Kannietmeer

Bemoedigende knuffel voor allemaal. @Jeshen ik heb geen antwoord, maar gezien je werk, zou ik ook gewoon het ritme aanhouden om niet later dan 23.00 uur te gaan slapen. Ritme lijkt me altijd gezond en bevorderlijk voor je slaappatroon. Houd vol meissie!

jakkes wat is het toch een heftig vergif Ik denk dat er allerlei vormen van klachten kunnen ontstaan. Tussentijdse ontwenning waardoor je eigenlijk sneller moet innemen, tolerantie ontwenning waardoor je de dosis omhoog moet gooien, en de paradoxale werking waarbij de benzo juist de klachten veroorzaakt die het zou moeten bestrijden, waarbij er vaak heftig ziek voelen en angsten en paniek en slapeloosheid zijn. Heb je die laatste dan ben je echt in de aap gelogeerd, want dan moet je toch afbouwen om nog heftiger cold turkey klachten te voorkomen, en tegelijk maakt de medicatie je eigenlijk ziek. Duivels dilemma all over

Helaas herkenbaar. De verdraaide bedrijfsartsen zijn niet geinteresseerd in de veiligheid of gezondheid van de patient. Is ook niet hun zorg.... Ze moeten alleen maar kijken of je je vingers kan gebruiken om de typen, of je oren nog horen... Dat je het zwaar vind of dat het tegenwerkt in je genezingsproces, dat is niet hun zorg. Zucht.... hoop zo dat ik daar ook nooit meer mee te maken krijg. Echt walgelijk.

Het is grotendeels af te raden, maar heb toevallig 1 benzoslachtoffer dat nu wel baat lijkt te hebben bij een lage dosering citalopram. Zijn slaap is na 20 dagen verbeterd, en hij huilt niet meer elke dag (wat hij op zich niet erg vond en gaf hem altijd wel opluchting). De feedback van zijn gezin is wel dat het beter met hem gaat, en hij lijkt minder wanhopig. Het is echter iets wat je in principe alleen moet proberen als je bang bent dat je jezelf wat gaat aandoen. Anders is het algemene advies dat niet te doen tijdens benzo-ontwenning. Als je echt denkt dat je niet anders kan, dan is het een kwestie van heel voorzichtig, in hele lage en kleine stapjes, proberen. Wacht zeker 10 tot 14 dagen met eventueel verhogen. En voel zelf hoe hoog je moet gaan, want de dokters gooien je omhoog omdat ze denken in hun protocollen en niet in de individuele reactie. Sterkte bij de beslissing.

Ik begrijp je angst daarin volkomen. Mijn letterlijke gedachte was: ik zal mijn eigen "hero" moeten worden, want niemand kan me hierbij helpen. En zolang ze me niet in weg staan, ..... maar ook verwacht ik van niemand hulp. Mijn plan, mijn weg, mijn pijn en mijn overwinning. Heb je eventueel een supportnetwerk?

@Pokemon Wanneer je nog gebruikt maakt van alcohol, zal je misschien nooit volle genezing ervaren. Ik kan dat niet met zekerheid stellen,( wat weet ik nou helemaal), maar de beschadigde receptoren die door benzo's zijn geraakt worden ook door alcohol geraakt. Mijn herstel op het gebied van ervaren van geluk en vreugde gaat duidelijk ook niet snel. Ik ben blij met alles wat goed gaat, maar dat volle gevoel, totaal blije gevoel.... tja... En dus als ik er dan vanuit ga dat dat mogelijk één van de laatste dingen zijn die herstellen, dan is het jezelf weer verdoven met iets anders niet de goede stap om dat ooit terug te krijgen. Maar dat zal je zelf mogelijk ook al wel bedacht hebben. Achterstand in groei zou je mogelijk naar kunnen kijken, door de juiste therapie te gaan doen. Ik geloof aan werken aan jezelf en de koe bij de horens vatten, ook als het moeilijk is. Recht door de storm, al gravend door de stront, kom je er aan de andere kant een stuk beter uit. Makkelijk is het niet, waardevol wel. Sterkte!

Hi Vicky, ik zou graag horen hoe dat voor je man en kinderen was om dat te lezen. Wat ze daar van vinden/vonden. Is het iets dat ik kan doorgeven als tips voor andere mensen, of hadden ze het achteraf liever anders gezien/gedaan?

