Klassement

Heb ik ook. Ik probeer af en toe even bewust een paar keer heel diep adem te halen, als voor een meditatie. Om even de spanning te "resetten". Nu moet ik er nog aan denken om dat te doen. Ik denk eraan als ik met de hond wandel. Dan adem ik diep de boslucht of rivierlucht in. Op het werk denk ik er vrijwel nooit aan (das al een teken natuurlijk). Ook is de lucht er minder fris 😁

Lika voor jou.

Applaus voor @Lika, @Tine, @Jannigje en @dhen.

Dagpact: Claudius Kunsie Fonny Lika

Ik meld me weer aan @Bob. Doe maar per vandaag als dat mag:-)

Bewuste stappen aan het zetten nu. Letterlijk: 12.000, gezwommen en meditatie weer gestart. En doorrrrrrr. Eerste impuls is namelijk in bed gaan liggen en wachten alles voorbij is.

Lieve @Jannigjeprecies dit is wat ik ook ervaar en voel nu. Een andere baan zal niet helpen. Daar ben ik ook bang. In ieder geval zijn we samen bang @Jannigjeen oneindig dapper omdat we doorgaan!

Proficiat @Moeps. Het jaar is in zicht! Respect ook voor @Happiness2, @bolletje en @Soothe.

Dagpact: Claudius Fonny 🌞 Kunsie Lika Yana Yvonne Jannigje

Heb ik ook @Lika. Ik had vanmiddag een sterke behoefte om te gaan drinken, of eigenlijk om te verdwijnen, om niet te voelen en dat deed ik altijd met eten of drinken. Soms wist ik niet eens waarom of waarvoor ik wilde verdwijnen, vandaag wel. Ik moest herauditie doen voor mijn koor. Al wéken lang ben ik angstig en gespannen daardoor en daarvoor. Ik was zo bang dat het mis zou gaan dat ik alvast maar zelf op wou stappen, dat bespaarde mij dan de mogelijke vernedering van de afwijzing. Of eigenlijk de vernedering van de mogelijke afwijzing. Dat ging me te ver dus ik ben het aangegaan, maar het ging niet goed, ik kon mijn zenuwen, mijn angsten niet beteugelen met als gevolg dat ik niet heb laten horen wat ik kan. Hoe het verder gaat weet ik nog niet helemaal. Als ik zou wordenafgewezen omdat ik het niet kán zou ik erg vinden maar wel logisch. Maar afgewezen worden ,( op dat moment terecht,) terwijl ik het wél kan maar volledig blokkeer door mijn angsten en daardoor niet uit de verf kom, vind ik vreselijk. Ik schaam me, rationeel gezien niet nodig, ik heb gefaald voor mijn gevoel, zie je wel ik ben niet goed genoeg en nog zowat “fijne” overtuigingen tuimelen in mijn hoofd over elkaar heen. Maar ik ben vooral verdrietig, verdrietig omdat ik nog steeds zo geleid wordt door angst(en),! Ik ben eigenlijk mijn hele leven al bang en ik heb er zo genoeg van! Dus ik doe allerlei dappere dingen, probeer de angsten te overwinnen,, maar als het er op aankomt blijk ik nergens te zijn. En dat maakt me intens verdrietig en het geeft me op dit moment een machteloos en moedeloos gevoel Ik kwam me eigenlijk alleen even op het dagpact zetten, maar nu weten jullie dus meteen waarom.

@Dune, @Likaonthou alle dagen dat je niet hebt gedronken, die zijn veel belangrijker dan die enkele dagen die je net hebt gehad, waar je wel hebt gedronken.. Maak de balans op, waarvoor waren we ook al weer gestopt? Ohja, voor onszelf

Naar het zwembad. Nu. Waarom niet. Hoppa!

Onzekerheid/ angst compenseren. Ja. Ik ben mijn medicatie aan het afbouwen. Dat speelt waarschijnlijk een rol bij het weer meer voelen. En dus ook de angst ja. En dat beangstigt 🤪. Doodnormaal eigenlijk. Maar ik wil liever zonder medicijnen dan met nu. En ik hoef idd niet te compenseren. Ik ga fier doen wat ik wel aankan. (Geen idee wat dan nog).

Goedemorgen! Ik heb het weer een dagje zonder alcohol volgehouden. Na vandaag zit ik op 2 weken droog. Dapper @Lika werk is ook maar werk en eigenlijk totaal niet belangrijk (naast het financiële natuurlijk). Zet hem op @Dune Je lijkt al de juiste mindset te hebben gevonden in ieder geval

Ach jongens wat fijn jullie reacties. Denk eigenlijk dat ik de fout in ben gegaan vanwege dat werk. En maar volhouden en doen alsof ik het kan. Ik kan het ook, maar dat voelt niet zo. Het kost me te veel. Dat is het.

Dankjewel Yana

Weer de mist ingegaan paar dagen geleden. Dus ik kom weer gezellig op het jaarpact. De rem is stuk. Daarnaast besloten om een andere baan te gaan zoeken. Ik mis iets in deze en voel me al twee jaar alsof ik maar volhoud.

Die schaatsdroom ken ik ook, hoe heerlijk als je dat zo moeiteloos kunt. Dus jij houdt ook in het echie van schaatsen @Oskar? Ik vind het zo'n beetje het mooiste dat je kunt doen in het leven, schaatsen over zingend zwart ijs door de polder, liefst met berijpt riet en knotwilgen langs de vaart. (Voor de mensen die het niet kennen, zingend ijs is niet poëtisch bedoelt, ijs kan dat echt als je erover schaatst. Het geluid begint ergens onder je voeten, zwelt aan tot een hoge golvende toon die wegrolt over de velden in de verte. Ik vind het iets magisch.)