Klassement

Best leuke verjaardag gehad....een beetje vreemd maar wel lekker, zat aan de Rivella dus. Maar zo kan het dus ook. Wijze les weer. Aldoende leren we toch

@Vechter het gaat jouw ook lukken. Natuurlijk. 48 jaar aan de pam is te lang om nog te kunnen stoppen. Oke, iedereen kan stoppen ook na zoveel jaren, maar hoe ziet mijn leven er dan uit? Altijd ziek? Daar kies ik niet voor. En je hoeft je niet te ergeren dat een 74 jarige voor je rijd in een 45 km autootje ik blijf hier in de buurt. Ik kon me weleens ergeren aan dat trage rijden, nu ben ik het zelf.

Goeiemorgen allemaal, Vandaag mijn moedertje jarig is 83 geworden

goedemiddag mensen, wat is dit nou. iedereen de sleutel kwijt van de huiskamer. bah wat ongezellig. ik doe de lichtjes aan en zet de koffie klaar. kom lekker binnen zou ik zeggen en wissel de nieuwtjes ( liefst positief) uit. ik heb weer een goeie dag achter de rug!

Petje af voor @Anna, @ferry, @rosa45, @Reacher en @NickyLJ80.

Goedemorgen ! Heerlijk die blauwe lucht, zonnetje en warme jas @takeiteasy, ik hoop dat het gras er snel weer uit is !

En als je zoon (van 18) je drank dan had verstopt of door de wc gespoeld, hoe had je gereageerd? Het is van hem dus je kan er niet aankomen, maar het is wel jouw huis en je hebt recht om te weigeren dat er in huis geblowd wordt. Of ze gaan maar in de tuin zitten of zo.

Thats the spirit @ikkanhet

En als ze toch samen willen blowen, dan zou ik zelf even weggaan.

@Pats ik vind t belachelijk hoe je man zich opstelt. Lekker meeblowen met zijn zoon en jij bent dan de boeman. Als zijn zoon zoveel blowt is dat trouwens niet onschuldig en dat zou je man ook moeten weten. Ik zou die potten niet verstoppen maar er in ieder geval met je man in gesprek over gaan. Is voor jou ook niet leuk dit.

beetje hypokriet lijkt me Pats je tolereert ze, bent het ermee eens en dan gaan verstoppen? Ben jij de baas over een jong volwassene en je man? Ik zou laaiend zijn en jou niet meer vertrouwen. Heb dan de moed het eerst met hen te bespreken zou ik zeggen. en die hoofpijn kan best komen van piekeren of stress, maar ook van detox nog steeds. Het eerste jaar kunnen allerlei lichamelijke reacties komen hoor. sterkte met wat je besluit, en vooral wijsheid!

goeiemorgen frummers droge ogen hier ook, soms prikkend en dan weet ik dat ik weer te lang op mijn scherm heb gekeken Vandaag fietsen met vriendin en 2 Snellies met lunchpakket en thermos koffie en drinksoep. Prachtig weer, op naar de Bentwoudse bossen!

Heelveel behang

Wat een mooie inzichten die jullie hier beschrijven. Alcohol is inderdaad alleen maar het middel tot het doel, en Dat doel is de verdoving. Ik denk dat sociaal drinken dus alleen kan als die behoefte om te verdoven er niet meer is.Want dan drink je omdat je het lekker vindt, dan drink je met mate. Dan is er geen noodzaak meer om door te drinken. En zolang de behoefte aan verdoving, aan verdwijnen nog zo binnen handbereik is, moet ik er dus niet meer aan beginnen.

Dit of mijn lievelingsbiertjemoment heb ik best nog regelmatig. Maar meer dan 'beetje lastig' is het niet meer en bovendien gaat het weer ......voorbij

Thee met koekjes voor iedereen.

Ik zou even laten weten hoedat het er mij voor staat. Ben weer aan de pam , het is niet gelukt. Mijn grens was bereikt, ik heb mijn leven terug. En dat leven was goed, ook met pam. Heb mijn uiterste best gedaan. Huisarts begreep het erg goed, ze heeft me gevolgd de laatste maanden, 48 jaar is erg lang. Ik heb het geprobeerd voor mijn rijbewijs. Voelde me altijd goed met pam. Heb nu 5 mg . Lukt het niet dan terug naar de 10 mg .Naar garage geweest en koop voor in de omgeving een 45 km autootje, voor afstanden wat ik niet zo vaak meer heb de trein . Gelukkig zijn het best hippe autootjes. Ben wel beetje scheurneus, dat kan nu niet meer. Ben 74 en wil nog een leuk leven. Jullie allemaal, nog heel veel sterkte en succes

