Klassement

Goeiemorgen, Etty, Yana, jullie verwoorden heel fijn hoe ik het ervaar. Dat stukje onvolwassenheid, emoties niet goed kunnen reguleren....dat. 'We' willen graag de quick fix, goed voelen. Liefst door de ander gefaciliteerd. Bevestiging, goedkeuring van buitenaf, geen nare dingen voelen. En eigenlijk voelen rare dingen soms ook oncomfortabel. Dat dronk ik weg. Stoppen met drinken heeft mijn leven niet gemakkelijker gemaakt, ben niet beter gaan slapen, voel me niet plots energieker en zo. Het heeft me wel in beweging gezet, sta niet stil in ontwikkeling, om te leren dealen met 'het leven' en alles wat erbij komt kijken. Wat mij opvalt, oa door groepen te bezoeken is dat elke stopper hier mee geconfronteerd wordt, in meer of mindere mate. Wat je er mee doet, dat is ook voor iedereen anders. Stoppen met drinken is een verandering, en die heeft gevolgen. Vraagt ander gedrag. Voor mij, volwassen gedrag en verantwoording nemen En dat kan best lastig zijn. Eén ding is zeker, met alcohol in mijn lijf is groei, ontwikkeling niet mogelijk. En ik ben nooit te oud om te leren. Keep up the good work all

@lady jane, geen misser hoor, beslist niet. dit bonte gezelschap doet uitspraken en meningen uiten en niets is goed of fout… laten we elkaar die ruimte en vooral respect geven. denk dat het brein filtert waar deze op reageerd. En dat is denk ik goed.. ik pik soms mooie statements op die me echt helpen, waarvoor mijn innige dank… helpende gedachten omarmen en proberen de niet helpende gedachte even te parkeren… is vandaag een mooi en overzichtelijk doel wat ik wel zeker weet is, vanavond in een schoon bed, fris gedouched en zonder drank naar bed met een goed boek.. als dat geen kadootje is

Hartelijk gefeliciteerd @Francoise. 5 jaar op het jaarpact. Alsof het niets is! Kun je ons iets vertellen over die 5 jaar, en aangeven of je door blijft gaan? Alvast dank. @Koala84 ook gefeliciteerd. Je zit op de helft, dus dat gaat goed! Ook applaus voor @Gekko en @BamBam.

Dank voor de berichtjes en meedenken… de tips heb ik wat aan…. Lief! Dat maakt me blij dat ik hier kan en mag zijn…. Dan is daar ineens een klein stukje blij en dankbaar… dat zijn dan weer wel positieve stroompjes

Oh @Yana, dezelfde boodschap zo ongeveer:) Veel van ons hier zullen de neiging hebben de oplossing van buiten te verwachten, vandaar dat we zo gevoeleig zijn voor verslaving wellicht? Het is iets in ons dat nooit volwassen is geworden. Wat je zegt, we kunnen het nu wel aan. En dat ontdekken @Dune, was voor mij wel een wonder:)

Goedemorgen, @Dune euforie is prettig maar je dondert wel weer hard naar beneden als de endorfines op zijn. Dealen met dagen zoals deze, lief voor jezelf zijn, jezelf toestaan om te huilen, onprettige gevoelens te hebben, zonder er vanaf te willen, dat zet wat mij betreft meer zoden aan de dijk. Niet alleen tijdens een stopperiode, maar ook daarna, een leven lang. Er is geen leven zonder deze gevoelens, die horen erbij. En ze komen en gaan. Het verzet ertegen, denken: ik wil me niet zo voelen het moet weg, verlengt de misère.

Ruimschoots middag alweer he. Hoe gaat het met iedereen, lukt deze dag een wat? (Vroeger namen we gezamenlijk de dagen nog weleens door op de toepasselijke naam "Ditjes en Datjes- dagdraad." Ik mis dat best wel. Dat ging van ongeveer zo; Ongecontroleerd koekjes vreten tot bezopen zijn zonder dat te willen, en tot wat gaan we eten vanavond, en ik heb eindelijk eens mijn kast opgeruimd en boodschappen gedaan zonder alc mee te hebben genomen. En zoiets...zeg maar. Miss that

Ben inmiddels weer thuis en de overgang van druk, naar kalm, valt me zwaar. Zo zit je nog 2 kinderen naar school te helpen en zo zit je weer thuis, op de bank. Tsja en dan komt de trek weer eens om de hoek kijken. Ga maar doen, wat mij is geleerd! Weet het allemaal! Gek om te ervaren, maar zeer uitdagend om er mee om te gaan!

Ik ben het met je eens hoor @lady jane dat allebei die kanten bestaan, soms is het goed om jezelf een schop onder je reet te geven en in beweging te komen, gewoon omdat je weet dat het goed voor je is om je energie op gang te brengen. Maar rusten in wat je voelt, zachtmoedig accepteren wat er toch al is, dat is ook belangrijk en vaak wordt dat bedolven onder de aanpakkeritis. "Het hoofd helder, het hart mild en de handjes laten wapperen", aldus Alexander Smit.

