Klassement

Mogge. De zomer duurt nog twee dagen heb ik net gelezen. Vanaf dat moment bestaat de dag meer uit duisternis dan licht. Een naar idee eigenlijk. Ik heb wel een verhoogde kans op oprukkende somberheid daardoor geloof ik. Maar als je echt al somber bent is niets zo slecht te verdragen als een zomerse dag met al haar lichtzinnige vrolijkheid. Waar ik verder somber van word is het nuttigen van grote hoeveelheden drank. Hierdoor heb ik jarenlang gedacht dat ik van nature een tobberig karakter heb. Toen ik de fles liet staan bleek ik - enigszins tot mijn schrik - best een levensblij persoon te zijn. Tot zover het weerbericht. Ik wens iedereen een mooie dag. DAGPACT Claudius Oskar

Wat heerlijk eigenlijk dat ik nooit meer alleen thuis drink. Ben ook al jaren niet meer bij de avondwinkel geweest haha.

Drinken is (naast die somberheid en dat mopperen) ook weglopen voor verantwoordelijkheid en eindeloos zaken uitstellen. Tenminste, wel in mijn geval. Nu heb ik minder excuses, en dat maakt het ook niet altijd makkelijker. Wel meer puur en gevoeliger soms. Ik betrap mezelf er regelmatig op dat ik dan toch wel weer zin heb in die onverantwoordelijkheid en ledigheid. Maar ja, dat deden we niet meer. Dus hop, aan de slag.

Goedemorgen, Wat mij te doen staat is de levensblijheid die ontstaat richten op dat wat mij echt drijft, niet gericht op prestatie, bijzonder of belangrijk zijn. Of op zijn minst goedgekeurd. Leven van binnen naar buiten en niet andersom, door de ogen van anderen, van buiten naar binnen. Doe ik dat niet, dan kom ik toch weer op het idee om naar de fles te grijpen na verloop van tijd. Want ik word er somber van, altijd maar weer die goedkeuring of toestemming nodig hebben, en vooral het vermijden van afkeuring. En daar bovenop een dikke laag schaamte over dat ik daar (op mijn leeftijd nog) zo vatbaar voor ben, waardoor ik het niet wil zien. Ik zie mezelf liever als iemand die tevreden is en niet zo nodig hoeft. Daarmee verloochen ik mezelf nog meer. Als het zou kloppen oke, maar ik verlang wel meer! Alleen 'ze' zien me al aankomen... Het leven vind plaats waar we kwetsbaar durven zijn. Dwars door de de angst en de schaamte! De komende dagen is het nog lekker weer en ga ik twee etappes van het Pieterpad lopen, Vierlingsbeek-Venlo. Zin in!

Hier nog zo een Oskar. Blij met de keus die ik ooit definitief maakte. Blij en tevreden met hoe ik de laatste decennia in kan vullen dankzij het stoppen. En bij maatjes en familie zie ik zo duidelijk verschil ook. Sommigen zijn echt matiger geworden en milder. Sommigen drinken bij tijd en wijle nog steeds onmatig en mopperen meer op t leven, anderen en onrechtvaardigheid. En dan zijn er nog die super selectief zijn voor hun auto of huisdier, maar niet voor zichzelf gek genoeg. En een enkeling is ook helemaal gestopt, zelfs zonder zware problemen met drinken. En die voelen nu als een zielsverwant. We hebben geen alcohol nodig en hoe zuiniger je bent op jezelf, hoe kritischer op wat je erin stopt.

Dagpact: Claudius Oskar Fonny🌞 IJsvogel Ja, zo herkenbaar weer wat jullie schrijven. Goedkeuring, waardering, gezien worden. Maar ook mijn eigen goedkeuring. Pas als ik nuttige dingen gedaan heb is het goed. En dat is nooit genoeg. Weer het thema zelfafwijzing. En ik wil zo graag lekker doen waar ik zin in heb, lezen in de zon maar ik zie overal klusjes. Heeft ook met balans te maken. Maar in ieder geval voel ik me stukken blijer dan wanneer ik drink. Fijne dag

