Kannietmeer

Lieve @moderator Uit ervaring van mijzelf en anderen hier op het forum blijkt helaas toch steeds weer dat verslavingsartsen die wij tegenkomen werkelijk geen idee hebben wat ze doen en aanrichten in het lichaam van iemand die benzo's moet afbouwen. Ze doen het altijd veel te snel en geven geen nazorg en vervolgens zit je thuis voor een hele lange tijd met de gebakken peren. Maar ik ben zeer benieuwd welke verslavingsarts je zou kunnen aanbevelen voor ons, zodat we daar eens contact mee kunnen opnemen en mensen naar toe kunnen verwijzen als het echt niet gaat. Goede verslavingsartsen zou ik een verademing vinden , dus ik hoor graag van je!

I know. Als je @ voor mijn naam zet, dan krijg ik notificatie van je bericht. Dit helpt enorm in de communicatie richting elkaar. @KRC Ik zou het jammer vinden als ik bericht niet zou lezen namelijk ;-)

gaat weer wat beter ja. Gewoon pokkespul. Dat je direct van het padje gaat in je kop is gewoon echt niet tof. Je zit meteen in een dikke ontwenningsvlaag van die zooi. Echt niet tof. Maar als je de pil neemt kalmeert het wel direct na een paar uur en denk dat je na 24 uur behoorlijk terug bent. Maar door het huilen ( niet van de begrafenis, maar dus de vergeten pil) voel ik me toch nog geknakt. De gedachten en het gemopper in mijn hoofd heeft me geen goed gedaan kan ik je vertellen. Heb me er wel doorheen gebeten uiteindelijk hoor, maar het gaat dan allemaal even niet van harte en je bent echt van slag. In het kort: Ik gebruikte 3,5 jaar citalopram toen het ineens zijn werking verloor en ik dus een depressie gelijkende ontwenningsverschijnselen kreeg. In eerste instantie gingen ze me ophogen en spraken ze over een terugval. Zou kunnen, maar ik weet ondertussen dat er dus sprake kan zijn van Tachifilaxie bij antidepressiva. Wordt lekker niet bedacht of verteld door artsen en psychiaters, maar de oplossing ligt wel heel anders als dit je gebeurd. Door de ophoging werd ik helemaal para... Zeer ziek, zeer gespannen en helemaal stijf van de stress zat ik te huilen en te trillen en ik wilde dood. ( Ik wilde dat het ophield natuurlijk maar wat moet je...) De crisisdienst kwam en zette me op 1,5 mg Lorazepam. Bam! Ik had aangegeven dat ik ooit oxazepam had gebruikt maar dat ik me dan vaak daarna zo rot voelde en dat wilde ik niet. Wist ik veel dat Lorazepam hetzelfde is en gewoon tig keer sterker. Ze hebben me in rap tempo van die oude AD citalopram af laten bouwen en al die tijd lieten ze me Lorazepam slikken om de klappen op te vangen. Toen heb ik 4 maanden gezocht naar een oplossing voor de hel waar ik in zat, maar niets hielp. Toen ben ik Venlafaxine gaan proberen omdat ik ten einde raad was. Doodsbang voor de AD, maar ook behoorlijk suïcidaal aan het worden, dus ik deed het. Al die tijd slikte ik dus ook Lorazepam. En omdat ik bij de opbouw doodziek werd van de Venlafaxine, hoogten ze me gewoon op naar 3 mg Lora. Ik was gelukkig eigenwijs en voelde aan mijzelf dat ik misschien met 2 mg ook kon overleven. Dat heb k gedaan. Zodra de Venlafaxine zijn werk deed wilde ik gaan afbouwen van de Lorazepam. Dat ging al gauw niet goed. Zo erg dat ik niet meer kon lopen omdat alles wat je helpt lopen aangetast was. Evenwicht, spierkracht, coordinatie etc... Toen kwam ik hier. Het is best beangstigend als je doodziek op de bank ligt en niet begrijpt waarom en je leest over de medicatie die je slikt, dat dat de schuldige is en dat er mogelijk nog een hele weg voor je ligt van ellende.

