Klassement

Goedemorgen, @Oskar en iedereen die nog gaat komen. Ook ik ben erg vroeg wakker, dat gebeurt de laatste tijd vaker en ik merk dat ik dan de dag ervoor vrij druk/intensief of gewoon stress heb gehad. In dit geval gewoon een te spontaan volgeplande dag gemaakt. Naast het sauzen, nog een afspraak bij de POH die ik vergeten was, maar aangezien mijn agenda (expres), een dik uur van te voren een pingel geeft, ik wel op tijd was. Ondertussen spontaan met mijn zus een vrieskist tafelmodel aan het uitzoeken geweest, daar nog gegeten. 'S avonds nog gezellig bij mijn ouders langs, dus ja... Ik ben alleen thuis geweest om te sauzen 😅 @Oskar goed je weer te lezen! Ook ik wordt altijd wakker uit een droom als ik zo vroeg wakker wordt, dit keer gelukkig een vrij onschuldige. Het ging over een motor-navigatie 😂 Een hele fijne afsluitende afspraak bij de POH gehad, het mooiste was dat ik zei, daar waar ik de afgelopen jaren van droomde, daar waar ik graag wilde zijn; los van verslaving, rust in mijn kop, beetje bij beetje de tuin te kunnen doen ipv alles in 1 dag te willen doen (voorbeeldje hoor), gewoon thuis te kunnen zijn ipv al mijn tijd vol plannen, bang om terug te vallen. DAAR ben ik nu. Ik ben nu diegene die ik al die tijd wilde zijn en had ik daar een burnout voor nodig? Blijkbaar.., het heeft me rustiger gemaakt, rust(iger) in mijn hoofd.... Het heeft me op mijn plaats gezet, het heeft me doen leren dat rust mijn vriend is en niet mijn vijand. Trots? Ja echt wel!

Veel bezig geweest met mijzelf. Soms lees ik nog mee. Diabetes redelijk onder controle met heel veel aanpassingen en nog steeds medicatie. Gehele gebitsextractie gehad 6 weken geleden. Veel pijn gehad en nog steeds. Moet alles vloeibaar eten en hoop op een verbetering maar dat kan nog maanden duren tot een jaar. Allemaal nalatenschap van mijn alcoholisme zeker weten. Wilde dit toch even laten weten. Mijn werk gaat nog steeds prima waarschijnlijk door het niet drinken en dat volhouden. Misschien wel verslaafd aan mijn werk en de simpele reden dat ik financieel natuurlijk ook alles wil volhouden, wat mij goed afgaat. Wilde dit toch laten weten en ook dat mensen mij er nog beter uitvinden zien dan ooit en liever. Dat is compliment want ik dacht dat ik dat altijd ook best al soms was maar goed. Zo zie je maar. Niet drinken kan veel opleveren. Terwijl het inleveren lijkt soms. In mijn geval is het alles aangaan. Kan het niet vatten in minder of meer woorden. Ik lijk op de vlinder van BJ. Dus koester haar maar BJ!!! Voor je het wet vliegen ze compleet weg en dat laten we niet toe, leef met jou mee. Niet te krampachtig maar gewoon er zijn en soms ook luisteren. Ga goed en hou jullie bijeen. Lieve allen. Mijn leven heb ik denk ik nogmaals te danken aan dit forum maar ik wil en moet doorgaan als ik hier teveel ben sta ik stil na zoveel hier geweest te zijn. Moet door anders blijf ik hangen en ga ik drinken. En dat wil nooit meer. Dus nog steeds kurkdroog! Ja wie had dat gedacht he? Als ik het kan en wil dan kunnen velen dat en als het niet lukt kun je altijd weer opstaan, soms letterlijk uit de dood bijna. Alle goeds voor nu! Niemand uitgezonderd.

Mogge mensen. Na een paar dagen flink bikkelen op het werk vandaag eindelijk een dag vrij. Lekker wel. Van de weeromstuit ben ik om 4 uur wakker. Ik droomde dat mijn vrouw bij mij weg wilde. Maar ze ligt tot mijn opluchting nog vredig naast mij te slapen, en voor zover ik weet zijn er geen plannen in die richting.