Wat goed @IJsvogellekker bezig! Als je die wijn had gehaald had je nu en morgen spijt gehad. Nu sta je morgen lekker helder op terwijl t zonnetje schijnt. Ik heb eigenlijk nooit meer alleen thuis gedronken sinds ik hier 6 jaar geleden op het forum kwam. Mijn lastige momenten zijn in gezelschap als er onverwacht gedronken wordt en ik van te voren geen plan heb gemaakt. Als ik van tevoren afspreek dat ik 2 glazen wijn mag lukt me dat meestal wel, maar als ik dat niet doe dan verlies ik de controle. Gelukkig nu weer bijna een maand op de goede weg. Die laatste kater was echt verschrikkelijk! Mentaal nog erger dan fysiek. @Spuden @Spiritdikke knuffel voor jullie

Eem buiging voor @SoberMummy, @Yogajuf en @Kate.

goeiemorgen iedereen dagpact Claudius

Zaterdag 21 september 2024 voor ons allemaal

Eigenlijk zijn er maar twee gevoelens, Liefde & Angst. Eignelijk zijn er maar twee talen, die van Liefde & Angst. Er zijn maar twee soorten activiteiten die we uitvoeren, als daad van LIefde of van Angst. Er zijn maar twee motieven die ons sturen: LIefde of Angst. En er zijn maar twee resultaten, LIefde of Angst. Als we niet langer worden geregeerd door Angst, blijft er alleen maar LIefde over. Elk moment van de dag kunnen we hierop bewustzijn hebben. Aan jou de keuze: wie wil je aan het stuur hebben? Deze tekst kwam ik afgelopen dagen ergens in mijn stapeltjes tegen. En die kwam binnen, en plopte nu op door jouw post @Etty Ja, kwetsbaar durven zijn. Van de rots afkomen, maskers af, 'gewoon jezelf zijn, met alles erop en eraan'. Zelfacceptatie. Niet bang zijn, voor falen, fouten, schaamte. Het kan, ja het lukt af en toe...en wat is dat fijn. Keep up the good work. Oh, ik weet niet wie de schrijver is van deze tekst...

“Hallo, mijn naam is drugs/alcohol, ik verwoest gezinnen,scheur families uit elkaar,neem uw kinderen mee en dat is nog maar het begin. ik kost meer dan diamanten,ben duurder dan goud,de zorgen die ik meebreng zijn fascinerend en als je me nodig hebt,vergeet niet dat ik makkelijk te vinden ben. ik woon overal om je heen,op scholen en in de stad.ik woon samen met de rijken,ik woon samen met de armen.ik woon in de straat en misschien bij de buren.mijn kracht is geweldig:probeer me uit en je zult zien,maar als je dat doet,kun je jezelf misschien NOOIT meer bevrijden,probeer me gewoon een keer en misschien laat ik je gaan,maar probeer me twee keer,en ik zal je ziel bezitten.wanneer ik je bezit,zul je stelen en liegen.je doet alles wat je moet doen,enkel om high/dronken te worden.de misdaden die je zult plegen;mijn verdovende shames zullen het waard zijn om plezier in je lichaam te voelen.maar je zult jouw moraal vergeten net als je hoe je bent opgevoed,ik zal je mijn wegen aanleren.je zult tegen je moeder liegen,je zult van je vader stelen.als je hun tranen ziet zou,jij je verdrietig moeten voelen.ik neem kinderen van ouders weg en de ouders van kinderen.ik zet de mensen op tegen God,en verwijder je van je vrienden.ik zal alles van je afnemen.jouw uiterlijk en jouw trots.ik zal altijd bij je zijn,direct aan uw zijde,je zult alles opgeven …. Jou gezin,jouw huis … je vrienden,je geld en dan zul je alleen zijn. ik neem en neem,totdat je niets meer hebt om te geven. als ik klaar met je ben,kun je jezelf gelukkig prijzen,als je nog leeft.als je me uitprobeert,wees dan gewaarschuwd:dit is geen spel.als je me de kans geeft,dan zal ik je gek maken.ik zal je lichaam blij maken,ik zal je geest beheersen.ik zal je compleet bezitten,je ziel zal van mij zijn.de nachtmerries die ik je zal geven liggend in je bed,de stemmen die je hoort in je hoofd,het zweten,de trillingen,de visioenen die je ziet,ik wil dat je weet dat dit allemaal geschenken van mij zijn.maar dan is het al te laat,en je weet diep in je hart dat je van mij bent en wij zullen geen afscheid nemen.je zult er spijt van krijgen dat je mij uitgeprobeerd hebt,dat heeft men altijd.maar jij kwam naar mij,ik niet naar jou.je wist dat dit ging gebeuren.het is je vele malen verteld,maar jij hebt mijn macht uitgedaagd,en koos ervoor dapper te zijn.je had nee kunnen zeggen en gewoon weg kunnen lopen.als je die dag over zou kunnen doen,wat zou je dan nu zeggen?ik zal je meester zijn,je zult mijn slaag zijn,ik zal zelfs met je meegaan,wanneer je naar het graf gaat.nu dat je me hebt ontmoet,wat ga je doen?wil je me uit proberen of niet?het is allemaal aan jou. ik kan je meer ellende bezorgen dan woorden kunnen uitdrukken.kom neem mijn hand,dan neem ik je mee naar de hel!”

