Kohtje

Goede morgen, Beterschap, Yvonne. Truus een energieke dag gewenst. Lars, blijf zo lang in die kliniek als je kunt, ook als je denkt niet meer te kunnen.. een begin ergens mee maken lukt de eerste keer vaak het beste. Later opnieuw ergens een begin mee maken vergt veel (kostbare) tijd en energie. Bovendien doet het de gezondheid geen goed. Hoewel ik zelf veel tijd gespendeerd heb aan dingen afbreken en later nóg eens proberen. Want ik ben een beetje traag van begrip en snap dingen vaak pas na een herhaling (of twee, drie..). Nu zit ik mezelf behoorlijk tegen te spreken. Maar ik hoop dat jij uit wat ander hout bent gesneden en in één keer uit je opnametijd haalt wat er uit te halen valt.. Zie dit als een kans om een inventaris van jezelf op te (laten) maken. Aan de hand van het plaatje wat tevoorschijn komt kun je met hulp, maar zeker ook zelf, op een gerichte manier, met gebruikmaking van de kennis van je tekortkomingen maar ook je talenten je alcoholgebruik en je verslaving aanpakken. Als je nu niet (even) op je tanden bijt dan komt er ongetwijfeld snel een ander moment dat je op je tanden moet bijten. Bedenk maar, Lars, dat we onze tanden niet alleen hebben om méé te bijten, maar zeker ook om óp te bijten. Het leven zelf, de realiteit, zeg maar, zorgt er voor dat we onze tanden met regelmaat nodig hebben. Je moet het allemaal wel zelf doen, Lars, maar je staat zeker niet alleen..

Dat stemmetje hoort óók bij die ziekte.. dat stemmetje is nog steeds je verslaving die je probeert te laten ontkennen dat je verslaafd bent.

Ik vind het eigenlijk wel opmerkelijk en tegelijkertijd alarmerend dat je voor zoiets natuurlijks als drinken (binnen de perken) trainingen en/of oefeningen zou moeten doen.. Ik bedoel te zeggen: wat is er nou nog voor ontspannends en lekkers aan als een glaasje of wat begint te lijken op sportbeoefening? Ben je dan nog gezellig een glaasje aan het drinken of ben je bezig jezelf te "bewijzen"?

Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat ik me een valsspeler zou voelen..

Overigens, jullie alletwee alsnog gefeliciteerd met je 9,5 jaar!!

Ferry, jij ziet er nog steeds niet uit..

Oowww Anna, ja, je ziet er nu uit... Toen ik mijn berichtje om 16.10 uur schreef zag je er nog niet uit.

Leeftijdgenoot. Lars, van die tests hoef je niets te bakken, kun je niets bakken.. Jij bent gebakken, die tests laten hooguit een beetje zien wat voor baksel jij bent.

Hee, Anna.. weet je nog dat we een soort wedstrijdje hielden wie het meest aantal berichtjes schreef?? ach ja.. toen was 500 berichten nog een astronomisch aantal. Op een gegeven moment moest ik je "laten gaan".. Ik geloof dat je wel 50 berichtjes op me voor lag. Je lag oninhaalbaar voor... En moet je nu zien!!! IK HEB JE INGEHAALD

Nou jaaaaaa....... Anna terug!!

Rosa, dag 5 is een ideale dag om er morgen dag 6 van te maken. Zou je gaan drinken dan zit je morgen, als het meezit, weer op dag 1... Scheelt toch 5 dagen. :sun: :sun: Met drinken verander je je griep niet, net zo min als je kinderen.

