Spring naar bijdragen

Zondag 13 december


toine

Aanbevolen berichten

Goede morgen,

 

Op zondagmorgen loop ik met 't untie meestal een rondje door de binnenstad. (Altijd poepzakjes bij me, hoor..)

Deze tijd van het jaar altijd in het donker. Maar een hoop bedrijvigheid al in de stad. Om zeven uur al een hoop mensen in de

weer met het opruimen van de rommel die de feestvierders van de afgelopen nacht hebben achtergelaten.

 

Doet me mijmeren over m'n gebruikerstijd. Ik ging m'n gang, sloot me op in m'n eigen wereldje en was alleen bezig

met het "welzijn" van mezelf. Welzijn betekende meestal onder invloed zijn. Ik was me min of meer bewust van de rotzooi

die ik achter me liet, maar daar had ik, zolang ik maar vóóruit leefde en gebruikte, geen last van. Diegenen die "achter" mij leefden

en last van m'n  rotzooi hadden moesten dat zelf maar opruimen.. daar kon ik me niet mee bezighouden, dat zou mijn

welzijn in de weg staan en daar had ik geen tijd voor.. ik moest immers vóóruit. Mijn "sporen" waren voor mijn "achterliggers".

 

Nu kan ik daar gelukkig anders mee omgaan. Ten eerste probeer ik zo min mogelijk rotzooi te maken door mezelf in te passen

in het alledaagse leven, dus mét anderen.. Ten tweede probeer ik me van de onvermijdelijke rotzooi die ik maak bewust te zijn en

er een gewoonte van te maken om die zoveel mogelijk op te ruimen. Dat betekent dat ik het hóór als iemand me ter verantwoording roept.

Dat betekent dat ik me nu en dan omdraai en een stukje terugloop om op te ruimen/schoon te maken.

 

Ik dacht altijd geen tijd te hebben voor al die poespas. Maar wonderlijk genoeg past alles precíes in de tijd die ik heb/krijg.

Het verleden was altijd een enorme ruimte vol rotzooi waar ik net uitgekropen was. De toekomst een gapende leegte waar ik

óók nog eens doorheen moest zien te komen.

Nu zijn verleden en toekomst niet meer en minder dan de begrenzing van wat ik nu uitspook.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zucht weer niets gehoord of ik moet werken of niet, dus maar weer eens gebeld en gevraagd of ze mij in het vervolg iets willen laten weten. Ja weer een hoop rotsmoezen waardoor het weer niet gekund heeft, maar ik word hier zo boos over iedere keer. Bah.

Sta je bijtijds op, zorg dat alles klaar staat voor als je terug komt, diertjes verzorgd enz. komen ze niet. :angry:  :angry:

bewerkt door bolletje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat lijkt me heel vervelend Bolletje, zo hoort dat niet te gaan.

 

Maar begrijpen doe ik het ook niet: er kan toch altijd een spoedrit binnenkomen, ook al is het rustig?

En de telefoon moet toch opgenomen worden, beestjes moeten verzorgd, desnoods de wc gepoetst?

 

Bizar.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kan soms zo gebeuren An, vervelend voor je maar ga alsjeblieft niet drinken. Heb je nog refu. in huis voor de zekerheid? Drank gaat niet helpen maar dat weet je ook zelf wel. Morgen gaat het vast wel beter! Griep heeft ook zn weerslag op je geest. Uitzitten, het gaat weer over.Ik hoop dat je snel weer opknapt!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kohtje tja grote optimist. :D  Ik heb me er ook al wel weer bij neer gelegd hoor.

 

Janina zo hoort het ook niet te gaan. Vaak ook al gezegd dat ze nooit van te voren weten of het druk wordt. Maar het is en blijft daar een zooitje, en ik heb het al zo vaak gevraagd, mensen bel even als ik niet hoef te komen. Dan gebeurt dat een paar keer en vervolgens is het weer het oude liedje. Net ook al gekeken bij een andere dierenambulance maar daar heb ik alleen maar mezelf mee. 10 anderen voor mij hoor. En het werk doe ik zo ontzettend graag. Dus maar gaan zitten gamen vanmiddag. Doe ik ook graag. :)

 

An het sombere weer misschien? Sterkte joh. :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

An, het feit dat je dit hier schrijft is een teken dat je je bewust bent van je emotionele toestand.

Dat wil zeggen dat je verstand je ingeeft dat het niet lekker loopt met je emoties.

Zolang dát het geval is, is er nog hoop.

We worden vaak meegesleept door onze emoties omdat ons verstand ons dan in de steek laat.

Maar zolang je nog een greintje verstand "tot je beschikking hebt" kun je emoties en verstand een beetje mengen.

Zodra je een beetje verstand aan je emoties toevoegt kun je je emoties relativeren.

En zodra je je emoties kunt relativeren kun je inzien dat je je niet hoeft laten wegvoeren door je emoties.

Dan kun je stukje bij beetje op zoek gaan naar de oorzaak van die emotionele toestand.

Waarmee niet gezegd is dat je je emoties moet wegcijferen, maar wel dat je ze kunt benutten voor waar ze voor bedoeld zijn:

aandacht schenken aan je innerlijk. Je emoties gebruiken om geestelijk schoon te maken.

Ik denk dat je daar al een heleboel ervaring mee hebt opgedaan. Dat kún je.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja goed opgemerkt, lichamelijk onwel zijn slaat op de geest.

En veel aandacht vandaag om die innerlijke rust terug te vinden.

Het ziek voelen, zonder dat de drank er de oorzaak van is, maakt ook veel los.

Ik spreek mezelf toe: mens, je bent gewoon ziek.

Kan ik me druk maken of ik morgen wel kan werken.

Nee geen drank voor mij.

Het brengt me nergens...word er alleen zieker van.

Last van t donkere weer heb ik niet.

Het heeft wel wat met al die kerstlichtjes.

Ik zit m'n dag wel uit, bedankt voor de reacties.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...