https://tinyurl.com/4nzaa3mu Via deze link kan je je aanmelden. Het is on line. Ik denk dat je het beste op je mobiel kunt doen dan. Het is wel bijzonder om beeld en geluid te ervaren. Dit is de website: https://ekam.org

Het lijkt er hier op dat de zelfafwijzing eigenlijk ook angst is voor door anderen afgewezen worden. Als het aan mij zou liggen dan deed ik precies wat ik wilde,maar er zijn altijd van die vage half tot het bewustzijn doordringende stemmetjes die menen dat dat niet mag of kan. Dat heet socialisatie😃

Jahoor....daar ging de bus gelukkig weer!🥳

Donderdag busdag geweest

Lange tijd heb ik gedacht dat ik de alcohol gebruikte als balsem voor mijn getourmenteerde leven. Later ontdekte ik dat het juist de veroorzaker daarvan was. En nog steeds vergeet ik dat soms.

Welkom in ons gezellige clubje! @SoberMummy

JAARPACT Deelnemers gaan ervoor vanaf de aangegeven startdatum gedurende een jaar of langer geen alcohol te drinken. Ze geven zelf aan of dat lukt, en laten minstens eens per jaar weten of ze nog aan het pact deelnemen. Vrijdag 20 september 2025 - 76 deelnemers FASE 10 TIEN JAAR EN LANGER [18] 18 jaar 01 mnd - 07-08-2006 Anna 18 jaar 01 mnd - 07-08-2006 Ferry 18 jaar 00 mnd - 05-09-2006 Bambam 17 jaar 05 mnd - 01-04-2007 Water 16 jaar 09 mnd - 25-11-2007 Soothe 16 jaar 07 mnd - 13-02-2008 Adam 15 jaar 09 mnd - 13-12-2008 Kohtje 15 jaar 06 mnd - 24-02-2009 Dhen 15 jaar 01 mnd - 04-08-2009 Lady Jane 14 jaar 08 mnd - 25-12-2009 Bolletje 14 jaar 07 mnd - 20-02-2010 Kate 13 jaar 07 mnd - 09-02-2011 Myriam9 13 jaar 05 mnd - 16-04-2011 Jan1000 13 jaar 04 mnd - 22-04-2011 Huttula 12 jaar 10 mnd - 14-11-2011 Shahire 12 jaar 04 mnd - 02-05-2012 Dylan 11 jaar 09 mnd - 16-12-2012 Monster 10 jaar 07 mnd - 15-02-2014 MijnGerrit FASE 9 VIJF TOT TIEN JAAR [19] 09 jaar 11 mnd - 20-10-2014 Yogajuf 09 jaar 06 mnd - 08-03-2015 BillyBob 09 jaar 03 mnd - 15-06-2015 Maverick 09 jaar 03 mnd - 19-06-2015 An 09 jaar 01 mnd - 25-07-2015 Happiness2 08 jaar 09 mnd - 13-12-2015 Sebastiaan 08 jaar 08 mnd - 24-12-2015 Jannigje 08 jaar 06 mnd - 07-03-2016 Rosa45 08 jaar 03 mnd - 30-05-2016 Bob 08 jaar 02 mnd - 19-07-2016 Skyer 08 jaar 00 mnd - 01-09-2016 Asterix 07 jaar 09 mnd - 25-11-2016 Lika 07 jaar 07 mnd - 07-02-2017 