppen. Meestal wordt het gegeven in de hoop dat mensen dan beter slapen, maar je vervangt dus het een voor het ander en glijd van de regen in de drup. de gevoelschaos is zeker weten een enorm heftig ontwenningsverschijnsel: van hallucinaties van geur en beeld en geluid, tot woede aanvallen en paniek aanvallen, huilbuien en hysterie, niet meer stil kunnen zitten. De hersenen kunnen er een enorm potje van maken. Gelukkig krijgen de meeste mensen echt niet alles, dus je moet vooral op jezelf letten en niet gaan bedenken of jij hebt wat anderen hebben gehad. Observeer jezelf en schrijf op wat je ervaart. Ik kan meestal wel bevestigen dat het 9 van de 10 x benzo-ontwenning is. Ik vind het super naar voor je en hoop dat je wat steun vind. Zo niet dan zijn wij er absoluut wel. Je mag me altijd een bericht sturen als je het niet meer weet.

@doorbijter Deels van de info klopt van Dis, maar het is niet de juiste overstap die hij aanbeveelt. Ga naar maximaal 20 mg Diazepam, vanaf 2 mg Lorazepam. Mijn overstap was totaal shit doordat ik van 1 mg naar 5 mg werd overgezet, maar achteraf ben ik daar niet rouwig om, omdat ik stabiliseerde. Maar als je nu al niet stabiliseert, zou ik zeker niet hoger gaan omdat het in zekere zin zinloos kan zijn. @Cyclad58 noemt het kindling effect. Het is een soort stressreactie die het lichaam lijkt te geven, waarbij de afbouw de tweede keer nog moeilijker is dan de eerste keer. Herinstalleren is daarom geen garantie voor verlichting van de klachten. Maar omzetten blijft in mijn ogen aan te bevelen. Behalve dat je het gevoel hebt gek te worden: voel je je ook depressief? Kan je jezelf afleiden met dingen die je kan doen?

lieve doorbijter, als je lichaam eenmaal de tolerantie opbouwt en in tolerantie-ontwenning is gegaan, zijn er twee opties: ophogen of afbouwen en ontwennen. Doorzetten en afbouwen is eigenlijk de enige optie. ik ben overgestapt op Diazepam vanaf de Lorazepam. Het middel werkt gewoon anders en is alleen maar makkelijker afbouwen door de lange halfwaardetijd. Ik kan het aanbevelen gezien de hoeveelheid die je nu weer gebruikt. Moeilijk blijft het helaas. Maar je komt er doorheen en je zal er van genezen.

HI Theelichtje, Ik heb je berichten hier geprobeerd te vergaren en zo wat te lezen over wat je doormaakt. Vreselijk zwaar voor je. En zo frustrerend dat een arts je dit 'aandoet', om het zo maar te zeggen. De zenuwpijnen kunnen heel goed van de ontwenning komen, want veel mensen hebben dit. Soms in hun armen of benen, soms in al hun tanden... ja... het is een akelig goedje die Ritrovil / clonazepam. Het zou dus zomaar niet van de hernia hoeven te komen. Heb je voor de hernia wel eens aan een chiropractor gedacht? Hebben veel mensen die ik kan baat bij gehad. De xanax, nu je weet dat dat allemaal dezelfde troep is in wezen, gewoon laten staan. Je bent niet direct terug bij af, maar pin jezelf in deze situatie ook niet op dagen of weken vast. Als je niets verwacht, kan je ook niet teleurgesteld zijn. Tegelijk snap ik dat je snakt naar verlichting, want wat je nu ervaart is zo vreselijk zwaar en heftig, en daardoor wil je zo graag weten wanneer dit ophoud. Het houd op zodra je lichaam de receptoren kan herstellen, die verminderd zijn door het ritrovil - clonazepam gebruik. Die heeft je lichaam nodig om de signalen van de rustgevende/ kalmerende werking van GABA te kunnen gebruiken. En dat herstel van die receptoren kost tijd. Voor sommige mensen weinig tijd, voor anderen veel tijd. Ik wens je heel veel sterkte bij het proces en zoals anderen al zeiden: kom erbij en schrijf van je af en vertel hoe het gaat, zodat we elkaar kunnen steunen waar nodig. liefs, Liz

ik weet het ook niet.... ik denk dat het niet PDS is, maar wel een overgevoelig darmstelsel. Denk dat het gewoon verder moet genezen, want darmklachten zijn wel heel veel voorkomend bij benzo-ontwenning. Na 3 dagen flinke buikbijn sinds zaterdag, is het vandaag weer minder.... behoorlijk weg ... niet perfect. Ik kan er ook mijn vinger niet op leggen. Heb je wel eens een kweek laten doen? Daar zit ik over te denken namelijk nu... ben ook op zoek naar antwoorden. Ook denk ik aan een natuurarts of orthomoleculair getrainde arts te zoeken.

