Kohtje

Even gekeken. Lijkt er wel op maar heeft drie verticale lijnen. En tuurlijk is het toeval.. alles valt ons toe vanuit de toekomst. M'n avatar ontstond vorige week in m'n hoofd tijdens m'n share in een meeting waar ik probeerde te vertellen hoe het herstelprogramma voor mij werkte.. :rose: PS. ik heb niet de AKI "gedaan". Ik "zat" op die in Kampen.

Mijn vorige avatar was ook geen envelopje maar een simpele K.

Nee Yogajuf. Mijn ava (deze heb ik nog maar sinds dit weekend) is de plattegrond van een vierzijdige pyramide. Staat symbool voor de "omslag" tijdens mijn herstel. Je kunt de plattegrond zien als van bovenaf. Dan is het middelpunt het hoogste punt, het dichtst bij je oog. Je kijkt op de pyramide. Maar je kunt hem ook zien als van onderaf. Dan is het middelpunt het diepste punt, het verst van je oog. Je kijkt in de pyramide. Het is een kwestie van perspectief.. Door anders naar het leven te kijken kan ik mijn drankgebruik van "broodnodig" naar "nutteloos" omdenken..

Er is gedoe rond mijn indirekte naamgever: http://nos.nl/l/2068035 Ik ben overigens niet direkt genoemd naar de Koh-i-noor, berg van licht, maar naar een afgeleide daarvan: mijn destijds zwarte bestelautootje Koh-i-noir... zwart bergje...

Wauw, Lady Jane! Wat een geheugen!! Dat moet minstens 15 jaar geleden zijn als ik zo de vrouwelijke (ver)jaartelling ongeveer probeer te volgen...

ik denk dat jou loslaten het liefste is dat J in zijn geval voor je kan doen. Of dat nou bewust of onbewust is.

Ja, Els Noorlander.. dank je, Meya. Kwalijk nemen heeft inderdaad vaak een averechtse uitwerking. Toen mij kwalijk genomen werd dat ik teveel zoop kon ik daar enorm kwaad én verdrietig om worden. Gevolg: drinken en zwelgen in zelfmedelijden. Aan de ene kant wist ik dat ze gelijk hadden maar ik kon er niets aan doen.. je zal maar verslaafd zijn, dan piep je wel anders. Jullie hebben makkelijk praten, jullie hebben alles voor elkaar... Aan de andere kant was het hun eigen schuld dat ik zoveel dronk. Als ze niet zo op m'n huid zaten, hoefde ik niet zo te drinken. Ik had ook zóóó'n zwáááááár leven....

Ok, mijn brein is niet ziek, ik als gebruiker van dat brein ben ziek. Dat straalt wel door naar m'n brein. Dat brein wordt aangestuurd door en reageert op een ziek mens.. Physiek doet alcohol (en elk ander "genotsmiddel") van alles met de hersenen.. zie dat filmpje maar van hoe heet ze ook al weer?? Mentaal kan ik automatisch aan niets anders denken dan vluchten voor welke vorm van realiteit ook in welke vorm van middellen dan ook. Spiritueel moet ik omschakelen van mezelf als middelpunt van het heelal naar mezelf als dust in the wind zien..

Meya, ik kon mijn brein voor en tijdens actieve verslaving niet echt positief vinden. Het dacht uiteindelijk maar aan één ding: drinken, alcohol... Ik was totaal krankzinnig. Of ik nou in paniek was, droevig, teleurgesteld of blij, gelukkig, tevreden.. ik moest en zou drank hebben. Waarmee ik mezelf elke keer weer, hoe goed ik het ook bedoelde, richting afvoerputje duwde. Elke keer nam ik mezelf voor het de volgende keer anders te doen, maar het kwam er op neer dat ik steeds hetzelfde deed in de verwachting dat het anders zou aflopen. Het was al mis in mijn hoofd voordat ik de allereerste keer dronk.. Ik zocht oplossingen voor mijn ongenoegens altijd buiten mezelf, evenals de oorzaken van mijn ongenoegens. Pas toen ik kon inzien dat ik altijd precies dáár ben waar ik ben, op het juiste moment op de juiste plaats, kon ik vrede vinden in het feit dat mijn omstandigheden zijn wat ze zijn en dat ik wel mezelf kan veranderen maar die omstandigheden niet. Het was een kwestie van veranderen van perspectief dat me de ziekte van mijn brein deed inzien. M'n brein is nog steeds ziek, levenslang. Ik heb wel een manier gevonden om me niet meer door dat zieke brein te laten (mis)leiden.

