Kohtje

Ja Lars, het allereerste begin van een nuchter leven is het simpelst. Alleen die eerste niet nemen. Al vrij snel wordt het dan wat minder simpel. Stoppen is niet zo moeilijk.. maar (vooral in het begin) langer dan een uur gestopt blijven is een ander verhaal. Je wilt niet meer drinken, maar zo gauw je gestopt bent wil (moet) je drinken. Zolang je het toegeven aan dit kleine, benauwde cirkeltje niet doorbreekt zal er nooit wat veranderen. Of ja, er verandert wel degelijk wat.. jij maakt je lichaam langzaam maar zeker helemaal kapot, je zicht op licht (aan de horizon) dooft langzaam maar zeker helemaal, je zult steeds minder het gewenste effect van je drinken voelen, het zal zich zelfs tégen je keren... en tóch moet je drinken. Dat moeten zit 'm niet zozeer in jouw eigen wil, als wel in de ziekte verslaving. Jij toont genoeg wilskracht door te zeggen dat je niet meer wilt drinken. Je ziekte is echter sterker dan je wil. Je zult toch iets moeten doen om je ziekte te bedwingen. Alleen wilskracht is niet genoeg. Bij een AA groep waar ze de 12 stappen behandelen hebben ze voor jou misschien dát wat je nodig hebt. Blijf in elk geval naar zo'n groep gaan en vraag of ze aan sponsorschap doen. Zo ja, vraag dan of er iemand bereid is je (tijdelijke) sponsor te zijn en je te "begeleiden" en je door die eerste zo moeilijke tijd heen te helpen. Je zult bij jezelf moeten beginnen, Lars.. je kunt je keuze van wel of niet drinken niet af laten hangen van wat je vrouw wil of doet.. Zij neemt haar beslissingen op basis van een Lars die zij langzaam heeft zien verworden tot wat hij nu is en dat is haar goed recht. Als je wilt dat ze andere beslissingen neemt, zul je jezelf moeten veranderen. En dan nog kun je een ander niet zeggen wat hij of zij moet beslissen.. Jij kunt alleen voor jezelf op dit moment de beslissing nemen dat je vandaag niet zult drinken. Een beslissing voor jezelf!! Wanneer heb je voor het laatst een beslissing voor jezelf genomen zonder dat daar angst voor de gevolgen bij zat?

Als ik hem nu nog had staan had ik hem laten staan. 't Is toch al bijna weer zover..

Is het slim om verschillende groepen te bezoeken? Ja. Niet elke groep is hetzelfde. Hoe meer groepen je bezoekt, hoe groter de kans dat je een groep treft waar je je thuis voelt. Zelf ging ik de eerste jaren naar zeven verschillende groepen per week, elke dag een andere. En tussendoor ook af en toe een groep die (veel) verder weg was. In meerdere groepen kwam ik mensen tegen die ook andere groepen bezochten. Het netwerk van herstellende verslaafden werd er groter en groter door. Ook m'n inzicht in m'n ziekte verslaving werd door de verschillende groepen verrijkt. Zo ben ik geen slaaf geworden van de "normen en waarden" van één groep, maar een "vrije" herstellende verslaafde die zich in bijna elke groep wel thuis kan voelen. En dan ook dit forum er nog bij. Hoe meer invalshoeken ik van anderen meekrijg, hoe ruimer mijn geest wordt. Je vrouw beseft het misschien nog niet helemaal, maar zij is ook ziek. Verslaving is een gezinsziekte. Vaak wringen partners zich in allerlei bochten om de verslaving van hun partner aan de ene kant in stand te houden door verantwoordelijkheden van de verslaafde over te nemen (smoezen verzinnen om gedrag of afwezigheid van partner te camoufleren), aan de andere kant te ontkennen door de verslaafde als vervelend aanhangsel te zien die de normale gezinssituatie ondermijnd door onverantwoordelijk gedrag. Het is mooi als een partner tegelijk met de verslaafde "in herstel" gaat door met hulp (van bijv. ook een zelfhulpgroep of (gezins)therapie) de eigen rol en verantwoordelijkheden in het disfunctionele gezin onder ogen kan gaan zien. Veel partners zien jammer genoeg het hele verslavingsprobleem als alleen een probleem van de verslaafde. De enige oplossing van het hele probleem zou enkel maar stoppen met gebruiken zijn. Stoppen met gebruiken is echter slechts een eerste klein stapje op een lange weg van (gezamenlijk) herstel. Gebruiken (drinken) is slechts een symptoom van de ziekte verslaving. Met symptoombestrijding alleen zijn we er niet.

