Doorzoek de gemeenschap

Hallo, ik ben Karin Ik ben sinds kort afgebouwd van Lorazepam mbv taperingstrips. Na een week kreeg ik weer vreselijka angst aannvallen en labiel zijn. Ook bij de HAP geweest, nu toch weer terug op 3x 0,5 mg Lorazepam, kwam anders niet meer uit de paniek. Dinsdag weer naar de psychiater om te bespreken hoe verder. Op dit forum las ik over de goede werking van Bacopa, om de gaba-receptoren te herstellen. Heeft iemand van jullie daar ervaring mee? Of andere tips? Zelf heb ik wel gaba geprobeerd, maar hielp niet echt en kan ook juist averechts werken kom ik nu achter. Heel graag hoor ik alles wat mee kan helpen in deze zware strijd! Liefs Karin

Beste forumgenoten, Ik heb jullie hulp nodig! Ik zal eerst iets vertellen over mijn achtergrond en drankgebruik In 2019 heb ik mijzelf 3 maanden onthouden van alcohol van september tot eind december. Vervolgens heb ik van kerst tot oud en nieuw weer gedronken. Sinds 1 januari 2020 heb ik besloten om niet meer te drinken. Nu ik al bijna 4 halve maand droog sta voel ik mij bijzonder somber en komen er heel veel gevoelens los. Soms voel ik me zo somber en alleen dat het voelt alsof ik in een depressie val. Ik was een matige drinker en dronk 12 jaar lang bijna elk weekend en ook wel eens doordeweeks. Sinds ik gestopt ben heb ik het gevoel dat ik een deel van mijn identiteit ben kwijtgeraakt. Ik heb al een afspraak gemaakt met de dokter aangezien ik merk dat ik hulp nodig heb. Maar ik had nooit gedacht dat het na 4 en een halve maand nog zo zwaar zou vallen. Zelf heb ik nieuwe hobby's opgepakt zoals gitaar spelen en zingen. Ook sport ik veel en leef ik een stuk gezonder. Maar toch heb ik er dagen tussen zitten dat ik mij echt heel down voel en dit gaat ook gepaard met 's nachts helemaal bezweet wakker worden. Ik was in zekere zin wel verslaafd aan alcohol al is het een taboe om dit te zeggen in je directe omgeving, aangezien ik alleen een "gezelligheids drinker" was. Herkend iemand deze symptonen? Zo ja hoe ga je ermee om? Ik las dat het wel 2 jaar kan duren voordat je brein weer herstelt is.