hoe was jouw overstap @Bernice

Als ik mij goed herinner ben jij ct gestopt toch? Corrigeer me als ik het mis heb. Ik ben sinds 10 december na 8 maanden afbouw van 2 mg lorazepam, benzo vrij. Maar het herstel is heel geleidelijk gekomen. Ik ben op allerlei manieren ziek geweest, maar toen ik eenmaal een microafbouw heb gekozen en dus heel langzaam in 6 maanden naar 0 ben gegaan, was het goed te verdragen over het algemeen. Nu had ik ook geen gezin om voor te zorgen en geen verantwoordelijkheden. Ik hield mezelf weg van iedere stimulance en mijn ouders zorgden voor me. Ik ben nu nog steeds niet volledig hersteld. Goed dat je jezelf dwingt te eten, dat heb ik ook altijd bewust gedaan, want ik was voordat ik de microafbouw deed nog maar 50 kilo. Houd dat vast. Verder kan ik je aanbevelen zoveel mogelijk prikkels te vermijden, zonder geisoleerd te raken. Voor mij was dit een belangrijke factor denk ik, waardoor ik de afbouw kon verdragen en eigenlijk de grote onrust en angst kon vermijden. Zodra ik iets te veel gedaan had, was ik vooral ziek en en doodmoe. ziek van vermoeidheid... Dat heb ik nog steeds makkelijk, maar het wordt zeker beter.

@Dis Dank je wel Gerard. Ik probeer mijn humeur ook hard terug te krijgen. Net 3 uur gewandeld. Toch nog niet mijzelf, maar dat kan ook chemisch zijn. @Difficult Dat je CT bent gestopt en toch nog niet gillend gek bent geworden vind ik super. Dat is echt hoopvol. Als je grootste strijd onrust is dan zou ik zeggen dat het goed gegaan is zo. Of heb je ook nog andere klachten?

Gisteren had ik een begrafenis van mijn Oom en ben daardoor de medicatie ( AD) vergeten. Hiephoi. Ben boos op mijzefl, boos op de gedachten die direct negatief naar beneden keilen en vind het lastig dat mijn vriend met dan niet begrijpt. Ik Ben uit mijn hum, zacht gezegd. Zo'n mooie dag en ik kan er nog niet echt van genieten. Heb mijn wekker in mijn telefoon weer ingesteld deze week, omdat ik mijn medicatie dus gisterenavond nog heb ingenomen en nu maar weer om de 22 uur mijn medicatie neem om het weer terug te krijgen naar de ochtend. Ik ben blij dat er AD bestaat die me uit het diepe slijk heeft getrokken, maar ben niet blij met de effecten als ik het ook maar 1 keer per ongeluk vergeet.

Lieve mensen. Vandaag ben ik uit mijn hum en kijk minder naar de positieve kant van mijn leven. En @KRC, jouw verhaal raakt me tot in mijn kern. Ik ben ook boos. ..voor jou. Voor de onwetendheid en tegelijk de onschendbaarheid van de huisartsen en psychiaters die gewoon niet weten wat ze aanrichten. Of dit over 30 niet meer zo is. ...ik hoop het. Maar weet je dat dit al sinds de jaren '60 bekend is? Hoeveel slachtoffers moeten er vallen voordat we dit in Nederland gaan rechtzetten en een eerlijk open richtlijn gaan volgen zodat onze verhalen zich niet herhalen in anderen? Als ik iets voor je kan doen, in meedenken ...dan hoor ik het graag. @Ron1 het kan echt. Maar makkelijk is het voor niemand. @Ron