Sneeuwdekentje?? Ik zit me stiekem al te verheugen op krokusdekentjes... Nog wat kwakkelig hier. Zelf een beetje in de lappenmand, vrouw ook. Schoonzus gisteren met spoed naar ziekenhuis na hersenbloeding.. Puppie gaat lekker goed. Al met al, geen slechte dag, wel leerzaam en goed. Jammer van het grijze weer. Iedereen een mooie dag Iedereen een mooie dag Iedereen ...

Als je dat begrijpt, Lars, dan begrijp je misschien ook dat jij het zelf ook niet kunt doen. Het verschil is dat eerste glas, dat eerste blikje, flesje.... Maar alleen jij maakt het verschil.

Dat doe je zelf Lars. En jij bent ook de enige die dat anders kan doen.

Voel me vandaag niet al te lekker. Keelontsteking, kadootje van m'n echtgenote.. Als ik me dan zo lamlendig voel dan heb ik niet veel weerwoord op alle berichten hier van mensen die het moeilijk hebben, die zich niet lekker voelen, die óók hun dag niet hebben. Dan laat ik me makkelijk meevoeren op die stroom van lamlendigheid. De energie, maar ook het inzicht ontbreken me dan om mensen voor te houden dat het allemaal uiteindelijk beter wordt.. zo voelt het momenteel ook niet erg. Het voelt niet echt lekker, maar tijdsbesef is een beetje weg, waardoor het op de één of andere manier ook wel weer lekker voelt. Misschien omdat ik me niet verzet tegen de lamlendigheid. Ondergaan en doorstaan.. niet aan een tijdslimiet gebonden niet door een te behalen resultaat beperkt of onder druk gezet. Het leven leven zoals het zich aandient. Momenteel dient het zich in slow motion aan.. zo zal ik het dan ook maar leven. Alleen de pup leeft in "fast forward".. toch gaat het goed.

Meya, je hebt je plan getrokken en laat je niet ompraten om het anders te doen dan je voor ogen hebt. Snap het helemaal. En ik denk dat dat ook de beste manier is, je eigen plan volgen, je eigen ervaringen opdoen. De waarschuwingen hier zijn ook erg begrijpelijk. Ik zou je zelf ook willen waarschuwen, zelfs je plan willen ontraden... maar..... Ik weet dat ik, toen ik een jaar of tien geleden een klein half jaar in een verslavingskliniek had "gezeten", helemaal blij was dat ik een half jaar van de drank af was. Ik had toen nog niet gehoord van de ziekte verslaving. Ik dacht toen nog dat ik met wat ik in de kliniek aan nieuwe vaardigheden (ook sociale) had geleerd, ik de rest van m'n leven veilig zou zijn. Na anderhalf jaar leek het erop dat ik nooit meer zou gaan drinken. Toen kwam er een moment waarop ik dacht dat ik met een beetje nadenken best wel verantwoorde hoeveelheden zou kunnen drinken. En die gedachte liet me niet meer los. Ondanks vele, vele, vele waar- schuwingen, veel voorbeelden van anderen (ik ging wekelijks naar een zelfhulpgroep waar dit dilemma zich regelmatig afspeelde) moest en zou ik "bewijzen" dat ik best matig en gecontroleerd kon drinken. Het was mijn onbewuste drang naar alcohol die mij deze gedachte ingaf. Om nu een lang verhaal kort te maken: dit liep faliekant uit de klauwen. Het heeft me daarna blauwe knieën opgeleverd van het vallen, opstaan, vallen, opstaan, vallen, etc... om uiteindelijk te moeten erkennen dat ik niet kon drinken.. als ik veel dronk maakte ik alleen maar brokken, als ik weinig dronk, dan werd dat als vanzelf veel drinken en dus ook weer brokken maken. Wat ik wil zeggen is dat ik waarschuwingen genoeg had gekregen, voorbeelden genoeg had gezien en diep in m'n hart ook wel wist dat ik niet anders was dan andere verslaafden, maar dat mijn ziekte verslaving, waar ik overigens pas veel later over leerde, mij liet denken, en zelfs wist te overtuigen dat ik wél mijn drinken onder controle kon houden. Maar dat ik dat zélf moest ondervinden. Echt helemaal zelf. Niemand kon mij ervan overtuigen dat ik verslaafd was. Ik kan niet anders dan je eerlijkheid naar jezelf toe te wensen. En zo min mogelijk brokken. Voor je omgeving en voor jezelf.

