Mormel

Ik ken niets van muziek, kan niet eens noten lezen, maar ik luister er wel graag naar en mijn smaak is vrij eclectisch. Dus vraagje aan de kenners die hier ronddwalen: ik heb nooit begrepen waarom Nickleback zoveel haat over zich kreeg, want het volgende nummer vind ik echt geweldig en word na ruim twintig jaar nog steeds op de radio gedraaid, dus verklaar het aan mij.

Misschien eerst goed wakker worden dan voor je mij beschuldigt. Ik wou alleen aangeven dat terwijl het goed is dat je niet langer voor de televisie eet, het ook niet echt een verbetering is wanneer je dit nu voor de computer doet. Laat me ervan uitgaan dat je mij verkeerd begrepen hebt of dat ik het slecht formuleerde. In ieder geval een prettige verjaardag gewenst en hoop dat je ondertussen een fijne tijd hebt met je broer.

Normaal houd ik er wel van. Ik geniet echt van een kerstboom het breng zoveel herinneringen met zich, maar ik heb hem nog altijd niet gezet. Ik denk dat ik dit jaar alle feestdagen gewoon skip.

Dat probleempje met autoriteit, is dat niet iets dat vrij vaak voorkomt bij personen die hier passeren? Ik heb in totaal bijna 20 jaar gewerkt als bakker, maar ik denk dat de enige reden waarom ik dit volhield was omdat ik doorgaans alleen werkte of met personeel onder mij. En ik ben echt geen slechte leidinggevende, ik ben die leidinggevende die de zwaarste klusjes op zich neemt en zorgt dat iedereen een pauze neemt. Om twee voorbeelden te geven: 1) op een gegeven moment kwam een winkeldochter naar mij toe omdat ze haar weeral gevraagd hadden om zaterdag en zondag te werken, ik ben toen naar mijn bazin gegaan met de mededeling dat ze dit niet kon doen want zij had haar aangenomen voor 20u/week en dat ze het niet kon maken om deze collega elke week 30 uur te laten werken, waarbij de bazin dadelijk zei dat ze dit deed omdat ze iets konden bijverdienen en dat ze niet bij mij moest komen voor klachten. 2) we hadden op een gegeven moment een Syrische vluchteling als hulp. Hij was eens op een nacht afwezig omdat hij ziek was en nadat hij uitgescholden was door mijn bazin heb ik hem uitgelegd dat wij hier dokters van wacht hebben waar je altijd terecht kunt . Die kerel durfde gewoon zijn huisarts niet contacteren omdat het weekend was terwijl hij wel bijna 40°graden koorts had, en hij wist niet dat er andere diensten bestonden. Echt, ik ben bijna met slaande ruzie vertrokken bij mijn vorige werkgever terwijl ik weet hoeveel ik die zaak heb opgebracht. Misschien is de situatie in Nederland anders maar in België loopt het zat van zelfstandigen die rijk worden door hun personeel. Heel concreet voorbeeld: in 2013 werd mij voormalige chef eigenaar van de zaak. Hij had al een eigen huis op hypotheek en kocht vervolgens de zaak en die lening was zo zwaar dat er echt niets af kon voor mij en mijn collega's. Hij deed vervolgens leveringen (misschien 4u werk per dag) terwijl zijn vrouw 8 uur per dag in de winkel stond. En natuurlijk komen er daarbij nog extra taken kijken, ik ben niet dom. In 2019 kocht hij een volgende woning. Ik veracht hun.

Ik denk dat je hier wat dieper over moet ingaan met je psychiater. En ik weet dat dit slechts advies is van een verdwaalde kloot.

Hebben sommigen het ook gewoon lastig met deze maand?

Ik sprak over een andere Therapy: Leuk weetje: ik heb een zwart T-shirt waarop in het wit opstaat "Andy, leave my wife alone", omdat zij echt fan is van hem; zij heeft hem ook laten maken om cadeau te geven. Nog een leuk weetje: Ik heb in tijdens onze relatie 1 dickpick gestuurd naar haar: "Zal ik je een dickpick sturen?" "?" "Foto van Andy". Ach, we hebben goed gelachen.

Leuk voor jou en hou eraan vast. Kun je dat ritme ook volhouden als je drinkt?

Eigenlijk denk ik dat het nog beperkt is wat ik neem. Ik neem anti-depressiva en daarnaast een anti-psychotica, en die zouden mij genoeg moeten laten kalmeren om deel te nemen aan de samenleving. Laten we het erop houden dat dit laatste geen succes is. Op dit moment verlaat ik enkel mijn huis als het nodig is, geen vrienden, geen sociaal leven.

