Kohtje

Ik weet niets. Maar interpreteren gaat vanzelf...

Kan dan misschien eentonig zijn, maar wel een lekker ritme..

Ahooooooooyyy... drink Jooooyyy!!! was een reclameboodschap op tv (REM, tv-piraat die uitzond vanaf het REM-eiland) in mijn prille jeugd. De Joy die ik hier lees, lees ik als een boze vrouw met iets teveel op...

Als je daarin gelooft, dan zal dat zeker zo zijn. Ik geloof dat een volle maan geen invloed op me heeft. En dat werkt óók.

Mee eens. Het valt niet mee om waardevol boven emotie te plaatsen.

Voor zover ik weet ééntje vanaf september 2005. Wel een lange pauze gehad, maar toch...

Hahaha, MijnGerrit.. 16.000 km is me net te ver. Misschien volgend jaar zomer wél naar de tweejaarlijkse wereldmeeting, die keer in midden Portugal. Dan wel in minicolonne (3 á 4 voitures). Maar da's pas volgend jaar.

De Eendjesmarkt.. tja. Dat was al weer eergisteren. Heerlijk relaxed sfeertje altijd. Gedeeltelijk binnen (kleine en schone onderdelen en artikelen) en gedeeltelijk buiten (vette- en (erg)grote onderdelen en artikelen) en altijd de start van "het seizoen". We zijn al een dikke 35 jaar dikke vrindjes met de eend-achtigen. En een dikke 25 jaar van verschillende clubs lid. Ik ben erg onhandig wat betreft (auto)techniek, maar dankzij de mensen in het clubgebeuren rijden we nog altijd in 2 pk- tjes rond. Momenteel een dyane 6 uit 1983 en een acadiane uit 1984. In ruil voor technische hulp heb ik in de loop van de jaren heel wat eendjes, dyanes, tractions en HY's getekend, meermalen trouwkaartjes gemaakt en als een soort gevolg daarvan ook geboortekaartjes.. In m'n (= onze) slechtste gebruiksjaren lag het hele eendgebeuren zo'n beetje op z'n gat. Maar sinds een jaar of zeven zijn we weer terug. We hadden geen eend meer, maar het citro-virus blijkt erg hardnekkig te zijn. Nu ik me niet meer bij elk wissewasje hoef klem te zuipen heb ik een oude liefde weer met veel enthousiasme omarmd. Met als gevolg die twee A-types (= op de eend gebaseerd). Op de onderdelenmarkt heb ik 2 achterspatlappen met bevestigingsbeugels gescoord, een zekeringkastje en een (reserve)dynamo. Dit zijn nou net allemaal dingen die ik zelf kan aanbrengen/vervangen.. helemaal onbeholpen ben ik nou ook weer niet na al die jaren. En nu weer gewone boodschappen doen. Tot later..

Goede morgen, Moderator, van harte gefeliciteerd met je elfde verjaardag. Betekent dit dat het forum vandaag elf jaar bestaat?

Een goede dag zonder trek en zonder herbeleving is een opstapje, een voorbode. Het wordt echt makkelijker, maar wees wel gewaarschuwd dat er best nog minder makkelijke dagen zullen komen. Het is net als met deze periode van het jaar... één mooi zonnig dagje is nog niet meteen een stralend voorjaar, er zullen nog best grijze, kille dagen voorbijkomen. Soms misschien zo lang achter elkaar dat je denkt dat het wel nooit voorjaar zal worden.. doch, dag voor dag verder gaan levert uiteindelijk tóch voorjaar en zelfs zomer op.. (en hier stop ik want dan houdt de vergelijking op, hihi.. )

En nu weg. Onderdelen- en snuisterijen speurtocht.En natuurlijk medecitrofielen terugzien na de donkere periode.

Gipsy, puppie gaat goed. Sloopfase moet nog beginnen, of hij slaat hem over. Het enige dat ie gesloopt heeft is z'n melkgebitje.. krijgt al echte wolventanden. Wel lekker ons uitproberen nu, de pré-puberteit.. En kom jij je sloopfase een beetje door, meissie? Na de sloop komt de opbouw, hè..

Môgge, Het "lelijk-eendjes" seizoen begint vandaag weer met een onderdelenmarkt. Vanmorgen al veel vogels gehoord hoor, tijdens rondje hondje. Die merels, het lijkt altijd zo vriendelijk voorjaar als ik ze weer hoor kwetteren en zingen. Maar die merel-kerels maken elkaar gewoon zo'n beetje af. Niks geen leuk voorjaarsgezang.. 't is gewoon oorlog... klinkt bij merels wel vrolijker dan bij ons mensen.

