Klassement

Applaus voor @Best, @Lieke7777, @Sebastiaan, @Kohtje en @Adam.

JAARPACT Deelnemers gaan ervoor vanaf de aangegeven startdatum gedurende een jaar of langer geen alcohol te drinken. Ze geven zelf aan of dat lukt, en laten minstens eens per jaar weten of ze nog aan het pact deelnemen. Maandag 13 maart 2023 - 85 deelnemers FASE 10 TIEN JAAR EN LANGER [18] 21 jaar 06 mnd - 01-09-2001 Rudy 16 jaar 07 mnd - 07-08-2006 Ferry 16 jaar 07 mnd - 07-08-2006 Anna 16 jaar 06 mnd - 05-09-2006 Bambam 15 jaar 11 mnd - 01-04-2007 Water 15 jaar 03 mnd - 25-11-2007 Soothe 15 jaar 01 mnd - 13-02-2008 Adam 14 jaar 03 mnd - 13-12-2008 Kohtje 14 jaar 00 mnd - 24-02-2009 Dhen 13 jaar 07 mnd - 04-08-2009 Lady Jane 13 jaar 02 mnd - 25-12-2009 Bolletje 13 jaar 00 mnd - 20-02-2010 Kate 12 jaar 01 mnd - 09-02-2011 Myriam9 11 jaar 10 mnd - 16-04-2011 Jan1000 11 jaar 10 mnd - 22-04-2011 Huttula 11 jaar 03 mnd - 14-11-2011 Shahire 10 jaar 10 mnd - 02-05-2012 Dylan 10 jaar 02 mnd - 16-12-2012 Monster FASE 9 VIJF TOT TIEN JAAR [18] 09 jaar 00 mnd - 15-02-2014 MijnGerrit 08 jaar 04 mnd - 18-10-2014 Wimmelt 08 jaar 04 mnd - 20-10-2014 Yogajuf 08 jaar 00 mnd - 08-03-2015 BillyBob 07 jaar 08 mnd - 15-06-2015 Maverick 07 jaar 08 mnd - 19-06-2015 An 07 jaar 07 mnd - 25-07-2015 Happiness 07 jaar 03 mnd - 13-12-2015 Sebastiaan 07 jaar 02 mnd - 24-12-2015 Jannigje 07 jaar 00 mnd - 07-03-2016 Rosa45 06 jaar 09 mnd - 30-05-2016 Bob 06 jaar 07 mnd - 19-07-2016 Skyer 06 jaar 06 mnd - 01-09-2016 Asterix 06 jaar 03 mnd - 25-11-2016 Lika 06 jaar 01 mnd - 07-02-2017 Reacher 05 jaar 11 mnd - 25-03-2017 Adrian 05 jaar 07 mnd - 07-08-2017 NickyLJ80 05 jaar 00 mnd - 17-02-2018 Reboot FASE 8 DRIE TOT VIJF JAAR [11] 04 jaar 10 mnd - 16-04-2018 GewoonDoen 04 jaar 08 mnd - 05-07-2018 Francoise 04 jaar 05 mnd - 18-09-2018 Amethist 