kruidenthee67

En dan ben ik wakker...mijn pagina's al geschreven. Nu een bak koffie...in de frisheid van de ochtend. Heb t goed vandaag.

Goeiemorgen

Super Amethist! Van ❤ te.

Geef t een kans..de weerstand heeft je wellicht ook wat te zeggen...kalmte moed en wijsheid.

Vandaag is mijn dag van clichés en spreuken en zo...dusse... 'zachte heelmeesters maken stinkende wonden'... Eerlijkheid, directheid..ja dat kan soms wat hard overkomen...toch...als je bereid bent echt te kijken naar waar het omgaat...heb je er wat aan. Meer aan dan de verzachtende praatjes. Fijn om te lezen dat jij het kun ontvangen zoals het bedoeld is allemaal..helpend, vanuit eigen ervaringen....succes met je vakantie! Het kan echt, alcoholvrij! Nog leuk ook..wel anders.

'Bij de les blijven'....ja, dat hoor ik vaker..bedankt An, voor je bericht...en nog een paar dagen, dan ben je al drie jaar bij de les. Voor mij zijn 'langgestopten' inspirerend. Dus blijf nog maar vaak hier inspireren!

'Ieder huisje heeft zijn kruisje' In veel clichés zit vaak een grote kern van waarheid. Of een kleine...maar ze zijn er niet voor niets Vanuit emotie reageren is soms errug onhandig weet ik, door schade en schande wijs geworden Dus dat liedje...'tel eerst tot tien...rustig tot tien...' is zo gek nog niet...maar we zijn ook gewoon mensen, mét puberkinderen...dus af en toe een heftige authentieke reactie kan heel duidelijk zijn En het lastigste is om er op een 'goed' moment op terug te kunnen komen en dan ook nog de juiste woorden en toon te vinden...'jahaaaaaaa mam....zucht, verveelde blik' Loslaten en tegelijk hebben ze het nodig bijgestuurd te worden...ingewikkeld soms he?

Mooi..ik herstel om te leven, in plaats van ik leef om te herstellen

Top IJsvogel! Mooie basis voor je verdere ontdekkingstocht...

?

Herkenbaar

Och Rosee, volgens mij verwoord jij wat heel veel mensen wel eens denken met pubers in huis.... Ik heb er drie...zijn wel meiden, dus geen ervaring met gamende jongens...de kwetsende opmerkingen en het gevoel van falen ken ik ook wel... Maar...volgens mij hoort het er allemaal bij...in meer of mindere mate...het feit dat mijn middelste zich zo kan zetten, betekent ook dat ze zich veilig voelt. Ik denk dat grenzen blijven stellen belangrijk is. Wat niet betekent dat ze die grenzen aannemen. Maar je geeft ze wel een kader mee. Dat nemen ze je in het moment niet in dank af, maar later wel. Als we een goed gesprek hebben, krijg ik dat wel eens terug...'mam, ik vond dat niet fijn, maar ik snap het nu wel'. Het is een fase in het leven...kan me wel voorstellen dat het extra zwaar is als je er in je eentje voor staat. Goed dat je niet toegeeft aan je eigen impulsen, dat zou het alleen maar moeilijker maken. Sterkte he?

'Ik zie al die ellende en probeer dat te voorkomen'.....oe...ik lees een 'redder'....en die ken ik Voor mij betekende dat ook 'op de barricade' (krijg nu het beeld voor me van de musical 'les miserables, die scene met die vlag) Uiteindelijk trok ik altijd aan het kortste eind. Strijd-, vechtlust is volgens mij niks mis mee...maar vanuit vechtstand erin gaan betekent ook vanuit emotie (speaking for myself). Er zit wat tussenin, genuanceerder. Ik denk aan Geweldloos Communiceren, liefdevol confronteren, constructief, niet alleen kritiek maar ook een plan...zonder daarbij in te boeten aan hoe serieus het is voor jou. Succes!

Goeiemorgen

Ja, in essentie is dat het enige. De eerste niet nemen. Punt. In mijn groep wordt wel eens gezegd: 'Er is nooit een reden om te drinken'. In het begin dacht ik nog wel eens 'ja maar...'Het is zo. Netjes denken, zou jowan zeggen.