Als ik sommigen lees, dan was mijn opmerking van actief zijn, een misser. Maar zo simpel is het allemaal niet natuurlijk. Er is verschil tussen een depri dag of periode doorkomen en een echte depressie. Ik heb beide meegemaakt en voor mezelf kan ik stellen, zonder sport was ik er niet meer geweest. Dat is voor mij voelen dat ik leef, genieten van wat ik nog wel kan/kon, sterker worden; fysiek en mentaal en nog veel meer. Een passie vaak ook. En ik ken ook de mildheid van laten zijn wat er is. Accepteren dat er soms niets of weinig gebeurt. Hoe ouder ik word, hoe beter me dat afgaat. Maar een echte depressie, en als ik lees dat jij @Dune al 30 jaar medicijnen slikt, dan heb je die natuurlijk niet voor niets. Dus voor jou kan de weg uit deze impasse heel anders zijn dan voor mij of de andere frummers. We hoeven elkaar niet echt te snappen hierin. We kennen elkaar niet, en we schrijven hier flarden van ons leven. En we verschillen enorm. Het probleem drinken is wat ons hier samen brengt. En het meeleven met elkaar, meedenken ook. Het meelezen kan soms iemand op een idee brengen, of door het niet eens te zijn, helpen er achter te komen wat je wel wilt/kunt/helpt. Maar mijn ervaring is dat ik met terugwerkende kracht er echt steeds meer van overtuigd ben, hoeveel van de klachten en nare periodes er juist door het drinken negatief zijn ontstaan en beinvloed. Daar hoeft niemand het mee eens te zijn, dat is mijn persoonlijke ervaring. En ja, ik weet; de bekeerlingen worden de ergste bekeerders

Voor mij was het ook een wonder om biet iets te hoeven veranderen aan wat ik voel. En soms is dat even neerslachtig. Zomaar. Maar soms ook blij. Zomaar. @Dune

Goedemorgen, Dank @Alexanderrr en @lady janevoor jullie support! Alleen al de virtuele groepsmeeting hier vind ik fijn. Verder heb ik as vrijdag een afspraak met de man van een collega die inmiddels een jaar op de nul zit. Zijn verhaal is bijna 1-op-1 mijn verhaal. Dus daar verwacht ik ook steun aan te hebben. Eind augustus start ik met ambulante begeleiding. En wellicht dat daar ook een ervaringsgroep aan vastzit. We zullen het zien. Ondertussen aan dag 22 gestart en de overtuiging om daar 22222 dagen van te maken is er! Ik zie in mijn eigen dagboek inmiddels de voordelen ook ontstaan. Verder: one day at a time! We gaan er een mooie dag van maken!

Geef jezelf vandaag de ruimte @Dune. Gisteren heb je een drukke dag gehad met kleindochter, misschien vandaag even naar buiten? Dat werkt bij mij tenminste 9 van de 10 keer. Sterkte.

Goedemorgen. Hier ook vroeg wakker maar iets minder vroeg uit de veren. Nog een uurtje liggen dommelen. Gisteravond leek het wel herfst hier, de wind gierde om het huis en de regen sloeg tegen de ramen. Maar er is goed weer voorspeld richting weekend. 1 op de 3 mensen krijgt kanker, maar gelukkig genezen er ook veel mensen van. Dat was vroeger wel anders. Tja en je moet voor jezelf maar uitmaken hoe gezond je wilt leven. Of niet. En wat je er in wilt investeren. Of niet. Maar hoe gezond je ook bezig bent met lijf en geest, ziektes kun je niet uitsluiten.

Goedemorgen allemaal. DAGPACT: Fonny Beatrix Roberto

Dat zal voor iedereen wel herkenbaar zijn denk ik, zo is het leven gewoon, soms voelt het oncomfortabel, misschien dat je met drank daar de scherpe kantjes van wegdronk? Ik probeer niet te vechten tegen wat zich aandient, accepteren wat er is, meegaan met de stroom... daar ligt voor mij veel ruimte en vrijheid. Niet te zwaar aan tillen dat je je nu terneergeslagen voelt en lekker even huilen zou mijn advies zijn. Ik weet niet waarom mensen je aanraden om 'in de actie te gaan' als je nergens zin in hebt, als ik nergens zin in heb dan doe ik niks (als dat praktisch gezien mogelijk is). Er komt vanzelf weer een moment dat je wél zin hebt om iets te gaan doen. Sterkte Dune, het komt goed hoor, het ís al goed. Als je niet drinkt komt het leven wat rauwer op je bordje, je kunt er op vertrouwen dat je dat gewoon aan kunt.

Een extra bakje voor @Dune, , ik hoop dat je je vanmorgen weer wat prettiger voelt hoor.

Lekker gesport en nu fris gedoucht in een schoon bed met een kopje verse gemberthee. Beter gaat het voor nu niet worden @Dune Wat je beschrijft herken ik wel. Maar had dat soms ook voordat ik dronk. In actie komen is idd de beste remedie. Zelf nu bezig om kast voor kast het huis op te ruimen.

We mogen geen friet met mayo meer, we mogen geen kippenbout, we mogen geen niks nada noppes meer. Nu gaan we alc ook nog verbieden WOW!

@Elle28643 < Mad in America / Mad in the Netherlands over benzo's >

@Elle28643, Standaard moet je niet meer dan twee maanden een benzo gebruiken. Bij langer gebruik moet je afbouwen. Slik je nu alleen nog Rivotril? Dit kan te maken hebben met FNS, dan moet je het misschien wat langer slikken. Ik zou dit nog eens met jouw voorschrijvend psychiater overleggen en hem om een duidelijke toelichting vragen. Ook over een eventueel afbouwschema en wanneer daarmee te starten.

@Elle28643 < Ashton Manual in het Nederlands >

Goeiemorgen