03 jaar 09 mnd - 19-05-2019 Goedehoop 03 jaar 09 mnd - 10-06-2019 Maartje 03 jaar 06 mnd - 08-09-2019 Quera 03 jaar 02 mnd - 22-12-2019 Niks 03 jaar 02 mnd - 01-01-2020 MissSauvignon 03 jaar 02 mnd - 02-01-2020 mcflurry 03 jaar 02 mnd - 13-01-2020 Lieke7777 03 jaar 01 mnd - 03-02-2020 Pinkman FASE 7 TWEE TOT DRIE JAAR [9] 02 jaar 08 mnd - 02-07-2020 Brazer 02 jaar 06 mnd - 22-08-2020 Ella 02 jaar 05 mnd - 04-10-2020 Roos33 02 jaar 04 mnd - 18-10-2020 Thei 02 jaar 03 mnd - 23-11-2020 Artax 02 jaar 02 mnd - 01-01-2021 Artemis 02 jaar 02 mnd - 03-01-2021 Nun 02 jaar 01 mnd - 08-02-2021 19Geeky91 02 jaar 00 mnd - 08-03-2021 VIII FASE 6 ANDERHALF TOT TWEE JAAR [8] 01 jaar 11 mnd - 05-04-2021 Gekko 01 jaar 11 mnd - 11-04-2021 Grunn 01 jaar 10 mnd - 13-05-2021 Best 01 jaar 07 mnd - 26-07-2021 John72 01 jaar 06 mnd - 19-08-2021 Rory 01 jaar 06 mnd - 29-08-2021 Senna34 01 jaar 06 mnd - 08-09-2021 Claudius 01 jaar 06 mnd - 12-09-2021 Fabienne1985 FASE 5 EEN TOT ANDERHALF JAAR [7] 01 jaar 04 mnd - 01-11-2021 Forza 01 jaar 04 mnd - 01-11-2021 Marij1984 01 jaar 03 mnd - 10-12-2021 Waldorff 01 jaar 02 mnd - 15-12-2021 Pete 01 jaar 02 mnd - 21-12-2021 Roosje41 01 jaar 02 mnd - 03-01-2022 Froukje 01 jaar 01 mnd - 07-02-2022 Maja FASE 4 NEGEN MAANDEN AFGEROND [1] 10 mnd - 02-05-2022 ikkanhet FASE 3 ZES MAANDEN AFGEROND [4] 08 mnd - 08-07-2022 Fonny 07 mnd - 23-07-2022 Tine 06 mnd - 22-08-2022 BizzyBee 06 mnd - 29-08-2022 Puckje FASE 2 DRIE MAANDEN AFGEROND [4] 05 mnd - 18-09-2022 Keet 03 mnd - 14-11-2022 Pytje 03 mnd - 14-11-2022 Emmy 03 mnd - 23-11-2022 Quinn FASE 1 START [5] 02 mnd - 21-12-2022 Spirit 02 mnd - 28-12-2022 Maarten82 02 mnd - 02-01-2023 Descartes 02 mnd - 05-01-2023 Koala84 01 mnd - 25-01-2023 Kruidenthee67 en voor iedereen een aanmoedigende glimlach gisteren om 21:40 bewerkt door Bob