Oja..ik mis jowan ook...hij kon dat altijd zo goed omschrijven. Ja, Fruitvlieg het gaat om stap 1, erkennen dat ik machteloos sta tegenover alcohol, mijn leven stuurloos was geworden. Ik heb dat heel duidelijk gevoeld als 'overgave'. Angst...hoe vaker ik faalde, hoe groter mijn angst werd..dat het me nooit zou lukken om niet te drinken. Steeds verder af zou glijden op den duur. Alles wat me lief was vroeg of laat zou verliezen. Weten dat je niet moet drinken, maar het niet voor elkaar krijgen...spanning en stress..waardoor het nog verleidelijker werd..de viceuze cirkel. Dat doorbreken...ergens een punt bereiken dat je echt zelf een besluit neemt.

Jammer eigenlijk he? Dat er zoveel mensen met een verslaving rondlopen..en niet durven stappen ondernemen. Dus ja, moedig...het is die eerste stap, naar de huisarts...maar ik weet nog hoe opgelucht ik me voelde...Goed dat je die stap gaat zetten Lieselotje. Ik ben alleen naar de huisarts gegaan, later met man samen naar praktijkondersteuner, omdat hij verslaving ook ziet binnen 'het systeem'. Ik weet niet of Bor dat bedoelt met familieziekte? Echter, het aanpakken van de verslaving heb ik toch uiteindelijk zelf gedaan met hulp van Novadic. Nu, gaan we samen nog wat stappen ondernemen in het systemische stuk. En dat kan pas nu...ik wat langer nuchter ben. Het nuchter blijven staat voor mij nog steeds voorop. Een deel van de problemen is minder erg dan het leek toen ik dronk. Sommige komen juist wat duidelijker naar voren, maar daar kan ik ook wat mee...of niet. Kalmte Moed en Wijsheid.

Ik doe niet de uitspraak dat ik nooit meer zal drinken. Dag voor dag...maar ik heb wel de intentie om het niet meer te willen. En ik wil niet uitproberen of ik het ooit nog zou kunnen. Ik weet wel beter inmiddels. Een druppel triggert iets in mij...en ik wil maar één ding: meer. En vorig jaar augustus nam ik een besluit, na veel pogingen om niet meer te willen drinken. Alle achterdeuren sloten zich. Vanaf dat moment heb ik de volle verantwoordelijkheid genomen, voor het ADB proces en de onderliggende problematieken. Zelluf doen, niet alleen. Ik heb ervaren, dat zolang ik dronk, andere hulp, voor onderliggende problematieken niet veel zoden aan de dijk zette. Wijsheid achteraf, maar ik begrijp heel goed dat het een voorwaarde is voor trajecten. Ik hoef aan niemand iets te beloven. Ik heb ook bij mijn behandelaar niks hoeven beloven, en ook niet in de AA groep. Maar dat wilde ik ook niet. Omdat het niet drinken helemaal en alleen mijn ding is. Ik zie hoe anderen daar mee om gaan of niet. Ook in mijn groep. Ik leer om daar niks van te vinden, wel van te leren. De focus is op mijn herstel. Dag voor dag, dat is te overzien.

Liselotte, nu de ontkenning niet meer ontkennen En omdenken toepassen op je 'als dan denken' : Je gaat je zelf pas minder waardeloos voelen als je niet meer drinkt en hulp zoekt, de schaamte voorbij. Open en eerlijk. En wat is nou een half uur rijden, voor een nuchter leven? Ik heb het er graag voor over. Je hebt de eerste stap weer gezet naar hier, nu nog doorpakken, ook jij bent het waard!

Proficiat met je dochter! Maar jee...zo veel drinken met een jonge baby in de buurt..brrrr....maar dat weet je zelf ook wel. Steun krijg je hier, en ervaringsverhalen, tips...maarre...ik zou je ook adviseren hulp te zoeken in RL. Naar de huisarts? Ik heb er zelf na een aantal jaren aanmodderen goede ervaringen mee. Via huisarts naar praktijkondersteuner, na een aantal goeie gesprekken (ook met man erbij) zelf verwijzing gevraagd naar Novadic. En ook wekelijks naar AA avond. Even in het kort mijn traject. Succes en sterkte.

Ja, ik herkende je naam. Welkom terug en succes!

Ook een goeie Bol. Gypsy fijn dat het begint te zakken...lekker ff de natuur in? Ik drink mjin thee op en ga voor de boodschappen. Hou je goed he?

Da's een mooie Koh..maar dan wel zonder portemonnai

Of helpt bij jou juist afleiding?

Tja...dan uitzitten he...20 minuten ongeveer dan is het ergste meestal wel weg....of zoals hier wel eens gezegd wordt, met je schoenen aan onder de douche.