@Karin 123 en iedereen hier op het forum. Mijn doorzettingsvermogen heeft mij erg geholpen. Ondanks hoe ik mij voelde. Hoe moe, ziek , angstig, labiel ik ook was. In het begin was ik ook vreselijk moe en angstig en pijnlijk. Ik zei overal nee tegen. Ik lag op de bank of bed. Tot dat ik een moment had van : Hier komt niet vanzelf een eind aan. Mijn korte dagelijkse wandelingen werden steeds langer. Wel of geen slaap maar toch vaste tijden naar bed gaan en opstaan. En mijn slaap verbeterde langzamerhand. Ik stopte met supplementen. Ze hielpen niet en het koste mij alleen maar geld. Ik zorg dat ik mijn nodige vitaminen via voeding binnen krijg. Ik drink voldoende water. Zorg dat er een fles op tafel staat zo vergeet je niet te drinken. Ik stopte met therapieën zoals slaaptherapie. Slaap kun je niet afdwingen. Ik stopte met acupunctuur. Ik had er geen baat bij. Ik stopte met ontspanningstherapie. Je weet zelf wel hoe je kunt ontspannen. Ik merkte gewoon dat dat niet hielp en het heeft me alleen geld gekost. Ik heb wel baat gehad bij CGT cognitieve gedragstherapie waarbij je leert hoe je met je angst om te gaan en je angst onder ogen te zien. Ik drink een kopje camille thee met honing in de avond. Ik slaap er goed van of het is toeval ha ha. Ik drink niet meer veel in de avond zodat mijn slaap niet verstoord wordt. Zeker geen koffie in de avond. Ik eet veelzijdig maar wel gezond. Ik vind het leuk om elke dag een nieuwe recept uit te proberen. Dat houdt mijn hersenen ook lekker actief. Ik lees korte verhaaltjes. Ik kijk naar korte inspirerende filmpjes. Humor. Geen zware kost. Ik hou me bezig met actualiteiten. Ik maak puzzeltjes. Ik speel wordfeud om mijn geheugen weer op te krikken. Ik rij weer in mijn autootje. Ik drink weer een glaasje wijn. Niet afsluiten van de wereld en alleen met jezelf en je symptomen bezig zijn. Pleeg een telefoontje. Toon belangstelling. En praat minder over jezelf. Waar het kan maak korte bezoekjes. Ik doe dagelijks boodschappen. Ik verwen mezelf met een bloemetje of een chocolaatje of iets lekkers of een klein cadeautje voor mijn overwinningen. Ik richt mijn aandacht op de producten en op de mensen, niet op mijn gevoelens. Lopend of met de fiets. Ha ha wel met mondkapje. Zo ben ik dus elke dag buiten al zie ik er soms tegenop. S'morgens een wandeling van een uur. S'middags een half uur en s'avonds soms nog een halfuur. Weer of geen weer. Moe of niet moe. Het voelt zo lekker als je dan weer binnen bent. Ik zorg dat ik mezelf de hele dag bezig hou maar ik plan mijn rust momenten ook toe. Ik heb een to do list van klusjes in mijn huis en streep er elke week eentje af maar dit kan natuurlijk ook met een hobby. Ik plan voor elk weekend een bezoekje of ik nodig iemand uit of plan een andere wandelingsroute. Zo heb ik de hele week om ergens naar uit te kijken. Ik heb in het begin van elke keer dat ik een stukje afbouwde 2 dg flinke angst gehad maar dan wist ik dat het weer over ging. Als je ergens bent en dit is heel erg belangrijk. Concentreer en hou je bezig met je omgeving en de mensen om je heen. Ga niet praten over je gevoelens. Je wakkert alles alleen maar aan. Je brein prikkelt jouw gevoelens. En dit geld eigenlijk thuis ook. NIET FOCUSSEN OP WAT JE VOELT DAT MAAKT HET ALLEEN MAAR ERGER. DIT IS HET BELANGRIJKSTE WAT IK HIER OPSCHRIJF OMDAT IK DAT ZELF ZO HEB ERVAREN. Ieder keer als ik angst voelde zei ik tegen mezelf: Angst ik ben sterker. Jij krijgt mij niet klein. Van angst ga ik niet dood. Het is maar een gevoel. Niet meer op het internet surfen naar antwoorden. Natuurlijk mag je hier op het forum van je blijven afschrijven en steun zoeken maar een groot deel zal jezelf moeten doen. De pillen gaan je niet helpen zolang je ze blijft slikken. Je verlengt het proces alleen maar. En klagen helpt ook niet. Je gaat door een langzaam proces waar echt een eind aan komt al is dat moeilijk te geloven. Dat heb ik ook gehad. Ik heb 3 gesloten ziekenhuisopnames