Dit gáát 'm ook worden. Als je maar gelooft in jezelf, dus (om te beginnen) vandaag die eerste niet nemen. En niet gelooft in wat je zieke verslaafde brein je (misschien) gaat zeggen: "ach, ééntje kan geen kwaad". Eén is teveel en tien is niet genoeg.. Om jezelf en je zieke verslaafde brein een beetje uit elkaar te houden is het misschien handig om een in contact te blijven met de mensen hier op het forum. Vaak zien verslaafden het proces van verslaafd denken beter bij een ander dan bij zichzelf. Ik heb ervaren dat wat een ander over mij zegt vaak meer de realiteit raakt dan wat ik van mezelf vind. En ik weet ook dat het vaak niet fijn is wat anderen zeggen en/of vinden, maar mezelf op een andere manier gaan bekijken dan ik gewend ben/was is ook niet fijn. Tenminste, het proces van anders gaan kijken is niet fijn, erg pijnlijk vaak. Uiteindelijk ben ik blij dat ik heb ontdekt dat de wereld vaak heel anders is dan ik denk, in plaats van te denken dat ik heel anders ben dan de rest van de wereld. Hoe meer ik mezelf als maatstaf loslaat, hoe ruimer, vrijer, creatiever de wereld om me heen op me afkomt en binnendringt.

Gebeurt niet vaak, maar ben het hélemaal met je eens.

Hier Spud. Klep maar uit...

Nog even droog afmelden voor het dagpact van gisteren. Had mezelf er eigenlijk helemaal niet op moeten zetten. 's Avonds vergeet ik dat ik me er 's morgens had opgezet. Excuses dus voor de dagpact"vervuiling" van gisteren..

NA- Anonieme Verslaafden voor Nederland: http://www.na-holland.nl/

Dagpact: Thomas Meya Joosje jowan Kohtje

Nee. Ik had in het verleden ook minder problemen met 1 liter wodka per dag dan ik nu zou hebben met 8 liter cola per dag... 8 Liter!!! blrp....

uiteindelijk ga je precies op tijd..

Ik vind domme mensen vaak aardiger dan mensen die zeker weten dat ze alles weten. Mits ze bereid zijn te leren en ruimdenkend zijn. En daar kunnen dan ook weer mensen die alles weten maar dat niet zeker weten bij horen.. Ik heb de afgelopen tien jaar verschillende soorten zelfhulpgroepen bezocht. Intact, AA, CA en NA. Momenteel bezoek ik nog twee meetings per week. Ik heb ze nodig. Dat klinkt zwaarder dan ik het ervaar. Ik heb er twee keer per week naast veel leermomenten ook veel plezier. Ze zijn als vast agendapunt in mijn leven geïntegreerd.

@jopie, Ik lees een heleboel woorden, letterlijk hersenkronkels.. Met daarin ergens de rechtvaardiging om dan maar één sigaretje te roken zonder het idee te hebben of krijgen dat het stoppen eigenlijk niet gelukt is of gaat lukken.. Kweenie precies.. maar het klinkt me een beetje wanhopig in de oren. Waarmee ik je niet tekort wil doen, jopie. Zelf schreef ik ergens vorige week over succesvol stoppen dat tot nu toe m'n stoppen met drinken wel enigszins succesvol verliep, maar dat ik, wat betreft het bestrijden van m'n (ziekte) verslaving nog weinig succesvol was.. (roken, koffie, snaaien, etc. etc. etc......) En dat ik al met al niet met mezelf in onmin leef hieromtrent. Ik kwam hier en later in het 12-stappen programma om m'n drankgebruik onder de duim te krijgen. Dat er later nog zoveel kanten aan verslaving bleken te zitten had ik toen niet voor mogelijk gehouden. Het leek me in eerste instantie heerlijk om al die kanten van verslaving aan te pakken. Maar uiteindelijk is me gebleken dat ik helemaal niet zo'n zelfverbeteraar ben. Vandaag hoef ik niet te drinken. Daar ben ik blij om. De rest aanvaard ik met een lichte bitter/zoetheid. TOI TOI TOI....

Pffff jopie.. heb je't zo moeilijk?

Hé meis, van harte gefeliciteerd. Met je verjaardag uiteraard, maar ook met je vogeltjes.. Je hebt die man van de mail toch wel nog even gezegd dat het niet jou Dusty is maar jouw Dusty. Net zoals mijn kippen en niet mij kippen...

Hier idem dito Niet zo idem dito. Misschien ben ik verslaafder dan jij, net iets waanzinniger?? Mij hoef je niet te overtuigen. Dat was ik al. tja, wat is afzienbare termijn in geval van verslaafd zijn... Yeah!!! Yeah, yeah!!! En ik wens je een mooi, fijn en nuttig verblijf in Milano. Hug!!