Die klap is precies de reden dat deze methode van afbouwen in mijn ogen niet handig en niet vriendelijk is voor je lichaam. Als je dit verdeeld in stapjes over deze periode zou je er bijna niets van merken. Vergelijk het met een trap of met een glijbaan, waar je beide met je billen af moet. Wat zou jij kiezen? Ik neem liever de glijbaan

Ja, we zijn niet gewend te accepteren dat er lessen zitten in moeilijke tijden. En dat is deels ook logisch, want ons overlevingssysteem wil gewoon wegblijven van pijn en lijden. Heel normaal. Maar als we gaan beseffen wat het met ons doet als we de pijn accepteren en niet beoordelen, dan is er een groei mogelijk, die rijk en warm en vol liefde is. Dat is mijn ervaring. En in ons koude kikkerland klinkt dat zo ongelooflijk zweverig, maar ik heb alleen maar woorden om over te brengen wat ik ervaar en geleerd heb. En zo klinkt het dan maar.

hoe voel je je eronder? Alcohol werkt ook op de GABA receptoren dus kan klachten verergeren als je die hebt.

1 mg in 10 dagen is dus echt te snel. Ik zou in dit geval je tempo halveren. Met een simpele weegschaal die wel 0.001 op de teller heeft is dat prima te doen. Geef jezelf iets meer ruimte, dan houd je het veel langer vol en is de pijn echt dragelijker. Mogelijk worden de gedachten dan ook veel rustiger. In mijn ervaring was 0.005 al te snel, 0.004 was precies goed. Dat kan jezelf gaan uitproberen met de juiste weegschaal. Heb je die wel?

Prachtig voorbeeld van simpele handenarbeid. Dat is in mijn ogen ook precies het enige wat voor veel mensen helpt. Prikkelvrij, geen moeilijke gedachten nodig, slechts een simpele opgave. Tuin vegen. Bloemen knippen. Ik kon legpuzzels doen.

Ook de mensen die totaal in paniek en met heftige dwanggedachten en suicidale gedachten door de benzo ontwenning heen gaan, genezen. Niets staat jouw genezing in de weg. Niets moet, alleen afbouwen en overleven. Voor de rest kan je proberen wat voor jou werkt. Wat niet werkt, laat je snel weer achter je. Als het wel werkt, is dat mooi meegenomen. Soms werkt het de ene keer wel en de andere keer niet. Geef je zelf daar nooit de schuld van, want ook hier spelen alle hormonen in je lichaam de grootste factor. Lukt het wel fijn, lukt het niet dan laat je los. Zorg voor jezelf als voor je eigen kind. Heb jezelf lief, zoals je van je kind houd. Behandel jezelf op die manier, met liefde en compassie die je verdient.

Als je het wel gaat bereiken, dan zal je ervaren wat een zegen het is. Vecht niet tegen jezelf, maar vergeef jezelf voor het anders zijn dan je dacht, accepteer dat je bent zoals je bent en dat het gaat zoals het gaat. Beste huiswerk dat je kan doen!

Wauw, wat heerlijk dat je dat moment ook hebt gehad! Dat is zo waardevol namelijk! Echt accepteren, blijkt een enorme key. En dat jij het bevestigt, maakt me blij, want dat betekent voor mij dat ik mensen de goede richting op duw in dit proces. Ik blijf er op hameren en weet echt dat het zal helpen als het ten volle in daalt.

