Kohtje

Goedemorgen, Vlok gefeliciteerd met zo'n mooie uitslag. Je lijkt me een notenkraker. Dus dat drankprobleem zal het nog moeilijk met je krijgen...

Ietjefietje, hoe meer aandacht je aan trek geeft, hoe onbedwingbaarder hij wordt. De zinnen verzetten!! Hoe dan ook.. zie tips hierboven. Het loopt tegen etenstijd. Leef je uit in je kookkunsten. Hier spitskool met gyrosreepjes roerbakken. Met gebakken aardappelschijfjes. Vanavond meeting.

Anieta, da's hetzelfde als kalmte om te aanvaarden dat je drinkt omdat je alcoholist bent

Hé Agnieta, wat is dat nou?? Heb je de moed niet om te veranderen wat je kunt veranderen... of de wijsheid niet om het verschil te weten?

zeg maar: een camera-ezel.. .

Ja, dat is nou helemaal fout spieken, Agnieta.. Iedereen kan 't zien!!

Moedige stap om verslavingszorg aan te spreken. Als je eenmaal de moed hebt opgebracht om om hulp te vragen zet je voor jezelf de deur open naar succesvol stoppen. Hulp vragen is geen falen op zich, het is toegeven dat je in je eentje steeds faalt en andere wegen misschien wel eens een oplossing voor je probleem kunnen bieden. Uiteindelijk komt het er op neer dat je het wel zelf moet doen, maar je hoeft het niet alleen te doen. Hulp vragen is een overwinning. De oorlog is nog niet gewonnen, de eerste slag wel! Het begin van Happy Days are here again.

Zie dagdraad van gisteren.

Mindful, met Aandacht. Aandacht voor het hier en nu. Het verleden is onveranderbaar. De toekomst heeft z'n basis in wat ik nu doe. Met wat ik nu doe geef ik richting en vorm aan het begin van de toekomst. M'n toekomst is maakbaar. Maar niet in één keer. Elke dag zal ik moeten accepteren wat ik gisteren heb gemaakt en dan kan ik van daar af weer een stukje richting toekomst maken. Rekening houdend met de tegenwind, stromingen, stemmingen, obstakels, tegenslagen en meevallers van vandaag In het hier en nu, vandaag, ben ik geheel vrij in het maken van mijn toekomst zodra ik het verleden, gisteren, heb geaccepteerd. M'n lot ligt niet vast in de toekomst maar ik zit midden in mijn lot. Het is de optelsom van mijn geaccepteerde verleden plus m'n Zijn in het nu.

Goedemorgen, Haha... ja, een maand of twee geleden nog gedroomd dat ik nog een hele wijnkelder moest verstoppen voordat m'n vrouw thuiskwam... Absurd.. waar verstop je een wijnkelder..?? En het rare is inderdaad dat ik na zo'n droom nog steeds met een soort van schaamrood om de kaken m'n vrouw 's morgens goedemorgen wens. Zo écht blijft dat hangen.

Even gekeken. Lijkt er wel op maar heeft drie verticale lijnen. En tuurlijk is het toeval.. alles valt ons toe vanuit de toekomst. M'n avatar ontstond vorige week in m'n hoofd tijdens m'n share in een meeting waar ik probeerde te vertellen hoe het herstelprogramma voor mij werkte.. :rose: PS. ik heb niet de AKI "gedaan". Ik "zat" op die in Kampen.

Mijn vorige avatar was ook geen envelopje maar een simpele K.

Nee Yogajuf. Mijn ava (deze heb ik nog maar sinds dit weekend) is de plattegrond van een vierzijdige pyramide. Staat symbool voor de "omslag" tijdens mijn herstel. Je kunt de plattegrond zien als van bovenaf. Dan is het middelpunt het hoogste punt, het dichtst bij je oog. Je kijkt op de pyramide. Maar je kunt hem ook zien als van onderaf. Dan is het middelpunt het diepste punt, het verst van je oog. Je kijkt in de pyramide. Het is een kwestie van perspectief.. Door anders naar het leven te kijken kan ik mijn drankgebruik van "broodnodig" naar "nutteloos" omdenken..

Er is gedoe rond mijn indirekte naamgever: http://nos.nl/l/2068035 Ik ben overigens niet direkt genoemd naar de Koh-i-noor, berg van licht, maar naar een afgeleide daarvan: mijn destijds zwarte bestelautootje Koh-i-noir... zwart bergje...

Wauw, Lady Jane! Wat een geheugen!! Dat moet minstens 15 jaar geleden zijn als ik zo de vrouwelijke (ver)jaartelling ongeveer probeer te volgen...

ik denk dat jou loslaten het liefste is dat J in zijn geval voor je kan doen. Of dat nou bewust of onbewust is.

