Klassement

Vanmiddag heerlijk genoten van de lunch op een terrasje in Sofia. Lekker weer, een heerlijke salade en een frisdrankje met grapefruitsap en citroen. Ik realiseerde me dat ik weer een vooroordeel kan schrappen. Bij een terrasje is helemaal geen bier of wijn nodig om het compleet te maken. Ik heb heel lang een herinnering aan een lunch op een Grieks eilandje als ideaalbeeld in mijn geheugen bewaard. Dat was toen wel met een glas witte wijn erbij en met de heerlijke gedachte dat ik zo iets later na mijn (pre)pensioen veel vaker zou gaan doen. Welnu, ik ben inmiddels met pensioen en heb alle tijd voor dat soort dingen. Maar zielig dat ik er nu geen wijntje bij had? Nee, absoluut niet. Het gevoel van heerlijk zitten te genieten was precies zo intens als toen. Een aantal tafeltjes verderop zat een man met een groot glas bier hevig van een sigaret te paffen. Ik had op geen enkele manier het gevoel dat die iets had wat ik zelf miste. Nee. Niet dus.

Goeiiiiiiiiiiiiiiie morgen doorzetters, Goed geslapen vannacht. Met de ventilator zo'n beetje tegen m'n toeter. Na zo'n 40-45 jaar 3-4 uur nodig om in slaap te vallen is dit natuurlijk een heel groot cadeau. Dadelijk weer slapen......... oeps werken bedoel ik.

@lady jane, thanks voor de link naar het filmpje. Heb dit filmpje al regelmatig gezien, dus ik weet waar het over gaat. Ik ga hem nog maar een keer bekijken.

Ik ga het in ieder geval bespreken in de therapie, het zou wel fijn zijn om het los te kunnen koppelen inderdaad. En ervaringen van anderen horen hoe zij daar mee om gaan. Plus alle andere dingen waar ik tegen aan loop. Zojuist ook mijn sponsor aan de telefoon gehad, heeft me goed gedaan. Sta er nu weer wat positiever in, 4 volle dagen in de week is best pittig, misschien ben ik straks juist blij dat ik gewoon naar mijn eigen huisje mag gaan en daar alles rustig kan laten bezinken.

Dank voor je reactie Etty, Ik werd inderdaad wel geacht lief, beleefd en zorgzaam te zijn. Angst en verdriet mochten er ook nog wel zijn maar boosheid was uit den boze. Vanmorgen had ik een huilbui omdat mijn gereformeerde achtergrond ter sprake kwam, 'ze' presteerden het om te dreigen met de hel als je niet precies binnen hun lijntjes liep. Je deed altijd wel wat verkeerd en god zag bovendien alles. En die hel werd ook echt uitgelegd als dat je voor eeuwig en altijd in het vuur verbrand en helse pijnen hebt en dat dat nooit, maar dan ook nooit ophoudt. Dat kleine, gevoelige meisje dat ik was, god wat hakte dat erin. Nog altijd ben ik niet vrij van de angst voor de hel. Drank lijkt een medicijn tegen alles: het helpt tegen angst, verlegenheid, verveling, leegheid, onrust, moeheid, frustratie, woede, verdriet... Ik wil leren om al die gevoelens te verdragen als ze opkomen en ik wil leren om met een helder hoofd en een mild hart te zoeken naar dingen die goed voor me zijn, die goed zijn voor de ziel. Eigenlijk is er weinig mooier dan stoppen met drinken

