kruidenthee67

Dinsdagochtend, 5 januari...het jaar gaat gewoon door...gelukkig maar. Niks 'nieuws', frisse start, voornemens...of ja gewoon? Dat nou ook weer niet. Corona, lockdown...beperkingen en vrijheid tegelijk. Raar, oncomfortabel...ook fijn...dubbel. Zoals alles twee kanten heeft in het leven. Door het sluiten van de scholen is mijn verwachtte drukke agenda plots relatief leeg. En het is maar net aan welke kant ik 'wil' zijn. Ja, wil zijn...ik kan kiezen. Of ik mee ga in mijn drama. Of ik moeilijke dingen uit de weg ga, of ze juist aan ga om er van te leren. En soms ook nee te zeggen om van te leren Met een gezonde dosis nieuwsgierigheid, lef...euh....vertrouwen. Ook wat discipline, want zonder 'oefenen' gaat het allemaal niet gebeuren...blijven doen wat vertrouwd is gaat automatisch, ook de manieren die niet meer werken. Nieuwe acties vragen aandacht en ja, discipline. En overgave. En nuchterheid. Langere tijd ook. Dat is voor mij geen discussie. En komt op alle fronten terug...in persoonlijke ontwikkeling, relaties, werk...Drank, verdoven (in welke vorm dan ook) vertroebelt. En dramatiseert. Laat je in denkcirkels blijven die niet kloppen en destructief zijn. Ik ben niet perfect. Ik maak fouten. Ik weet het niet altijd. En dat is oké. Vind ik dat altijd oké? Nee hoor! Regelmatig hang ik nog uit in die negatieve cirkel. Die me belemmert om licht en voluit te leven. En schiet ik van positief naar negatief of andersom. Maar...over de hele lijn zie ik ook dat ik er mee kan dealen...er minder lang in blijf hangen. Eerder aan de bel trek. Hulp zoek. En toepas wat ik al weet. Wat helpend is. Verantwoording neem voor mijn eigen welzijn. Dat is winst, pure winst. Een proces, weg, pad. Nooit klaar. Nieuwsgierig naar de uitzichten die nog komen. De zijwegen die ik kan inslaan. En ja, ook bang. Voor het nieuwe. Bang om geen controle te hebben. En dan kijk ik naar mijn kinderen, hoe zij nog steeds onbevangen en nieuwsgierig hun pad opgaan. En dat ik mee mag lopen. Soms aan de hand, maar steeds meer aan de zijlijn. Met vertrouwen. Ze inspireren me. En spiegelen. 'Nuances' komt bij me op. De grijstinten waarnemen. Niet als saai...maar als 'rust'. En kunnen bewegen, van zwart naar wit...door het landschap met zijn vele gradaties in grijs...onderzoekend. Dat voelt wel soms saai. En dan realiseer ik me ook dat dat in feite ook een verslavingsgedachte is...'een kick' willen, zwart of wit...maakt niet uit, kick is kick, negatief of positief. En nu zit ik hier achter mijn pc...in een kleur grijs....saai? Dat is dus helemaal aan mijzelf...ik voel rust in mijn hoofd en lijf nu...is dat saai? Nee, dat is fijn. Ik kijk naar buiten en zie vogels, wel 10 mussen die bezig zijn broodkruimels op te pikken...kan er uren naar kijken....saai? Nee....aanwezig. Dat is het...op mijn plek. Met aandacht. 'Thuis', zo heb ik het onlangs voor mezelf opgeschreven. En thuis is het fijn. Ik wens iedereen voor dit jaar 'thuis'. En als je even weg bent van 'thuis' dat je de weg terug weer vindt. Zelluf doen, niet alleen...keep up the good work.

Keep up the good work!

@niks O er komt wat boven bij mij, schoonouders en kleinkind. Herkenbare taferelen toen onze eerste geboren is. Met de wijsheid van nu kan en ik wil ik je zeggen, doen wat voor JOU goed is. Want dat is goed voor de kleine. Die heeft maar 1 ding nodig...mama! En papa Dat verlangen van hun kant...ach...toen kon ik het niet zo goed zien...maar dat is natuurlijk mooi. En dat kun je ook benoemen: fijn dat jullie ook zo blij met haar zijn...maar wij gaan het zo doen. Dat vond ik lastig, en pas bij de 2e kon ik dat. Was beter, voor kind en mij. Hou haar maar heeeeeel veeeeel dicht bij jezelf nu...want dat zorgt er voor dat die kleine zich goed kan ontwikkelen, veilig kan hechten, zodat als ze wat ouder is met plezier kan gaan logeren....nog tijd zat voor opa's en oma's.