_______________________ Elke vrouw is een engel totdat iemand haar vleugels breekt.... Dan vliegt ze verder op een bezem. ________________

Hallo Klavertjevier, Allereerst gecondoleerd met het verlies van een goede vriend. Vervolgens gefeliciteerd met je niet drinken sinds 4 oktober jl. Dat je niet drinkt is een grote voorsprong als gebeurtenissen als die van de laatste tijd je overkomen. Nu je niet drinkt heb je namelijk de keuze om wel of niet te drinken. Die keuze heb je niet als je nog in aktieve verslaving zit.. dan dicteert je verslaving wat je doen moet: drinken. Genetisch bepaald of niet: je hebt altijd jezelf als uniek individu. Met je eigen emoties, je eigen indrukken, je eigen ervaringen, je eigen willetje, je eigen beperkingen, maar ook je eigen mogelijkheden. Die eigen mogelijkheden bieden perspectief. Alleen jij kunt beslissen of je wel of niet akkoord gaat met je omstandigheden. Ga je niet akkoord, dan heb je er een hele frustrerende en veelomvattende kluif aan om je omstandigheden te veranderen.. Ga je wel akkoord, dan kun je je op jezelf richten en proberen je plaats in het geheel te bepalen. Als je zover kunt komen dat je inziet dat je niet veel meer kunt doen dan de dingen die nodig zijn om een volgend stapje te nemen, eventueel met hulp en tips van anderen, dan slaag je er misschien in om vertrouwen te krijgen dat het allemaal precies zo op je af komt als je kunt verhapstukken. Want dat doet het in de regel: we krijgen nooit méér dan we aankunnen. We denken wel eens anders, maar in de regel kunnen we meer aan dan we (van te voren) denken. Wat niet wegneemt dat ik je sterkte wens, vandaag en de komende tijd. En wat je ook kiest, er dient zich altijd weer een mogelijkheid aan om je vorige keuze met een volgende keuze bij te sturen. Behalve als je besluit om te gaan drinken, dan zal die volgende corrigerende keuze wel eens heel lang op zich kunnen laten wachten, áls die zich al aandient. Want verslaving is een progressieve, dodelijke ziekte.

Tomtom2 beetje de weg kwijt? Misschien tijd voor tomtom3, of... probeer om te draaien.

Ik zie niks waar je je om zou moeten schamen, Myriam. Een dansje.. ja. In de 12 stappen behandeling kreeg ik bij het afscheid ook te horen dat ik als een balletdanser door die stappen ging. Met een rare, eigen choreografie. Zo werkt het het best: op je eigen manier.

Lars, dag 16.. zestiende reuzenstap. Dag voor dag, stap voor stap. Zo begint het voor iedereen. Ook zij die al veertig jaar droog staan zijn bij dag 1 begonnen.

jij ook heel erg bedankt, Kate. Je zet me vaak weer even met beide voeten op de grond. Op een lieve manier..

Hihi.... zo zie je maar, Nadia.. ook nuchter blijven we net mensen.

Nee, ik drink al langer niet meer. Ik begon op dit forum met vier maanden cleantijd na een opname in een kliniek. Tot anderhalf jaar cleantijd volgemaakt. Met behulp van dit forum. Toen enorm teruggevallen. Zwarte periode, ook met steun van dit forum. Toen 12-stappen behandeling en meetings, nog steeds samen met dit forum. Na negen maanden wéér een terugval.. "slechts" twee weken duurde die.. het forum was er bij, de fellows in de meetings waren erbij. Sinds december 2008 weer droog.. en nog steeds met hulp, steun, warmte, vriendschappen van meetinggenoten én forum. Reuzenstappen heb ik wel gemaakt in het verleden.. nu nog muizenstapjes. Als ik met reuzenstappen door het leven zou blijven gaan, zou ik én een hoop details missen, én snel aan het einde aankomen..

Myriam.. . Wat gaat niet werken? Hoezo? 't Werkt hier al bijna 10 jaar zo voor me. Gefeliciteerd met je vijf jaar droogstaan, trouwens. Even gekeken bij jaarpact.