Reacher 07 jaar 01 mnd - 07-08-2017 NickyLJ80 06 jaar 07 mnd - 17-02-2018 Reboot 06 jaar 02 mnd - 05-07-2018 Francoise 06 jaar 00 mnd - 18-09-2018 Amethist 05 jaar 04 mnd - 19-05-2019 Goedehoop 05 jaar 00 mnd - 08-09-2019 Quera FASE 8 DRIE TOT VIJF JAAR [13] 04 jaar 08 mnd - 22-12-2019 Niks 04 jaar 08 mnd - 01-01-2020 MissSauvignon 04 jaar 08 mnd - 02-01-2020 mcflurry 04 jaar 08 mnd - 13-01-2020 Lieke7777 04 jaar 07 mnd - 03-02-2020 Pinkman 04 jaar 02 mnd - 02-07-2020 brazer 03 jaar 09 mnd - 23-11-2020 Artax 03 jaar 08 mnd - 01-01-2021 Artemis 03 jaar 08 mnd - 03-01-2021 Nun 03 jaar 06 mnd - 08-03-2021 VIII 03 jaar 01 mnd - 26-07-2021 John72 03 jaar 01 mnd - 19-08-2021 Rory 03 jaar 00 mnd - 12-09-2021 Fabienne1985 FASE 7 TWEE TOT DRIE JAAR [4] 02 jaar 10 mnd - 01-11-2021 Marij1984 02 jaar 09 mnd - 15-12-2021 Pete 02 jaar 07 mnd - 07-02-2022 Maja 02 jaar 04 mnd - 02-05-2022 ikkanhet FASE 6 ANDERHALF TOT TWEE JAAR [5] 01 jaar 10 mnd - 14-11-2022 Emmy 01 jaar 09 mnd - 26-11-2022 Mariann 01 jaar 08 mnd - 05-01-2023 Koala84 01 jaar 07 mnd - 18-02-2023 billy1981 01 jaar 06 mnd - 20-03-2023 SoberMummy FASE 5 EEN TOT ANDERHALF JAAR [1] 01 jaar 00 mnd - 23-08-2023 Kruidenthee FASE 4 NEGEN MAANDEN AFGEROND [5] 10 mnd - 30-10-2023 JamesM 09 mnd - 23-11-2023 Fonny 09 mnd - 27-11-2023 Lisastopt 09 mnd - 14-12-2023 Stuiter 09 mnd - 18-12-2023 Charly FASE 3 ZES MAANDEN AFGEROND [4] 08 mnd - 01-01-2024 Senna34 08 mnd - 06-01-2024 Spirit 07 mnd - 14-02-2024 Elonwyn 06 mnd - 06-03-2024 Jac FASE 2 DRIE MAANDEN AFGEROND [0] FASE 1 START [7] 02 mnd - 25-06-2024 Moeps 02 mnd - 27-06-2024 garfield076 01 mnd - 11-08-2024 Claudius 00 mnd - 29-08-2024 Gekko 00 mnd - 04-09-2024 Tine 00 mnd - 08-09-2024 Rogi 00 mnd - 12-09-2024 Oskar en voor iedereen een aanmoedigende glimlach

Een heel onbestemd gevoel vandaag.Koortsdromen gehad.Zo eng.Ben nu even op en probeer straks wat te eten.Nu heb ik altijd al een rotgevoel rond deze periode.Dronk het altijd weg, maar nu komt het hard aan.Sterfdag van mijn moeder vandaag.Ook mijn verjaardag is altijd beladen.Mn vriend gelukkig weer op de 0, sinds gisteren.Heeft gewerkt vandaag en ik heb veel geslapen Het is, wat het is he? Dit soort dagen horen er ook bij helaas, maar gaan ook weer over!