Beste lezers , Ik wil mijn verhaal met jullie delen en tevens vragen welke adviezen jullie voor mij hebben. Ik heb heel wat gelezen op dit forum en op Internet (bijv Ashton manuaal), maar ook gesprekken gevoerd met hulpverleners, van psycholoog tot verslavingsarts in een kliniek). Maar ondanks dat weet ik nog niet hoe ik het aan moet pakken. Achtergrond Ruim 20 jaar geleden aan de clonazepam gegaan, en de laatste 10 jaar op 2mg per avond gebleven (equivalent van 40 mg valium) Vier jaar geleden kwam daar Venlafaxine bij (antidepressivum) , 75mg En de laatste paar jaar ook nog een paar glazen whisky op een avond. Ook heel wat therapieën ondergaan. Angststoornis en vroeg kinderlijk trauma is de diagnose, en ik snap nu ook waarom ik ooit aan de middelen gegaan ben. Huidge situatie Ik kan eigenlijk vrij makkelijk van de alcohol afblijven is me opgevallen; ALS ik maar in een goede stemming ben. Maar als het even tegenzit, is dat de variabele die toegevoegd wordt. Maar nooit meer dan een paar glazen. Daarmee gaat de ergste spanning eraf en kom ik in mijn - inmiddels geliefde - 'bubbel' waar ik me in kan terugtrekken. Een goede zet die ik heb gedaan 2 maanden geleden is gaan trainen met een personal trainer. Ik heb hem mijn verhaal verteld, en de trainingen zijn ook afgestemd om me beter te laten voelen en zijn fysiek erg zwaar. Maar inmiddels voel ik me fysiek wel een stuk beter en sterker. Uiteraard heb ik wel last van de middelen: emotioneel afgevlakt, suf en duf in de ochtend en - wat ik hier meer lees - allerlei vage fysieke klachten. Vooral last van minder goed kunnen denken, minder scherp. En als ZZP'er heeft me dat al een paar keer een opdracht gekost en is redelijk beroerd voor je zelfvertrouwen. Daarom heb ik besloten om een poosje vrij te nemen. Kan het me veroorloven om een half jaar aan mijn gezondheid te werken. En ik wil het ook graag voor mezelf en mijn gezin van 2 jongen kinderen en vrouw. Zelf ben ik begin 40. De oplossing? Ik heb gelezen en youtube gekeken over tapering, lijkt effectief te zijn maar duurt lang. Ook ben ik bij de kliniek geweest die een afkickkliniek heeft in Schotland (hier ook al eerder genoemd). Zij willen het relatief snel doen, maar ik krijg de indruk dat ze niet heel veel benzo- kennis in huis hebben ? Vragen die ik onder andere heb, waar ik maar moeilijk zelf uitkom: - Is opname effectiever dan tapering ? - Is er een aan te bevelen volgorde van afbouw van middelen ? Kan het tegelijk ? Kliniek zegt van wel.... - Zijn er klinieken die ervaring hebben met mijn situatie ? Ik zal waarschijnlijk ook aan de bak moeten op therapiegebied. - Is hier iemand waar ik een keer mee van gedachten kan wisselen en die mij op weg wil helpen ? Meedenken wordt zeer op prijs gesteld. Wie weet zet het mij op gedachten die ik nog niet eerder langs had zien komen en/of een aanpak die ik nog niet eerder overwogen had. Groet, Alfred

Beste Allemaal. Ik ben , na drie jaar lang matig temesta gebruik (0,5 mg/dag gemiddeld) , vorige zomer in helse depressie en rollercoaster rit van rebounds beland, tot ik in oktober besloten heb helemaal af te bouwen. Dokters en diverse psychiators geloofden niet dat ik zwaar verslaafd was, en stelden me , wegens mijn zogenaamde angststoornis, xanax retard voor. Heb uiteindelijk toch arts gevonden die voorstelde om te schakelen naar valium en af te bouwen op een jaar. Ik ben begonnen met 20 mg valium en na 6 maand volledig kunnen stoppen. MAAR : mijn depressie was helemaal nog niet voorbij, maar omdat ik de indruk had dat de SSRI's en de Mirtazipine ook niets deden, ben ik die ook beginnen afbouwen. Venlafaxine is gelukt op 2 maand, mirtazipine, waardoor ik 7 kg was aangekomen , zit ik nu op 7.5 mg en kom van 45. Alhoewel ik gezond at, niet veel alcohol gebruikte en 1,5 uur per dag sportte, heb ik op 8 juni, als 52-jarige die volgens huisdokter niet bij de risicogroepen behoorde, een zwaar hartinfarct gehad. Gelukkig was ik vlug op de spoed, anders was ik nu zo dood als een pier. Na de opluchting kwam algauw de depressie in verschrikkelijke vorm terug, zo erg dat ik vaak dood wil zijn nu. Ik zoek hier vooral steun, omdat de rebound rollercoaster waar ik vorige zomer opzat, mij zo getraumatiseerd heeft, dat ik nu mijn hartinfarct, nauwelijks kan bevatten laat staan aanvaarden. Onrechtstreeks wijt ik de schuld van mijn hartinfarct, aan de benzo's die de dokters me jaren lang voorgeschreven hebben, en dat maakt me boos.

