Klassement

Gaat goed hier. Van de drank los, ook eindelijk van het roken, en fit als een waterhoentje. Soms denk ik dat ik hier ben uitgepraat, maar gelijktijdig mis ik het ook wel. Ik zal weer eens een kwaakje doen.

Applaus voor @Dylan, @mcflurry, @brazer en @ikkanhet.

Potdorie @Oskar, ezel, waterhoentje... ik ben zó blij om dat te horen dat de tranen ervan in m'n ogen springen.

@Duneje bent niet alleen. Voor mij geldt dat sinds ik hier schrijf het drinken is gestopt, maar daarvoor ging het jaren keer op keer mis. Voor mij hielp het om echt te besluiten. Dat gecombineerd met hier beginnen en het opschrijven. Maar dat ben ik. Iedereen doet het op zijn eigen manier. En bij niemand ging het in 1 keer vanzelf goed denk ik.

Gefeliciteerd met jullie eerste maand, @Senna34 en @Beatrix. Ook applaus voor @Marij1984, @Artemis, @MissSauvignon, @Asterix, @water en @Rudy.

Nou Dune je bent echt niet de enige hoor ik ben ook al talloze keren flink onderuit gegaan,belangrijkste is dat we weer opstaan en ervan proberen te leren. als het allemaal zo makkelijk was waren we hier niet.

Wat ben ik blij dat ik ondanks alles totaal niet taal naar alcohol.

Woensdag 31 januari 2024 voor ons allemaal

@Oskar @Lonster @Etty hoe gaat het met jullie?

Wat gaat de tijd snel! Ik ben pas bijna drie maanden onderweg, maar het had zo een half jaar of meer kunnen zijn, zo ver weg voelt het inmiddels. De tijd dat ik soms op dit tijdstip de fles wijn al koud legde voor vanmiddag. En zeker vrijdag want officieel weekend, dus geen schaamte om rond 16-16.30 de eerste open te trekken. In de afgelopen bijna drie maanden al 145 flessen wijn niet gedronken en pak m beet 750 euro bespaart. Ik heb in de woonkamer even uitgemeten hoeveel ruimte die flessen zouden innemen. Ongelooflijk. Langzamerhand voelt het ook steeds beter om de minder leuke kanten van het leven, die iedereen heeft, gewoon te laten zijn en niet meer weg te drinken of te parkeren met het idee ‘er ligt een fles wijn koud’. Ik weet niet of het te maken heeft met de zg ‘wall fase’ of mijn herstel van burn-out, maar ik voel me vaak nog steeds somber met een soort ‘unheimische leegte’ in mijn hoofd. Tegelijkertijd merk ik dat het gewone leven ook neerdaalt, dat ik mijn voormalige dranktijd ook kan besteden aan sport, weer muziek spelen en andere interesses. Of gewoon even niets doen en zijn en een kop koffie of thee drinken. Heerlijk is dat, en wat een verschil met die gejaagdheid en rusteloosheid die ik hiervoor altijd in mijn kop had! Daar merk ik echt een mega verschil in. Dat voordeel voeg ik zo nog even toe aan mijn lijst die ik eerder heb gepost. Zucht naar drank heb ik eigenlijk nooit meer. Het idee is toch ook van de zotte om als een soort uitgedroogde spons steeds maar weer bezig te zijn met dat ene eerste glaasje gif. Ik kan mijn tijd wel beter gebruiken. Ik moet wel zeggen dat ik me dit al die jaren hiervoor niet kon voorstellen. De knop is echt om. Ik zie net bij het maken van een cappuccino dat er nog een geopende fles champagne in de koelkast staat van oud en nieuw. Dat doet me niets meer gelukkig. Natuurlijk fluistert Henk (mijn alcoholverslaafde vriend in mijn brein) me nog wel eens in dat als ik zo makkelijk kon stoppen met alcohol het met die verslaving ook wel meeviel. Mijmerend dat maximaal twee glaasjes op een speciale gelegenheid toch best moet lukken. Ik laat de beste kerel maar. Hij kan er ook niets aan doen. En dus die rúst! Ik lees hier op het forum mensen die zijn gaan minderen. Ik moet er niet aan denken om weer in dat kat en muisspel met de alcohol te vervallen. Weer een aanzienlijk deel van mijn hersencapaciteit wat op de achtergrond continu bezig is met ‘wanneer wel wanneer niet’. Ook vanuit mijn burn-out ben ik bezig om veel meer ‘mindful’ te leven, dus in het hier en nu zonder oordelen. En dat bevalt me heel goed. Een hele fijne modus, zonder drukte in mijn hoofd. Waar ik eerder schreef dat ik huiverig was voor 0.0 drankjes heb ik dat nu veel minder. Ten minste, alleen bij 0.0 wijn heb ik dat. Naast het feit dat ik het gewoon niet te drinken vind triggert het teveel mijn oude gewoontes en verslaving (de fles zelf, openmaken ervan, wijnglas uit de kast halen, het inschenken en natuurlijk het vasthouden en het drinken zelf). Ik drink in het weekend nog wel eens een 0.0 speciaal biertje. Echt eentje, omdat ik de smaak lekker vind en meer ook niet nodig is. Mijn dorst les ik wel met een glas water of thee. Wat misschien meespeelt is dat ik (speciaal)biertjes nooit thuis heb gedronken als onderdeel van mijn verslaving, het was altijd wijn. Dus Henk wordt op geen enkele wijze getriggert door een glas La Trappe Nillis op een zaterdag. Om eens wat andere varianten van 0.0 biertjes te kunnen proberen was ik van het weekend ironisch genoeg even bij een bierwinkel om de hoek. Toeval of niet, het eerste waar mijn blik op viel bij binnenkomst was een krat ‘Orval’. Door het inspirerende verhaal van @Oskarheeft die naam zich als een anker in mijn brein genesteld. En alhoewel het zien en ruiken van die biertjes me weinig deed, lichte de tekst Orval als een soort waarschuwingsbord op. Ik moest erom glimlachen en bedacht me wat een ontzettend fascinerend ding dat is, ons brein.