Als je wat Jopie schrijft kunt ontvangen, begrijpen, op jezelf toepassen, in de spiegel kijken zelf en de spiegel die anderen je voorhouden...volgens mij is dat de stap richting herstel. Waar ik 'je' schrijf, mag ook 'ik'. Dat was een belangrijk moment voor mij. Ook enorm confronterend, dat ik mijn eigen 'constructies' bedacht...en de cirkel in stand hield. En ja, ook heel goed kon (en nog kan) 'blaten'. Niet werkend. Ik wil toevoegen dat het ook een heel diep besluit van binnen was om 'anders' te willen leven. Het werkt als je er aan werkt. KMW gewenst.

Hoi Hanne, Goed dat je nadenkt over je alcoholgebruik. Verslaafd of niet...tja...wat wil je er mee? In het begin had ik ook moeite met de term 'alcoholist' of 'verslaafd zijn'. Nu weet ik dat het een signaal was van ontkenning. Wanneer je alcohol gebruikt als 'zelfmedicatie', stiekem drinkt...dan heb je geen goede verhouding met alcohol. En of je dat dan dagelijks doet of niet, feit is dat je onderliggende issues verdoofd, verstopt, met alcohol. Het lijkt dat je het nu nog redelijk onder controle hebt. Als ik je een advies mag geven, alcohol laten staan, en hulp zoeken voor je onzekerheid, in combinatie met stoppen met alcohol drinken. Succes!

Ik tel de maanden niet meer...maar wel elke dag dankbaar voor mijn nuchter zijn. Keep up the good work everybody!

Oh @Lika ik zie t nu...van ❤ te!

Welkom, en dapper dat je hier bent, dat is al even wat minder alleen. Contact met anderen kan heel fijn zijn. En wat Cleo al zegt, naar de huisarts. Ik vond het een opluchting toen ik daar geweest was.... Sterkte en ook succes!

Welkom! Knap joh. Zelf heb ik een tijd een AA groep bezocht. Ik heb daar veel aan gehad. Kan het je aanraden om een groep te zoeken met ervaringsdeskundigen. Is dit forum natuurlijk ook, maar in real live toch net ff anders. Succes!

Ups en downs...welkom to my life En dat niet willen... Kalmte, Moed en Wijsheid, Waar heb je invloed op? En waar niet? Sommige dingen accepteren, en andere dingen juist doen. En als ik me 'down' voel, heb ik dingen te doen, waar ik dan juist niet zon zin in heb, maar die wel helpend zijn. Ff me terugtrekken in rust, schrijven, of juist contact zoeken. En sporten...bewegen. Keep up the good work Sandro.

@Renaldo61 sorry waarvoor? Als het voor jou nog een strijd is, dan is dat zo he, jouw ervaring. Waarom ik erop reageerde? Ik lees vaak het vechten tegen de vijand alcohol, strijden, de duivel etc. En ja, dat strijden, verzetten heb ik ook ervaren toen ik 'het besluit' nog niet kon nemen. Zoals Lika ook beschrijft. Zolang je het ziet als strijden tegen iets, hou je ook de achterdeur open. Immers je kunt winnen of verliezen. Als je wint heb je weer een droge dag, maar als je verliest een terugval. En kun je tegen jezelf zeggen, ik heb mijn best gedaan, maar deze keer verloren. En vol goede moed een volgende poging. Of ik heb weeeer verloren en een nog groter slachtoffergevoel krijgen. En nog hopelozer erin komen staan. Of het opgeven. Ofwel, het ligt buiten jezelf, 'ik kan er niets aandoen'. ' Het is nou eenmaal een hele gemene tegenstander' ... uiteindelijk zijn het allemaal gedachten die ervoor zorgen dat je het als een strijd blijft ervaren. En die gedachten, die creëer je zelf. Het goede nieuws? Daar kun je dus ook zelf wat mee. Makkelijk? Neuh...maar wel te doen. Die strijd is het tegenovergestelde van overgave. Die strijd opgeven, de machteloosheid die in stap 1 genoemd wordt toestaan is het begin van herstel. Het drama eraf. En aankijken wat er gebeurt, niet meer hulpeloos zijn, maar ook weer regie nemen in dit proces. Dan is er geen strijd meer. Wel de behoefte om zaken te verdoven zoals Cleo zegt. En ja, daar moet je dan wat mee. Want verdoven met alcohol is geen optie meer. Ik grap dan wel eens, de zak paprikachips die ik dan in een keer leegsnaai. En ook dat wordt minder. En ik word milder, mag af en toe een zak leegsnaaien of een overbodig jurkje kopen Wat je aandacht geeft groeit. Het telkens uitspreken van hoe moeilijk het is, bevestigt dat ook in jezelf. Ja, het is lastig, maar ik werk eraan. Wat kan ik doen, wat is helpend voor mij? Is een manier die mij veel meer oplevert. En dat gaat niet over negatieve gedachten vervangen door positieve, maar mijn gedachten zien, accepteren, op waarde schatten. Nou heel verhaal...nu de sportkleren aan, dat is ook heel helpend!