Voor zij die de Sisters of Mercy niet kennen, een leuke introductie: En daarmee zou ineens duidelijk moeten zijn waarom deze muziek niet meer werkt als de zanger amper kan zingen.

Laat me de diagnoses afgaan in chronologische volgorde: schizofrenie, depressief, bi-polair, ASS, persoonlijkheidsstoornis niet anders omschreven, en daar zijn we nu (dit is in een termijn van 20 jaar). Ik begrijp niets van lichamelijke afhankelijkheid aan alcohol want ik voel die ontwenning niet, ik gebruik het spul gewoon om mij te verdoven. Om te zorgen dat die gedachten niet heen en weer springen, om mijn lijf rustig te houden en uiteindelijk om te slapen. Waarschijnlijk zul je niets aan mij hebben, maar weet dat je niet de enige bent met een dubbeldiagnose.

Enkele jaren geleden ben ik Sisters of Mercy gaan zien in de AB en we zijn tijdens het optreden vertrokken. Voorprogramma was Therapie? (en daar is mijn vrouw fan van), maar als ik toen die zielige stem van Andrew hoorde was het voor mij snel afgelopen. Paar jaar daarna Rammstein gezien in Oostende en al merk je dat hij op zijn einde loopt, toch blij dat ik dat concert heb meegepikt.

Bedankt, ik had het net gevonden en dat was inderdaad het optreden dat ik toen gezien heb. Eerste concert dat ik ooit zag. Toch wel een stevig stijlverschil als ik bekijk waar ouders hun kinderen tegenwoordig naartoe nemen (ja Studio 100, ik kijk naar jou).

Ik zou het echt niet kunnen zeggen omdat ik mijn geheugen niet vertrouw en zoals gezegd slechts een jaar of zeven was. Ga eens zoeken of ik er beelden van vind. Ik vind het moeilijk om iets over de jaren negentig te zeggen omdat ik toen tiener was en ik de indruk heb dat het mijn beeld verkleurd, maar toen leek er zoveel mogelijk.

En ondertussen was er ook deze muziek: Hebben we met de jaren negentig echt de jaren van krankzinnigheid betreden zoals sommige conservatieven claimen?

@bumperjim: de jaren negentig waren echt geweldig wat muziek betreft, en tegelijkertijd wil ik ze niet verheerlijken want er kwam ook zoveel geweldige muziek uit in de jaren daarvoor en de jaren die volgden. Bij deze heb ik even hulp nodig want in mijn hoofd is het een warboel van herinneringen en dromen. In mijn herinneringen werd ik voor het eerst geconfronteerd met Pink Floyd toen ik 7 was, in het jaar '89 en ik zie helder hoe we op televisie een optreden van hen volgden waarbij ze optraden terwijl ze hingen langs een muur van enorme blokken die afgebroken werd tijdens hun optreden. En ik kan oprecht niet uitmaken of dit een herinnering was of iets anders. Mijn kop is zo'n chaos.

En ik wil me echt niet vergelijken met veteranen, ik zie gewoon veel gelijkenissen.

Zoveelste keer dat ik deze plak en weer janken.

@Smaragdie: wat voor een emotionele vrouw is me dat. Breek me de mond niet open over de deelnemers. Stuk voor stuk strandjanetten.

@Smaragdie en dan plaats je een clip van een vrouw die duidelijk lijdt. Geef ze toch wat woede.

Klop jezelf niet op de borst hiermee. Vaak denk ik dat mensen als wij (ja, ik denk dat wij op elkaar lijken) gedwongen worden om deel uit te maken van een maatschappij die ons uit spuwt. Stuur me een pb, en terwijl ik dit typ weet ik dat het moeilijk zal zijn omdat ik momenteel echt in de procedure zit om opgenomen te worden.

@Sanity: weet je waar ik de schurft aan heb? Dat is dat je hier zit te zeiken in plaats van wat muziek te plaatsen. Ja je bent een agressieve eikel, maar dit is de muziekdraad man, dus:

@Smaragdie: het is niet lastig, ik ben gewoon moe. Mijn wil om te strijden is gereduceerd naar niets. Normaal was ik de kok in dit huishouden en ondertussen is het al minstens een week geleden dat ik nog een warme maaltijd had. Ik ben moe lieve homo. En ik twijfel heel hard om binnen te gaan, want uiteindelijk lappen ze je gewoon op om verder te draaien in deze wereld, en eigenlijk heb ik genoeg van deze wereld.