Kohtje

Rariteit is onze grote gemeenschappelijke deler en maakt ons tegelijkertijd van persoon tot persoon uniek.

Agnieta, ik ben, net als jij, een "oudgediende" hier op het forum. En ja, ik ben je wel eens (spuug)zat.. maar daar staat in hoofdletters tegenover dat ik je als "oudgedienden" onder elkaar ook ontzettend MIS als je hier een tijd niet bent. Ik denk dat dat een heel klein beetje te vergelijken valt met vriendschap.

Je drinkt teveel, Agnieta. Hoe minder je drinkt, hoe minder kans dat je je drinken over je laptop uitstort.

Sorry, spuit elf.. de dagdraad is alweer véél verder dan waar ik begon te typen.

Ik denk dat er een groot verschil is tussen theoretisch snappen en praktisch snappen. Dat is wat voor mij ook wat het verschil maakte tussen de "gewone" verslavingskliniek met een heleboel knappe koppen, deskundigen, die "weten" wat verslaving is en de 12-stappen behandeling met "ervaringsdeskundigen" die "WETEN" wat verslaving is. Je kunt een hoop leren over fietsen, uit boeken, verhalen, films, documentaires, onderzoeken, kijken, analyseren... Maar je weet pas wat fietsen is als je zélf gefietst hebt.

Ik zal proberen kortere zinnetjes te typen. Na plaatsing zijn de zinnen die ik zo netjes over het berichtvak had verdeeld ineens raar afgebroken.. verbrokkeld.

Mooie Gipsy, In onze machteloosheid en verslagenheid, in onze zwartste periodes zijn we (als verslaafden) tot niets anders in staat dan gebruiken. Mooi dat er klinieken zijn die ons kunnen helpen om, ondanks onze machteloosheid en verslagenheid, ondanks onze "verstriktheid" toch niet te gebruiken. Vooral mooi als we zélf deze klinieken zien als keerpunt van ten onder gaan aan verslaving naar hoop op herstel van onze verslaving. Zélf, zélf, zélf.. het blijft een feit dat we Zélf het voetenwerk moeten verrichten om de touwtjes die ons binden vrij spel te geven, langer te maken, en zodoende weer kunnen gaan genieten van de patronen en lijnen in ons leven. We zijn allemaal gebonden aan allerlei wetten, machten, krachten, regels en noem maar op. Daar is niets mis mee. Maar er is een groot verschil tussen keuzes maken binnen deze regels (creatief leven) en keuzes(?) maken die aan regels gebonden zijn (verslaving). Ik gebruikte mijn kliniek-tijd om, zonder de mogelijkheid (lees: vanzelfsprekendheid) van gebruiken, de mogelijkheden van niet gebruiken te (her)ontdekken.. Ik schrok van de hoeveelheid mogelijkheden. Ik schrok zo erg dat ik weer ging gebruiken. Ik kon pas gaan genieten van herstel toen ik niet meer hoefde te gebruiken en begon te begrijpen dat ik niet ook álle mogelijkheden van het leven moest benutten. Ik ging genieten van keuzes maken, van het afbakenen van mijn behoeftes en daarmee het behapbaar maken van mijn mogelijkheden. Maak het klein, maak het klein.. en hou het klein. Een advies dat ik keer op keer kreeg. Een advies/suggestie met een dikke gouden rand!!

Ik heb bewondering voor dierenartsen. Hier ook weer "aan de slag". Pup is hartstikke leuk, lief en leergierig.. erg speels ook, speelser dan "onze ouwe" vroeger was. Maar wel vermoeiend. Ben geen twintig meer, merk ik..

en dat van de kat??

Als de kat dit maar overleeft.... Misschien aan dierenarts een blaaspijp met verdovingspijltjes vragen voor een eventuele volgende keer. Zag ik ze vroeger bij Daktari ook wel doen.

Op den kop van die Katze...

Tik met een houten hamer op den kop...

Sinds ik een horloge heb kom ik altijd tijd te kort. De tijdsgeest

Vanmorgen dácht ik het alleen nog maar, maar nu weet ik het zeker. Ik wilde graag allerlei leuke, lieve, aardige en bemoedigende reacties geven hier op het forum. Maar ik krijg het niet echt voor elkaar. Ik ben vanmorgen dus met mijn verkeerde been uit bed gestapt. Beetje . Slaat nergens op.. Morgen beter opletten.