Ik heb ze niet gehad @Bernice. Ik was in totale overgave somehow, en kon de emotionele onrust al vrij snel een plek geven waar het me niet zo hard beet. Het was voor mij een totale mindset van het uitzitten van de rit. Uitzitten totdat het over is. Niet meer willen dan mogelijk is. Niets meer doen dan wat je aankan. Maar ik weet dat als je met kleine kinderen zit dit een stuk moeilijker is. Maar als je oplossingen kan uitwerken met familie of vrienden, zodat jij meer tijd hebt voor jezelf en voor rust, dan kan ik dat van harte aanbevelen. Als je buren hebt die je kinderen mee naar school kunnen nemen, als iemand je boodschappen kan doen, als je hulp kunt krijgen bij huishouden etc. Alles kan verschil uitmaken in je afbouwperiode. Het is verstandig dat je doorgaat met afbouwen. De 0.01 snap ik even niet. Is dat het gewicht van de pil dat je dan verminderd met 0.01? Ik deed die stap in twee a drie keer denk ik, dus mogelijk is die stap te groot. Mijn pil woog 170 mg en ik bouwde af met 4 mg per dag. Dat kwam neer op 1 mg Diazepam per maand. Sneller ging niet en zorgde gelijk voor meer spanning en klachten. Langzaam afbouwen, maar wel doorgaan met afbouwen, is de beste methode om er vanaf te komen. En soms worden mensen tijdens de afbouw een stuk beter. Soms pas als ze klaar zijn met afbouwen. Houd je daar aan vast.

@Dutchtreat Helaas is Xanax een zware om af te bouwen en heeft geen goed effect op de lange termijn. Het is een korte tijdelijk oplossing. Denk in dagen, niet in weken. Artsen doen helaas vaak maar wat. De AD die je gaat opbouwen lijkt me zinvoller. Vervolgens kan je het beste zo snel mogelijk stoppen met de Xanax ivm afhankelijkheid, die je echt wilt voorkomen. Afhankelijk worden van een benzo is wel het laatste wat ik iemand zou toewensen. Angst komt wel uit een disbalans in de hormonen die de hersenen nodig hebben om te functioneren. Het zal in de toekomst belangrijk zijn om uit te zoeken hoe dat bij jou zit. Helaas zijn er niet direct plekken waar ik weet waar ze dat kunnen uitzoeken. Ik zou het zoeken in de gezondheid van je buik, waar namelijk 90% van je hormonen worden gemaakt. Als je darmen niet helemaal optimaal functioneren heeft dat effect op enorm veel processen en kan GAS ook ontstaan. Zolang je hersenen niet de juiste balans van chemicalien krijgen, zal dit blijven. Als het mogelijk is dat te herstellen, zal de GAS ook verdwijnen. Heel veel sterkte in je zoektocht. Geef het niet op. Ik hoop dat de AD je nu zal helpen en dat je dan daarna een nieuwe weg kan vinden naar gezondheid. Het is je gegund. liefs, Liz

lieve allemaal, @Cyclad58@Pokemon@Gaba ik ga even een beetje esoterisch doen, omdat ik denk dat daar voor mij wel een antwoord is. Misschien ook voor jullie. Door benzo-ontwenning heen gaan, of dat nu een lange langzame taper is of een cold turkey, is voor veel mensen traumatisch. Het is onverwachts en iets waar we niet bewust voor hebben gekozen. Als je dit had geweten had je het niet gedaan. Maar zo werkt het niet. We hebben de medicatie geslikt, gebruikt of misbruikt, het maakt in dit geval even niet uit. Het heeft ons beschadigd en gepijnigd en door de hel laten gaan. ( of nog steeds). Maar ik heb de instelling in het leven dat ook uit de moeilijkste dingen, mooie dingen kunnen voortkomen. Meestal zie je die mooie dingen alleen niet die voortkomen uit pijn of negatieve ervaringen , als je geen vrede sluit met wat er is gebeurd. Als je niet accepteert wat er is gebeurd, dan blijf je vast geketend staan aan die negatieve kant van de gebeurtenis. Wat de reden ook was dat je de medicatie nam, vergeef jezelf dat je toen dacht dat het je zou helpen. Of dat je het nodig had. Ook als je beweegredenen nu niet goed lijken. Of misschien juist. Vergeef jezelf en accepteer dat we in het leven soms dingen leren of moeten leren op een pijnlijke manier. Daarna kan je namelijk groeien. En het leren is groeien. En groeien maakt ons tot een mooier mens. En leren van jezelf te houden, ondanks de fouten en rotzooi in je leven, is belangrijk, omdat je dan beter voor jezelf gaat zorgen. En als je dit doet, zal je zien dat er ook goede dingen waren. Dan ga je anders kijken. Dan ga je waarderen wat je was, en wat je bent en wat je gaat worden. Ik hoop dat jullie begrijpen wat ik zeg. liefs, Liz