gehad waar ik alleen maar volgestopt werd met die troep. Ik dacht dat de dokters wisten wat goed voor me was. Ik vertrouwde ze. Elke dag huilen en vragen waar het einde is. Als je afbouwt horen daar eenmaal symptomen bij die je moet ondergaan en accepteren hoe moeilijk het ook is. Ook na afbouw. Aub ook niet herstarten. Ik heb daar persoonlijk geen goede ervaring mee na herstart citalopram. Ik wil jullie hier geen levensregels opdragen. Velen van jullie zullen dit wel allemaal al toepassen maar misschien ook niet.. Maar dit is wat mij WEL allemaal geholpen heeft en ik gun het jullie allemaal OOK. Ik heb vandaag mijn laatste stukje citalopram genomen. Ik heb volgens mij de halve apotheek al geslikt afgelopen 4 jaar aan verschillende benzos en antidepressivas. Het werd me maar steeds voorgeschreven. Dit is 1 grote commerciële farmaceutische bende. Bij radar zat zelf een directeur van een farmaceutisch bedrijf die zei dat hij niet van plan was om taperingstrips te fabriceren want als de mensen zouden afbouwen dan ging zijn bedrijf failliet. Ik voel me nu goed en ik vertrouw erop dat het ook goed zal blijven gaan. Het ging ook goed tot dat ik mij de citalopram weer liet voorschrijven door de psyhiater omdat ik nog last had van trillingen en slecht slapen. Ik had geen angst meer maar ik begon me weer nerveus en angstig ziek te voelen door de citalopram. Dus besloot ik op eigen houtje die weer af te bouwen. Ik was al mooi afgevallen maar helaas ben ik weer aangekomen van de citalopram. Stom stom stom. De psyhiater wil mij hierna op escitalopram zetten maar ik weiger. Geen enkele troep komt mijn huis meer in en ik zal blijven waarschuwen wat die troep allemaal veroorzaakt. Ik krijg steeds te horen dat het tussen mijn oren zit. Man man man hoe vaak heb ik niet aan zelfdoding gedacht. Weten jullie hoeveel zelfdodingen door deze troep elke dag plaats vinden? Laat het aub niet zover komen. Jij bent zelf de sleutel. Ik heb zelf ook een serieuze poging ondernomen en ben in het ziekenhuis belandt. Zoveel spijt heb ik gehad. Ook omdat er een kleinkind onderweg was. Ik was in een andere wereld onder invloed van benzos en antidepressiva. Ik ben heel agressief geweest tot bijna verwonding toe naar mezelf en mijn man. Terwijl ik van nature een rustig en verlegen persoon ben. Goh wat ben ik blij dat ik nu nog leef. Het leven is mooi. Elke avond een kopje warme chocomel of camille thee . Kaarsje aan en met warme deken op de bank. Ik ben nog niet 100% hersteld. Maar voor het grootste deel wel. Ik ben nu weer 2 dagen aan het werk. Ik ga tzt weer langzaam mijn uren opvoeren. Ik sport 2 dg in de week. Ik ga zorgen dat ik mijn overtollige kilos weer kwijt raakt. Mij voorbereiden op het huwelijk van mijn zoon. Genieten van mijn kinderen aanhang en kleinkind. En genieten van mijn man die bijna dood is gegaan vier jaar geleden na een hersenbloeding. Dat was toen voor mij de start van het gebruik van benzo voor slapeloze nachten. Mijn benzogeschiedenis. Deze rotbenzos zorgden weer voor paniek angst depressie agressie met alle daarbij horende symptomen en bijverschijnselen. Deze rotbenzos antidepresdiva en antipsyhotica hebben 4 jaar van mijn leven afgepakt. Mijn man is gelukkig 95% hersteld. Het leven gaat voor mij nu door. Natuurlijk ook voor mijn man. Ik blijf het forum af en toe bezoeken. Ik sta open voor advies. Ik ben geen dokter. Ik heb wel een medische achtergrond en ik werk ook op medisch gebied. En ik heb bijna alles ervaren waar jullie ook doorheen gaan. Ik was in het begin als wanhopige op het forum maar kon opeens niet meer inloggen .Dus een beetje verwarrend maar gelukkig WANHOPIG ben ik allang niet meer. Ik heb mezelf hier heel erg bloot gelegd maar het is mij heel erg waard als jullie mijn adviezen toepassen en ook spoedig zullen herstellen. Vandaag ben ik 7 mnd afgebouwd. 1 maandje citalopram tel ik niet mee. Sterkte allemaal. Het gaat jullie goed. en een dikke kus van Yollie!