@Oskar woensdag 21 mei 1925 🙂

Net thuis van het gesprek in de sportschool. Goed gesprek, hij is enthousiast. De zumba lessen zijn juist gestopt dus is er vraag naar een dansdocent. Zumba is niet hetzelfde. Buikdansen is een onderdeel van zumba, net als salsa en andere dansen. Hij stelde voor om het dan : "Dance" te noemen. Ik kom dan in loondienst en krijg carte blanche om het helemaal in te vullen zoals ik zelf wil. Dat is leuk. Het is op een minuutje lopen van mijn huis. Het zou dan om 10 uur smorgen zijn. Dat wordt vroeg op maar dat heb ik er echt wel voor over. Ik moet nog een brief schrijven met mijn achtergrond en die stuurt hij naar het hoofdkantoor, die het goed moet keuren. Dat ga ik morgen doen. Wat zou het leuk zijn om dit te gaan doen! Echt geweldig!

Goedemorgen frummers. Fijn @Claudius, geen dementie gelukkig. Opluchting. Ik krijg een melding als er verdenking van een onbetrouwbaar nummer is, dan druk ik het weg en blokkeer het nadat ik het via internet heb opgezocht.

Het gaat me om het kleine succesje mbt grenzen, het was trouwens een klant en fijn dat ik ‘m heb opgenomen:)

Goedemorgen, Gisteren ging mijn telefoon, het was een onbekend nummer. Ik nam zomaar op zonder dat het een spannend gevoel gaf dat ik zo goed ken van mezelf: de angst om overvallen te worden en niet weten hoe te reageren. Om over mijn grenzen te moeten gaan en ja zeggen tegen een voorstel. Vanwege dat gevoel liet ik hem altijd gaan, en verkocht dat aan mezelf met: als het belangrijk is spreken ze wel wat in of sturen een bericht. Wat natuurlijk ook zo is, maar hiermee duwde ik de angst weg en hij kwam steeds weer op. De afgelopen jaren ben ik serieus werk gaan maken van mijn grenzen voelen en als ik dat wil ook aangeven, en kennelijk kan ik er nu als vanzelfsprekend op vertrouwen dat ik me niet laat overvallen. Ik heb niet speciaal aandacht besteed aan gebeld worden, gebeld worden is sowieso niet meer zo'n ding tegenwordig toch, maar grappig dat dat dan kennelijk is meegelift met het 'grenzenwerk'.

Goedemorgen allemaal! Dagpact: Claudius Freekie Kunsie Maja inhakend op @Oskar: vanavond ga ik naar de Annie M.G. Schmidt-lezing die dit jaar wordt verzorgd door Jacques Vriens. Centraal staat ‘bewaar de verbeelding en de kleuren van de taal’. Zin in! Ik nomineer de eigenzinnige spin Sebastiaan! https://www.dbnl.org/tekst/schm001diti02_01/schm001diti02_01_0001.php

Een gedichtje. Gewoon omdat het zo mooi is.

@niks en @huttula, respect!

Het volgde uit opmerken wat er is, welke gevoelens, en welke oordelen ik er op plak. Gevoelens die wel en niet mogen, absurd als je het gaat zien. Want ze zijn er gewoon, of je nu wilt of niet, je gaat er niet over. Zo ben ik ook gaan zien welke grenzen ik laat overschrijden, en welke smoezen ik altijd had om dat te laten gebeuren en niet te erkennen hoe ik me eronder voelde. Eigenlijk is het geen werk, het gaat allemaal vanzelf.

En dan gaan we zomaar 100 jaar terug in de tijd. Hier op ADB kan dat allemaal. Goed nieuws voor je @Claudius. Gelukkig maar. Annie MG Schmidt had leuke kinderboeken en gedichtjes.De spin Sebastiaan heb ik ooit als 6 jarig meisje voor moeten dragen in de vakantie. Tsjee, ik weet nog, hoe zenuwachtig ik was. Kan je nagaan, 57 jaar geleden. De tijd vliegt

goeiemooiemorgen is het ook. vandaag wordt de oudste dochter van mijn zus 50 en mijn dochter moet nog 30 worden. vreemde konfrontatie met mijn laatbloeierschap ik ga de kaart maar eens lekker per trein bezorgen scheelt weer een postzegel

En een paar kilometer hiervandaan is de auto van de vermiste kinderen gevonden. Wat ongelooflijk triest allemaal.

Wat fijn Claudius, ik ben heel blij voor je dat er van dementie geen sprake is. Dat sommige testen zelfs beter zijn zal wel door het niet-drinken komen. Ik vind je een held dat je daarin standhoudt.