Beste lotgenoten, Ik ben van 8mg alprazolam naar 2 mg alprazolam gegaan in opname bij de paaz in 2 weken wat veel te snel ging en ik ook doodziek was, thuis ben ik samen met toenmalige psychiater afbouwschema gaan maken omzetten eerst naar diazepam. Ik liet haar de astonmanual zien. alleen wilde ze z i ch houden aan 0.5mg alpra=5mg dia . Ik zit nu 8 dagen geheel op 4x 5mg diazepam en ik trek het niet meer,ik was al zwaar depressief en paniekaanvallen en angst en heb ernstig chronische pijnen,en migraine en clusterhoofdpijn. Maar nu ben ik zo vreselijk diep depressief en zwaar suïcidaal. Ik huil de hele dag , me hoofd ontploft van de ideeen om er een eind aan te maken. ik kras mezelf om die afschuwelijke suïcidale gedachtes niet te voelen. Voel me zo uitzichtloos en radeloos,de pijn gaat nooit meer over,ik kan niet meer lopen vd pijn,en de zeer ernstige depressie Zal ook nooit meer overgaan. Volgens me man zal dat wel weer minder worden als ik gewend ben a a n de diaze p a m ipv alprazolam. Zou dat kunnen dat het tijdelijk is deze ondraaglijk zware depressie. Ik zit nu 8 dagen 24 uur pd in crisis.ik gebruik ook zolpidem elke dag a l jaren. Die zou ik daarna moeten afbouwen. Ik zou 18dec.beginn e n met diazepam 1mg per 2 weken af te bouwen maar blijf nu tot 10 januari op 4x 5mg diazepam.zou de depressie verergering door de overgang n aar diazepam kunnen komen en zal dat weer snel verminderen of depressie blijft zelfde depressie

Beste Forumleden, Heeft er iemand ervaring met het afbouwen van benzo’s met behulp van een Antidepressiva. Vroeger slikte ik 20mg citalopram en 150mg seroquel. Nu 8mg diazepam afbouwend en 100mg seroquel. Ik merk met het afbouwen dat ik ook veel last heb van depressies. Ik zit ben aan het overwegen om weer te starten met een AD met overleg met de psychiater natuurlijk. Bijvoorbeeld: 10mg citalopram en 100mg seroquel en als dat goed gaan misschien 50 mg seroquel. Ik heb ook last van opwinding tijdens het afbouwen en stoor mij hier nogal aan. AD staan er om bekend dat juist af te vlakken. Voor mij dus een positief iets. Er kleven ook weer nadelen aan natuurlijk. Als je last krijgt van bijwerkingen dan kan dat van 3 verschillende medicijnen komen. En dat is dan zoeken waar dat vandaan komt. En de opbouw van een AD duurdt ook nog een 2-3 weken.

ik heb dus anorexia, al heeel lang. ik dacht dat ik het wel overwonnen had, maar dat heb ik dus niet. voor het eerst in 30 jaar heb ik een gezond bmi, maar ik voel me zo dik, ik ben 10 kilo aangekomen toen ik stopte met roken maar deze 10 kilo krijg ik er niet af, ben nu begonnen sinds 5 weken met geen suikers meer te eten, maar sinds die tijd lijkt het of ik alleen maar meer aankom en mezelf steeds dikker ga voelen, ik voel mijn vel echt uitrekken en mijn buik en maag worden echt zo dik. het schijnt dat ik de enige ben die dit ziet, niemand begrijpt het, ik word er zo moedeloos van. ik word wakker met de gedachte aan mijn dikke buik en ik ga slapen met de gedachte aan mijn dikke buik. niemand begrijpt het, heb al therapieen gehad maar ook dat lukt niet elke dag sta ik op de weegschaal, elke dag kijk ik in de spiegel en walg ik weer van mijn lijf, ben op het punt dat ik nu echt niet meer weet wat ik moet doen. afvallen lijkt me niet meer te lukken, ik kom echt aan, maar eet bijna niks. is er iemand die dit herkent? iemand die mij wel begrijpt ? volgens mijn omgeving kan je niet aan je vel voelen dat je dikker word, maar ik voel het echt en ik zie het ook echt mijn bmi is nu 19 en volgens de dokters zou je je dan goed moeten voelen, maar ik voelde me beter bij een bmi van 16. wie herkent dit, en wie heeft dit overwonnen of wie begrijpt het maar worstelt er ook nog mee ?