@Jordi From Ashton 22. MY DOCTOR HAS PRESCRIBED AN ANTIDEPRESSANT TO TAKE DURING MY WITHDRAWAL. IS THAT A GOOD THING TO DO? Most doctors who prescribe antidepressants for benzodiazepine withdrawal, or for any other purpose, will prescribe one of the modern class of SSRIs (Selective Serotonin Reuptake Inhibitors) which includes Prozac (fluoxetine), Paxil (Seroxat, paroxetine), Zoloft (Lustral, sertraline), Celexa (Cipramil, citalopram), and Serzone (nefazodone). Or they sometimes prescribe one of two even more recently developed drugs: Effexor (Efexor, venlafaxine) and Wellbutrin (Zyban, bupropion). Doctors often prescribe these particular drugs because, in addition to their antidepressant properties, they are recognised as anxiolytics (anti-anxiety agents). Ironically, all of these drugs are known to heighten anxiety and agitation, though this side effect often diminishes after the first few weeks of use. Even the SSRIs such as Paxil and Zoloft which are thought to have a primary sedative effect often cause heightened anxiety when you are in withdrawal. This heightened anxiety may be one reason that people in benzodiazepine withdrawal often discontinue the use of these drugs after a short period of time. Among those who have taken antidepressants for long periods of time during withdrawal, the experiences are mixed. Some seem to benefit, others do not. Still others feel that their symptoms are worsened. Generally, due to the potential for creating complications of your other withdrawal symptoms, antidepressants should only be taken where you are suicidally depressed. That does not mean that you are simply pondering or even obsessing about suicide. It means that you feel that, barring some kind of pharmacological intervention, you *will* do something self-destructive. Otherwise, antidepressants should generally be avoided during withdrawal. Another issue is that most antidepressants are documented to be addictive and, in fact, there is evidence that the withdrawal syndrome can be very pronounced and similar to benzodiazepine withdrawal in many cases. See this site's page of antidepressant news, articles and links. There are a few scattered reports of people who have benefited from the use of an earlier class of antidepressants known as "tricyclics". One of these is doxepin (Sinequan, Adapin, Zonalon, Triadapin), which has a primary sedative effect as opposed to the stimulant effect of the SSRIs. Tricyclics also have their own set of complications and side effects. Consult your physician and check the written warnings for tricyclics to make sure that you do not have any of a number of medical conditions that may be complicated by the use of tricyclics. As with SSRIs, some are known to cause primarily sedation, where others are known to have stimulant properties. The best advice with antidepressants or any other prescribed adjunct drug is to proceed with caution. If you decide to take an antidepressant, you may want to start at a very low dose to see how well you tolerate the drug before increasing to the dose recommended by your physician.

gaat wel rustig. Te weinig energie, maar wel beter dan eerst. Absoluut vooruitgang. Langzaam maar stabiel. Voel me weer zeer nuttig en waardevol en mooi als mens en ben blij dat ik mensen mag helpen deze tragedie te overleven. Denk er zelfs over op een dag een rechtzaak te beginnen. Geen idee nog hoe, maar slachtoffers genoeg en ook bewijzen genoeg. Nu nog een funder vinden en weten wie we kunnen aanklagen. Ik wil dit uiteindelijk echt proberen meer op de kaart te krijgen. In Nederland wordt er amper aandacht aan besteed. Dit artikel van de Britse buren bijvoorbeeld. Zou ik graag in Nederland zien gebeuren. Onderzoek en cijfers en vragen en verandering

De werking van Venlafaxine zit voor 90 % in de eerste 37,5 mg. De volgende stap van 75 mg brengt het naar 95% Dat wetende vind ik enorme hoge dosissen die met Venlafaxine worden voorgeschreven persoonlijk vreemd. Maar als jij denkt dat het kan helpen ben ik wel benieuwd. Denk niet dat 7,5 week clean zijn echt iets inhoud als het komt op benzo-ontwenning. Dit moet je eerder aankijken voor 8 maanden dan voor 8 weken is mijn ervaring.

dank voor je feedback. Passiebloemdruppels zijn ook af te raden omdat ze werken op de GABA. Daar wil je zoveel mogelijk vanaf blijven nu omdat het mogelijk je herstel niet positief beïnvloedt. Maar goed om jou ervaring te lezen.