Dat, ronja, is wat voor mij herstel helemaal inhoudt.. stoppen met drinken was maar een begin. Toen ik eenmaal nuchter was bleek de wereld om mij heen totaal niet veranderd.. tenminste niet echt in positieve zin. Drinken was dus nooit een oplossing geweest. Ik kon zelf pas weer plezier in het leven krijgen toen ik leerde om te gaan met de dagelijkse werkelijkheid zónder drank. In het begin leek dat een onmogelijke opgave. Maar gaandeweg merkte ik dat de werkelijkheid niet altijd even leuk en makkelijk is, maar dat nare en vervelende dingen ook gewoon voorbijgaan als ik nuchter kan accepteren dat het niet alijd leuk en makkelijk is. Het hielp mij om mijn zwakke en sterkere punten in kaart te brengen, en vervolgens mijn sterkere punten te gebruiken om mijn zwakke punten minder zwak te maken. Om mezelf eerlijk te bekijken en de meeste remmingen en blokkades te bezien voor wat ze zijn: uitingen van een gebrek aan zelfacceptatie. Door mezelf te accepteren als zijnde goed zoals ik ben en mijn negatieve zelfbeeld los te laten, kon ik resultaten behalen die ik eerder niet voor mogelijk had gehouden. Het gaat me allemaal niet als vanzelfsprekend af, maar ik ga anders met situaties om. Bekijk ze twee of drie of meerdere keren, voordat ik besluit om het op een drinken te zetten.. en dat laatste is me de laatste zeven jaar niet meer overkomen, zover komt het gewoon niet meer.

Da's raar.. zie ik hierboven sAuna staan, moet ik meteen aan jOwan denken.. Zal ie echt niet meer terugkomen, hier? Snap eigenlijk nog steeds niet helemaal waarom juist hij hier zo kortaf mededeelde hier voorlopig niet meer te komen. Zonder daar een soort van analyse over het hoe en waarom op los te laten, zeg maar. jOwan, als je dit leest, wil je dan nog een keer uitleg komen geven?

Goede morgen. Dag An. . Zomaar, voor jou. Omdat je de laatste tijd zo lekker gaat.

Maar beter: genieten van een koppie thee met beschuit

Wijfie, misschien geldt voor een alcoholist: trek gerust een fles wijn open en spring uit de band door hem gelijk door de gootsteen leeg te gieten.

Ik heb van dit forum veel geleerd. Nog steeds. Bevroren schokdempers. Ik wist niet dat dat bestond. In elk geval niet in ons klimaat...

Ik voor mij gooi het er op dat hier, in deze herkenbare situatie, mijn "hogere macht" invloed op me heeft. Ik denk (zeker) te weten dat ik mijn drankgebruik onder controle heb, maar diep van binnen weet / voel ik dat dit mijn wil, mijn wens, mijn diepste verlangen is en dat die voorbijgaat aan de realiteit: ik kan mijn drankgebruik niet voor langere tijd onder controle houden.

Van mij wel. Als je je mond maar houdt en alleen luistert. Maar ik weet dat veel AA groepen bang zijn voor alcoholisten onder invloed.. Misschien even bellen naar iemand van de groep waar je heen wilt.

Fleur, we zitten weer in zo'n "het heerst" periode. Begon me vorige week ook een beetje grieperig te voelen, pijnlijke keel. Toen twee dagen stem volledig kwijt geweest, nu de laatste loodjes van een vastzittende hoest (begint loslopende hoest te worden).. ik loop twee dagen achter op mijn vrouw, ik weet dus ongeveer dat het nu bijna voorbij is.. Gisteren in de meeting konden we elkaar bijna niet verstaan door alle blaffende hoestsalvo's. Vandaar: "het (?) heerst". Wel een prachtige afsluiting van de meeting met het "cleantijdsleutelhangerritueel".. (een sleutelhanger voor het behalen van 30, 60, 90 dagen cleantijd, voor 6, 9 maanden, voor 1jaar, anderhalf jaar en voor 2 of meerdere jaren...) Er was er één die de afgelopen week een cleantijd had behaald van 27 jaar. En die nog steeds inspirerende shares in de meetings gooit. En die zich er nog steeds van bewust is dat hij de ziekte verslaving heeft die bij van alles en nog wat op de loer ligt.

Goede morgen, Nog steeds een beetje aan de kwakkel. Toine, als Utrecht Europa ingaat waar komt het dan terecht en wat doen we dan zolang met de leegte die Utrecht achterlaat? Kan ik dan nog rechtstreeks van oost naar west Nederland of moet ik omrijden? Verdikkie zeg.. doodmoe van vastzittende hoest. En een rode neus van het snuiten..