Lieverd, Het is volledig normaal, zou k bijna zeggen. Het komt zo ongelooflijk veel voor en is een echt afbouw verschijnsel. Je kan er bijna niets aan doen. Het is door de chemie in je hoofd dat dit gebeurd. Veranderd de chemie, dan veranderen ook je gedachten. ( doet je je afvragen wie je werkelijk bent, als het aankomt op dat soort stofjes) Het is dus niet zo dat jij je lijden vergroot door de gedachten die je maakt. Je lijdt omdat die gedachten worden gemaakt door de benzo-ontwenning. Echt super akelig. En ik denk dat @Gaba niet bedoelde dat ze makkelijk weg gingen bij hem ( je moet zijn verhaal maar eens lezen). Maar soms waren er wel die momenten misschien. Voor de meeste mensen die last hebben van deze klachten is het een afschuwelijke weg en is het doorstaan van de tijd met deze gedachten heel erg zwaar. Ik help op dit moment verschillende mensen die daar last van hebben. Dus je bent zeker niet de enige. Het is soms ook maar net waar iedereen over schrijft. Ben je nog aan het afbouwen of ben je even gestopt? En iedereen geneest Bernice. Get off the meds... en je zal genezen. Echt waar! X Liefs, LIz

okay, thanks for the info! @Deligaf1

zeker goed gekraakt. Was ook nodig, ik had sinds 10 dagen weer pijn aan de rechterkant. Hopelijk kan ik weer een paar maanden vooruit nu.

Heerlijk nieuws Jes! Super fijn om te horen dat het zoveel beter gaat en dat je zoveel fietst! Wauw... 1,5 uur op de fiets als je werkt... echt knap. Ik kan me bijna niet voorstellen dat ik zoveel energie ga hebben. Dikke knuffel Meid. Zo blij voor je!

lieve doorbijter, soms werkt de benzo plotseling zelfs contra of gaat de gewenning heel snel. Als dit het geval is nu met de lorazepam heeft ophogen geen zin, en zal je moeten afbouwen. Met Diazepam is dat inderdaad beter te doen, maar stabiel worden kan ik niet garanderen. Maar daar zal je doorheen moeten als je van de benzo af wilt komen en je beter wilt voelen. Als je eenmaal bent overgestapt op de Diazepam en een andere methode van afbouwen gaat hanteren, is het te doen. Soms knappen mensen op door de overstap, anderen pas tijdens de afbouw, weer anderen pas als ze totaal zijn afgebouwd en de laatste groep herstelt pas, als ze door de ontwenning heen zijn, na verloop van tijd. Niemand kan voorspellen hoe dit bij jou zal verlopen. Heel veel sterkte. Ik ben benieuwd hoe het maandag is gegaan voor je bij de psych en of je een adequate reactie hebt gehad.

Iedereen maar naar de GGZ, ik was er gisteren. Lekker dan. Maar laten we hopen dat het ons allemaal ook positief zal ondersteunen. Kom wel ook net van de chiropractor en ben er moe van. Maar was wel goed en nodig. Ik weiger stijf en gebroken op de bank te moeten zitten en dit is onderdeel van verbetering. Hoe is het met jullie allen? Ik wil mij verontschuldigen dat ik er niet ben, al weet ik dat dat niet nodig is. Als ik online kom, heb ik eerst wat privé berichten en vervolgens heb ik geen tijd meer voor de huiskamer, of ben gewoon heel snel afgeleid. Dus ik ben jullie niet vergeten maar en er duidelijk gewoon minder. ik zit in een periode met toch veel gerommel in mijn buik.... Ik gebruik al visolie, eet gebroken lijnzaad elke dag en slik slippery elm, gebruik goede kwaliteit probiotica en ik werk hard om genoeg te drinken.... en toch blijft het zuigen.... Ik ben van plan een onderzoek te doen denk ik, naar mijn darmflora en samen te gaan werken met een orthomoleculair om te kijken of we echt dit lichaam nog wat kunnen opkrikken. Wat niet gaat, gaat niet, zeg ik altijd nuchter, maar als ik er wat aan kan doen, dan zal ik het zeker proberen. Iemand hier ervaring met een natuurarts of orthomoleculair arts? Ik twijfel of er verschil is en wat dan etc