Hallo, Ik heb me vandaag aangemeld op deze website. Ik ben een man van 51 jaar en gebruik nu zo'n 4 jaar Rivotril (clonazepam). Het is begonnen toen ik 5 jaar geleden m,n baan verloor en m'n relatie stuk liep. Ik sliep al tijden slecht en had last van allerlei spanningsklachten. Grote problemen kwamen er op m'n pad en de slaap werd steeds slechter. Toen de bank aankondigde m'n huis te gaan veilen was de spanning dusdanig hoog dat ik iets nodig had om te functioneren. De veiling is uiteindelijk niet doorgegaan maar nu, 5 jaar later is het elke maand nog een wonder dat ik het red en de toekomst ziet er gewoonweg niet goed uit. Inmiddels heb ik een nieuwe relatie en ben zelfs vorig jaar opnieuw getrouwd. Clonazepam (Rivotril) kreeg ik op eigen verzoek van de huisarts voorgeschreven. Op eigen verzoek omdat ik er veel over gelezen had en ik last had van restless leggs. Het werd gegeven in een klein flesje met lekkere blauwe druppels. Die druppels deed ik onder m'n tong samen met wat melatonine en binnen 5 minuten kwam ik in een diepe slaap en sliep ik de hele nacht door. Het was een geschenk van god, zo leek het wel. En zo gebeurde het dat ik steeds meer ging gebruiken. Onbewust sloop het er zomaar in. 2 druppels werden er 4 en het werd meer en meer. Zelfs zo erg dat ik een teugje uit het flesje nam voor het slapen gaan. Eigenlijk had ik er praktisch de eerste 2 jaar geen last van. Ik koppelde enkele klachten die ontstonden niet aan het gebruik van Rivotril. Geen enkele dokter die ik de afgelopen jaren bezocht, maakte die koppeling. Vermoeidheid overdag, zeer pijnlijke spieren, sociaal minder handig, lusteloos etc. etc., het werd steeds erger. Telkens naar de huisarts die aangaf dat het allemaal spanning en stress was. Bij meerdere psychologen geweest, geen verbetering. Diagnoses gehad zoals ME/CVS en fybriomyalgie en posttraumatisch stress syndroom. Uiteindelijk voor 60% afgekeurd door het UWV, wat overigens nog veel meer problemen gaf. Geen enkele sexuele bevrediging, een rigide houding, star in m'n denken etc etc. waren allemaal problemen waar ik mee kampte. Het geheugen werd steeds slechter. Vorig jaar kreeg ik diverse anti-depressiva voorgeschreven, waaronder Cymbalta.Daar werd ik zo vreselijk ziek van dat ik zowat niet meer de slaapkamer uit kwam. Begin van het jaar begon ik me steeds meer zorgen te maken over mijn gesteldheid. Het ging steeds slechter en slechter. Ik was een schaduw van degene die ik vroeger was en bijna tot niets meer in staat. Ik werd agressief en had woedeaanvallen en zat s'-morgens als een zombie in de keuken. Eerst 4 koppen koffie en 5 sigaretten voordat ik een klein beetje op gang kwam. Ik kreeg weer diverse onderzoeken. Slaaponderzoek, maagonderzoek, darmenonderzoek en bloedonderzoek. Nergens zat iets fout. Niemand, geen dokter, geen familie, geen vrienden, geen psycholoog, geen psychiater vroeg me ooit of zei iets over de clonazepam. Navraag bij de huisarts door mijn partner: ach mevrouw, het is een maar een benzo-tje. Daar ligt het niet aan. Gesprekken met de apotheker gaven ook geen soelaas. Niemand wees me ooit op het gebruik van de Rivotril. In februari kreeg mijn oude schoonmoeder een Tia midden in de nacht. We werden gebeld door de politie die naast haar bed stond. Mijn vrouw probeerde van alles om me wakker te krijgen maar ik was knock-out. Ik kon er echt niet naar toe. Ik begon heel langzaam iets te lezen op forums en kwam op een aantal amerikaanse forums uit. Het viel me op dat Clonazepam zo vreselijk veel namen heeft. Klonopin heet het daar. Na dagenlang gelezen te hebben ben ik me wild geschrokken. Als je op Youtube withdrawal Klonopin intikt zie je de meest afschuwelijke dingen. Ik had me nooit beseft dat ik misschien wel verslaafd was! En dat de problemen met m,n spieren wellicht kwam door de spierverslapper in de Clonazepam. Het bleek overigens zo dat 1 mg Clonazepam een equivalent is van 20 mg Diazepam. Ik vroeg bij de apotheker op hoeveel flesjes ik het afgelopen jaar had gebruikt en schrok me helemaal wild. Het bleek dat ik per nacht zo,n 15 mg gebruikte. Reken maar uit: 15x20= 300 mg diazepam!? Dit zat natuurlijk helemaal fout! Direct besloten om te gaan afbouwen. De druppels omgezet naar pillen. Zo is het beter te doseren. In april van dit jaar begonnen. Eerst een hele grote stap naar beneden en daarna langzaam steeds een mindere dosis. Het is niet te beschrijven hoe afschuwelijk dit proces is. Het heeft m'n hele zomer verpest en ik voel me nu nog rottiger dan ooit, al maandenlang. Geheugenproblemen, sociale angsten etc etc. Ik voel me een wrak en de paniek is nog heviger als ooit. Ik zit nu op een veel lagere dosis. Nu nog 0,5 mg per nacht en ik ga het nu overzetten naar diazepam, dat is veel lichter en heeft een andere halfwaardetijd. Ik denk nog een maand of 3 a 4 en dan ben ik er wel vanaf. Op dit moment overheerst de angst of m'n geheugen wel terug gaat komen en of ik wel weer de oude kan worden. Ik lees griezelige berichten over langdurig gebruik van benzo's. Was ik hier maar nooit aan begonnen, wat een hel! Het is ongelooflijk dat artsen dit probleem niet onderkennen. Ik ga me lichamelijk wel iets beter voelen, spieren zijn minder pijnlijk. Ik sta redelijk op tijd op. En het opstarten van de dag gaat iets makkelijker. Ik ben gewoon bang dat dit nog erg lang gaat duren. Maar het gaat wel lukken, dat weet ik zeker. Nu overheerst de angst of alles wel goed zal komen met m'n geheugen en andere functies. Ik ben boos. Boos op mezelf dat ik in deze val gelopen ben. Boos op de hele zorgsector. Boos op Bigfarma. Wat een vreselijke troep is dit zeg. Maar ik ga het wel winnen van ze!

