Kohtje

Goede morgen allemaal, Ik ga zo naar de tandarts.. wortelkanaalbehandeling. Hoop dat iedereen daar nog een beetje nuchter is.

Goed van je, Lars, dat je het met die fles in je handen tóch droog hebt weten te houden.. zie je wel dat je het kunt!! Goede opa's schenken, die drinken niet.

Liever niet, zou ik zeggen We hebben allemaal onze gebreken, Lars. Mijn motto is: maak van je handicap geen beperking maar een uitdaging.

Lars, een "like" om je te ondersteunen bij dit moedige besluit. + een

Zo... eindelijk pagina 1 vol. 't Is al bijna half vijf 's middags, hoor...

Suikertje, ik doe niks niet aan organiseren, maar een locatiesuggestie kan ik wel doen... Wat te denken van "de Pyramide van Austerlitz". Heeft alles in zich: binnen/buiten, wandelmogelijkheden, parkeermogelijkheden, natje en droogje.. centraal gelegen. Geopend van 10.00 - 18.00 uur, en gratis toegang..

Nadia, ik ben ook nog vaak moe terwijl alles lichamelijk (geestelijk dacht ik ook) in orde is.. ik heb ook gemerkt dat, hoe meer ik met dat moe zijn bezig ben, hoe meer ik moe zijn als probleem ervaar, hoe moeier ik word en me voel.. Door moeheid naar de achtergrond te schuiven, er overheen/doorheen te stappen en tóch in actie te blijven, door óók af en toe even toe te geven aan moeheid en een "tukkie" te doen, door moeheid minder als probleem cq zorgenkindje te beschouwen, moeheid niet geheel te negeren maar me er ook niet door te laten "verslaan" heb ik een balans gevonden waar ik heel goed mee kan leven. Ik realiseer me dat ik niet de energie meer heb van een twintiger of dertiger.. zelfs niet van een veertiger, haha.. maar dat ik het gewoon moet doen met de energie die ik als laat-vijftiger heb. En of dat nou veel of weinig energie is in vergelijking met andere laat-vijftigers laat ik dan maar in het midden..

Als er weer een meeting komt en Als die niet te gek ver weg is en Als die niet op een dag valt dat ik "wat anders heb" en Als, Als, Als........ dan ben ik zeker weer een keer van de partij. Nog geen (AdB) meeting meegemaakt waar ik spijt van heb.. (stuk of vijf, zes, zeven??) Maak zelden ontspannender bijeenkomsten van mensen mee dan de bijeenkomsten van verslaafden onder elkaar.. niet alleen wat betreft de hier genoemde alcohol-de-baas-meetings, maar ook de meetings van AA en NA.. verslaafden onder elkaar kunnen over van alles en nog wat praten, koetjes, kalfjes, leven, dood, zwart, wit... zeer, zeer ernstig, maar nog geen minuut later met een schaterlach.. Het mooie aan verslaafden in herstel vind ik dat ze ieder voor zich de dood min of meer in de ogen hebben gekeken maar dat ze óók levenswil hebben. Meestal is er ook nog wat lekkers te snaaien...

Had je nooit zo oud willen worden dan, Erik????

Rosa natuurlijk ook de complimenten. Drie maanden droog op eigen kracht en onder zware omstandigheden.. dat biedt hoop en misschien ook moed voor degenen die het "juiste pad" nog niet hebben gevonden. Ik wist van tevoren ook niet of een pad dat ik probeerde het juiste was.. niets is zeker in het leven. En zelfs dát niet...

Goede morgen allemaal, Erik, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. En dan ook nog anderhalf jaar "gestopt"... Zo'n dag vraagt om een vervolg.

Weet ik wel... weet ik wel. En vertrouw ik op. Net als op Max. En dat terwijl ik helemaal niets, maar dan ook niets met sport heb. Wel met chauvinisme, een beetje.

Goede morgen allemaal, Hier nog steeds geen regen.. wel staat ons IJsseltje ongekend hoog voor de tijd van het jaar. De camping aan de overkant krijgt steeds meer natte voeten. En nu staat het zonnetje (het Yvonnetje) al wéér te stralen aan een strak blauwe lucht. Jammer van Kiki. Verder weinig te jammeren hier. Fijne dag voor iedereen gewenst.