Niet de makkelijkste week, die eerste. Maar wel de eerste week van een beter leven. Ik hoop dat je over de huidige moeilijkheden heen de mogelijkheden voor de toekomst in beeld kunt krijgen en houden. Stel je voor: ik ben Gipsy, verslaafd. Ik ben vandaag één jaar clean!! Dat kán over een weekje of 51 zomaar waarheid worden.. Maar éérder nog: vandaag ben ik ruim een week clean. Wow!! :sun: :sun:

Tuurlijk hou je van de zee. Kwallen aan land zijn niet op hun best...

jOwan, dank je wel dat je weer eens hebt verteld wat voor jou herstel inhoudt en hoe je er mee bezig bent. Dat heb ik de laatste tijd een beetje van je gemist. Dat wat ik hier van je gequoot (?) heb is ook mijn uitgangspunt. In eerste instantie vond ik dit een ietwat beangstigende stelling omdat ik dacht dat ik mijn leven in één keer 180 graden moest omgooien. Dat zou voor mij betekenen dat ik in een groot zwart gat van onbekendheid zou moeten duiken. Gelukkig bleek dat niet zo rigoureus nodig. Wél rigoureus, maar niét in één keer, in één dag. En daar heeft het stappenprogramma me uit de brand geholpen. Een stappenprogramma in 12 stappen, stap voor stap, dag voor dag. Het enige rigoureuze dat ik wél in één keer moest doen en ook een 180 graden ommekeer betekende, was niet die eerste nemen als ik heel erg behoefte had aan die eerste. De moeite die ik daarvoor moest doen werd gecompenseerd door in eerste instantie aan stap 1 (erkennen dat ik machteloos sta tegenover m'n verslaving en dat m'n leven onhanteerbaar was geworden) te werken, in samenwerking met fellows (bellen, meetings) en het werkboek en literatuur. Door er actief mee bezig te zijn kon ik mijn onbedwingbare trek bedwingbaar maken. Langzaam maar zeker was er een ietwat steviger basis ontstaan, dus zonder de directe neiging om de fles te pakken, om stukje bij beetje en ook weer met hulp van bovengenoemde hulpmiddelen, m'n manier van denken en doen te onderzoeken en veranderen. Nog regelmatig kom ik facetten in mezelf t.o.v. het leven tegen die ik misschien beter kan veranderen. En bij elk van die facetten heb ik de tijd om te veranderen. Ik ben niet in één dag verslaafd geraakt, ook dat ging (ongemerkt) stapje voor stapje. Voor m'n herstel, iets wat niet ongemerkt gaat, mag ik daarom ook de nodige tijd uittrekken. Belangrijk is echter wel dat ik de openheid van geest behoud om te durven zien en erkennen dat ik (nog lang ) niet perfect ben.