Vanavond een meeting bezoeken. Ik kom daar al bijna acht jaar zo goed als wekelijks. Uit de eerste jaren dat ik daar kwam zie ik nooit meer iemand. Ik weet dat er verschillende van deze mensen nog steeds actief verslaafd zijn en ook dat er enkelen zijn die na een paar jaar niet meer kwamen maar nog steeds clean zijn. En dan zijn er velen waarvan ik nooit meer taal of teken heb vernomen.. hoe het met hen gaat weet ik niet. Die een na laatste groep heeft mijn belangstelling. Ik heb momenten dat ik daar bij wil horen. Niet meer naar meetings gaan en clean blijven. Maar ik ken mezelf ook wel goed genoeg dat als ik besluit niet meer naar meetings te gaan, ik de kans voor mezelf om (misschien zelfs blijvend) terug te vallen alleen maar groter maak. Het is niet zo dat ik mezelf op glad ijs vind bevinden, maar ik heb wel zóveel over verslaving geleerd dat ik mezelf, of althans m'n hersens, niet volledig kan vertrouwen. Verslaving speelt sluwe spelletjes met mijn denkvermogen en rationaliseringsvermogen.. voor ik het weet zal ik mezelf wijs kunnen maken dat er een reden is om te gaan drinken, of dat het -als er geen reden is- best lekker zal zijn om eens één glaasje te nemen, puur om van te genieten. Ik weet van de hersens en de receptoren.. Zelfs het idee van dat ik best zonder meetings clean kan blijven is al een begin van "verslaafd denken".. en als ik werkelijk ga geloven dat ik dat kan, dan is het geen begín van "verslaafd denken" meer maar een gevorderd "verslaafd denken". Ik schreef op een ander draadje: "Knokken" veranderd langzaam in "volhouden". "Volhouden veranderd langzaam in "gewoon". Pas op als "gewoon" langzaam veranderd in "vergeten hoe het was". Dan wordt het zo zoetjesaan weer tijd om te gaan knokken. Ik ben niet zo'n knokker.. Dus om dat vóór te blijven zorg ik er voor dat "gewoon" niet veranderd in "vergeten hoe het was". Om "gewoon" toch bijzonder te laten blijven bezoek ik wekelijks mijn meetings met medeverslaafden. Om "gewoon" toch bijzonder te laten blijven lees ik zeer regelmatig alle beslommeringen rond verslaving hier op het forum. Soms(??) ben ik verslaving en verslaafden méér dan zat.. zeg maar spuugzat. Maar als een zombie door het leven gaan óók. Dus....

Mooi. Trek uit"zitten" mag beslist ook liggend gebeuren. "Knokken" veranderd langzaam in '"volhouden". "Volhouden" veranderd langzaam in "gewoon". Maar pas op als "gewoon" veranderd in "vergeten hoe het was". Dan wordt het zoetjesaan weer tijd om te "knokken".

Wat is succesvol stoppen?? Ik denk dat ik voor mezelf die vraag nooit volledig kan beantwoorden. Als het om niet gebruiken gaat, kan ik dat alleen richting verleden bekijken.. Nu zes jaar en tien en een halve maand niet gedronken. Vind ik voor mij, als alcoholist, als verslaafde, best succesvol. Maar of ik de zeven jaar niet drinken ga halen?? geen idee. Die kant op, de kant van de toekomst dus, kan en durf ik mijn succes niet (te) claimen. Als het om verslaving in het algemeen gaat kan ik echt niet van succes spreken. Ik rook, drink teveel koffie, zoek de gekste afleidingen om vervelende dingen enigszins te "verzachten".. ik probeer nog altijd een zo makkelijk mogelijk leven te leiden. Maar daar heb ik vrede mee. En zo nu en dan ben ik ontevreden met/over mezelf en geef ik mezelf een schop onder den bips.. Dat niet drinken volhouden is me tot nu toe gelukt dankzij anderen. Mijn vrouw, familie, vrienden, fellows in de NA, ze dragen allemaal bij aan m'n successtory tot nu toe. Maar ik durf ze geen garantie voor verder succes te noemen. Daarmee zou ik de verantwoordelijkheid van m'n niet-drinken bij m'n omgeving leggen. Ze motiveren me. Maar de verantwoordelijkheid van de uiteindelijke keuze van wel of niet drinken ligt nog altijd bij mezelf. Dat vind ik nogal wat. Daarom neem ik die verantwoordelijkheid in kleine hapjes. Dag voor dag, soms nog kleiner.