@Tine sterkte met je herstart. Goed dat je het meteen weer oppakt. @Emmy en @Pytje gaan nog steeds gelijk op. Goed bezig. Respect voor @Shahire.

Als je het rationeel bekijkt wel, maar ik voel het echt wel in m'n lijf en emoties als iemand iets liefs of iets naars aan me schrijft. Als het 'alleen maar lettertjes' waren was het toch helemaal niet interessant hier?

Ik kom niet echt verder met mezelf. Aan mijn kant van het internet vind ik de omgang met collega’s nog het meest veilig. Precies de juiste balans van menselijk contact met diepgang maar niet privé gerelateerd. Ik dacht dat het forum misschien een volgende stap zou kunnen zijn. Maar ik voel me hier ook niet veilig. Waarschijnlijk omdat ik me nergens veilig voel, vanwege ikke , van binnen. Dus daar ben ik mee aan de slag gegaan. Daarnaast ís het hier op het forum ook niet veilig. En daar zal ik ook een modus in moeten vinden.

Weinig tot geen actie hier. Hoe kan dit? Ik hoop dat iedereen nog steeds bezig is met zijn of haar strijd? Alles gaat goed hier. Met jullie ook?

Kom je weer een keer buiten spelen @Reacher?

Ja, beschutter wonen scheelt een heel stuk. Maar zoveel meer vet op je botten als ik betwijfel ik

Goedemorgen Gisteren was het 100 dagen, nu weer lekker verder. 120 vind ik ook een mijlpaal, dan eindigt een fase van de roadmap of recovery. DAGPACT Beatrix zbb Mariann

Hoi @Emmy Om te stoppen met drinken heb ik andere hulp gehad. Even in een notendop: Me bewust geworden van mijn verslaving toen ik bij de psycholoog kwam. Het forum opgezocht en een een periode volgde van stoppen en terugvallen. Toen naar de huisarts, gesprekken met de praktijkondersteuner. En uiteindelijk zelf gevraagd om een verwijzing naar Novadic. Daar heb ik een traject gevolgd met gesprekken en een stuk cognitieve gedragstherapie. En wekelijks naar de AA. Op dat moment heel helpend en resulteerde in vijf droge jaren. In die jaren is ook duidelijk geworden dat er wel wat onderliggende issues zijn, die ik met drank heb willen 'oplossen'. Coping dus. Ik ben daar mee aan de slag gegaan. En daarin is duidelijk dat het lichaam een belangrijke rol speelt. Opgeslagen stress, emoties. Het kunnen en durven voelen. In plaats van alles uitdenken in het hoofd. Het is niet het één of het ander, maar de balans. Waarbij nu wel even het accent ligt op het lichaam. Dus ook wandelen, bewegen, creatief bezig zijn. Ofwel, Hoofd, hart en handen verbinding. Wat is ondersteunend voor jou? Ik vond de stap naar de huisarts en hulpverlening best een confronterende, maar het was de beste. Wat handig is, weet ik niet. Voor mij werkte het zo. Eigenlijk geen idee of een hapto je zou kunnen ondersteunen in het stoppen. Dat zou je kunnen vragen.

Even een reflectiemoment. Ik zit weer op de goede weg. De zuchtmomenten zijn er af en toe nog wel. Ik herken ze en kan ook wel herleiden wat er gebeurt. Dat 'moet' ook. Soms is het iets vervelends wat ik niet wil voelen, maar soms ook euforie, of het gevoel dat ik 'het wel verdien'. Ofwel, mijn geest doet zijn best om me te verleiden. Diezelfde geest kan dus ook helpen om dat niet te doen. En dat begint bij mij met 'waarnemen', en ook stilstaan bij wat ik ervaar, voel. De tijd tussen de gedachte aan drank en de daadwerkelijke actie wordt weer ruimer. En dan gaat het dus gewoon voorbij. En ik vertrouw op mijn eerdere ervaring, de vijf droge jaren en hoe het steeds makkelijker werd, dat ik daar gewoon weer kom. Met weer wat wijsheid erbij. Het is ook geen optie, dat riep ik en dat roep ik nog steeds. Gegarandeerd een doodlopende en zelfvernietigende weg. Ik wil hierin ook echt mijn eigen verantwoording nemen. Omdat ik het waard ben. En me ook realiseer wat het zou betekenen in mijn gezin. Hier zit voor mij ook een drive in het 'voorleven'. De wekelijkse meetings helpen me echt. Het is een grote, prettig functionerende groep. De ervaringsdeskundigheid is wat me in de realiteit brengt en houdt. Zelluf doen, niet alleen. Mijn appmaatje die tussen de regels doorleest, niet veroordeelt, er altijd is. Een paar goede vrienden, tegen wie ik open kan en wil zijn. Zelfzorg is belangrijk. Ik heb lang het idee gehad dat ik vanalles mankeerde, moest veranderen, therapie. En o, er zijn ook wel wat dingen te noemen. Ik zak langzaam in het 'idee' dat dat niet hoeft...Thee hoeft niet 'perfect' te zijn...wat dat ook zou mogen betekenen. Thee mag gewoon zijn. Maar wel verantwoording nemen voor wat werkt. Wat helpend is voor mij. Stoppen met 'pleasen', nee durven zeggen. Voelen wat er te voelen valt. Wandelen omdat me dat goed doet (ook als ik geen zin heb). En natuurlijk aan top, niet drinken. Overigens niks mis met therapie of hulp zoeken bij je stopproces! Nee, integendeel. Zonder dat, denk ik niet dat ik het gered had. En ik denk ook dat het er voor gezorgd heeft dat de terugvallen niet geleid hebben tot lange drinkperiodes. Dat geeft ook vertrouwen. In mijzelf. Voor nu ga ik nog regelmatig naar een haptonoom. Back to the basic, my body. Keep up the good work