Lars, in het begin is "droogstaan" bijna synoniem aan "doorstaan".. Later wordt het meer en meer "op eigen benen staan". Alledrie de begrippen eindigen op "staan". Dus blijven staan is van essentieel belang. Droog blijven staan vergt blijven doorstaan en levert blijvend op eigen benen staan op... 't is een proces met een logische volgorde. Vooral de fase van doorstaan kan lang lijken te duren.

onze fauve de bretagne, op de dag dat we hem ophaalden. 8 Weken en 2 dagen oud..

Ietjefietje, hoe zet je één zo'n foto op dit draadje?

Ha Gipsy, Ze zijn trots op je. En ik ben dat ook. Ik weet nog hoe moeilijk ik de stap vond om naar mijn allereerste meeting te gaan. Dat was toen (nu zo'n tien jaar geleden) nog geen NA-meeting, maar wel een bijeenkomst van verslaafden.. ik had daar allerlei door tv en films ingegeven (amerikaanse) beelden van grote zalen met sprekers bij.. en zag dat eigenlijk helemaal niet zitten. Tóch ben ik toen gegaan.. er was iets in me dat me over mijn grote angst en weerzin heen zette. Dat "iets" zou ik nu kunnen omschrijven als "gehoor geven aan de wil van mijn hogere macht" ipv toegeven aan m'n eerste ingeving. Hoewel er misschien toch ook wel sprake is van toegeven aan m'n eerste ingeving, als ik daar nieuwsgierigheid voor invul. Want nieuwsgierig was ik ook wel. Nieuwsgierig naar het hoe en wat en waarom van het bestaan van zulke zelfhulpgroepen. Maar dan een nieuwsgierigheid die ik nu eens niet liet overschaduwen en wegduwen door allerlei tegenwerpingen, maar die ik wenste te bevredigen. Misschien in eerste instantie met de foute bedoeling om uit eigen ervaring te kunnen vertellen dat zulke groepen voor mij niet werkten en ik dus lekker door kon gaan met gebruiken.. Maar met het verstrijken van de tijd is me gebleken dat een bepaalde groep op zich misschien niet het "gewenste resultaat" opleverde maar dat die zelfhulpgroepen wél iets met me deden.. toen daar later het 12-stappen programma bijkwam kon ik het me niet meer permitteren om te blijven gebruiken.. elke keer gebruiken deed me als vanzelf nadenken over het hoe en waarom!! Gipsy, hoorde jij ook dat die mevrouw die ons buiten verwelkomde en uitlegde hoe het er ongeveer aan toe ging in de meeting, vroeg of wij vader en dochter waren? Nee, nee.... meteen uitgelegd hoe het zat... Maar ik moest wel glimlachen toen ze dat vroeg. Er gingen wat later twee mijmer-stroompjes door m'n hoofd. Het ene ging van: wat ben ik blij dat ik niet zo'n dochter heb, met al die (verslavings)problemen en zo... Het andere ging: wat zou ik deze Gipsy een prachtdochter hebben gevonden.. m.a.w. ik ben trots op je. Trots dat je je zo kwetsbaar durft op te stellen. Trots dat je het lef hebt om, hoe moeilijk ook, toe te geven dat je verslaving je niet brengt wat je eigenlijk zou willen. Ik hoop dat je standvastig zult zijn en meerdere meetings gaat bezoeken. Lees het witte boekje een paar keer aandachtig door. Praat met deze mensen, vraag er, als je ze wat beter leert kennen, eentje om je sponsor te zijn, iemand die je met raad en daad bij kan staan als dat nodig is. En ik hoop van harte dat je NIET zult vergeten dat je GESTOPT bent.. :sun:

Gipsy, wat Sowhat en lady jane al zeggen: het ijzer smeden als het heet is.. Zeg maar waar ik je op kan pikken, dan ga ik vanavond met je naar de NA meeting in **** Ze beginnen om 19.00 uur en het zou fijn zijn als we er op tijd kunnen zijn. Wel even per pb natuurlijk. Niet nadenken, doen!! Een advies dat ik niet snel zal geven, maar in dit geval ligt het ff anders.

