Mormel

Negeer mij. Wens je het beste de komende dagen.

Nog een die vroeg weg was. Slechts 26.

Eentje die te vroeg is gegaan.

Lap, je liet me even zoeken want ik dacht dat ik het me verbeeld had. Arrenslee pagina 5 laatste bericht. Echt heel fijn dat je een afspraak met de pedicure hebt want rondwandelen met pijn is gewoon klote en soms is er niet veel nodig om de pijn weg te halen.

Schrijf je nou net dat je enkel blijft leven voor je lief? Hopelijk laat je dit ook aan hem lezen. Ik begrijp ook je derde alinea niet. Je beschrijft dat je eruit wilt stappen maar drinken is ontoelaatbaar omdat je net bezig bent met een nuchter bestaan? Ik ben hier te dom voor en ga me ook uit deze discussie houden.

Ik zag gisteren (denk ik) een foto van je schoeisel, en echt @renaldo61dat zijn geen goede schoenen als je echt gaat wandelen. En ja het is een goede tip van een pedicure op te zoeken, echt doen

Dit lijkt allicht een heel stomme vraag: maar heb je wel goede schoenen? Mijn dure wandelschoenen hebben het enige tijd geleden begeven (moet ze echt binnenbrengen voor nieuwe zolen) en sindsdien stap ik constant in een paar werkschoenen (dus compleet met metalen zoolplaat en neustop) en mijn voeten doen constant pijn. Dus als je geen stevige wandelschoenen hebt: schaf ze dan aan (als dat mogelijk is) want dat is dag en nacht verschil. Voor het huidige probleem met je voet: zoek een pedicure op. Toen ik werkte had ik jarenlang maandelijks een afspraak met de pedicure om mijn voeten te laten verzorgen, mijn schoonbroer (bouwvakker) gaat ook elke maand langs een pedicure. Sommige mensen denken dat die alleen nagelverzorging doen maar om die titel te krijgen wordt je echt opgeleid om problemen met de voet te kunnen identificeren.

Ik las dat jullie doorgingen tot het nieuwe jaar. Is het te laat om op te stappen?. Niet u, maar morgen. Mijn hond voelt zich goed in jullie roedel, maar ik vrees dat ik zelf weinig kan meebrengen. En geen spijt als het niet mogelijk is, er is altijd volgend jaar.

* ik mag dit niet doen, maar als jij je onderdak verliest, contacteer mij dan. Het is zo'n puinhoop aan het worden in West-Europa.

De afspraak is goed verlopen. Ik wist dat ik alles goed had gedaan en toch was het mijn ergste stressfactor van dit jaar (voorbije maand ook al bezig met op te zoeken waar je als dakloze kunt slapen in Leuven, al die dingen). Hij vond dat ik goed bezig was en heeft mijn arbeidsongeschiktheid verlengt. Aanstaande maandag begin ik met een nieuwe job en ik ga echt proberen om het niet te verkloten. Dus op dit moment drijf ik nog een beetje op euforie. En terwijl ik dit schrijf komen direct die donkere gedachten terug,... Fuck.

Het is gewoon zo herkenbaar. Wij hebben een vrij open tuin en soms lijkt het alsof al de buurkatten hier komen liggen omdat ze er rust vinden en even verlost zijn van de kinderen van hun eigenaren. Enkele jaren geleden hadden we zo een buurkat die geen schaamte kende en gewoon binnenkwam om op de zetel te slapen als we de deur open lieten staan. Op een moment zat ik met deze kat op ons terras toen de eigenaar langs wandelde (er loopt een pad naast mijn perceel) en hij heel ernstig: "Ge moogt die een stamp geven als hij je lastig valt.", en dat is dan een normaal persoon met een goede job en gezin; dus dan begreep ik wel waarom die kat hier altijd zat. Paar jaar later is het beest aangereden, natuurlijk was ik het die hem vond en na contact gemaakt te hebben met de eigenaar heb ik hem maar in mijn tuin begraven. Gelovigen zouden zeggen dat God je toezendt wat je kunt dragen, dus veel geluk met die kat en ik weet gewoon dat je hem/haar zult verzorgen. Maar pas op, want:

Boeken zijn geweldig, maar misschien even passen voor het naturalisme uit het begin van de vorige eeuw en het iets luchtiger houden. Weet je niet direct wat kiezen: enige jaren geleden heb ik met veel plezier de werken van Graeme Simsion gelezen (Het Rosie project, en de vervolgen). Voor mij heel herkenbaar want ASS, maar ook alcohol komt daarin aan bod zonder het meteen beladen te maken. Enfin, boeken, zoveel keuze.