@Artaxbedankt voor je antwoord. Goed om te horen dat je 'aan het werk bent'. Drank als coping. Nu 'het leven nuchter leven', met alles wat erbij hoort. Fijn dat je veel hebt aan AA. Ik ben ook weer begonnen met wekelijkse meetings. In een andere groep en plaats dan ik voorheen deed. Deze is groter, meer diversiteit. Ik ervaar dat het 'live' contact met lotgenoten ondersteunend is nu. Dus dat blijf ik voorlopig maar doen. Keep up the good work

In het kader van de eerlijkheid, di 24 januari ging ik weer voor de bijl. Dus 25 januari is mijn nieuwe stopdatum. Ik baal. Van hoe de eerste uitglijder me toch weer zo in de gevarenzone heeft gebracht. Ik heb woe meteen AA gebeld en ga weer wekelijks een meeting bezoeken. Een andere, grotere groep. Ik vond de eerste avond confronterend, maar heb ook gemerkt dat de live ondersteuning voor nu goed is. Doen wat werkt. Luisteren samen zijn met lotgenoten...kweenie...misschien is dat ook iets met 'nederigheid'...ik heb wel vertrouwen en ga er gewoon voor. Omdat ik het echt wil, nuchter het leven leven. Keep up the good work

O....ik lees mezelf terug en denk...goh...dat is best oordelend. Lady Jane noemde al de schaduwkanten. Alcohol vertroebelt alles. Vergroot uit. Het is niet meer 'zuiver'. Ook ik dacht soms dat ik dan 'de waarheid' sprak, of helder van geest kon zijn. Nou, dat is dus echt niet waar. Wat ik in voorgaand bericht schrijf, durf ik zo te stellen, omdat ook ik daar uithang als ik drink. Sommige gedragingen vertonen zich ook nuchter. De uitdaging is dan ook ze nuchter te onderzoeken, te voelen, te accepteren of te veranderen. Dat kan niemand voor mij doen, mijn verantwoording, mijn keuze. Zelluf doen, niet alleen, KMW. Keep up the good work

Even op mijn eigen plek. Als ik zo weer meelees op de dagdraad weet ik precies waarom ik niet meer wil drinken. Wat een ellende. Drama, slachtofferschap, ego gedrag, schuld&schaamte, liegen en bedriegen, destructief gedrag, zelfhaat, projectie, overtuigingen en aannames vanuit een gekleurd perspectief....pfff. Nee, laat maar. Oprecht. Laat maar. Het is ff lastig, maar ik pak de draad weer op. Weet en voel waarom ik dit doe. Wil. Sober zijn. Ff niet gemakkelijk. Door toch weer te drinken is er ff iets 'aangegaan'. De short cut lonkt om 'even niet te voelen'. Ook vandaag wel weer een moment. 'Zal ik?' En dan die gedachten erachteraan 'Hoe'? O, dat gedrag wat erbij hoort, nee, dank je, zo wil ik niet zijn. Ik weet, zie en voel wat er gebeurt. En zet mijn 'verstand' ook in om niet voor de bijl te gaan. Hier 'moet' ik weer doorheen. Soit. Het levert me NIKS op. Doodlopende route. Letterlijk en figuurlijk. Ik heb baat bij de haptonoom. Ook daar vandaag opgebiecht. Blij dat ik dat deed. Eerlijkheid staat voorop. Even hier ventileren is ook goed merk ik. Ik lees mee, om bij de les te blijven.