Dag Roosje, Je noemt jezelf in je eerste bericht 'helaas "gewoon" een alcoholiste'.. Dat inzicht heb je gelukkig al. En dan heb je meer dan de helft al gewonnen. Natuurlijk zeg je 'helaas'.. niemand kiest ervoor alcoholist(e) te worden. Maar je zult ze de kost moeten geven die nooit toegeven dat ze alcoholist zijn en die zo langzaam een eenzame en pijnlijke dood tegemoet gaan. Bedenk dat ook het leven van niet-alcoholisten, zelfs het leven van totaal geheelonthouders diepe dalen en hoge pieken kent,meevallers én (grote) tegenslagen. Doordat jij als "gewoon" alcoholiste de keuze hebt gemaakt te willen stoppen met drinken -en dat kan echt, hoor- hoef je alleen nog maar doordrongen te raken van het feit dat een eerste glaasje niet de oplossing is. Voor een alcoholist(e) die wil stoppen met drinken is een dag niet gedronken een gewonnen dag.. in elk geval dát stukje gewonnen dat ons (alcoholisten) in al ons doen en laten zo beïnvloedt. PS. Ik krijg als "ex-drinker" ook niet veel complimenten (meer). Maar dat weegt niet op tegen het feit dat ik nooit meer naar m'n hoofd geslingerd krijg dat ik niet zoveel moet zuipen, dat de puinhoop die ik achterlaat m'n eigen stomme schuld is... Ik doe "gewoon" mee, als alcoholist die geen alcohol drinkt.

hihi..... ja, best wel een beetje behoorlijk goed op dit punt. Jammer voor Kiki, wel.

Rosa, gecondoleerd met dit grote verlies. Heel veel sterkte en vooral ook kalmte gewenst.

Van harte gefeliciteerd, Lars. Tuurlijk maakt het niet uit of iemand je gelooft of niet. Het is jouw kleinkind, jouw waarheid. En daar mag JIJ trots op en blij mee zijn.

Dank je wel voor je antwoord, Agnieta. Het leuke van dit gegeven vind ik dat ik gisteravond in een NA-meeting tot eenzelfde soort conclusie kwam zoals jij die nu niet zo goed weet uit te leggen.. ik kan dat ook niet zo goed. Ik zei daar dat mijn herstel begon op het moment dat ik kon accepteren dat alles (dingen, mensen, omstandigheden) zijn zoals ze zijn en dat ik met drank op niets aan dat alles veranderde, dat ik mezelf alleen even voor mijn gevoel "uitstel van executie" gaf. Een andere fellow had het er later over dat acceptatie voor hem duidde op weerstand. Als er geen weerstand was dan was er niets te accepteren. Daar zie ik de logica van. Je accepteert iets (of iemand) waar je in zekere mate weerstand in tegenkomt om verder te kunnen zonder dat de omstandigheden zijn veranderd en maakt er van daaruit het beste van. Volgens zijn logisch klinkende redenering was acceptatie dus iets waar weerstand aan ten grondslag lag. Hij zou graag zien dat ie, als goed herstellende verslaafde, een leven zou leiden zonder weerstand, dat pas dan volledige acceptatie bereikt zou zijn. Ik zat daar over door te mijmeren. Weerstand is mij absoluut niet vreemd, ik ben ook maar een mens. Een herstellende verslaafde is ook maar een mens. Ik denk dat een beetje normaal mens altijd weerstand zal tegenkomen. Ik ben een herstellende verslaafde, niet een herstelde verslaafde, geen heilige. Ik ben in herstel, een werk in uitvoering.. nooit klaar. In dat licht bezien denk ik dat acceptatie inderdaad het overwinnen/neutraliseren van weerstand is en dat herstel niets anders inhoud, niet anders mogelijk is dan wanneer ik de weerstand tegen weerstand levendig houd. Door weerstand te overwinnen kan ik accepteren en kan ik mijn (verdovende hulp-)middelen achterwege laten. Zoiets.

Ongeacht waar deze vraag vandaan komt, Agnieta, wat is hierop uw antwoord? Ik heb ook vaak dingen gedaan waarvan ik wist dat het verkeerd zou aflopen.. Mijn verslaafde hersenen hadden daar echter maling aan. Die dachten en lieten me dingen doen op de waanzinnige manier. Ondanks die waanzinnige manier van denken zat er altijd een zinnig weten achter mijn handelingen. Ik wist altijd dat het niet goed was wat ik deed, toch was de drang om het tóch te doen groter en zelfs op dat moment aantrekkelijker, geruststellender. Logica werd toegedekt door valse troost.

omdat er niets uitstraalt.

En dan niet met drank achter de kiezen..

Er zijn er hier veel die om je geven, Hannah . Maar ik denk niet dat je dat bedoelt.. Dan zul je verder moeten zoeken, niet op ADB, denk ik.

Hannah, gecondoleerd. Ja, alles gaat voorbij.. het leven is als een film, niet als een foto.

Wel stralend zonnetje en strak blauwe hemel.. echt binnenstadweer.

Goede morgen allemaal, Strandweer??? Nou, hier niet. Geen strand te bekennen.