Is het die kat die in je schuurtje is komen slapen?

Als er nog personen zijn die Lindemann gevolgd hebben, zijn evolutie was subliem en de boodschap hard.

Jij doet waar je zin in hebt.

Morgen afspraak met adviserend geneesheer. Alle documenten netjes in een mapje, daarbij ook het contract voor een progressieve tewerkstelling dat ik net heb ondertekend en toch enorm gespannen. Men zou liever willen dat mensen als ik er niet meer waren, dat we gewoon verdwenen. Geen idee wat het besluit morgen zal zijn.

Blijf hier weg @flavieke, deze pagina gaat je niet helpen. @Sanity: ik doe het niet via PB zodat jij het ook ziet, en ik denk dat jij het ook wel beseft. Ben je nog thuis?

Voor mij nog altijd een van hun beste nummers. Dit was lang voor facebook, tiktok en consoorten en zij voelden toen al dat intense verlangen naar connectie en erkenning.

Om een klein beetje geschiedenis te geven: Marvin Gaye verbleef een tijdje (anderhalf jaar) in Oostende om te ontsnappen uit de VS en schreef hier sexual healing. Oostende heeft vele kunstenaars onderdak geboden: zoals Ensor, Servais, Spilliaert, Hugo, Balzac, Joyce, ... België is een klein landje, maar om dan te bedenken dat ooit Marx en Heidigger hier samen leefden in Brussel omdat België toen een intellectuele vrijplaats was, dat is toch gewoon geweldig. Enfin, ik dwaal af.

Hij lijkt veel zachter tot de niet Franstaligen de tekst opzoeken.

@kers: dit is geen eigen ervaring want ik heb een hoop zaken waarmee ik bezig kan zijn als ik nuchter ben, maar wel wat ik gezien heb bij mijn vader. Hij is gestopt met drinken direct toen mijn moeder vertrok (hij was op dat moment 52) en natuurlijk kwam er dan veel tijd vrij. Hij is direct terug begonnen met gamen (kwam hier minder aan toe tijdens het huwelijk, maar was als tiener begin jaren zeventig al bezig met computers, eigen games en programma's geschreven destijds, etc.), vervolgens kwam fotografie daarbij, terug beginnen tekenen en schilderen (had hij quasi nooit meer gedaan sinds hij gezinshoofd was), de oude kamer van mij en mijn broer omgebouwd tot hobbykamer met twee 3d-printers en een heleboel technisch materiaal waarvan ik niets ken, heeft zichzelf terug een motor aangeschaft (reed motor voor het huwelijk, maar daarna alles met de fiets), begon terug naar concerten en optredens te gaan (heb ik hem nooit weten doen als vader), nog meer werk gemaakt van zijn kookkunsten (is altijd een stevige hobby geweest van hem), ... Boeken zijn nooit uit het beeld geweest omdat hij een werk had waarbij hij kon lezen (nachtwaker). Eigenlijk denk ik dat hij sinds die scheiding en ineens ook het stoppen met alcohol gelukkiger is dan ooit tevoren. Wat ik bedoel: misschien moet je eens terugkijken naar wat je als kind/tiener gelukkig maakte alvorens je begon te drinken en die hobby's nieuw leven inblazen. En laat je hierbij vooral niet afschrikken door wat andere mensen zouden denken. Toen ik mijn partner leerde kennen had zij een vrij negatief beeld over gamen (gewelddadig, iets voor tieners, verslavend,...) tot het moment dat we daar meer over praatte en ik haar ook introduceerde aan de spellen die destijds uitkwamen. Ondertussen leven wij gescheiden maar ik weet dat ze quasi dagelijks speelt omdat ze gemerkt heeft dat dit een vorm van ontspanning is die niet zo passief is als tv-kijken of scrollen op haar gsm en nog het leukste: iets dat ze samen met haar zoon kan doen. Enfin, hoop dat je hier iets aan hebt.