Bedankt voor je uitgebreide bericht en de inzichten. En goed dat je opkrabbelt. Het blijft een proces, het is eigenlijk nooit afgelopen realiseer ik me. Ook (of misschien juist?) als je denkt dat je 'er eindelijk bent' en de valkuilen kent. Zoals je weet drink ik nu af en toe en met mate. Dat gaat nog steeds prima, maar soms denk ik, moet ik toch niet helemaal stoppen, is het risico dat het toch weer misgaat me dit waard? Aan de andere kant, ik ben er zelf bij. En als het misgaat, gaat het mis en ben ik weer een inzicht verder. Het wordt wel steeds minder belangrijk voor me, ik vind het fijn om helemaal helder te zijn en heb eigenlijk wel genoeg gedronken voor de rest van mijn leven Zet 'm op Thee

ik noem, wat jij mooie verhalen noemt; gedachtenspinsels Thee. En lees ze graag, want ze helpen mij om niets voor vanzelfsprekends te nemen. Die fles port, dat waren mijn dieptepunten ook ooit, waar ik naar greep. Niet vaak, maar voor mij toch lekker dronken worden (en daarna kotsen) brrr, daar wil ik nooit naar terug. En ik denk dat uitglijders en terugvallen me terug zullen zuigen naar iemand zijn, die ik niet wil zijn. Voor mij is tevredenheid het nieuwe geluk en dat ga ik niet verstoren zolang ik daar vat op heb. Ik zie jou als voorbeeld, hoe dat niet hoeft te gebeuren. Je krabbelt op en gaat verder op jouw pad. En dit is geen gemakkelijk iets, niet vanzelfsprekend. Hard werken dus. en ja, word hier maar weer actiever haha

Hoi Rosee, ik merk dat ik het moeilijk vind om antwoord te geven op de vraag 'hoeveel'. Iets in mij wil dat 'verstoppen'. Maar je hebt wel een punt. Nee, dat is niet een paar glaasjes en dan stoppen. Als dat zo was...ach...denk ik dan. Wat ik hier soms lees van mensen die af en toe drinken. En ook dan wel weer in een fase komen van, het wordt te veel en een gewoonte. Maar de stap dan weer makkelijk terug kunnen zetten. Nee, dit is alles of niets. Met een doel. Verdoven. En meteen 'alles aan'. Onderhandelen met mezelf, hoe kan ik het drinken inpassen, zodat niemand het merkt, ik aan mijn tax kom. Plannen, marchanderen...afschuwelijk. Voor mij zijn er duidelijk fases in het verslavingsproces zichtbaar. Altijd al wat te makkelijk gedronken, maar nog onder controle. Toen de fase, hmmm...ik drink elke dag en vind minderen lastig. Dat was de fase dat ik ook hulp ging zoeken voor somberheid en zo. Merkte al snel dat minderen geen optie was, maar stoppen erg moeilijk. Toen kwam ik op het forum. Kortere en langere periodes gestopt. En gemerkt dat elke terugval grimmiger werd. Meer, sterke drank...heftig. Op een gegeven moment het besluit om het echt niet meer te willen zo. Dat lukte vijf jaar. En nu dus twee keer terugval, waarbij het grimmige ook meteen zich aandient. Ik heb wel eens geschreven over de pickle line. De komkommer die augurk wordt als je die in een pot zuur stop. Eenmaal een augurk wordt ie nooit meer een komkommer. Ofwel, eenmaal verslaafd. Het is dan zaak om dat te accepteren, en eraan te werken (ik vind dit altijd zo stom klinken). In essentie gaat het om zelfacceptatie. Er mogen zijn, met alles wat je bent en niet bent, zoiets. Kiezen, voor jezelf. Gewoon zijn. Als het fijn is, als het niet fijn is. Vertrouwen op...het leven. Overgave. De stappen van de AA zijn hierin helder, en helpend. Je (ik) moet er wel mee aan de slag blijven. Nou, wat een filosofie zo op de vroege ochtend. Er is veel te vertellen over 'wat maakt nou dat je die coping nodig hebt', nodig denkt te hebben? Dat ga ik nu niet doen. Voor mij is nu belangrijk: 'Het besluit' ik zal eerlijk zijn. Daar wil ik graag weer naartoe. Mijn maatje vroeg me gisteren: denk je nu nog aan een glas? Ja dus. Dat is niet meteen weg. De short cut. Nu is het zaak dat ik naast het voelen, mijn gezonde verstand gebruik. Dus at ik gisteren een zak paprikachips leeg . Da's altijd minder erg dan een fles port. Ik overwoog al om de AA weer te gaan bezoeken. Maar dat voelt nog niet lekker. Wellicht helpt me genoeg om hier weer wat actiever aanwezig te zijn. En de helpende dingen weer wat bewuster op te pakken. Is ook iets met discipline. Een lang antwoord op een eenvoudige, korte vraag. Omdat ik behoefte heb om er zo over te schrijven Waarbij ik niet in mijn valkuil moet stappen: mooie verhalen. Keep up the good work