Dit is heerlijk vermaak. Doe eens wat anders en skip de start, maar de rest is heerlijk. Enjoy! ( beetje grof, als je daar niet van houd, gewoon niet kijken :-) )

Zijn er hier mensen die tijdens de afbouw en met zware klachten, een AD hebben geprobeerd, en daarvan zijn opgeknapt? Of heeft iemand daar een verhaal van gelezen op internet? Helpt het nemen van een AD tijdens de afbouw tegen de depressie die is ontstaan? Wat is jullie idee? @Jeshen " Out here on the ledge, I'm not far away from stepping of...I finally picked out my cloud. It's the one over there, surrounded by all that air...." Liedje van Maria Mena. Zeer toepasselijk vind ik en heb hem al meerdere keren gebruikt om te delen hoe ik me voelde. Ik vind het een mooi liedje. Gisteren kwam ik dit onderzoek tegen over het gebruik van lavendelolie tegen angststoornissen. Zeer interessant.

Zijn er hier mensen die tijdens de afbouw en met zware klachten, een AD hebben geprobeerd, en daarvan zijn opgeknapt? Of heeft iemand daar een verhaal van gelezen op internet? Helpt het nemen van een AD tijdens de afbouw tegen de depressie die is ontstaan? Wat is jullie idee?

Lieve Bernice, wat akelig zeg! Na 5 weken nog steeds geen greintje balans na de laatste afbouwstap is vreselijk. Wat was de laatste dosis waarop je nog stabiliseerde? Zij zegt dat er trauma's en daardoor angsten zijn..... Wie heeft die niet inderdaad. Laat je niets aanpraten hoor. Dit is niet iets dat komt door trauma's. Dit komt door de afbouw. Wanneer ben je op mortazepine gezet? Hoelang gebruik je dat? Deze AD wordt niet vaak meer voorgeschreven als AD omdat het niet zo goed werkt als anderen is mij verteld, maar ik heb er nog niet zelf intenstief over gelezen of onderzoek gedaan. Dit zou je eventueel kunnen bekijken.

Ik denk dat ik op allerlei gebieden kan ondersteunen als coach, en laat natuurlijk de keuze altijd bij de afbouwer zelf. Ik denk zelf aan ondersteuning in de vorm van: educatie / uitleg over benzodiazepinen en hun werking en de reden van de ontwenningsverschijnselen etc. meedenken in de afbouw qua tempo en afbouwtechniek ondersteunen met het aanleren van copingsstrategieën emotionele support door het kunnen bieden van begrip en het helpen bij het overleven van deze periode ondersteuning en educatie geven in contact met de familie waar nodig Adviezen en meedenken in hoe je leven in te richten en meedenken in oplossingen Een goede strategie en een goed supportteam om je heen hebben kan een groot verschil maken. Liefde en steun zijn onmisbaar zie ik. Als coach kan ik dit bieden. En ik merk dat ik hier voor ben gemaakt, zal ik maar zeggen. In de ondersteuning van mensen, krijg ik zoveel feedback die bevestigen dat ik ze geef wat ze nodig hebben om door te gaan en niet op te geven. Dat is luisteren en op het juiste moment de juiste snaar weten te raken waardoor iemand de rest van de afbouw niet meer wanhoopt, of steeds terugdenkt aan wat ik zei en daar hoop uit put. Of het besef kunnen geven dat ik er voor ze ben en dat ze er toch niet helemaal alleen voorstaan, maar dat ze op me kunnen rekenen om mee te denken. Dit alles kan via telefoon/messenger/skype/ whatsapp. Als mensen in Nederland wonen kan ik de optie mogelijk bieden om elkaar te ontmoeten. Misschien open ik wel een kantoor, maar ik verwacht dat dit niet nodig is. Mensen in BO zijn nogal vaak te ziek en het leven is al ingewikkeld genoeg. Ik bied denk ik een kennismakingsgesprek aan en dan kunnen mensen kiezen of ze me nodig hebben of niet. Er zijn wereldwijd duizenden en duizenden, die allemaal zonder ondersteuning moeten zien te overleven en deze benzohel is voor de één nog veel heftiger dan voor de ander. De man in Ohio is al die tijd dat ik hem nu ondersteun al suicidaal. Hij lijdt verschrikkelijk. Dit komt ook mede door de combinatie van een slechte reactie op een antibiotica pil (fluoroquinolones/ Floxin). Dit zorg ook voor schade aan de GABA receptoren. Samen met de benzo's die hetzelfde doen is hij dubbel beschadigd. Ook is hij in Januari in één maand gestopt met een SNRI, wat hem mogelijk driedubbel beschadigd heeft. Zijn arts weet duidelijk niet wat nodig is en heeft geen antwoorden meer. Je ziet dat het behoorlijk complex kan worden en mensen in zon' situatie niet meer weten wat ze moeten doen of waar ze het moeten zoeken. Ik pretendeer nooit dat ik de antwoorden heb, maar kan ondersteunen in het denkproces richting oplossingen en kan begrip tonen voor hun lijden, wat niet altijd uit de omgeving lijkt te komen, en probeer hun hoop en moed te geven en te blijven geloven in een positieve uitkomst en in herstel. Niet opgeven is de eerste stap. Als je 1 dag doorkomt, en de volgende en de volgende, dan kom je steeds dichter bij herstel, want tijd is de belangrijkste factor voor ons lichaam om te herstellen. Als we onszelf die tijd gunnen, dan doet ons lichaam de rest. Als je nog tips hebt waar ik kan denken in mijn ondersteuning aan benzo-ontwenners dan hoor ik het graag (van jullie allemaal)