Bot versus Liefdevol.. Ik heb met beide moeite en ik heb beide min of meer in me. Ik wil soms expres bot zijn om een boodschap te doen aankomen. Niet dat ik beledigend wil zijn, absoluut niet, maar ik ervaar zelf dat ik een botte mededeling naar mij toe beter "bestudeer" dan een liefdevolle. "Waarom, hoe en wat?".. Een liefdevolle mededeling naar mij toe zie ik als liefdevolle mededeling, ik wentel me in de (voor mij) relatieve warmte ervan, maar doe er vervolgens niet veel mee. Ik heb van huis uit liefdevol meegekregen als een sussertje, een pleistertje op de wond. Een oppervlakkig kusje om de pijn wat te verlichten. Complimenten kan ik daardoor nog steeds niet echt binnen laten komen als zijnde echt, gemeend, vanuit een hart.. Ik versta de "kunst" van "vanuit een goed hart" niet zo erg.. ik vind "sprekende harten" zelfs een beetje griezelig. Praten doe je met je mond en indirekt met de hersenen.. maar dat hart... tja, een primair nodige spier, maar spreken??? Ik heb echter in de loop van m'n leven wel goed leren doen alsof.. ik leer van de reakties en emoties van anderen hoe het zogenaamd hoort in een warm intermenselijk bestaan. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik geen emoties van mezelf ken, maar ik kan ze niet primair inzetten om mijn hele doen en laten impulsief te manifesteren. Ik kan van mezelf zeggen dat ik nog altijd behoorlijk egocentrisch ben ingesteld en ondanks het feit dat ik veel geleerd heb omtrent egocentrisme en de gevolgen daarvan voor de ziekte verslaving, kan ik mezelf niet zodanig veranderen dat ik in de kern anders word. Ik heb veel aangeleerd gedrag dat echter vaak pas vertoond wordt nadat ik ben gewezen op zgn. "oud gedrag" oftewel kerngedrag. Al met al leef ik nogal beredenerend.. altijd en overal maalt dat brein om mezelf zo goed en kwaad als het gaat zo snel mogelijk aan te passen aan de omstandigheden. Dat gaat niet altijd goed.. dan trek ik me tijdelijk terug en laat het brein in stilte malen.. Ik wik en weeg, hou vast en laat los, sta mezelf toe om fijne dingen binnen te halen en sta mezelf toe om nare dingen binnen te halen. Vanuit die wik en weegberedeneringen neem ik dan mijn volgende stap(pen). Klinkt niet echt als "naar mijn hart luisteren" en dat is het ook niet. Ik ben niets anders dan een gevolg van persoonlijke ervaringen en handel daar naar. Ik begrijp regelmatig de emoties van anderen, maar echt direkt van binnenuit voelen kan ik ze niet. Misschien is dat "arm" en koud.. Het zal een gebrek aan warm/heet "zuidelijk" bloed zijn. Een teveel aan "noordelijk" scandinavisch/baltisch bloed.. Toch voel ik me wel mens. Dat dan weer wel.

Nee, dat lukt niet. Ja, dat mag. Niet verplicht, wel aanbevelenswaardig. Gaat het om de support of om wat je wilt mededelen?

Goede morgen, A3, dat je weggaat moet je natuurlijk zelf weten. Je account verwijderen zie ik de meerwaarde niet van. Je verwijderd toch zelf je berichten altijd na een paar dagen? Of is het om jezelf te beschermen tegen tóch weer terugkeren? Ook dat is niet gegarandeerd na verwijderen van je account. Noodkreet? Zoiets als van de daken schreeuwen: ik maak mezelf van kant!! ??? Ik vind het wel jammer als je voorgoed verdwijnt. Maar ja.. er is wel meer jammer. 2,5 jaar droog. Op wilskracht alleen zover gekomen. Zo'n sterke wil kan ik niet tegenhouden...

Goeje na vond. Alles gaat goed met me.

Mooi voornemen. Ook goed te doen, MITS je aan jezelf gaat werken. Nu zit je in een relatief veilige omgeving, ook al is de afdeling waar je heen gaat open. Jezelf onderzoeken en leren kennen is mooi en kan van nut zijn in je verdere leven, maar het verdient ook aanbeveling om de ziekte verslaving te onderzoeken om een beeld te krijgen van hoe verslaving vat heeft op jouw kijk op de dingen. Wat doet de ziekte verslaving met je denken, opvattingen, "verdedigings"tactieken en -technieken? Je bent al eens naar AA geweest. Behalve bijeenkomsten met medealcoholisten is er bij AA ook een schat aan informatie in gedrukte vorm.. daarvoor hoef je niet te praten, alleen te lezen. Naast AA heb ik zelf ontzettend veel gehad aan de literatuur van NA-Anonieme Verslaafden. Vooral het Stappenwerkboek is, naast het basisboek, een geweldige leidraad in het zelfonderzoek m.b.t. verslaving. Het AA en NA programma, oftewel het 12-stappen programma is een spiritueel programma. Dit heeft in principe niets met religie te maken. Spiritueel ontwaken heeft alles te maken met verbinding maken met de kracht van je (onvermoede) diepere en pure zelf. Dus Lars, de kliniek waar je bent is mooi, veilig en een prachtige opstap naar een "volgend" leven. Maar zonder medicijnen, dus op eigen "kracht" zou ik die eigen kracht wel krachtig maken door hem te gaan ontdekken en ontwikkelen. Toi toi toi...

Niets is het waard om te gaan drinken..

dit bedoelde ik, An. Punt.

Ja An, hier heeft Soothe wel een punt!! Ook ik wens je succes op dit enthousiast ingeslagen pad.

Terug naar de behandeling is terug naar zicht op vooruitgang. Losers doen zulks niet. Die gaan verder met achteruitgang.