Ja, Els Noorlander.. dank je, Meya. Kwalijk nemen heeft inderdaad vaak een averechtse uitwerking. Toen mij kwalijk genomen werd dat ik teveel zoop kon ik daar enorm kwaad én verdrietig om worden. Gevolg: drinken en zwelgen in zelfmedelijden. Aan de ene kant wist ik dat ze gelijk hadden maar ik kon er niets aan doen.. je zal maar verslaafd zijn, dan piep je wel anders. Jullie hebben makkelijk praten, jullie hebben alles voor elkaar... Aan de andere kant was het hun eigen schuld dat ik zoveel dronk. Als ze niet zo op m'n huid zaten, hoefde ik niet zo te drinken. Ik had ook zóóó'n zwáááááár leven....

Ok, mijn brein is niet ziek, ik als gebruiker van dat brein ben ziek. Dat straalt wel door naar m'n brein. Dat brein wordt aangestuurd door en reageert op een ziek mens.. Physiek doet alcohol (en elk ander "genotsmiddel") van alles met de hersenen.. zie dat filmpje maar van hoe heet ze ook al weer?? Mentaal kan ik automatisch aan niets anders denken dan vluchten voor welke vorm van realiteit ook in welke vorm van middellen dan ook. Spiritueel moet ik omschakelen van mezelf als middelpunt van het heelal naar mezelf als dust in the wind zien..

Meya, ik kon mijn brein voor en tijdens actieve verslaving niet echt positief vinden. Het dacht uiteindelijk maar aan één ding: drinken, alcohol... Ik was totaal krankzinnig. Of ik nou in paniek was, droevig, teleurgesteld of blij, gelukkig, tevreden.. ik moest en zou drank hebben. Waarmee ik mezelf elke keer weer, hoe goed ik het ook bedoelde, richting afvoerputje duwde. Elke keer nam ik mezelf voor het de volgende keer anders te doen, maar het kwam er op neer dat ik steeds hetzelfde deed in de verwachting dat het anders zou aflopen. Het was al mis in mijn hoofd voordat ik de allereerste keer dronk.. Ik zocht oplossingen voor mijn ongenoegens altijd buiten mezelf, evenals de oorzaken van mijn ongenoegens. Pas toen ik kon inzien dat ik altijd precies dáár ben waar ik ben, op het juiste moment op de juiste plaats, kon ik vrede vinden in het feit dat mijn omstandigheden zijn wat ze zijn en dat ik wel mezelf kan veranderen maar die omstandigheden niet. Het was een kwestie van veranderen van perspectief dat me de ziekte van mijn brein deed inzien. M'n brein is nog steeds ziek, levenslang. Ik heb wel een manier gevonden om me niet meer door dat zieke brein te laten (mis)leiden.

Dit gáát 'm ook worden. Als je maar gelooft in jezelf, dus (om te beginnen) vandaag die eerste niet nemen. En niet gelooft in wat je zieke verslaafde brein je (misschien) gaat zeggen: "ach, ééntje kan geen kwaad". Eén is teveel en tien is niet genoeg.. Om jezelf en je zieke verslaafde brein een beetje uit elkaar te houden is het misschien handig om een in contact te blijven met de mensen hier op het forum. Vaak zien verslaafden het proces van verslaafd denken beter bij een ander dan bij zichzelf. Ik heb ervaren dat wat een ander over mij zegt vaak meer de realiteit raakt dan wat ik van mezelf vind. En ik weet ook dat het vaak niet fijn is wat anderen zeggen en/of vinden, maar mezelf op een andere manier gaan bekijken dan ik gewend ben/was is ook niet fijn. Tenminste, het proces van anders gaan kijken is niet fijn, erg pijnlijk vaak. Uiteindelijk ben ik blij dat ik heb ontdekt dat de wereld vaak heel anders is dan ik denk, in plaats van te denken dat ik heel anders ben dan de rest van de wereld. Hoe meer ik mezelf als maatstaf loslaat, hoe ruimer, vrijer, creatiever de wereld om me heen op me afkomt en binnendringt.

Gebeurt niet vaak, maar ben het hélemaal met je eens.

Hier Spud. Klep maar uit...

Nog even droog afmelden voor het dagpact van gisteren. Had mezelf er eigenlijk helemaal niet op moeten zetten. 's Avonds vergeet ik dat ik me er 's morgens had opgezet. Excuses dus voor de dagpact"vervuiling" van gisteren..

NA- Anonieme Verslaafden voor Nederland: http://www.na-holland.nl/

Dagpact: Thomas Meya Joosje jowan Kohtje