Voor mij is het geen strijd gebleven.

Voor wat het waard is: Zachte heelmeesters...mijn man was onbedoeld en onbewust een zachte heelmeester. Toen hij een duidelijk grens aangaf, na een zoveelste uitglijder, kon ik, voor mijzelf, het besluit nemen. De verslaving, het stoppen, wat daar allemaal bij hoort, is mijn 'probleem'. Daarin kan hij mij niet helpen, wel ondersteunen. Forum, contact met maatje, Novadic en het bezoeken van AA was helpend. Als ik verdedigende en bagatelliserende reacties lees kan ik alleen maar denken: stap 1 van het 12 stappen plan. Erkennen, toegeven dat je een probleem hebt met alcohol (of welke drug dan ook). Eens die stap gezet...kun je echt in de spiegel kijken.

Goed besluit..keep up the good work.

Hoi Manon, Welkom en fijn dat je het forum hebt gevonden. Goh..tien jaar droog en dan toch voor de bijl..dat lijkt me schrikken ja...Ik hoop dat je de draad weer goed op kunt pakken. Succes!

Welkom terug en succes met de draad weer oppakken!

Wat fijn voor je! Goed bezig! Keep up the good work

Terugvallen is klote. Maar er komt een keer dat je opstaat en niet meer terugvalt. Trots, is misschien niet het goede woord, maar bagatelliseer het niet, het opstaan, weer oppakken, doorgaan. Doorgaan, en vertrouwen hebben...dan komt 'trots'. Ben ik trots, op drie jaar nuchter? Als mensen zeggen, wow, wat knap, wuifde ik het weg. Nu denk ik, trots dat ik mezelf hierin heel serieus heb genomen en niet heb opgegeven. Ja, dat voelt wel als trots...met gevoel van dankbaarheid...dat ik dat dus kan. En andersom werkt ie ook...als jij die drank kunt laten...dat was voor mij de ultieme stap naar goede zelfzorg. Zorg voor jezelf, niemand anders kan het voor je doen. Jouw besluit...maar je hoeft het niet alleen te doen.

He, @Fruitvlieg2019 , jammer. Zo belangrijk in het ADB proces, de bak ervaring en inzicht van lang gestopten. Maar ook de ballen om 'kritisch' te zijn, een ander geluid te laten horen. Af en toe de spiegel voorhouden. Ik ben van mening dat dat juist heel erg nodig is in het hele proces. Ook al wordt je dat dan niet in dank afgenomen. Het is veel gemakkelijker om mee te l*llen. Voor mij hebben die bijdragen, interacties veel impact gehad en nog. Op het nuchter zijn en blijven, maar ook voor de processen die vervolgens op gang komen, in communicatie, wel of niet reageren....en hoe dan? Bedankt hiervoor. Keep up the good work.

Oooooh....veel geluk samen @niks

Ja en au! Ik ontdekte het door het lezen van 'ongezien opgegroeid'....over emotionele vol- en onvolwassenheid. Confronterend, maar ook hoopvol en helpend.

Hoi Jannigje, KMW is wat bij mij opkomt. Je hebt invloed op wat jij doet en wat 'helpend' is voor jezelf. Dat is misschien iets heel anders dan je gewend bent, en wat de ander verwacht. Maar goed is voor jou. Kopje thee, kaarsje...op afstand kijken wat er gebeurt en wat dan?

Kei spannend! Maar een belangrijke stap. Goed bezig, ga ervoor.