Nieuwjaarsdag was ik met mijn vrouw bij m'n moeder (85) op bezoek. De tv stond zonder geluid aan, nieuwjaarsconcert en schansspringen.. Ik weet niet meer wie ik zag, of het met het concert was of met het schansspringen.. ik zag iemand en zei tegen mijn vrouw: "die lijkt op David Bowie".. Zegt m'n moeder, die zo doof is als een kwarteltje, "Ja".. Stomverbaasd keek ik haar aan.. ten eerste omdat ze me gehoord had, maar zeer zeker ook omdat ze wist wie David Bowie was.. Ze zal dus ook geschokt zijn..

Dat mag alleen bij open meetings. Besloten meetings zijn alleen toegankelijk voor verslaafden. Juist om discussies te vermijden tussen verslaafden en niet-verslaafden. Juist om als verslaafde te kunnen spreken over onze diepste zieleroerselen zoals alleen verslaafden die hebben...zonder voor gek, slap, onverbeterlijk, ruggegraatloos, egoïstisch, slecht, stom etc. te worden uitgemaakt.. dat doen we zélf wel als we zover zijn.

Je kunt/mag bij NA zo naar binnen.. je hoeft niet eerst te bellen, je hoeft niet gekeurd te worden, je wordt niet gescreend.. Er wordt alleen gevraagd geen drugs en drug-gerelateerde artikelen bij je te hebben. En voor het geval je de afgelopen 24 uur hebt gebruikt, word je gevraagd tijdens de meeting alleen te luisteren. Maar welkom ben je. De meeste nieuwkomers komen onaangemeld binnen en worden daar wegwijs gemaakt. Het mooie van NA is ook dat ik zonder me van te voren te melden waar dan ook ter wereld een meeting kan binnenlopen. Het enige voordeel van van te voren bellen is dat je dan in elk geval zeker weet dat de meeting nog bestaat.. er willen wel eens foutjes sluipen in de meetinglijsten die door vrijwilligers bijgehouden worden en soms niet helemaal up-to-date zijn. Ja, er zitten ex gebruikers bij NA. Alleen maar ex gebruikers. Bij de besloten meetings zijn alleen verslaafden welkom. Omdat alleen een verslaafde kan begrijpen hoe een verslaafde denkt en doet. Daar krijg je ook handvatten en gereedschappen aangereikt die hun nut hebben bewezen voor verslaafden met dezelfde ervaringen als jijzelf en die nu al maanden of zelfs jaren clean zijn. En die tóch een gelukkig leven kunnen leiden. Ik weet niet waar je woont, als het binnen een straal van zeg maar 50 km van mijn woonplaats is ben ik bereid om vanavond met je naar een NA meeting te gaan. Vanavond is sowieso mijn NA avond, alleen kan ik om praktische redenen niet het hele land doorkruisen om op een meeting te zijn. Ik zit op de grens van Overijssel en Gelderland.

Hai Gipsy. Hoe bereken je nou de laatste dag dat het moeilijk zal zijn.. Na jaren kom ik nog steeds moeilijke(re) momenten tegen. Ik denk niet dat zoiets te berekenen valt. Niet slim om 50 euro van je moeder aan te nemen. Waar heb je 50 euro voor nodig? Je logeert bij je zus, die kun je toch vragen je te geven wat je nodig hebt? Jij zelf hebt de eerste tijd nog maar één wisselkoers in je systeem zitten: 50 euro = 1 gram... geld = drugs.!! Als NA teveel voor je is, zo 's avonds, dan kun je je misschien ook afvragen wat je dan overdag teveel doet.. Als jij werkelijk een leven zonder drugs wilt, zul je je herstel op de éérste plaats moeten zetten. Niet als iets wat je er 's avonds nog even bij doet of moet doen.. Herstel op de éérste plaats. En herstel betekent dat je dingen ánders gaat aanpakken, ook (misschien wel júist) de dingen die je niet leuk vindt om te doen. Wat betreft dat zenuwachtig zijn, ja dat ken ik.. ik zag enorm op tegen mijn eerste NA bijeenkomst. Nu, jaren later, kan ik me echt niet meer voor de geest halen waarom ik nou zo zenuwachtig was. Ja, natuurlijk kan ik dat wél, maar ik wil maar zeggen dat de herkenning, de warmte, het begrip, maar ook de malligheid/humor, de koffie, het gekibbel, geklets over nieuwe banen, huisdieren, familieaangelegenheden, meetingaangelegenheden, NA- aangelegenheden, etc. etc. dusdanig deel zijn gaan uitmaken van m'n leven, dat ik naar meetings ben gaan uitkijken. Zonder de richting die NA aan m'n leven heeft gegeven, met vallen en opstaan, had ik niet bereikt wat ik nu bereikt heb: een fijn leven zonder drugs..

