Kohtje

Als je alles loslaat heb je twee handen vrij om de toekomst te grijpen. Dat geldt voor jou (je onderschrift), dat geldt voor je vrouw, dat geldt voor iedereen. Je blijft je vastklampen aan een vermolmde, getergde, vermoeide, niet meer in staat tot buigen zijnde grashalm.. Waarom, Lars? Alleen omdat JIJ wilt dat... Als jij (ook) loslaat en je laat meevoeren door de loop van de stroom ben je misschien eerder uit die kliniek dan je nu denkt, zonder dat je de impuls hebt om het op een zuipen te zetten.. als je loslaat ga je misschien de ontelbare mogelijkheden die het leven altijd voor iedereen in petto heeft. Ze dienen zich meestal pas aan als je er de deur voor openzet.

Waarom was dat ook alweer, Lars? Nee, niet hier beantwoorden. Dat heb je zelf hier al verteld. Je hebt dan misschien moeite met empathie door je asperger, maar je hebt fantasie en kennis genoeg om je in te kunnen beelden hoe zij jou beleeft en beleefd heeft... Kom uit de slachtofferrol en neem plaats in de stoel van de regisseur. Overzie het hele verhaal, en maak jezelf dan niet tot kern maar tot deelnemer van dat verhaal.

Misschien wil ze niet meer investeren omdat ze teveel heeft geïncasseerd. Hoeveel heb jij geïnvesteerd in je huwelijk?

Maar Lars toch... hoe denk je nou dat je huwelijk er uit gaat zien als jij kost wat kost je vrouw bij de haren terugsleept in je huwelijk? Zul je dan de rust vinden die je nodig hebt om geen drank meer nodig te hebben? Zul je blij zijn met je vrouw als je haar steeds moet "pushen" om "moeite te doen" om jou te accepteren zoals je bent? Heeft ze dat al niet dertig jaar lang geprobeerd / gedaan? Heeft ze geen recht op haar eigen invulling van haar leven, net als jij dat hebt, zonder de ander mede verantwoordelijk te maken voor dat eigen leven? Wat die belofte betreft.. die ging niet alleen over goede en slechte tijden, maar ook over trouw en er altijd voor elkaar zijn.. Niet alleen zij heeft die belofte gedaan, ook jij. Hoe waar is die gebleken?

Sterkte met je hele afkicktoestand.... nou je kunt wel merken da'k nog niet goed wakker ben. Wat is dat nou voor bericht?

Goede morgen, Gipsy, ik ben d'r "gewoon", hoor. Niet weggeweest. Sterkte vandaag. En sowieso sterkte met je hele afkicktoestand.

Goede morgen, 't Is zo'n "aparte" morgen, zo'n heel enkele keer voorkomende bijna absolute rust in m'n hoofd.. Zelfs het licht is rustig.. licht grijs, sereen, schaduwloos.. We gaan zo lekker met de hondjes naar het bos. Lentesnuiven.

Lars, ik sluit bladzij 100 voor je af. Bladzij 100... dat wil wat zeggen voor een zo persoonlijk draadje. Je bent een bijzonder mens, Lars. Niet de enige bijzondere mens, maar wel bijzonder. Uniek. Ik volg je met interesse.

Trouwens, het levensverhaal vertellen is helemaal goed gekomen, ondanks de summiere contactgegevens.. ik reed er zó naar toe. Én ik werd verwacht. Het is waar wat jowan zegt.. indringend en intensief. Zo vaak vertel ik mijn complete levensverhaal inclusief gebruik niet meer. Wat ik vertel zijn vaak huidige situaties met, ter illustratie, stukjes herstelprogramma.. alleen voor vandaag, zeg maar. Het verleden is geweest, in die zin dat mijn verslavingsverleden steeds meer gaat over herstel dan over verval. Om dan nu weer eens het hele verhaal te vertellen, dus inclusief de openbaring van mijn ziekte, het verval, de afgrond bereiken, het wanhopig zoeken naar een oplossing, het vinden van mijn herstelprogramma en met hulp weer omhoog krabbelen is best confronterend. Uit de mond van nieuwkomers die ik regelmatig hoor komt die herkenning wel binnen, maar om het zelf dan publiekelijk weer eens te delen maakt het weer even "helemaal waar" en vooral persoonlijk. Dan kan ik er op geen enkele manier omheen dat ik toch écht een verslaafde ben. Blij dat ik dit gedaan heb. En nu de kampeerspullen controleren. Het seizoen is weer aangebroken.

... hmmmm... ook als het niet goed komt.. da's nou juist het punt. Als het niet goed komt dan is dat mijn oordeel. Het komt altijd goed. Omdat het gewoon komt zoals het komt. Wat ik daarvan vind verandert daar op dat moment niets aan. Ik doe er beter aan de feiten/de werkelijkheid te accepteren en van daaruit verder te gaan, dan te proberen de feiten/de werkelijkheid te veranderen.