Beste Allemaal. Nog ruim twee weken en dan sluit ik het jaar 2015 af. En vandaag wil ik nog wat schrijven over het afgelopen jaar. Ik zal mij 2015 altijd blijven herinneren. Het was het jaar van de meest idiote en bizarre verschijnselen in mijn lijf en in mijn brein. Ik denk dat ik nooit helemaal in staat zal zijn om goed te kunnen beschrijven wat er gebeurt is. Ik denk dat alleen degenen die het gehele proces van benzogebruik -afbouw en stop hebben meegemaakt, hier iets van zullen begrijpen en dan nog is het voor een ieder verschillend. Voor mij was het de afschuwelijkste periode die ik ooit heb meegemaakt en simpelweg met niets te vergelijken. In mijn verleden heb ik best wel wat heftige life-events meegemaakt, echt nog wel heftiger en vaker dan de gemiddelde mens, denk ik. Maar op de een of andere manier kon ik daar prima mee omgaan en herstelde ik over het algemeen redelijk snel. Dit is van een compleet andere orde. Dit is een gevecht met de duivel. Ik ben nu ruim een jaar benzo-vrij. Pas enkele weken heb ik het idee dat ik weer op de goede weg ben. Dat idee heb ik wel vaker gehad en elke keer kreeg ik dan weer een terugslag. Die terugslagen zijn dan onmenselijk wreed. Mijn hele stress-systeem ging dan op tilt. Er is geen pijl op te trekken wanneer ik zo'n aanval/ terugslag kreeg. Er was vaak niet direct een aanleiding voor maar plots schoot ik in de stress en dan kwamen er extreme angsten maar ook woedeaanvallen. Er zat geen rem meer op mijn negatieve en destructieve denken en dat duurde dan een aantal uren of zo. Het is me bespaard gebleven maar ik was zo bang dat ik dit ergens op straat zou krijgen en dat ik dan als een verwarde man afgevoerd zou worden naar een psychiatrisch ziekenhuis of zo en dat ze me daar met benzo's zouden platspuiten. Dus bleef ik liever thuis en ging ik zo weinig mogelijk naar buiten toe. Dat leverde op dat ik als zelfstandige opdrachten niet goed uitvoerde en er kwam geen geld meer in het laatje. Mensen om me heem begonnen me te pushen dat ik nu toch wel een keer beter moest zijn en dat ik er wel een keertje klaar mee moest zijn. Vrienden, familie, collega's ze waren allemaal tot op bepaalde hoogte en gedurende enige tijd begripvol, maar daarna steeds minder. En dat vergeef ik ze want er is te weinig over bekend in Nederland. Er bestaan geen brochures en websites voor familie etc. Wat overigens bizar is, want ik kan me toch echt niet voorstellen dat het zo'n klein clubje met mensen is die deze heftige tijd door moeten. Het zorgt er wel voor dat het een ontzettend eenzame, onbegrepen en ongekende strijd is. Ik zie gelukkig de afgelopen tijd meer mensen hier verschijnen om hun verhaal te delen en dat doet me best goed. Te weten dat je hierin niet alleen staat en dat je niet gek bent maar dat je last hebt van ontwenningsverschijnselen van de benzodiazepinen. Bij de ene persoon is het na het afbouwen na enkele weken wel klaar. Bij een klein percentage blijft het nog maanden en maanden na de afbouw in alle hevigheid doorzeuren. Ik behoor helaas tot dat kleine percentage waar het pas na meer dan een jaar weer normaal wordt. Inmiddels weet ik dat de manier waarop afgebouwd wordt, voor een groot deel bepalend is hoe je hier uit gaat komen en hoe lang de ontwenningsverschijnselen zullen duren. De enige echte leidraad hiervoor is de manual van Dr. Ashton. Met behulp van die manual zijn wereldwijd duizenden mensen afgekickt van de benzodiazepinen. Helaas was ik achteraf eigenwijs en