Haha.. Ietjefietje, ik vroeg het me al af op pagina 97 van dit draadje.. We hebben een airedale terrier gehad, en jouw pup-foto deed me heel erg denken aan ons airedale-pupje van destijds. Maar wat maakt het uit? Behalve dan dat airedales nogal groot (kunnen) worden.

Goede middag, Puppie is gisteren gearriveerd. Wat een duveltje .. net acht weken. Onze ouwe fauve moet er wat aan wennen, al die drukte letterlijk aan z'n kop, maar is ook erg geduldig. Net als deze ouwe.. Maar zo met z'n allen zullen we een zo warm en goed mogelijk nest voor dit jonge leventje proberen te bieden. Even niet zo veel tijd voor hier.. veel kouwe drukte. Ik zal kijken of ik binnenkort eens wat foto's kan plaatsen, op het dierendraadje dan maar. O ja, vandaag, naast dat het m'n 2583e dag zonder alcohol is (niet meer zo'n prestatie), is het m'n 15e rookvrije dag.. dáár sta ik van te kijken.

Vanuit het gezichtspunt van een actieve verslaafde die graag wil stoppen een ideaal plaatje. Vanuit realistisch gezichtspunt gezien een waardeloos (rampzalig) scenario. Beschikking over geld terugkrijgen terwijl er zware trek op komst is.. pffff.... Machtig je moeder of zus en laat die de schulden aflossen. Komt het vertrouwen alleen maar ten goede. Comfortabel, lekker afkicken bestaat niet, Gipsy. Ga eens (liefst vandaag nog) naar een bijeenkomst van Narcotics Anonymous, NA Anonieme Verslaafden.. daar zit een hoop ervaring wat betreft succesvol stoppen met drugs (en alcohol, alcohol is ook een drug). Kijk hier maar eens voor bijeenkomsten: http://www.na-holland.nl/

Goede morgen, Lieve Blondie, van harte gefeliciteerd. :rose: Hier beetje dipdagjes.. low energy. Maar wel drank- en rookvrij.

Ook van mij trouwens een "vet compliment" voor je foto's bij de tuinperikelen.

Goedemorgen, Acanthus...

_______________________________________________________________________________ _______________________________________________________________________________ Geplaatst Vandaag, 09:24 Ik betrapte mezelf net op een heel oude gedachte. Deed de koelkast open en mijn oog viel op een fles met een restje witte wijn. Ik zag me in gedachten die fles opmaken en tegelijkertijd dacht ik, het is eigenlijk veel te weinig. Rare kronkels. ________________________________________________________________________________ ________________________________________________________________________________ Geplaatst Vandaag, 15:06 .....Kortom, ik denk dan laat allemaal maar, het lukt me zo ook wel. ________________________________________________________________________________ ________________________________________________________________________________ Ietjefietje, heb je tussen je eerste berichtje van 9.24 U. en het laatste van 15.06 U. kwijlend en handenwringend naar de koelkast zitten staren?? Zo ja, dan had je de fles het beste vanochtend al leeggegooid.. ongeacht wat ervan gedacht zou worden. Zo nee, dan valt je probleem wat je schetst in mijn ogen nog wel mee. Dan kun je heel goed (met de nodige aandacht) omgaan met (een beetje) drank in huis.

Ik denk dat je dat niet goed ziet, Asterix. Ik denk niet dat men er op uit is om jou ten val te brengen, dat er speciaal voor jou valkuilen gegraven worden. Er zitten in ieders weg kuilen. Je kunt ze valkuilen noemen, maar ook gewoon kuilen.. helemaal als je zelf die kuilen al kent. Het is aan jouzelf om die kuilen te omzeilen of te overbruggen. Ze zijn er nou eenmaal, heel normaal. Mensen die echt valkuilen speciaal voor jou graven, kun je beter uit de weg gaan.