Ja, da's dát waar ik het aan over laat als ik er zelf geen draai meer aan weet te geven. Ik noem het ook wel "de loop der dingen"..

Melk... kalverliefde, moederliefde. Wat dan ook.. ik word altijd een beetje misselijk van melk. Een beetje vind ik wel lekker, door het ontbijt. Maar zo puur.... nee, dank u. Vandaag m'n levensverhaal vertellen in een minesotakliniek. Hmmm... 't Is weer lekker geregeld allemaal. Zou nog bericht krijgen, niks gehoord. En ik heb geen telefoonnummer of niks.. En m'n contactpersoon zit momenteel in Australië.. Gelukkig weet ik wel waar het is, ben er een jaar of vijf geleden meerdere keren geweest. Gewoon naar toe gaan, dan maar. Ik laat 't aan m'n hogere macht.

is kalverliefde een stofje???

Je bent goed in het rechtvaardigen van je handelen, Lidia. Met andere woorden, je bent goed in het jezelf voor de gek houden. Eerlijkheid op het forum is mooi en waardevol. Eerlijkheid naar jezelf is van levensbelang. Impulsaankoop.. op dat moment staat je verstand stil.. maar daarvóór heeft zich een heel wik- en weeg proces afgespeeld. De uitkomst daarvan had je van te voren al bepaald, anders was het nooit tot die zgn. impulsaankoop gekomen. Zo impuls is impuls niet, hoor. Impulsaankoop is slechts de afsluiting tegen beter weten in van een heel denkproces.

Heb je gedronken dan, Lars?

aangepast, Agnieta.. dank.

Leve de eerlijkheid! Leve het opbiechten! Leve mijn eigen ervaringen!(*) Leve de ervaring van anderen! Leve de bereidwilligheid om te leren, te veranderen wat nodig is! Lidia, je zegt: "even niet bij nagedacht". En je zegt dat je hier al zo lang bent. Zo lang zelfs, dat je het gevoel hebt dat je velen van ons wel kent. Die twee zinnetjes vind ik niet erg bij elkaar passen. Als je hier al een tijdje "meedraait" dan kan het haast niet anders of je denkt je een slag in de rondte wanneer je je eerste drankje ter hand neemt.. zelfs daarvóór al. Misschien in een fractie van een seconde, maar er niet bij nadenken is godsonmogelijk als ervaren ADB-forum lid zijnde. (*)Aanpassing, met dank aan het eerste berichtje op de volgende pagina, met dank aan Agnieta dus.

Was je dat nou echt vergeten, Lidia? Ik weet na ruim zeven jaar nog precies hoe dat voelt.. of voelde.. En genezen? Waarvan dan, meis?

Voor Lars toch, hè fleurtje?

Gisteren geplaatst bij "Treffende Uitspraken" Lars Ervaren Forummer Forumdeelnemers 1813 berichten Geslacht:Man Geplaatst Gisteren, 19:52 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Lars, als je liefde dan niet direct kunt voelen of geven, dan is het misschien een goede oefening om het toch maar vaak en met aandacht te spellen. Net zoals in negatieve zin "spoken op zolder" groeien door er aandacht aan te geven kan in positieve zin ook het begrip liefde groeien door er aandacht aan te geven.

Ik ben zeer zeker niet meer dagelijks met alcohol bezig. Wel ben ik dagelijks "bezig" met herstel van de ziekte verslaving. Wat verslaving is weten we allemaal wel zo'n beetje. Dat werkt voor ieder van ons hier praktisch gelijk. Maar wat herstel is, daar heeft ieder die hier mee bezig is een eigen verhaal te vertellen. Met onderlinge overeenkomsten én onderlinge verschillen. Alcohol de baas láten worden heeft ons allemaal hier doen komen. Alcohol de baas wórden is het vervolg hierop en vult nu al ruim elf jaar dit forum.

Hier idem dito. Dat heeft wel enkele maanden geduurd. Niet om je te ontmoedigen, juist bedoeld om je gerust te stellen.

Begrijp je dat zélf al, Lars? Je kunt van een ander niet verlangen cq eisen dat die zich in jou verdiept om jou te begrijpen. Een ander gaat meer af op de signalen die jij uitzendt. Als jij geslotenheid en afstandelijkheid uitzendt zal dat niet uitnodigen om zich in jou te verdiepen. Tenminste niet de mensen die je als geliefden beschouwt. In een liefdes- en vriendschappelijke relatie wordt, vooral op de langere duur, toch wel een tweerichtingsweg verlangd. Dat betekent dus dat je jezelf moet onderzoeken en daarover moet praten. In eerste instantie misschien alleen met hulpverleners, later, als je de boel een beetje op een rijtje krijgt, met je geliefden.

Goede morgen. Rosa, gefeliciteerd. Vandaag ook een "don't like" dag tegemoet. De "like" komt meestal achteraf. Dat te weten "like" ik dan wel weer..

Ik wou dat ik twee hondjes was.. dan kon ik óók samen spelen..