ik bouwde 2 mg lorazepam af in totaal. Ik kwam hier doordat ik overal slecht op reageerde en een slechte overstap had naar Valium en de stapjes naar beneden maakte me ook doodziek. Maar sinds 10 december ben ik benzo vrij en ben nu 6 maanden in mijn genezingsproces.

Beste, stoppen met een benzo kan je smaak totaal veranderen. Na de eerste heftige afbouwstapjes die ik zelf maakte, smaakte alles zeer smerig en proefde ik een metaalsmaak in alles. Heel vervelend. Het is wel overgegaan. Alles wat in je hersenen plaatsvind, zoals gewaarwording van smaak, kan van slag zijn. Er is niets mis met je maag en mogelijk ook niets met je speeksel. Het is de uitleg van je hersenen van de smaak in je mond die veranderd is. Door met 0,5 Ritrovil in één keer te stoppen, wat gelijk is aan 10 mg Diazepam (Valium), heb je een behoorlijke cold turkey in gang gezet wat ik je niet na zou doen. Hoe gaat het verder met je? Andere klachten?

ik denk niet dat het echt obsessief is... maar dat is mijn mening. Het functioneert niet goed, en is nogal belangrijk. Dus wil je brein het graag oplossen. Tuurlijk is het kunnen loslaten heel fijn, en geeft wat ontspanning voor jezelf. Acceptatie is wederom echt een vriend. Maar dat het je constant bezig houd en dat je ook voor het slapen gaan etc mee bezig bent, vind ik heel normaal.

Fijn om jullie te lezen hoor. Ik ben vandaag beetje prut. Moest naar de tandarts voor controle. Het moment dat hij even een snelle reiniging deed, en dat 'boortje' ging langs mijn tanden schoot het echt door me heen. Hersenen in stressstand en mijn lijf ook. Ik had al 1,5 dag flinke buikpijn en voelde me doodmoe, maar nu was het leek wel even te veel. Heb even een kopje koffie bij mijn ouders gedaan en daarna gauw naar huis. Toen heb ik 2 uur heerlijk geslapen en ik voel me nu wel iets beter. Nog steeds moe, maar niet meer ziek-moe. @DifficultIk vind dat je het knap doet allemaal. Zo cold turkey gaan en nu na 3 maanden toch ook vooruitgang is echt fijn. De onrust is minder aan het worden zei je? Dat vind ik echt bijzonder om te horen. Heel veel sterkte he! @Kaida74 Goed dat je jezelf wat grenzen geeft. Belangrijk als je wilt stoppen ;-) en wat stabiliteit in je lijf wilt creëren. @bolletje Wat heb je gisteren allemaal gescoord? @Deligaf1Fijn dat het goed ging op je werk en bijzonder dat je juist klachtenvrij voelde in de ochtend. Ga zo door zou ik zeggen! @JeshenBizar hoe lang dat slapen bij jou verstoort is. Ik wist dat dat kon, maar wetende hoe kort jij het gebruikt hebt, en hoe verstoort het toch nog steeds is, blijf ik verbijsterend vinden. Heel veel sterkte. Ik hoop dat het snel echt hersteld. Gun het je van harte

ik heb het tijdens de afbouw gebruikt en nog steeds zolang ik het idee heb dat ik nog in mijn genezingsproces zit. Wanneer ik er mee stop is nog niet bepaald ;-). Het is een effectief bewezen goedje, maar of het sterk is weet ik niet. Belangrijk is voor mij in alles, dat het niet werkt op de GABA, niet werkt op de bestaande gaba-receptoren, maar werkt op de aanmaak van gaba-receptoren en dat bevorderd. Dat is precies wat je nodig hebt. Ik heb geen effect gemerkt dat het niet werk of wel werkt, behalve dat ik met zeer positieve instelling heb afgebouwd, niet veel last heb gehad van de zware emotionele/ psychische klachten waar veel anderen mee kampten. Tegelijk heb ik dus wel voornamelijk mijn bed en de bank gezien, dus verder was ik wel behoorlijk uitgeteld. Ik merk niet dat ik het gebruik en merkte ook niet dat ik het stopte. Ik heb ook nog een AD, venlafaxine trouwens. Eerlijk gezegd, heb ik toen minder gelezen dan nu, en er is inderdaad een hoop over te vinden en is veel onderzocht voor allerlei functies.