Dank je. Ik heb zo mijn talenten, en wat is nou mooier dan die inzetten voor een groep mensen ( jij en ik) die bijna nergens hulp kunnen krijgen! Ik ben dankbaar voor de kans om dat te doen. Het is spannend en geweldig en stapje voor stapje zal ik vast mijn weg daar wel in vinden. Ik wil een website hebben straks en een extra werktelefoon denk ik, en dan maar proberen te starten dacht ik zo.

Middag mooie vrienden, Ik heb gestofzuigd, wasmachine draait, kamer geruimd. Voel me redelijk goed en rustig. Heb het wel naar mijn zin. Maak me wel erg zorgen om de man in Ohio. Hij is vreselijk suicidaal en heeft het verschrikkelijk zwaar. Maar ik doe mijn best hem er doorheen te slepen. Pittige business kan ik je vertellen.

dank je !

Ik heb lekker geslapen tussen 1 en half drie en verder alleen nog maar Netflix gekeken. Vierkante ogen misschien, maar mijn lichaam begint weer bij te komen. Gelukkig kan ik dit weer, want tijdens de benzo afbouw, kon ik dat allemaal bijna niet verdragen. Netlfix was te veel stimuli voor mijn hoofd/lichaam. Toch ook genezing daar gelukkig.

ik weet dat het zwaar is lieverd, maar inderdaad is het enige wat je kan doen accepteren en heel lief zijn voor jezelf. Doe alles wat je maar het gevoel geeft dat je het kan doen omdat je er toe doet. Van wandelen tot in bed liggen, van fruit tot snoep en slagroom eten. Ik probeer echt in alles zo lief mogelijk voor mijzelf te zijn. Te kiezen wat goed voor me is, en soms gewoon mijzelf te knuffelen met iets wat ik fijn vind omdat ik het gewoon verdien om vertroeteld te worden met alles wat ik al meegemaakt heb. Als je dat voor jezelf kan doen, dan kom je er vanzelf. Houd van jezelf als nooit te voren. Je verdient het.

Ik zal er rekening mee houden, maar denk dat als ik me aan de Nederlandse wet houd, het wel goed komt. In Nederland mag je coach zijn en mensen helpen om keuzes te maken. Trouwens in Amerika ook. Het is duidelijk voor iedereen dat ik geen arts ben en dat ik geen officiële kennis heb van de medicijnen. Ook mensen die voor de zelfmoord-hulplijn werken zijn 'maar' vrijwilligers. Deze man is vooral ten einde raad en is al 2 jaar ziek. Ik luister naar hem en help met overlevingstechnieken/ copingskills. Meer kunnen we niet doen. Te snel gaan kan wel met benzo's, maar te langzaam eigenlijk niet. Zolang ik onder doktersadviezen adviseer, en de keus altijd bij de patiënt laat zal het wel goed komen denk ik. Maar wel bedankt voor de tip Gerard. Laat me weer extra nadenken over de 'agreement' die ik wel door de patiënt moet laten ondertekenen, just to be safe.