En voor ik u nog verder ga vervelen klauter ik uit bed om de kruidenrub in de procureur te gaan masseren. Vanavond pulled pork uit de slowcooker 🙂

Vandaag is Annie MG alweer 30 jaar dood. De tijd raast voort. Gisteren was het Annie MG Schmidt dag hoorde ik, maar dat is in Huize Ezel ongemerkt gepasseerd. Vandaag wil ik een lans breken voor de Heen-en-weerwolf uit Pluk van de Petteflet. Als kind was ik daar als de dood voor. Maar pas toen ik het boek 40 jaar later aan mijn kinderen voorlas bleek hij eigenlijk heel erg lief en eenzaam. Zo ziet u maar. Nooit te snel oordelen.

Ach, kijk nou eens. Ik kijk hier nu en dan nog wel eens mee en inloggen doe ik echt nog maar heel af en toe, meer niet dan wel, maar nu keek ik hier weer even en zie een woord dat onmiddellijk mijn aandacht trekt en dat me ineens de onweerstaanbare drang geeft om toch even in te loggen en wat te schrijven. Van onweerstaanbare drang heb ik (nog) altijd veel last, maar vroeger heette die drang "trek", gerelateerd aan drank, en nu is het gewoon onweerstaanbare drang in het algemeen maar nooit meer betrekking hebbende op drank, m.u.v. koffie. Nou ja, sorry, ik gebruik weer ouderwets erg veel woorden om eigenlijk bijna niets te vertellen. Het woord waardoor ik getriggerd werd was 'Zweden'. Aankomende zomer mogen we weer. Dit keer gaan we echter, met het campertje uiteraard, via een omweggetje, via de Baltische staten. Zoals misschien bij een enkeling bekend, kwam mijn vader daar vandaan (Riga) maar uiteraard konden we daar vroeger nooit eens op vakantie naar toe om familie te bezoeken. We zagen hier elke zomer de Turken (er zaten en zitten er hier in de stad erg veel, zoveel dat hier zelfs een Turks consulaat gevestigd is) met volgeladen oude Mercedessen, Ford Taunussen en Ford Transits met hele gezinnen richting hun vaderland vertrekken (en weken later afgepeigerd weer terugkeren), maar voor ons zat zoiets er niet in, dankzij het IJzeren Gordijn en het statenloos zijn van m'n vader. Toen ik volwassen, het ijzeren gordijn neergehaald en mijn vader overleden was, was bij mij de behoefte om die kant op te gaan er niet meer. Maar nu, met de voortgang der jaren en de dreigende situatie in (o.a.) Oost Europa kwam toch de behoefte om die kant een keer op te gaan voordat het om wat voor reden misschien niet meer kán. Per slot van rekening ligt een gedeelte van m'n wortels daar en heb ik het sterke vermoeden dat ik m'n zwaarmoedige kanten ook aan dát wortelgedeelte 'te danken' heb 😒. Eens kijken/ervaren of dat vermoeden inderdaad enigszins te bevestigen is. Nog steeds sta ik niet jubelend te juichen bij het idee die kant op te gaan, maar aan de andere kant spreekt het verkennen van nieuwe horizonten me ook wel weer aan. De bedoeling is om via Polen de Baltische staten in te gaan en dan om in Estland de veerboot naar Finland te nemen. We moeten dan wel voor de honden in Estland op zoek naar een dierenarts omdat die ze een ontwormingspil moet geven en het dierenpaspoort moet tekenen tussen de 1 en 5 dagen vóór we Finland in gaan. Dan in Finland de plek bezoeken waar we in 1992 een wereldmeeting met 'lelijk eendjes' bezocht hebben (Sjeesus, 33 jaar geleden alweer...😶) en dan richting Rovaniemi om nog eens bij de echte kerstman op bezoek te gaan Dat is dus ook al 33 jaar geleden voor het laatst (en eerst) geweest. Daarna het ons inmiddels zeer vertrouwde Zweden weer in en daar langzaamaan de terugreis aanvaarden. Mijn ega werkt nu nog 2 dagen per week, maar omdat ze sinds een aantal maanden ook gepensioneerd is mag ze wat langer vakantie opnemen. We hebben dit jaar vijf weken te besteden aan deze reis. Dat lijkt me wel genoeg. Al met al is het voor ons in elk geval best een avontuur waar ik, ondanks m'n in m'n jeugd ingepaplepelde aversie tegen Oost Europa, toch wel naar uitkijk. Zo. Dit wilde ik even kwijt nadat ik eenmaal ingelogd had, nadat ik dus door @bumperjim getriggerd werd, waarvoor bedankt. ❤️ Groetjes voor iedereen hier.

Wat een verdriet en onrecht en weer onschuldige kinderen de dupe. En fa./vrienden natuurlijk ook.