Ik moet zeggen: ja overleg vooral met je psychiater. Tegelijkertijd weet ik uit ervaring van vele andere mensen met wie ik sprak en de verhalen die ik las, dat de meeste psychiaters niet weten wat ze doen. Daarom zeg ik het wel, maar zeg ik het ook niet... als je begrijpt wat ik bedoel. Benzo-ontwenning is zo persoonsafhankelijk, dat je nooit af kan gaan op wat een ander gebruikt, of juist niet gebruikt. Er zijn mensen geholpen met gabapintin, er zijn er die er slechter van zijn geworden en een extra medicatie in de cocktail hebben die ze met pijn en moeite moeten afbouwen. Aangezien je lichaam al in rep en roer is, zou ik zo min mogelijk zoeken naar andere medicatie die je mogelijk ook weer moet afbouwen met ontwenningsverschijnselen. Dat geld voor AD's, AP's en ook voor alles wat ze maar geven om de ontwenning te vergemakkelijken. Het is meestal een schijnoplossing. De AD is dan nog de minst gevaarlijke naar mijn mening, maar tegelijk is een intussen bekend ( ook misschien bij de psychiater), dat een SSRI ook zijn functie zomaar kan verliezen ( dat heet Tachyfilaxie). Ook wanneer je er aan gaat, zal het weer een middel zijn dat je later weer moet afbouwen, en waar je ook behoorlijke klachten van kunt krijgen. Ikzelf gebruik Bacopa Monieri. Als je dat zoekt in het forum zoekveld, kan je lezen wat ik wel gebruik en waarom. En ook hier geldt: iedereen is anders, dus je zal zelf moeten kijken hoe je lichaam reageert op wat jij kiest. Het is niet eenvoudig, dat weet ik, maar dat is het eerlijkste advies dat ik je kan geven.

inderdaad... en dat snap ik ook wel. Als ik er niet zelf doorheen was gegaan, had ik het mogelijk ook niet zo goed kunnen inschatten. Werken en afbouwen lijkt mij ook zwaar.... Kies voor jezelf. Dat is mijn beste advies.

@Pokemon Ik ben sinds december klaar met afbouwen, toen was ik al een jaar ziek en in Mei had ik mijn baan al verloren. Ik had dus alle tijd om uit te zieken. Niemand van mijn vrienden of familie hebben ooit aan me getwijfeld en hebben me altijd gesteund. Ik woonde heel 2017 bij mijn ouders, omdat ik veel zorg nodig had. Bij de eerste afbouw stappen kon ik zelfs niet meer lopen, eten was moeilijk voor lange tijd, soms was ik zo ziek dat mijn moeder me 2x per week waste in het bad omdat ik te zwak was. Voor de rest heb ik een stuk of 40 verschillende klachten gehad, die bijna allemaal ook weer vertrokken gelukkig. Buikpijn, trillende spieren, verzwakte spieren, spierspasme, globus, hartkloppingen, lucide dromen, onrust, paniek, depressie, derealisatie, depersonalisatie, metaalsmaak bij eten, diaree, verstopping, gewrichtspijn, hyperventilatie, cognitie verlies, geheugen verlies, overgevoelig voor licht en geluid, slechte concentratie, gewichtsverlies, dodelijke vermoeidheid, geen vreugde voelen, geen gedachten kunnen vormen, overlopen van zorgelijke gedachten... etc etc. ik heb denk ik tijdens de afbouw wel 85% van de tijd op de bank of in bed gelegen, per 24 uur. Echt heel erg veel. Ik kon eigenlijk bijna niets. En dat accepteerde ik. Ik kwam hier en sprak iedereen moed in niet op te geven en dat het goed zou komen, want daar was ik wel van overtuigd.

Dat je dat niet weet is logisch, maar het was ook meer om je te informeren, zodat je niet ooit tegen iemand zegt die kort gebruikt heeft dat het wel mee zal vallen. Dat is helaas niet het geval. En we weten niet wanneer of waarom iemand doodziek wordt tijdens de ontwenning, of er makkelijk doorheen glijdt en waarom niet. Feit is dat het zo is. Misschien kom je er op een dag wel achter hoe 'normaal' of niet normaal je was. wie weet...