Dag lieverdjes, Ook hier gaat de dag gespendeerd worden met Nix en Netflix. Ben echt kapot ( gisteren nog wel even naar de markt geweest en dat was op het randje van wat ik aankon fysiek) en heb weer eens overal jeuk en enorme allergische reactie op 'iets'. Irritant dat ik vaak niet meer weet wat het NU weer kan zijn. Van de benzo ontwenning kreeg ik ook hele rare huidvlekken. Iemand van jullie ook last gehad van zijn/ haar huid? Mijn huid is zeer gevoelig, dus ik ben niet verbaast dat dit bij mij gebeurd. Ik denk op het moment dat het de sesampasta is die ik graag gebruik en eet. Even helemaal mee stoppen dus. @Dis De Bacopa helpt ook niet bij de angst of onrust direct. Het is gewoon iets wat op lange termijn gebruik, hopelijk ons herstel versnelt omdat het helpt bij de aanmaak van GABA A receptoren. Dus niet slikken om effect op te merken op korte termijn. @Jeshen Zelf even gaan zwemmen... in je eentje is het misschien minder gezellig, maar wel makkelijker te proberen. Drijven schijnt ook goed voor ontspanning. Je had een tijdje terug een link naar een therapievorm van "floating" gestuurd. Drijven in een warm zout bad, dat als je 10 minuten deed, het gelijk stond een paar uur slaap. Heb je daar nog naar gekeken? @MyBattle Vrees niet voor iets wat misschien nooit komt. Mijn oma had een tegeltje in huis: .....men lijdt het meest , door het lijden dat men vreest. Doordat je nu te maken hebt met de chemische angst die maar blijft zeuren is het wel begrijpelijk dat het zich op dat soort dingen richt. Als je nergens meer over nadenkt, en voor in het hier en nu probeert te zijn, kan de angst zich nergens meer aan hechten ( aan ideeën van welke aard dan ook), en daardoor kan je lichaam de angst makkelijk gaan loslaten. Zolang je redenen vindt om bang te zijn, zal de angst zich makkelijker manifesteren. Maar tegelijk moet ik daarbij zeggen: als de ontwenning je angst geeft, dan is daar soms geen oplossing voor te vinden, omdat het puur komt doordat je chemisch uit balans bent en de amygdala (ons "oudste" stukje brein dat verantwoordelijk is voor basisemoties, zoals angst) wordt geprikkeld en zendt signalen zonder dat er reden voor is. Ik hoop dat er snel een betere balans in je hersenen komt want het is echt zwaar om steeds zo angstig te zijn. Hoe is het met je gewicht? @bolletjeLekker ook he, even niets. Hoe is het met je pols? @Jordi Houd je het nog een beetje vol kerel? Heb je nog iets gedaan met Koningsdag, misschien met de kids? @Cyclad58 Goed te zien dat je weer zoveel stabieler bent. Ook je slaap zal stabieler worden. Dat weet ik zeker. Vooral je overtuiging dat je uiteindelijk helemaal zal genezen, is iets wat je jezelf iedere dag moet inprenten, nog voordat een mogelijk volgende wave zich aandient. Want het kan best dat je weer een paar dagen slechter slaapt. Dan zou het mooi zijn als je niet de moed gaat verliezen, maar geloofd in het herstel.

lieve Maria, in onze strijd om te overleven willen we zo graag geloven dat dingen ons zullen helpen, en zijn we bijna bereid alles te proberen. k snap dat als geen ander. En eigenlijk hebben we bijna niets tot onze beschikking omdat ons lichaam gewoon zelf de nieuwe balans moet herontdekken. Zolang dat niet gebeurd is zijn we in ontwenning en hebben we klachten die we grotendeels moeten accepteren. Ik wens je heel veel sterkte bij je weg naar herstel. Ben je ondertussen benzovrij of ben je nog aan het afbouwen?