Hier is de miezer ook overgegaan in dikke miezer oftewel pijpestelen.. Ik heb nog eens nagedacht over verdergaan door hier weg te gaan. Ik wil nog steeds verdergaan. Miezemuizestapjes vooruit, dan weer eens een sprongetje achteruit.. gewoon zoals het leven gaat, niet te ingewikkeld.. dat ingewikkelde maak ik er in m'n hoofd vaak van maar loopt bijna nooit synchroon met de realiteit. En ondanks dat ik geen spectaculaire vorderingen op korte termijn maak in m'n herstel wil ik jullie er toch min of meer in (blijven) betrekken. Het schrijven en lezen hier maakt namelijk al bijna tien jaar een wezenlijk deel uit van m'n leven. Want buiten dat ik het forum leerzaam vind (op velerlei gebied) vind ik het ook leuk. Uiteraard de ene dag leuker dan de andere dag, maar toch... Virtuele werkelijkheid heet het hier te zijn. Maar wél opgebouwd uit échte, levende bouwelementen, de forummers. Ik hoop dat mensen die nu (tijdelijk) verdwenen zijn af en toe blijven meelezen en dat ergens, op enig moment, toch dat vonkje weer overslaat dat ze ertoe kan bewegen hier weer te delen, wat dan ook.

Wie bedoel je, Soothe? De ex van hub? Geen idee..

type maar in bij google. Afbeeldingen zat...

Goede morgen, We mochten van ons pupje zomaar uitslapen tot 7.00 uur. Maar dan is het ook rennen geblazen want hoge nood. En we kunnen hem niet zomaar even in de tuin zetten, we moeten ons eerst min of meer kleden en dan twee trappen af om hem op straat te zetten.. aan de lijn uiteraard. We zetten hier niemand zomaar op straat. Gisteren in de meeting even wakker geschud door een nieuwkomer. Niet persoonlijk, maar door zijn komst. Ineens drong weer even heel hard door waarom ik naar die meeting ga, wekelijks. Niet zozeer om de meeting zelf, maar om me bewust te houden van de gedragingen die me in het verleden naar de fles deden grijpen. Doordat ik al wat langer niet drink begint alles weer gewoon te worden. En als dingen gewoon worden glijd ik langzaam terug in oud gedrag.. en juist dat oud gedrag is waar ik in het verleden mezelf in kwijtraakte. Ik had juist geleerd mezelf over te geven aan het feit dat dingen die groter zijn dan ik aankan door mij niet te veranderen zijn. Meditatie hielp me daarbij, gaf me tijd en ruimte om m'n plek in het grote geheel te vinden en bepalen. Gaf me een veilig gevoel in de immense hoeveelheid indrukken die constant bij me binnenkomt. Maar meditatie verdween steeds meer uit m'n dagelijkse leven.. geen tijd, geen tijd, geen tijd. Waarmee ik steeds meer moeite kreeg om het voor mezelf overzichtelijk (klein) te houden. Gisteravond en vanmorgen weer even een kwartiertje de modder in m'n troebele bovenkamer laten bezinken. Dan ziet ineens alles er weer wat helderder uit. Dankzij een nieuwkomer zag ik ineens weer dat ik elke dag als beginner aan de dag moet beginnen om het helder en fris te houden. Dat ik elke dag als een nieuw cadeautje moet zien om het "spannend" te houden. Straks eens kijken hoe het met onze Dyane gaat. Die staat al sinds eind november bij een specialist voor een optische opknapbeurt. De lelijkste delen worden gerepareerd en gespoten. In maart mag ze de weg weer op, dus hoop dat het een beetje opschiet. Ondanks dat ik het bij vandaag probeer te houden, verheug ik me al wel op het weer van het voorjaar...

Goed gedaan, jochie.. die wandeling. Helemaal in je uppie. Die kliniek waar ik zat was er wel een van verslavingszorg. Daar mochten we bij speciale gelegenheden (boodschappencorvee) met z'n minimaal tweeën naar buiten en moest bij terugkomst geblazen worden. Ook na het "sporten" (in een ander gebouw) moesten we blazen omdat we met de hele groep maar zonder begeleiding buiten "de hekken" waren geweest. Ik vond dat toen best logisch, vandaar dat ik verbaasd was dat je zomaar alleen naar buiten mocht. Maar geen twee klinieken zijn gelijk. Dat vergeet ik wel eens. Net zo als dat geen twee verslaafden gelijk zijn. Las dat je overwoog hier te verdwijnen. Wie heb je daarmee? Jezelf. Blij dat je blijft. Voor jezelf.