Ik denk zeker dat er voor een ieder die stopt, beginneling, iets te leren is van ervaringsdeskundigen. Dat is volgens mij de kracht van dit forum en van zelfhulpgroepen als AA. Het mooie vind ik dat een ieder natuurlijk zijn eigen pad bewandelt, maar dat er zeker ook 'wetmatigheden' zijn. En we door doen, fouten maken, vallen en opstaan leren en verder komen. Als de wil er maar is. Drank is niet het probleem, de duivel. Drank is een middel (geworden) om om te gaan met 'de moeilijke dingen in het leven'. Even heel simpel gezegd. Erin geslopen tot het echt een probleem werd. Het had ook een andere verslaving kunnen zijn. Om te dempen...shoppen, roken, eten/niet eten, sex, sport, de telefoon, whatever. De verantwoording om daar iets mee te doen, ligt dus ook bij mezelf. Inderdaad, zelfonderzoek, therapie...actief bezig zijn met de verslaving en daar dus ook hulp bij zoeken. Commitment. En de keuze, om te stoppen, echt vanuit mezelf. Dat ging vijf jaar 'goed'. Met af en toe wel eens een moment...de gedachte: nu zou het fijn zijn als ik me kon 'verdoven', even niet voelen. Dat gebeurt meestal niet zo onverwacht hoor...als je reflecteert op jezelf, heb je wel in de gaten dat er een aanloop is. Te druk, niet luisteren naar signalen die je lijf en geest aangeven. Niet de hulptroepen inschakelen. Dus was er een aanleiding...indirect...ja...'selfcare'. Ik had zelf ook niet verwacht na vijf jaar een terugval te krijgen. Want ik 'weet' dat het echt geen optie is, drank. Op geen enkele manier. Heel eerlijk...de roes voelen is fijn. De totale onspanning. En al de rest wat er ook gelijk bij komt is zwaar k. Eigenlijk geef ik hier dus ook het antwoord...ontspanning...wat heb ik te doen om niet in zo'n staat van spanning te komen dat ik grijp naar de oude coping? Ook dat 'weet' ik, maar doe ik dus niet altijd goed genoeg. Dat is ook iets met 'voelen'. Ben er wel mee aan de slag. En ook daar zal ik op een bepaalde manier aan moeten blijven werken. Dus ja, alertheid blijft geboden. Maar ik kan je ook zeggen, dat hoe langer ik niet meer dronk hoe makkelijker het werd. Ik vertrouw erop dat ik ook daar weer kom. Dat vraagt nu discipline. En voor mij zelf weer heel helder maken waar het om gaat. Kennis over verslaving, hoe het werkt, hoe het bij jezelf werkt is helpend. Uitwisselen met ervaringsdeskundigen ook. Een plan maken, voor als je het moeilijk krijgt. Uiteindelijk kun je niet 'goed praten', er is nooit een excuus om te drinken. Dat meen ik oprecht. Omdat het een doodlopende weg is, hoe dan ook. Zelluf doen, niet alleen.