Ik citeer hier een tekst die ik zojuist op mijn eigen draadje schreef. "Vanmiddag heerlijk genoten van de lunch op een terrasje in Sofia. Lekker weer, een heerlijke salade en een frisdrankje met grapefruitsap en citroen. Ik realiseerde me dat ik weer een vooroordeel kan schrappen. Bij een terrasje is helemaal geen bier of wijn nodig om het compleet te maken. Ik heb heel lang een herinnering aan een lunch op een Grieks eilandje als ideaalbeeld in mijn geheugen bewaard. Dat was toen wel met een glas witte wijn erbij en met de heerlijke gedachte dat ik zo iets later na mijn (pre)pensioen veel vaker zou gaan doen. Welnu, ik ben inmiddels met pensioen en heb alle tijd voor dat soort dingen. Maar zielig dat ik er nu geen wijntje bij had? Nee, absoluut niet. Het gevoel van heerlijk zitten te genieten was precies zo intens als toen. Een aantal tafeltjes verderop zat een man met een groot glas bier hevig van een sigaret te paffen. Ik had op geen enkele manier het gevoel dat man die iets had wat ik zelf miste. Nee. Niet dus." Ik had toen ik om gezondheidsredenen net met alcohol gestopt was ook allerlei ideeën dat het moeilijk zou worden, dat ik allerlei dingen erg zou gaan missen en dat ik het ondanks dat toch echt eens langer dan voorheen moest doorzetten, ook als dat lastig zou zijn. Inmiddels ben ik bijna twee jaar verder en zijn al die bedenkingen één voor één als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik mis het helemaal niet meer. Echt niet. Misschien kan dit je ook moed geven en je doen realiseren dat het op de duur helemaal niet zo erg hoeft te zijn als het nu misschien lijkt. Ik hoop echt dat die therapie bij je zal aanslaan en wens je er heel veel succes mee. Maar het ligt ook heel erg aan wat je er zelf in je gedachten mee doet. Je wacht nu af wat de therapie je gaat brengen, lees ik uit je berichten. Volgens mij is die therapie al begonnen door je de vraag te stellen wat je nu eigenlijk zelf wilt. Van één ding zou ik maar uitgaan: een toverstaf die het allemaal in de afgesproken tijd voor je in orde gaat maken hebben ze daar vast niet.

@Kaida74 Gezellig! Komt vast goed met dat humeur!

Nope. Het doet geregeld zeer. Maar het idee dat je op den duur jezelf kunt dragen, geeft mij kracht.

Ik had het heel moeilijk, dag 26 was de lastigste tot nu toe. Koken voor een groepje is leuk maar geeft me toch ook stress, ik miste de drank als een malle, liep er op een bepaald moment gewoon van te trillen en was buitengewoon chaotisch aan het koken. Maar toegeven aan de trek was geen optie en alles gaat voorbij dus dit ook. Toen het eten op tafel stond ging het weer beter, het was lekker en gezellig. De vrienden zijn weer weg en ik ben blij dat het gelukt is. Volgens Rosee wordt het de volgende keer makkelijker Dankjulliewel voor de aanmoedigingen.

Zo fijn om te lezen @Antoinnette! De swiffers zijn bij Blokker in de aanbieding. Laat ik die nu net nodig hebben gehad! Een win-winsituatie. ja, alles, alles kan een mens gelukkig maken.... I swiffer it away. Maar waar ik serieus wel heel trots op ben. En voor mij heel alcohol gerelateerd; ik kwam thuis gisteren en ging bijna door de grond van ellende bij het zien van al dat stof nadat de stukadoors en badkamerverbouwers weg waren. Boos op man die had gezegd dat ik niet hoefde afdekken, boos op mezelf dat ik dat dus ook niet had gedaan, boos op ons vanwege alle losse troep in huis. En wat ik dan doe. Ik zink weg in boze apathie. Dat zou reden genoeg zijn geweest om er dan maar 1,2,3 drankjes of meer tegenaan te gooien. Nu stond ik hoewel bozig en nog in de ontkenning op, maar kon het ombuigen. Ben aan de slag gegaan met het idee stapjes te maken. Het hoeft nu niet perfect en allemaal af. Pfoeh! Voor het eerst in mijn leven zo’n beetje niet vloekend gestofzuigd, beetje opgeruimd, gedweild, ijsje gegeten en gezellig met de kinderen gehad. Wow. Tevreden en nuchter. Yes!

Leen Jongewaard

Dat liedje komt uit Ja zuster, nee zuster inderdaad. in heeeeeeeeel Europa, mijn ouwe opa, niemand zo aardig als hij!

Ik ben bloemetjes aan het uitdelen Deze is voor jou