ben het laatste stukje veel te hard gegaan. Ik kan dan ook niet genoeg benadrukken dat het zo vreselijk belangrijk is dat je langzaam en volgens schema afbouwt. Ik had naast m'n bed een stapeltje zwarte fijne schuurpapiertjes liggen en elke avond kraste ik strepen op de schuurpapiertjes. Elke avond een paar streepjes meer. Ik had veel last van het omzetten naar de diazepam. Ik vond de diazepam afschuwelijk en daarom wilde ik daar zo snel mogelijk vanaf. Achteraf was ik liever blijven schuren aan de witte Rivotril pilletjes totdat er niets over bleef. Op dit moment denk ik dat ik voor zo'n 80%- 85% weer de oude ben. Hoewel natuurlijk weer een paar jaar ouder en een afschuwelijke tijd meegemaakt heb ik het idee dat de roes waarin ik heb gezeten, voor een groot deel weg is en ik de dingen weer normaal kan gaan zien en beleven. Lichamelijk heb ik hooguit nog wat last van pijnlijke en gespannen spieren in nek en schouders maar voor de rest mag ik echt niet klagen. Mentaal zijn er nog wel wat issues maar ik weet niet goed of die nu nog aan de benzo ontwenning te wijten zijn. De depressie lijkt een beetje op te klaren (zonder medicijnen!) Eigenlijk ben ik wel heel goed bezig want een maand geleden ben ik ook gestopt met roken. Ik rookte verschrikkelijk veel en tijdens de hele ontwenningsperiode en daarna rookte ik nog veel meer als ooit. Dat is dus weer iets overwonnen! Okay, al met al een rampjaar dat 2015. Ik kan me nauwelijks herinneren of er ook leuke dingen waren. Alles was angst en paniek of alles wel goed zou komen. Alles was zwart en afschuwelijk. Geen kracht om te knokken tegen de angsten. Sommige angsten waren irreëel, anderen absoluut niet. Maar extreem heftig waren ze wel. Het is zeker niet zo dat ik geloof dat als aan het eind van deze maand de kalender een nieuw jaar aangeeft, alles ineens weer beter gaat. Waar het wel om gaat is dat ik deze strijd overleefd heb en weer voor een groot deel de kracht ervaar om er tegen aan te gaan en het volgende gevecht aan te gaan; zorgen dat er weer een fatsoenlijke boterham op de plank komt. Twee grote vijanden heb ik overwonnen in 2015: Roche B.V. met z'n afschuwelijke medicijn Rivotril en Altria B.V. de makers van Marlboro sigaretten. Dat zijn toch geen kleine vijanden dus wat kan me overkomen in 2016? Voor degenen die hier nog midden in zitten of nog moeten gaan beginnen: ik denk dat ik zo'n beetje het ergste slachtoffer was. Ik heb vaak niet eens durven vertellen aan mensen hoe diep ik zat en hoe vreselijk de angstaanvallen waren. Ik ben suïcidaal geweest, zwaar depressief, verward, geheugenstoornissen, cognitieve functies die uitvielen etc etc. Ik heb regelmatig gedacht dat het echt nooit meer goed zou komen. Bij de ene persoon lijkt het meer een fysiek gebeuren en de ander krijgt het mentaal te verduren. De fysieke klachten waren bij mij best te verdragen en duurde een paar maanden. Ik had het meeste last van de depressie die volgde na het stoppen met de benzo. Maar het gaat over! Het duurt onmenselijk lang maar het gebeurt echt! Op een dag ga je je steeds beter voelen. Ik hoop ook echt dat steeds meer mensen dit forum gaan vinden. Daarom zet ik nog een aantal sleutelwoorden in dit bericht zodat Google deze website sneller kan vinden. Voor allemaal: Hou je taai en geef niet op!! Ik zal jullie berichten nog regelmatig lezen. Sleutelwoorden voor Google: Rivotril Ontwenningsverschijnselen Clonazepam Verslaving Slaappillen Benzodiazepinen Slaaptabletten Afbouwen

Inmiddels ben ik maanden verder nadat ik dit onderwerp ben gestart. Op 26 november 2014 ben ik gestopt met de benzo's. Nu, op 16 januari 2015 ervaar ik nog steeds veel klachten, maar elke dag gaat het iets beter. Het zijn afschuwelijke zwarte maanden geweest, ik heb er geen andere woorden voor. Veel klachten die ik had tijdens het benzo-gebruik verdwijnen langzaam aan. Ik weet in ieder geval zeker dat de afschuwelijke tijd de moeite waard was. Het is zeker niet zo dat na stoppen het probleem meteen weg is. Mijn receptoren moeten heel langzaam herstellen en daar is veel tijd voor nodig, erg veel tijd. Na heel veel lezen op allerlei forums kom ik tot de conclusie dat de artsen geen enkel idee hebben wat benzo's met je lijf en je hersenen doen. Zeker niet als het langdurig gebruikt wordt. Nu ik heel langzaam uit de benzo-roes aan het komen ben, besef ik me steeds meer dat het echt noodzakelijk was om te stoppen. Ik merk nu pas wat deze benzo heeft aangericht en ik kan alleen maar hopen dat ik alles weer een beetje op de rit ga krijgen. Het ergste van alles is volgens mij dat je niet weet dat je verslaafd bent en zodra je gaat stoppen tegen een muur van onbegrip aanloopt. De ontwenningsverschijnselen zijn zeer heftig en het is een eenzame strijd in een donkere zwarte kamer. Ik durf eigenlijk wel te zeggen dat ik mijn leven heb te danken aan het engelstalige forum benzobuddies.org en ook aan de amerikaanse Dr.Jennifer Leigh die een blog bijhoudt genaamd benzowithdrawalhelp.com. Ik heb het geluk dat ik redelijk goed engels kan lezen want nederlandstalige forums zijn er nauwelijks. Omdat ik deze afschuwelijke benzo met de hulp van anderen heb kunnen verslaan, zou ik heel graag ook mensen belangeloos willen helpen. Gewoon een steun bij het stoppen. Weten dat je niet alleen bent en de enige bent die dit meemaakt. Dus wie hulp nodig heeft is welkom!